Le silence est meilleur que d’être stupide. Er bestaat allang geen weldenkend-links gedomineerd cultuurveld meer

Stilte is beter dan dom zijn.

‘Tais-toi et sois belle’ zeggen Fransprekenden tegen hun hond. ‘Zwijg en wees stil’. En soms zeggen ze het ook tegen anderen. Bijvoorbeeld tegen vrouwen. Waardoor ze terecht de beschuldiging vrouwonvriendelijk te zijn over zich afroepen. Op Vlaanderens grootste opiniewebsite Doorbraak klinken vaak rechtse meningen door. Of liever gezegd, is de aversie tegen wat als links of progressief wordt gezien een reden voor auteurs om de pen te pakken en de gal te spuwen. Dat doet ook Johan Sanctorum in het opinie-artikel ‘Tais-toi et sois belle; Waarom net de linksdraaiende cultuursector vergeven is van macho-mentaliteit’. Wat dat ‘net’ in de titel doet is een raadsel, zoals allerlei aannames in dit artikel een raadsel zijn. De fout die Sanctorum maakt is dat hij een stropop bestrijdt. Hij weerlegt argumenten die niet bestaan door ze op te rekken tot een karikatuur. Alles voor zijn goede zaak om de linkse cultuursector eerst veel macht toe te rekenen en die vervolgens te belasteren en in de fik te steken. Omdat die verkeerde aannames het raamwerk van zijn betoog vormen, stort zijn kaartenhuis na een windvlaag in elkaar. Mijn reactie die niet meer dan 1500 tekens mocht bedragen:

Foto’s: Schermafbeeldingen bij artikel ‘Tais-toi et sois belle; Waarom net de linksdraaiende cultuursector vergeven is van macho-mentaliteit’ van Johan Sanctorum op Doorbraak, 28 juni 2018.

Gedachten bij een oproep tot boycot van rapper Boef

Programmamaker Guilly Koster gaat in op de oproep tot boycot van de Frans-Nederlandse rapper Boef. Met voorbeelden uit het lichte amusement toont hij dat wat Boef heeft gezegd niet uitzonderlijk is. Boef wordt erop afgerekend en andere artiesten als Hans Teeuwen of Youp van ’t Hek niet. Er lijkt hier met twee maten te worden gemeten omdat Boef een moslim is. Wat trouwens in een geconditioneerde reflex wordt gerelativeerd door de geïnstitutionaliseerde islam zoals godsdiensten altijd afstand nemen van probleemgevallen in eigen huis om hun blazoen schoon te poetsen. Of Boefs huidskleur of religie de hele verklaring is valt te betwijfelen.

Het lijkt er eerder om te gaan dat Teeuwen en Van ’t Hek publiekstrekkers in theaters en op televisie zijn, politieke dekking hebben en een machtspositie hebben opgebouwd die Boef mist. Maar wel vanuit hun witheid. Daarom heeft een oproep tot boycot bij de machteloze Boef succes en bij Teeuwen en van ’t Hek niet. Daarom richten de pijlen van verontwaardiging zich op Boef omdat de anderen onschendbaar zijn voor kritiek.

Wat in Kosters betoog ontbreekt is de context waarin deze artiesten hun uitspraken doen. Satire vormt binnen het cabaret een alibi om straffeloos alles te kunnen zeggen. Die context ontbreekt bij Boef. Dat is zijn pech.

Nederlands cabaret is een stilzwijgende afspraak aan twee kanten. Het is een uitlaatklep voor de gevestigde orde om binnen de bescherming en grenzen van een gedramatiseerde alsof-situatie voor burgermannetjes door burgermannetjes alle burgermannetjes en burgervrouwtjes van Nederland af te zeiken. Nederlands cabaret is een door de overheid getolereerd en geregulariseerd escapisme. De oproep tot boycot van Boef kan via een omweg als herkenningsteken van zijn authenticiteit worden opgevat. Het lijkt alsof wat hij zegt echt waar is en hij gemeend zegt. Die indruk ontbreekt bij de spelende en vrijblijvende Teeuwen en Van ’t Hek.

Domme krachten als Ramautarsing en Plaisier bemoeilijken de normalisering van FvD. De kanaries in de kolenmijn zingen vals

Er is een verschil van mening ontstaan tussen politicus Thierry Baudet (FvD) en de lerares Nederland Michelle van Dijk. Aanleiding was de schrijfopdracht die Van Dijk als toets gaf aan de leerlingen van 5 VWO. Ze gaf tien prikkelende stellingen waarvan de laatste luidde: ‘Als het aan Baudet ligt, moeten we naar een Nederland waarin slechts enkele witte mannen de macht hebben.’ In een kader bij een artikel van Van Dijk geeft NRC als voorbeeld van het soort opdracht ook een andere stelling: ‘De EU is een moloch die te duur is, niets oplevert en zorgt voor onrust. De EU opheffen en terug naar een Europa met wat basale economische en militaire afspraken is hard nodig. Of toch niet?’

Baudet kreeg de 10 stellingen van een leerling toegestuurd en bracht het vervolgens in de publiciteit. Hij meende zich verkeerd gepresenteerd te zien en probeerde zich met zijn klacht in de media te profileren. FvD richtte de pijlen op de lerares waarbij Yernaz Ramautarsing die namens FvD kandidaat is voor de gemeenteraad van Amsterdam in een tweet zelfs opriep tot ontslag van Van Dijk. Waarop  kritiek kwam, zoals in een tweet van Jesse Donders: ‘Gewoon even netjes sorry zeggen, Yernaz. Dit soort gedrag kan echt niet bij een serieuze partij’. Andere verdedigers van Baudet sprongen ook op de kar van de verontwaardiging.

Men kan het oneens zijn met de uitleg van Van Dijk, maar om op te roepen tot haar ontslag of schorsing past niet binnen een democratische partij die FvD zegt te zijn. Het tekent ook de kwaliteit van het Nederlandse publieke debat waar het niet meer volstaat om standpunten tegenover of naast elkaar te zetten, maar waar de persoon of de motivatie van de opponent erbij wordt gehaald. Dat gaat een grens over en is onaanvaardbaar.

Voor TPO maakt ‘de halve filosoof’ Jaap Plaisier het in een opinie-artikel bont door Van Dijk persoonlijk aan te vallen. (‘Michelle is dus een heel vervelend mens. Ze is zo dom en kwaadaardig dat haar lesbevoegdheid haar eigenlijk afgepakt zou moeten worden’). Plaisier is halfslachtig en dekt zich ironisch in door zich te baseren op een column uit 1990 van Boudewijn Buch over een niet-partijpolitiek onderwerp in het Amsterdamse universiteitsblad Folia. Jaap Plaisier denkt FvD en Baudet te helpen of in bescherming te nemen, maar bewerkstelligt het omgekeerde. Hij schopt door zijn geschop tegen Van Dijk en NRC vooral zichzelf onderuit.

Plaisier benadrukt het intolerante en ondemocratische aspect van FvD zoals Yernaz Ramautasring ook doet door het ontslag van een lerares te eisen die een stelling presenteert waarin leerlingen kunnen reflecteren op de gedachten van de alt-right beweging zoals die in Nederland door FvD wordt gerepresenteerd. Met dit soort domme krachten als Ramautarsing en Plaisier schiet Baudet niets op. Integendeel, ze brengen Baudet in problemen. Hij doet namelijk in de publiciteit moeite om maatschappelijk aanvaard te worden en afstand te nemen van radicale of extreme standpunten. Ook van zijn eigen foute uitspraken over vrouwen of niet-witte Nederlanders (‘homeopatische verdunning van de Nederlandse bevolking’) waarvan het de vraag is of hij die nog van harte steunt of er slechts om opportunistische redenen  afstand van neemt. Uitspraken die trouwens exact de onderbouwing  voor de stelling van Michelle van Dijk geven. Domme krachten als Ramautarsing en Plaisier missen de politieke handigheid van Baudet. Ze zijn de vals zingende kanaries in de kolenmijn van FvD.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel van Jaap Plaisier voor TPO, 16 december 2017.

Heeft NRC goed nagedacht over plaatsing artikel Baudet en FvD?

NRC maakt in mijn ogen een slechte beurt door een kritiekloos artikel over Thierry Baudet en zijn partij Forum voor Democratie te plaatsen. Het grootste gemis is het ontbreken van een schets van Baudets buitenlandse contacten, zoals die bijvoorbeeld in februari 2016 tot uiting kwam door de aanwezigheid van Baudet op een Poolse conferentie. Hij begaf zich daar in extreem- en radicaal-rechtse kringen die gelieerd waren aan de fractie van Europa van Naties en Vrijheid in het Europarlement die wordt gedomineerd door het Front National. Aan een profielschets van Baudet zonder het Front National te noemen ontbreekt iets fundamenteels. Een ander gemis is dat het niet focust op de verwerpelijke uitspraken die Baudet doet, zoals politiek journalist Jaap Jansen nog gisteren optekende op een partijbijeenkomst van Forum voor Democratie in Den Haag.

NRC trapt in de valkuil van de traditionele ‘enerzijds-anderzijds’ journalistiek die hoor en wederhoor biedt en daarom zelden tot een harde afwijzing komt. NRC had óf door moeten pakken door tot de kern te gaan door internationaal onderzoek óf moeten zwijgen wegens onvoldoende materiaal. Nu werkt NRC gewild of ongewild mee aan de normalisering van een radicaal-rechtse partijpoliticus die lacherig of op een badinerende toon de meest vreselijke uitspraken doet die haaks staan op de opvatting van parlementaire democratie waar de liberale NRC zich hard voor maakt. Dat rijmt niet, maar vloekt. Het leek wellicht een aardig ideetje om Baudet en zijn partij als een interessant fenomeen te beschrijven, maar zonder goed na te denken over de gevolgen van zo’n profielschets is het tamelijk naïef. Het past evenmin in de opvatting van de weerbare democratie.

Foto 1: Schermafbeelding van FB-posting van NRC met reactie, 4 november 2017.

Foto 2: Tweets van Politiek verslaggever/commentator BNR Nieuwsradio Jaap Jansen, 3 november 2017.

Foto 3: Eigen tweet, 4 november 2107.

‘Morning Joe’: Donny Deutsch noemt Trump een ordinair varken en mentaal niet oké. Mika en Joe reageren op tweets

Een reactie in het programma ‘Morning Joe’ kon niet uitblijven na de tweets van gisteren van president Trump over Mika Brezinski die zoveel stof deden opwaaiden en veel Republikeinse congresleden tot de oproep aan Trump brachten ermee te stoppen omdat het onwaardig en niet presidentieel is. Gast Donny Deutsch pakte vanochtend de handschoen op en gaat (na 2’10’’) in de aanval op Trump die hij onaantrekkelijk en een ordinair varken noemt (‘He’s a vulgar pig — he’s physically disgusting to look at’). Deutsch kiest niet voor een moreel superieure houding, maar betaalt Trump met gelijke munt terug: ‘You guys take the high road, I’ll go low. He’s physically disgusting to look at. So beyond the fact he’s obviously not well, the misogyny … besides the obvious vulgarity, the obvious stupidity, he’s not mentally okay. This is what — we have to start paying attention to it and he’s disgusting to look at.’ In het tweede uur van het programma reageerden Joe en Mika:

Als de man alleen is met een vrouw. Volgens de conservatieve islam

Deze video ‘Als je alleen bent met een vrouw’ op het kanaal ‘Islam Ondertitel’ problematiseert de omgang tussen man en vrouw. Die wordt ontmenselijkt en gedesexualiseerd. De suggestie is dat een man en een vrouw die samen alleen zijn niet in staat zijn zich tegenover elkaar te gedragen omdat de duivel de man het kwade influistert. De verleiding ligt zogezegd op de loer. De titel duidt op een perspectief dat bij de man ligt. Ook de vrouw is alleen in de lift, dus de titel had evenzeer kunnen luiden ‘Als je alleen bent met een man’.

Nog meer dan uitgebreide analyses duidt deze video erop dat de versie van de islam die hier gepresenteerd wordt zowel man-centrisch als vrouwonvriendelijk is. En daarom in de kern niet aansluit bij de emancipatie van de vrouw. Deze verschijningsvorm van de islam is achterhaald en achterlijk. ‘Jij …. en zij. En waar ging ik naartoe’ zegt de duivel tegen de man. Alleen hij wordt aangesproken. ‘Wanneer een man een vrouw ontmoet (privé zonder andere aanwezigen), dan is Satan de derde (aanwezige)’. Dat betekent in de visie van deze Shaytaan-serie dat een man en vrouw nooit alleen kunnen zijn omdat Satan altijd de aanwezige derde is.

Het maakt man en vrouw afhankelijk van een hogere macht, scheept de man op met een schuldcomplex en de vrouw met onvrijheid en afhankelijkheid. Man en vrouw worden gedeindividualiseerd en gedesexualiseerd in een islamitisch-conservatieve horrorshow die mensen bindt aan hogere machten. Alsof het een Middeleeuwse allegorie betreft die 500 jaar later nog serieus wordt genomen. De video toont religie van haar slechte kant. Het geeft aan dat de islam hoognodig hervormd moet worden omdat het gebrekkig in de 21ste eeuw past.

Tegenstem van protestzanger Harry Pater: Het Vluchtelingendorp

Stemacteur Harry Pater zingt zijn waarheid en plaatst dat op z’n YouTube-kanaal. Hij verwoordt een in de samenleving bestaand ongenoegen, maar onduidelijk is of dat hoofdzakelijk gericht is tegen het kabinet dat ervan beschuldigd wordt onvoldoende regie te nemen bij de regulering van de stroom asielzoekers of tegen de asielzoekers zelf. Pater bezingt moslims in zijn cover van Het Dorp dat door Wim Sonneveld bekend werd, en weer een bewerking was van La Montagne van Jean Ferrat. Pater benadrukt de vrouwonvriendelijke kanten van de islam en verwijt de Nederlanders hun tolerante houding die democratie en normen hebben verdreven. Volgens Harry Pater zou het vrije woord onder druk staan en zijn Nederlanders geen baas meer in eigen land.

Het gaat er niet om of de interpretatie van deze hedendaagse protestzanger klopt, maar dat hij dit tijdens de afkalvende steun voor het asielbeleid van het kabinet verwoordt en meent dat de tolerantie is ontspoord. Pater schetst een tegenstelling tussen een complex van linkse stigmatisering van buitenlanderhaat, religiekritiek en islam tegenover de vrijheid ‘die eraan moet geloven’. Hij eindigt met een verhulde oproep voor een strijd ‘die geleverd wordt’ zodat Nederland weer vrij wordt en ‘dan deporteren we Mark Rutte naar een tentje op de hei’. De weemoedige onontkoombaarheid van Het Dorp dient afgewend worden door het besef dat actie kan lonen.