Louis Michel weet van niks over privacy. Lobbyen in de EU

De Belgische liberale europarlementariër Louis Michel diende amendementen in die de opzet hadden de privacywetgeving te verzwakken. Maar achteraf ontkent Michel dat te hebben gedaan. Namens hem zou een medewerker 158 privacyonvriendelijke amendementen ingediend hebben. Dominique Soenen van De Morgen bericht. Ook de Nederlandse CDA’er Wim van de Camp probeerde de privacywetgeving af te zwakken door te pleiten voor minder scherpe regels. LobbyPlag meldt dat de liberale fractie het meest privacyonvriendelijk is, direct gevolgd door de christen-democratische fractie. Ze behartigen de belangen van het bedrijfsleven.

Dit bericht geeft aan welke overheersende rol lobbyisten in Brussel spelen. Ze beïnvloeden parlementariers, voorzien deze van kant-en-klare voorstellen en brengen politici tot onwaarachtige uitspraken. Zo verklaart Michel ‘nooit contact te hebben gehad met een lobbyist’. Deze uitspraak voor een gelouterd politicus die al 10 jaar in de EU meedraait is zo onwaarschijnlijk dat het lachwekkend is. Trouwens niet alle aspecten van lobbyen zijn verkeerd. Ook Greenpeace of mensenrechtenorganisaties lobbyen in Brussel. Maar als lobbyen dient om hervormingen te vertragen, eenzijdig de belangen van het bedrijfsleven boven die van burgers te stellen of burgerrechten uit te kleden dan verkeert lobbyen in z’n tegendeel. Zoals bij de privacybescherming.

Michel stelt dus dat een medewerker op eigen houtje namens hem de 158 amendementen heeft ingediend. Omdat-ie in Mali was zou hij van niks geweten hebben. Dit is bedenkelijk en zet vragen bij het opereren van een europarlementariër als Michel. Hoe heeft-ie zijn ondersteuning georganiseerd, welke bevoegdheden geeft-ie aan medewerkers en waar blijft zijn rol als gelouterd politicus die zelf de laatste afweging maakt?

In De Morgen toont VUB-hoogleraar Paul De Hert begrip voor het standpunt van Michel dat deze er niet van op de hoogte was dat de medewerker eigenhandig de 158 amendementen indiende. Hij ziet er geen kwade opzet in: ‘Het is zo’n complexe materie dat het voor hem te moeilijk is.‘ Maar ook deze verklaring van De Hert klinkt ongeloofwaardig. Zo werd in naam van Michel een amendement ingediend dat voorstelde om een IP-adres niet als een persoonsgegeven te beschouwen. Als Michel niet weet wat dat betekent, dan moet-ie zich niet met een beleidsterrein bezighouden dat blijkbaar te complex voor hem is. Alleen hij is verantwoordelijk voor amendementen die in z’n naam worden ingediend. Daar moet-ie zich niet voor verschuilen nu in de publiciteit blijkt hoe hij de privaywetgeving wilde inperken. Da’s weglopen voor verantwoordelijkheden.

Foto 1: Louis Michel. Credits: © belga.

Foto 2: Schermafbeelding van de Top 10 voor minder privacybescherming in het Europarlement van LobbyPlag. 21 november 2013.

Advertentie

Kom op voor privacy in Europa. Stuur e-mail naar Europarlement

Opnieuw tijd voor actie. Stuur een e-mail naar de leden van het Europarlement. De privacy van Europese burgers ligt onder vuur. Ze moeten het initiatief terugnemen. Op 21 oktober wordt er in de LIBE-commissie (Burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken) gestemd over de Data Protection Regulation. Zo probeert CDA’er Wim van de Camp af te zwakken. Stuur leden van deze commissie een e-mail met de oproep om voor de privacy op de bres te staan. Ga naar hier.  Glyn Moody beschrijft voor techdirt hoe slecht het is gesteld met privacy in Europa. Niet toevallig worden Nederlandse telecombedrijven genoemd als voorbeeld van hoe het niet moet. Onder het mom van de bestrijding van terrorisme doen ze aan marketing. Bizar toch?

Foto 1:  Schermafbeelding van campagne ‘Stand Up For Privacy In Europa‘ op access, 18 oktober 2013.

Foto 2: Schermafbeelding van artikel op techdirt ‘Dutch Telcos Used Customer Metadata, Retained To Fight Terrorism, For Everyday Marketing Purposes‘, 18 oktober 2013.

Wim van de Camp (CDA) in Europa over privacy

Wim van de Camp (CDA) verkoopt in het Europarlement onze privacy uit door te pleiten voor minder scherpe regels. Hij zet economisch belang voor burgerrechten. Volgens De Correspondent lobbyt-ie voor Digital Europe. Van de Camp verwijst naar het TFTP (Terrorist Finance Tracking Programme). In september 2013 riepen de Europarlementariërs Guy Verhofstadt, Sophie in ’t Veld en Jan Philipp Albrecht naar aanleiding van de spionage door de NSA op dit verdrag op te schorten. Voorwaarde van de TFTP-overeenkomst uit 2010  is dat de VS aan strikte privacyregels voldoet. De onhullingen van Edward Snowden over de NSA geven aan dat de VS dit nalaten. Sophie in ’t Veld geeft aan dat de liberale fractie ALDE duidelijkheid wil over het aftappen door de VS van de in België gevestigde SWIFT-database die het internationale betalingsverkeer registreert. De drie critici willen dat de Amerikaanse regering eerst opheldering geeft. Van de Camp wimpelt elk bezwaar weg en probeert het toezicht te verzwakken. Zo werkt de Brusselse lobby. De EU ten voeten uit: lomp en zompig.

Foto: Europarlementslid Wim van de Camp (CDA) over privacy, 11 oktober 2013. Schermafbeelding van YouTube-video: ‘Wat is het nou eigenlijke het economisch belang van deze overeenkomst?‘ [=TFTP].

Europarlement wil Nederland aanspreken over PVV-meldpunt

De geschiedenis met Fitna herhaalt zich. Omdat economische belangen van Nederland in het buitenland geschaad dreigen te worden moeten principes wijken. In 2008 mocht Wilders van werkgevers en CDA Fitna niet uitbrengen omdat er minder melk of worsten in het Midden-Oosten door zouden worden verkocht. Toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Verhagen wilde Wilders zelfs laten bespioneren door de AIVD.

Nu oppert CDA-Europarlementariër Wim van de Camp het ‘Polenmeldpunt’ van de PVV te sluiten. Hij vraagt premier Rutte er afstand van te nemen hoewel deze herhaaldelijk heeft uitgelegd dat niet te doen. De reactie van de EVP waar het CDA onderdeel van uitmaakt wordt mede gezien als antwoord op kritiek op de Hongaarse premier Victor Orbán die ook deel uitmaakt van de EVP. Van de Camp zoekt wraak bij liberaal Rutte.

Het Europarlement komt deze week naar verwachting met een resolutie die het meldpunt sterk veroordeelt. Naar verluidt zet de Roemeense liberaal Renate Weber het initiatief van de EVP voort. Van de Camp ziet het zich beledigd voelen als reden voor sluiting. Plus de positie van Nederland dat erdoor geschaad zou worden. Naast de Nederlandse strafwet die sluiting oplegt. Dat laatste klinkt aannemelijk, het eerste niet.

Van de Camp interpreteert de vrijheid van meningsuiting langs lijnen van fatsoen, economisch belang, politiek wisselgeld en de positie van Nederland. Maar zijn betoog kan omgekeerd worden. Want een land dat zwicht voor druk schaadt zichzelf het meest. Het antwoord op Wilders’ meldpunt is niet de sluiting ervan door een verbod, maar de weerlegging ervan in het publieke debat. Van de Camp verliest de zuivere lijn uit het oog.

Interessant is hoe de partijen in het Europarlement stemmen. De Groenen hebben al aangegeven dat ze door een verbod niet mee willen werken om Wilders’ slachtofferrol te bevestigen. Daarin hebben ze gelijk. Als het meldpunt volgens de Nederlandse wet kan, dan kunnen buitenlandse partijen geen sluiting afdwingen. Ze hebben er niks over te zeggen. En jammer als daardoor minder gloeilampen, tulpen of kaas worden verkocht.

Foto: CDA/EVP-Europarlementariër Wim van de Camp, 2011