Tussen goedpraters en kwaadsprekers: meeste Nederlanders zwegen in 2015 over de vluchtelingen

2015 was lastig. Vluchtelingen namen met gevaar voor eigen leven en dat van hun kinderen de boot naar Europa. Opvang had geen halszaak moeten zijn, maar de reactie erop legde van alles bloot en voedde de onzekerheid. Mede door een slechte voorbereiding van de landelijke overheid die afgelopen jaren tegen het advies van het COA in opvanglocaties had gesloten. In een reactie op die reactie kwam het Nederlands kabinet met misleiding en spin om eigen falen en verdeeldheid te verhullen door de spreekwoordelijke Apotheker van Aleppo als hoogopgeleide vluchteling te presenteren met de suggestie dat hij snel bij ging dragen aan de Nederlandse economie, terwijl uit Duits onderzoek blijkt dat slechts 10% van deze vluchtelingen hoogopgeleid is. In Nederland is 30% van de bevolking hoogopgeleid. In vooral de regionale media verschenen ineens kunstzinnige, musicerende en vluchtelingen zoals wij die redelijk Engels spraken, terwijl de analfabeten, de door oorlog getraumatiseerden en religieuze hardliners onder de vluchtelingen buiten beeld bleven.

De reactie legde veel bloot dat onder druk niet klopte en de werkelijkheid niet weerstond. Er was de onmacht van de EU om door te pakken en een strategische visie te formuleren op het eigen functioneren. De EU was niet in staat om de eigen buitengrenzen te bewaken. Er was het gebrek aan bestuurlijk besef van het openbaar bestuur op gemeentelijk niveau om het belang van de eigen burgers voorop te zetten. Bij vestiging van azc’s moesten vele burgemeesters er door protest aan herinnerd worden dat ze niet volgens partijpolitieke lijnen hun partijgenoten in Den Haag moesten volgen, maar ingehuurd waren om het belang van de eigen inwoners voorop te zetten. Er was een harde kern van buitenlandhaters die door zowel het ontbreken van de controle op en registratie van de vluchtelingstroom alsook door de tweespalt in het kabinet tussen VVD en PvdA en de aantoonbaar te rooskleurige verhalen als een geschenk munitie in handen kreeg. Er was een meerderheid van bezorgde burgers die zich zowel niet thuis voelde bij de verhullende verhalen van kabinet en overheden die overduidelijk de regie verloren hadden als bij degenen met een ideologie van haat die het niet ging om het vinden van een oplossing, maar om het politiseren van iets wat in aanleg gewoon probleembeheer was.

Door de tweespalt die feitelijk een driespalt was werd 2015 een schizofreen jaar omdat velen vreesden door overreactie en lui denken ingedeeld te worden bij de verkeerde groep. Ze waren op hun dood om door associatie waartegen geen weerwoord bestond gestigmatiseerd te worden en hielden daarom meer dan ze eigenlijk wilden hun mond. Dit alles ging ten koste van de redelijke middenweg die onnodig verzwakte en ruim baan gaf aan de goedpraters en de kwaadsprekers. De meerderheid van goedwillende Nederlanders heeft niets tegen vluchtelingen , maar maakt zich vooral ongerust over de eigen toekomst en dat van hun kinderen.

Foto: Minister Ploumen met de fiets in het VN-vluchtelingenkamp Al Zaatari, maart 2015. Credits EPA / Jamal Nasrallah.

Vluchtelingen zijn laagopgeleid. Waarom horen we dat niet van media en politiek?

Maakt het uit of een vluchteling hoogopgeleid is? Of creatief is en muziek maakt of beelden hakt? Blijkbaar wel, want politici als minister Lodewijk Asscher van Integratie hebben het in de media niet toevallig over de Apotheker uit Aleppo die een bijdrage kan leveren aan de samenleving, terwijl er 580.000 werklozen zijn. Onder wie vele hoogopgeleiden. Albert de Voogd van de Stichting voor Vluchteling-Studenten UAF vertelde in september 2015 tegen de NOS zelfs dat 70% van de vluchtelingen hoogopgeleid was. Hoe De Voogd dat wist is een raadsel omdat door het ontbreken van actuele cijfers en de chaos in de registratie niemand het weet. Waarom buitenlandse hoogopgeleiden op de arbeidsmarkt de voorkeur zouden genieten boven hoogopgeleide Nederlandse werklozen die ook nog eens het Nederlands meester zijn is een ander raadsel. Van bedrog.

Het is andersom zoals uit Duitse cijfers blijkt, Die Welt zette het deze maand in een bericht op een rijtje. De vluchtelingen zijn laagopgeleid. Twee van de drie vluchtelingen kan niet lezen. Zo’n 10% van de vluchtelingen die nu naar Duitsland komen is hoogopgeleid, dus 90% is dat niet. In Nederland is zo’n kleine 30% van de beroepsbevolking hoogopgeleid. Dat is driemaal zo hoog. De nu naar Nederland komende vluchtelingen die niet kunnen lezen of schrijven geeft de hoogopgeleide, werkloze Nederlanders juist de kans op een baan.

De politiek heeft het niet over de Hoerenloper uit Homs of de Lopende-bandmedewerker uit Latakia. Zoals uit het item van Omroep Brabant blijkt doen de media eraan mee om het door het kabinet opgeroepen beeld van creatieve, hoogopgeleide en ’nuttige’ vluchtelingen te bevestigen. Het is een zo overduidelijk onjuist beeld dat niet aansluit bij de werkelijke situatie dat het onbegrip en in sommige gevallen zelfs agressie oproept bij degenen die het beeld doorprikken. En zich niet gehoord voelen. Waar zijn politiek en media mee bezig? Ook over huisvesting van statushouders in sociale huurwoningen die niet ten koste zou gaan van allen met oude rechten op wachtlijsten liegt de overheid. De taartpunt wordt kleiner als er meer mee-eten. Heeft de overheid zo weinig zelfvertrouwen en geloof in de goede afloop dat het daarom de beeldvorming blijft manipuleren? Het lijkt er sterk op. Zo roepen overheden door het uit de weg gaan van de waarheid het onheil over zich af.

UWV betaalt cursus tot helderziende. Is dat klein absurdisme?

Het AD verwijst naar een onderzoek van Reporter Radio dat het UWV al jarenlang opleidingen tot helderziende zou vergoeden. Waarschijnlijk wordt dit item op 14 juni uitgezonden en dient de publiciteit om aandacht voor het programma te genereren. Sinds 2008 volgden tientallen werkloze 50-plussers een opleiding bij Stichting Paradidakt in Zoetermeer. Het UWV vergoedt zo’n 1000 euro per cursus. Het AD citeert een woordvoerder van het UWV: ‘Als aan de scholing een baangarantie vastzit, staat de arbeidsmarktrelevantie vast’. Is dat het enige?

Een Nederlandse overheidsinstantie subsidieert dus kwakzalverij. Da’s ruimdenkend. Dat opent perspectieven. De opleiding tot een functie die aantoonbaar onzinnig is kan in beginsel door het UWV gesubsidieerd worden. Te denken valt aan: balletje-balletje consultancy, zakkenrollen, brandkastkraken voetreflexologie, pendelen, geestelijke bewustwording, kaartlezen, kaartleggen, krijt- en kleurhealing, zicht op het zielepad, zandlezen, mensensmokkelaar, paardenfluisteren, hondenfluisteren, Tarot, stemvorken healing en energetische massage of realisatie-coaching. Enfin, het is betrekkelijk klein bier. Als het grote onrecht van de zichzelf buiten de orde plaatsende en tientallen miljarden kostende bankensector niet aangepakt wordt, kan dit er nog wel bij.

Foto: Schermafbeelding van Paradidakt in Zoetermeer dat cursussen helderziende aanbiedt die door het UWV worden betaald.

Banken zijn de profiteurs van de crisis in de EU. Walgelijk?

Een spotprent van Khalil Bendib op CorpWatch.com zegt meer dan 1000 woorden. De EU is een casino met Duitse, Franse en Frans-Belgische banken die het voor het zeggen hebben. Klopt dat beeld? CorpWatch zegt het met woorden in het rapport ‘The EuroZone Profiteers‘. Europese banken staan aan de bron van de huidige crisis in de EU. Bezuinigingen brachten de bevolking van Spanje, Ierland en Griekenland werkloosheid, een verloren generatie en moedeloosheid. Ze dienden niet om die landen gezond te maken maar om de banken die leningen hadden uitstaan terug te betalen. De absurditeit van de macht bracht de EU en Europeanen aan de rand van de afgrond. Voor het gewin van banken, bankiers en met banken verbonden politici. Kunnen ze nog een slechtere pers krijgen dan ze nu hebben? Het levert spotprenten op. De prijs is hoog: zelfmoorden, stagnatie, mismoedigheid en een depressieve gemoedstoestand. Spleen anno 2013 in het Europese casino.

Foto: Khalil Bendib, Het Europese Casino. Credits: Khalil Bendib.

Laaggeletterdheid geen economisch, maar sociaal-cultureel probleem

Fractievoorzitter Norbert Klein van de 50PLUS-fractie stelt kamervragen aan minister Jet Bussemaker van Onderwijs over een toenemend aantal laaggeletterden. Volgens een bericht in De Volkskrant waarop Klein zich baseert stijgt het aantal laaggeletterden onder de 45-plussers snel. Op vijf jaar na de doelgroep van de partij 50PLUS. Die conclusie is echter in strijd met onderzoeken die zeggen dat laaggeletterdheid niet afneemt. Werkt hier het mechanisme dat betrokkenen uit het onderwijsveld een claim leggen op extra fondsen?

Laaggeletterdheid dreigt over vijf jaar tot tekorten op de arbeidsmarkt te leiden meent De Volkskrant. Het valt echter moeilijk in te zien hoe een stabiel niveau van laaggeletterdheid, een werkloosheid van 670.000 mensen (8,6%), een hoge verborgen werkloosheid door de slechte vooruitzichten op de arbeidsmarkt en een reservoir aan jongvolwassenen (16-24 jaar) die de hoogste vaardigheden (taal, rekenen, probleemoplossing) kennen er binnen vijf jaar een tekort aan arbeidskrachten kan ontstaan. Valt deze waarschuwing die een eigen leven gaat leiden in de categorie slecht lezen, bangmakerij of belangenbehartiging van de werkgevers die vanwege de looneisen van werknemers gediend zijn bij een niet te laag aanbod van arbeidskrachten voor de arbeidsmarkt?

Laaggeletterden zijn geen analfabeten. Ze kunnen wel lezen en schrijven, maar beheersen deze vaardigheden niet goed genoeg om te kunnen functioneren in de samenleving. Volgens Wikipedia bevat Nederland ‘250.000 analfabeten (1,5% van de bevolking) en 1,3 miljoen laaggeletterden of zogenaamde functioneel analfabeten (7,9% van de bevolking)‘. Zo’n 10% van de bevolking kan dus niet goed functioneren vanwege onvoldoende taal- en rekenvaardigheid. Een OECD-rapport ziet 11,7% van de volwassen Nederlanders in taalvaardigheid uit de boot vallen en 13,2% in rekenvaardigheid. Statistisch een lager percentage dan de meeste landen.

Wat opvalt in de reacties in De Volkskrant is dat de laaggeletterdheid -of het analfabetisme- direct gekoppeld wordt aan de arbeidsproductiviteit en de economische groei. Ook Norbert Klein heeft het in z’n kamervragen over de toenemende werkloosheid onder ouderen. Maar Willem Houtkoop van het Expertisecentrum Beroepsonderwijs (ECBO) dat mede het PIAAC-onderzoek voor Nederland onder leiding van de OECD hield ziet nog een ander effect: ‘Een groeiende groep mensen haalt niet uit de wereld wat erin zit‘. Prinses Laurentien die voorzitter is van de Stichting Lezen & Schrijven ziet een demografische tijdbom: ‘Omdat de kloof tussen de mensen die het heel goed doen en de mensen die achterblijven groeit. Dat bedreigt de sociale cohesie.’

Houtkoop en prinses Laurentien hebben gelijk. Analfabetisme of laaggeletterdheid is een sociale tragedie voor de betrokkenen vanwege de uitsluiting en het niet volledig kunnen functioneren in de samenleving. Daarom moet het onderwijs aan achtergebleven volwassenen geïntensiveerd worden. Niet om economische redenen.

Foto: De letter ‘B’. Psalterium met glossen, Noordwest Frankrijk, rond 1175. Credits: Koninklijke Bibliotheek.

Misleidende berichtgeving over herstel van de woningmarkt

De huizenverkoop blijft dalen, zegt Waarheidzoeker: ‘In het tweede kwartaal van dit jaar werden 8,4% minder woningen verkocht dan in het tweede kwartaal van 2012. Ook de prijzen zijn verder gedaald; die lagen het afgelopen kwartaal 5,3% lager dan dezelfde periode vorig jaar. ‘  Banken, media en makelaars zien het anders: ‘We gaan vrolijk verder met de hoopgevende berichtgeving over de woningmarkt. Ditmaal kunnen we melden dat aantal verkochte woningen in het tweede kwartaal van 2013 het aantal van het eerste kwartaal ruim overtrof. In totaal wisselden 27.900 koopwoningen van eigenaar, 19,8% meer dan in het eerste kwartaal.’

Kan de huizenverkoop tegelijk dalen en stijgen? In Nederland blijkbaar wel. Media nemen persberichten van de belanghebbenden in de woningmarkt over. En hun halve waarheden. Zo ontstaat journalistiek die niet van feiten uitgaat, maar eraan meehelpt een façade van onwaarheden te fabriceren. Waarheidzoeker heeft gelijk, maar de NVM drukt die waarheid elk kwartaal weg met formuleringen als ‘herstel lijkt in zicht’. Met speculatie, positivisme en hoop op betere tijden worden onwelgevallige feiten verdrongen. En de media nemen het over.

De belanghebbenden in de woningmarkt proberen door een combinatie van wensdenken, marktmanipulatie en foutief statistisch denken hoop te forceren. Om zo een stijging af te dwingen. Dat werkt niet omdat het verschil met de werkelijkheid te opzichtig is. Iedereen ziet de borden ‘Te Koop‘ en de nog steeds zakkende huizenprijzen. Econoom Lex Hoogduin zegt het zo: ‘En inmiddels dalen de huizenprijzen. De bodem lijkt nog niet bereikt. Er heerst nog steeds onzekerheid over het toekomstige belastingregiem voor de huizenmarkt. Het is logisch dat buitenlanders niet meer staan te springen om Nederlandse hypotheken in portefeuille te nemen. In ieder geval moet de compensatie voor het risico aanmerkelijk hoger zijn dan voor de crisis.‘

Foto 1: Schermafbeelding van Waarheidzoeker.

Foto 2: Schermafbeelding van Koopwoningen.nl.

Identitair Verzet zoekt onze identiteit. Hoe geloofwaardig is dat?

Vandaag werden bij de Rotterdamse Ibn Ghaldoun school toegangshekken met kettingsloten afgesloten. Deze islamitische school kwam de laatste weken in het nieuws door examenfraude. Leerlingen die opkwamen om hun examen over te doen moesten de school via een achteringang bereiken. Aanhangers van Identitair Verzet eisen de actie op. Jongeren uit Rotterdam en Haaglanden zouden er achter zitten. De meeste publiciteit ging trouwens naar een 17-jarige leerling van Ibn Ghaloun die doordraaide en cameramannen aanviel. Wat is de relatie tussen identiteit en verzet? Vindt Identitair Verzet haar identiteit in het verzet of omgekeerd?

Identitair Verzet baseert zich op het Franse Génération Identitaire dat in oktober 2012 publiciteit zocht door in Poitiers een moskee te bezetten. Is Génération Identitaire een rechtse Occupy-beweging? Gevoed door de woede van het buitengesloten zijn? Ik vroeg het me af: ‘Dus in de maatschappijkritiek van de jongeren kan ik me vinden. (..). Interessant is dat die kritiek voor een groot deel identiek is met wat de Occupy-generatie, ‘mavericks’ als de Amerikaanse libertarier Ron Paul of echt onafhankelijke (..) critici en journalisten zeggen. Namelijk dat het individu wordt vermalen in de samenwerking tussen grote bedrijven en overheden. En dat dit door media nauwelijks wordt gemeld omdat ze tot onderdeel van de macht zijn gemaakt.’ Identitaire jongeren zoeken de verklaring in de uitverkoop van de nationale identiteit door het establishment. Omdat moslimhaat publicitair slecht scoort spreekt het immigranten indirect aan. Ze zeggen de samenleving terug te willen veroveren en hun identiteit terug te willen vinden. Maar da’s positivisme dat veel negativisme in zich bergt.

Op de eigen website ziet Identitair Verzet zich als ‘een Groot-Nederlandse actiegroep welke zich weert tegen de toenemende immigratie en islamisering, maar bovenal vóór behoud van de Nederlandse identiteit. Wij zijn de generatie die zich niet langer laat passeren, die zich niet langer monddood laat maken. Wij treden in het verzet, en brengen ons woord de straat op.‘ Op Facebook afficheert de actiegroep zich als ‘de Groot-Nederlandse actiegroep voor Nederland en Vlaanderen‘. Het Franse voorbeeld leert dat het betoog verpakt moet worden in een positief betoog. Hoe brengt het dat in praktijk en hoe handelbaar is dat thema identiteit?

Identitair Verzet is een actiegroep die zich richt op het voeren van acties. Nergens op de Facebook-pagina of de website wordt verwezen naar een doelstelling of kernprogramma. Sowieso is het lastig om onze nationale identiteit in positieve termen te omschrijven zoals ook bleek uit een uitzending van het Filosofisch Kwintet over geschiedenis en identiteit met vragen als: ‘Wie zijn wij Nederlanders, wat heeft ons gemaakt tot wat wij zijn, wie zijn wij aan het worden en waarom zijn we juist dezer dagen toch zo op zoek naar onze identiteit?’ Identitair Verzet gaat met haar woede en gevoel van buitengesloten zijn de straat op zonder deze vragen te kunnen beantwoorden. Zoals niemand deze vragen kan beantwoorden. Dit roept de vraag op of de focus op identiteit handig is voor een actiegroep die zo naar positivisme verlangt, en wat het uiteindelijke doel is.

Foto 1: Hendrick Avercamp, Winterlandschap met ijsvermaak. Omstreeks 1608. Collectie Rijksmuseum Amsterdam.

Foto 2: Affiche ‘Stop de Oost-Europese Invasie’ tegen het ‘Polenhotel’ Boskoop. Credits: Identitair Verzet.

NOS-Journaal concludeert dat bodem van woningmarkt in zicht is. Hoe journalistiek is dat?

Woede, verontwaardiging en onmacht worden vertaald in de toevoeging ‘Staatsjournaal‘. Op het YouTube-kanaal ‘vastgoedzeepbel‘. Met de omschrijving: ‘Een verzameling video’s over de vastgoedzeepbel. Het grootste legale piramidespel van Nederland, de huizenmarkt, staat nu echt op instorten!’ De uiteenlopende visies zijn duidelijk. Een criticus als ‘vastgoedzeepbel’ probeert aan te tonen dat de huizenmarkt op instorten staat. Banken, rijksoverheid en andere belanghebbenden proberen aan te tonen dat de huizenmarkt uit het dal klimt. Is het NOS-Journaal een onpartijdig nieuwsmedium dat verslag doet of kiest het partij? Wie heeft gelijk?

Het bericht van het NOS-Journaal zit zo vol onzekere feiten, projecties en voorbehouden dat het de vraag is of ze nieuwswaardig genoeg zijn om tot een item te maken. Ze lijken geen onderbouwing voor ‘hard nieuws’ te geven. Komen speculatie en het wensdenken van het NOS-Journaal niet voor de journalistiek te staan?

Het NOS-Journaal houdt slagen om de arm: ‘er is nog veel onzekerheid’. Volgens de Rabobank zou ‘de bodem van de woningmarkt in zicht zijn’. Maar wat houdt dat in? Komt dat over 1 maand, 1 jaar of 10 jaar in zicht? Strikt genomen is ‘de bodem van de woningmarkt’ altijd in zicht omdat iedereen beseft dat de huizenprijzen niet tot in eeuwigheid kunnen blijven dalen. Hoe ziet concreet de ‘bodem van de woningmarkt’ eruit? Moeten we ons de curve van een dalende grafiek voorstellen die weer naar boven krult? Maar zo’n grafiek kan na een korte stijging weer opnieuw gaan dalen. Dus dan ligt er onder de ‘bodem van de woningmarkt’ nog een diepere bodem. Dan is ‘de bodem van de woningmarkt’ die in zicht komt slechts een tussenverdieping. Het is onduidelijk wat bedoeld wordt met het beeld ‘de bodem van de woningmarkt’. Daarom is het onbruikbaar.

Het commentaar houdt slagen om de arm en onderbouwt de eigen bewering met het tegendeel. Het zegt dat ‘de daling van de woningverkopen ‘vrijwel‘ tot stilstand is gekomen’, dat ‘de prijzen nog wel omlaag gaan’, ‘maar niet meer zo hard’. En als een donderslag bij heldere hemel: ‘Dus is er reden voor optimisme‘. Hoezo optimisme? De huizenmarkt is namelijk in volume al zo sterk gekrompen dat daar ook ‘een bodem’ in zicht is gekomen. Maar ondanks dat lage volume neemt het aantal transacties nog steeds af en dalen de prijzen nog steeds. Door de prijselasticiteit is het voorspelbaar dat de prijzen niet meer hard omlaag gaan, ze zijn de afgelopen jaren al sterk gedaald. Maar ondanks dat alles komt de marktwerking nog steeds niet op gang.

Hans Stegeman van de Rabobank vindt de economisch omgeving niet heel positief, ‘om het maar heel voorzichtig uit te drukken’. Hij beweert dat huizen betaalbaar zijn in lange termijn-perspectief. Zonder zijn plicht te verzaken lijkt-ie door zijn laconieke houding aan te geven hoe vrijblijvend deze uitspraak is. Want is dat in 2015, 2017 of 2020? Het NOS-Journaal pakt het cynisme van Stegeman niet op. Hij verwacht dat ‘in de loop van volgend jaar’ het aantal transacties weer gaat toenemen en dat daarna ‘de prijzen weer zullen gaan stijgen’. Nietszeggend, zo’n verwachting toont niks aan. De woorden van Stegeman zijn geen onderbouwing voor de conclusie die het NOS-Journaal trekt, namelijk dat ‘de bodem van de woningmarkt’ in zicht is.

Foto: Woningbouw halveert in Rhenen. Credits: De Gelderlander/ANP. Maart 2013.