Promotiefilmpje van DWARS is nostalgisch en vrijblijvend. Werkt het tegen GroenLinks?

Het stadium van de jongere ben ik ontgroeid, dus ik behoor niet tot de doelgroep. Ik probeer me voor te stellen of ik me door dit promotiefilmpje van DWARS -de onafhankelijke politieke jongerenorganisatie van GroenLinks- aangesproken had gevoeld. Ik denk het niet. Het gaat op twee manieren fout.

Er wordt een beeld geschetst van een maakbare samenleving. De wereldvreemdheid oogt verbijsterend: ‘als we het ergens niet mee eens zijn, dan passen we het aan’. En: ’als het aan ons ligt, lossen we grote problemen meteen op’. Gaat dat zomaar? Door een knip met de vinger verschrompelen problemen als sneeuw voor de zon omdat DWARS het wil. Beseft DWARS niet dat de wereld anders in elkaar zit en DWARS het niet voor het zeggen heeft? Dit soort beweringen zijn vrijblijvend en inhoudsloos. Ze werken averechts door de naïviteit en het gebrek aan realisme dat het blootlegt. Politiek is het trouwens niet onderscheidend, want alle politieke partijen willen de wereld aan hun eigen wereldbeeld aanpassen en grote (!) problemen oplossen.

DWARS zegt voor ‘een betere wereld’ te zorgen. Dat klinkt gedateerd als het wereldverbeteren van de late jaren ’60. Het is ontroerend dat DWARS meent dit oude idioom succesvol van stal te kunnen halen. Wellicht ingefluisterd door babyboomers met een stevige portie onverwerkte nostalgie in hun lijf. DWARS mikt zo hoog dat het nergens uitkomt. Niet voor niets luidt het gezegde ‘de vijand van goed is beter’. DWARS lijdt aan een verkeerd zelfbeeld. Toegegeven, het moet beloven om te motiveren. Maar waarom niet gewoon uitgaan van de politieke realiteit en eraan meehelpen dat GroenLinks een politieke factor van betekenis wordt? Dat kan beter door het volgen van een realistisch en goed uitgewerkt programma dan door het najagen van luchtkastelen en de vlucht in abstracties. Om te werken moet politieke marketing wel uitgaan van een geloofwaardig product.

Dit promotiefilmpje moet niet te serieus genomen worden. Het is een poging om door een beroep op een standaardbeeld te doen wervend te zijn voor een zo breed mogelijk groep jongeren. Daarom wordt het vaag. Maar wie dat wel zou doen ziet er eerder een argument in om tegen dan voor GroenLinks te stemmen.

Geert Wilders past in vijandbeeld van mannentijdschrift DABIQ

Het gonst in Nederlandse media: Geert Wilders staat prominent afgebeeld in de 9de aflevering van DABIQ. In zekere zin de voortzetting van Inspire (met de befaamde ‘dodenlijst’). Nationale trots als een Nederlander weer eens prominent het buitenlandse nieuws haalt. Wat de reden ervoor ook is. Een land dat niet genoemd wordt bestaat niet. DABIQ is het online magazine van IS dat dient voor propaganda en werving. Onderschrift bij Wilders foto luidt ‘een kruisvaarder die de profeet bespot’ (A crusader who mocked the Prophet).

DABIQ is een mannentijdschrift. Voor, door en met mannen. Gezellig onder elkaar voor de jihad. Op tientallen foto’s is geen enkele vrouw te zien, op wat meisjes in de marge na. Dat is geen toeval, maar een bewuste keuze van de eindredactie. Sommige mannen dragen overigens jurkachtige kleding, maar dat kan vrouwen toch niet vervangen. Dus Geert Wilders was zeker niet afgebeeld als hij een vrouw was geweest. DABIQ moet het hebben van vijandbeelden, en Wilders ook. In DABIQ vinden ze elkaar. Haantjes zonder kippen, die gozers.

Foto: Schermafbeelding uit DABIQ #9 met foto van Geert Wilders (met twee vrouwen half achter zijn schouder).

Nouhi als namaak-PVV’er: Marokko voor de Marokkanen

Het raadslid in Breda namens de PvdA Jamal Nouhi kwam eerder in het nieuws met uitspraken over homo’s. De PvdA accepteerde niet dat Nouhi vervolging van homoseksuelen in Marokko goedpraatte onder verwijzing naar het karakter van de cultuur, het land en de mensen in Marokko. De PvdA wil niet meer met hem verder en heeft hem uit de partij gezet. Zoals het er nu naar uitziet houdt hij zijn raadszetel. Naar nu blijkt heeft Nouhi nog meer controversiële uitspraken gedaan. Ze komen opnieuw voort uit het idee van Nouhi dat Marokko een unieke cultuur heeft die beschermd moet worden. Nouhi zegt in feite over de Marokkanen: ‘eigen volk eerst‘.

Als Nederlanders dat over Nederland zeggen roept dat commentaar op, als Jamal Nouhi dat over immigranten in Marokko zegt is dat niet anders. Nouhi is kampioen scheefdenken. Hij dacht er nog mee weg te komen ook want zocht de openbaarheid. Steeds raadselachtiger wordt het hoe iemand met verschrikkelijke denkbeelden als Nouhi ooit geselecteerd kon worden als PvdA-kaderlid. De les voor de PvdA is dat in de werving en selectie nog steeds fouten worden gemaakt. De interne scholing van kaderleden lijkt ook veel te wensen over te laten.