PVV en FvD zitten klem in hun retorische fuik. Door de coronavirus crisis kunnen ze voorlopig geen angst en verdeeldheid meer zaaien

Radicaal-rechts heeft afgelopen jaren een val voor zichzelf gezet waar het door de coronacrisis ingelopen is en niet meer aan kan ontsnappen. Het zet zichzelf te kijk door irrelevante kritiek. Daarnaast neemt de waardering voor en het draagvlak van radicaal-rechts af omdat het dat afwijst waarvan de meerderheid van de bevolking meer dan anders beseft dat het essentieel is om de uitbraak te bestrijden. Namelijk (internationale) samenwerking en een belangrijke rol voor wetenschappers. Dat alles gemeld door professionele journalistiek die verantwoording neemt door feiten te geven en nauwgezet verslag te doen van de ontwikkelingen.

Het pleidooi van PVV en FvD die vrijheid hoog in hun vaandel zeggen te hebben voor de volledige inperking van de vrijheid (‘lockdown’) valt niet te rijmen met hun kritiek op het kabinet dat maatregelen aankondigt. Dat is niet wat het land nu nodig heeft bij maatregelen die van dag tot dag aangescherpt worden. De kritiek kan dan ook niet anders opgevat worden dan vergezocht. Het is kritiek om de kritiek. PVV en FvD ontmaskeren zichzelf als pseudo-betrokken en pseudo-begaan met Nederland. Hun wrok tegen iedereen wordt onthuld.

In navolging van president Trump die in de eigen val van zijn retoriek is getrapt vallen PVV en FvD door de mand. Ook in een noodsituatie van ongekende omvang bieden ze geen oplossingen, maar blijven ze op hun aloude gevoel spelen met vreemdelingenhaat, zaaien van verdeeldheid en rancune. Het is 11 mei 1940 en PVV en FvD blijven zaniken over de ‘schijndemocratie’, de intimidatie van minderheden en zaaien verdeeldheid.

De urgentie van PVV en FvD is hun gebrek aan urgentie. Het gaat nu snel in de ontmaskering van valse profeten. Vooral op de politieke en religieuze markt worden goedwillenden van kwaadwillenden gescheiden.

PVV en FvD beleven op dit moment niet hun finest hour. In hun automatisme kunnen ze niet meer schakelen. Het gebrek aan souplesse en hun starheid om bij hetzelfde verhaal te blijven omdat ze maar één verhaal hebben zijn hun valkuil. Dat is het gevolg van hun politieke marketing die draait om het zaaien van angst en verdeeldheid. Maar nu gaat het niet om een angst die voortkomt uit politieke marketing en geconstrueerd is, maar om fundamentele Angst die draait om leven en dood. Omdat die angst beteugeld moet worden en er verbinding gevraagd wordt is hun politieke marketing onbruikbaar en werkt het tegen de boodschapper in.

PVV en FvD kunnen niet schakelen als de situatie dat vraagt. Ze hebben namelijk slechts één manier van handelen, modus operandi, die door een gezondheidscrisis in een klap onbruikbaar is geworden. Alles dat belangrijk leek is het niet meer. Wat nu gevraagd wordt van politieke partijen is inschikken, uitschakeling van oude reflexen, stokpaardjes en persoonlijke branding. Wat niet wil zeggen dat er geen werk aan de winkel is. Nu er tientallen miljarden euro’s aan noodfondsen vrijkomen is het zaak voor politici om ervoor te zorgen dat die niet bij vermogenden, banken en multinationals, maar bij kleine bedrijven en burgers terechtkomen.

Foto: ‘Zicht op de visinstallatie en fuiken van de Wagenia in de Congorivier’, 1970. Collectie Tropenmuseum.

Advertentie

Polen marcheert voor onafhankelijkheid. Voor God en vaderland

De leuze van de jaarlijkse mars voor onafhankelijkheid (Marsz Niepodległości) in het Poolse Warschau was dit jaar ‘We willen God’ (My Chcemy Boga). Er waren zo’n 60.000 deelnemers. Hier stellen de Ridders van Christus Koning (Rycerze Chrystusa Króla) zich op. De mars was een mengeling van xenofobie, nationalisme, extreem-rechtse en christelijke symboliek. Maar ook van carnaval, een religieuze processie en een nationale feestdag.

De mars is een curieuze combinatie van zachtheid en hardheid, onderworpenheid en onverdraagzaamheid. De pretentie dat Polen het bastion van Europa is moet met een korreltje zout genomen worden. Want wat is dat voor soort Europa waar de vlag van de EU wordt verbrand en het Poolse nationalisme zo allesoverheersend is?

Foto: ‘Far-right marchers brandish banners depicting a red falanga, a far-right symbol dating to the 1930s. Photograph: Janek Skarżyński/AFP/Getty Images’ In: The Guardian, 12 november 2017.

Het spook van het xenofobe populisme waart door Europa

Een spook waart door Europa. Het spook van het xenofobe populisme. Zo zou het manifest van de anti-liberale democratie kunnen beginnen, zoals het Communistisch Manifest uit 1848 van Friedrich Engels en Karl Marx begon. Strijden tegen een schim is lastig. Want per definitie bestaat een fantoom, een droombeeld, een hersenschim niet. Het is illusie en betovering tegelijk. Spoken kunnen alleen bestreden worden met spoken.

Analyses over het xenofobe populisme leggen de opkomst van de oorzaak ervan in een samenleving die is doorgeschoten in abstracties. Wat wil zeggen een onstoffelijke laag in de samenleving die onzichtbaar tussen de mensen en de samenleving is geschoven. Waardoor ze van hun eigen omgeving vervreemd zijn. Dat is de theoretisering van de globalisering, de economisering van de politiek, het neoliberalisme of de rationalisering.

Het xenofobe populisme is nationalistisch van aard en gaat voor etnische eenheid, claimt van bovenaf namens ‘het volk’ te spreken en zich tegen ‘de elite’ te verzetten. Het wil de representatieve democratie vervangen door volkssoevereiniteit en zich als woordvoerder van dat volk opwerpen. Het xenofobe populisme ondermijnt het idee van streven naar waarheid en universalisme die voor allen als overkoepelende,  voorspellende waarde geldt en vervangt dat door een idee van context dat de waarheid op voorhand probeert te construeren.

Jan Terlouws toespraak voor DWDD geeft aan hoe wereldvreemd oplossingen kunnen zijn : ‘Ik zeg tegen alle politici in Nederland en in het buitenland: mensen wees integer, wees onkreukbaar en vooral draag uit dat je er bent om het publieke belang te dienen.’ Was het maar zo simpel. Probleem is dat de meeste politici niet onkreukbaar kunnen zijn omdat ze bezit zijn van belangengroepen. Of gevangen zitten in partijpolitiek. Zo cynisch is het. Terlouw is overigens minder naïef in zijn analyse dan in zijn hoop voor de toekomst als hij perfect de spanning tussen theorie en praktijk beschrijft met een verwijzing naar Hillary Clinton: ‘Die heult met Wall Street en vertelt het ons niet. Ik vertrouw de politiek niet.’ Zij kon zich niet aan haar eigen schaduw onttrekken, zoals Donald Trump dat evenmin kan. Beide kandidaten zijn bezit van big money. Doorgaans kunnen politici niet integer en onkreukbaar zijn en het publieke belang dienen omdat ze bezit van specifieke belangen zijn. Zoals multinationals, grote buitenlandse mogendheden of banken die de politici chanteren.

Wat is het andere spook dat het spook van het xenofobe populisme kan bestrijden? Hoe moet dat opgetuigd worden om de liberale democratie zoals we die kennen te behouden, en te hervormen? Waar is het personeel ervoor als traditionele beroepspolitici niet vrij genoeg meer zijn om te handelen in het algemeen belang? Hoe kan dat spook zowel de onzichtbare laag tussen mensen en samenleving opruimen en ze hun eigen omgeving teruggeven als het spook van het xenofobe populisme verslaan dat mensen uit eigenbelang schijnoplossingen voorhoudt? Het is een zoektocht naar vaardige en integere politici die geen bezit zijn van multinational, bank, denktank, vakbond, werkgeversorganisatie, vreemd land of eigen partij. Het is een veeleisende speurtocht.

Gevestigde partijen hebben de dreiging van het xenofobe populisme nog steeds onvoldoende begrepen. Ze zien de ernst van de situatie niet of zijn niet in staat om over te schakelen naar een noodscenario. In de PvdA verzetten Samsom en Asscher in een potsierlijke leiderschapsverkiezing de stoelen op het dek van de Titanic.

Bijkomend voordeel is dat het Nederlandse xenofobe populisme met PVV, VNL, FvD en GeenPeil vier partijen heeft die zich namens hetzelfde volk opwerpen. Dat is ongeloofwaardig omdat Nederland geen vier volkeren heeft. Partijen moeten verjongen, maar met behoud van ervaring twintigers en dertigers in de bovenste helft van hun kieslijst zetten. Ze moeten een combinatie van politieke partij en burgerbeweging worden. Vanwege de ongebondenheid heeft progressief Nederland een bijzondere rol om over partijgrenzen en -belangen heen een visioen voor de toekomst te ontwikkelen dat het spook van het xenofobe populisme doet verdwijnen. Het kan, maar hoe het moet worden aangepakt is nog niet uitgewerkt. De overtuiging is bouwstof voor spoken.

Foto: Andrei Roeblev (1966) van Andrei Tarkovsky.

Cenk Uygur (TYT) stemt op Hillary Clinton. Alles behalve fascist Trump

Cenk Uygur die in Californië woont stemt op Hillary Clinton. In een stemverklaring legt hij uit waarom. Simpelweg omdat een presidentschap van ‘fascist’ Donald Trump een ramp voor de VS en de wereld zal zijn. Uygur levert zich met zijn stem voor Hillary niet uit aan haar, maar belooft tegen haar te blijven vechten als ze president is. Als activistische journalist of journalistieke activist. Om het grote geld uit de politiek te halen. Waar zij een exponent van is. Trump is trouwens geen haartje beter, maar weet het anders voor te stellen.

Volgens de projectie van de statistische nieuwssite FiveThirtyEight van Nate Silver heeft Trump op dit moment een kans van 33,6% om president te worden. Florida, Ohio en North Carolina lijken voor Trump  te kiezen. Een ramp van groteske proporties kondigt zich aan. Hoe kon het zover komen? The Plot Against America van Philip Roth lijkt 76 jaar later alsnog realiteit te worden. De gedachte alleen al. Wat staat de wereld te wachten?

Als Trump wint, dan is dat mede dankzij radicaal-links dat zich tegen Clinton en niet tegen Trump keerde (Julian Assange), zich op de vlakte hield en niet uitsprak of hem onderschatte. Een strijd over de schuldvraag tussen realistische progressieven en the loony left kondigt zich aan. Om daarop een voorschot te nemen mijn tweet aan de in Brazilië wonende onderzoeksjournalist Glenn Greenwald die in 2013 de onthullingen van Edward Snowden in de openbaarheid bracht. Greenwald heeft een positie tussen realistisch progressief en loony left in. Progressief Amerika moet kiezen en door de zure appel heen bijten die Hillary Clinton heet:

Foto: Eigen tweet aan Glenn Greenwald, 4 november 2016.

Parfitt en Franchi manipuleren journalistiek en statistiek. Omdat Telegraaf-lezers dat zeggen is Nederland 80% voor een Brexit

Gary Franchi van Next News Network is een radicale zionist en rechtse complotdenker. Zoals uit de video blijkt iemand die de waarheid verdraait. Hij verwijst via een misleidend bericht van Tom Parfitt naar de stelling van de dag waarin 80% van de lezers van De Telegraaf begin juni het oneens was met de stelling dat de Britten in de EU moeten blijven. Franchi verbreedt dat onterecht door te zeggen dat het Nederlandse volk een Brexit steunt. Dat is niet aangetoond. Onderzoeken onder lezers van De Volkskrant, Trouw of NRC  zouden evenmin representatief zijn voor de stemming van Nederland, maar ongetwijfeld een heel ander beeld laten zien. Gary Franchi doet ook alsof het om een serieus onderzoek gaat in plaats van een niet-representatieve steekproef.

Franchi stapelt zijn argumenten bovenop de verkeerde aanname en kleedt ze aan met zijn persoonlijke afkeur over immigratie en de EU. Aan de hand van het onzinverhaal van Tom Parfitt van de Daily/ Sunday Express. De krant spreekt zich uit voor een Brexit en steunt de anti-immigratie politiek van UKIP. Dat zegt vooral iets over het gebrek aan journalistieke integriteit en professionalisme van Parfitt. En van Franchi die vanuit de VS via Nederland zijdelings dekking probeert te geven aan de Britse LEAVE-campagne. Hij maakt het er nog dwazer op door de ‘top’-volksvertegenwoordiger van de SP Harry van Bommel te citeren die per definitie eurokritisch is en als lid van de links-populistische SP de slipstream van het Kremlin volgt in het verzwakken van de EU.

Aldus wordt op media en sociale media door halve waarheden en bewust verkeerd geïnterpreteerde feiten het nieuws geboetseerd. Franchi praat Parfitt na die de feiten ondergeschikt maakt aan de politieke kleur van zijn krant. Het heeft nog weinig met de echte feiten of met de duiding van de werkelijkheid door journalistiek vakwerk te maken. Franchi handelt in schijnwerkelijkheden met als doel de slecht of niet breed geïnformeerde kijker af te bluffen en weg te houden van de werkelijkheid. De beste remedie tegen deze misleiding is goed onderwijs en mediawijsheid. Veelzeggend is dat jongeren over het algemeen positief zijn over de EU en menen dat hun land in de EU moet blijven. Het zijn de ouderen die zich door onruststokers bang laten maken voor het vreemde en geloven in het verhaal van een natiestaat die hun ontstolen is en gerestaureerd moet worden. Zelfs als ze drommels goed beseffen dat zoiets nooit bestaan heeft willen ze nog in dat sprookje geloven.

Wie of wat bracht Tommy Mair tot zijn terroristische daad?

Is de rood omcirkelde man Tommy Mair, de moordenaar van het Britse parlementslid Jo Cox? Will Black twittert de foto die op 11 oktober 2015 zou zijn geplaatst op de website van Britain First. Naar eigen zeggen een ‘patriotic political party’, maar in werkelijkheid een nationalistische, rechts-extremistische partij. Jo Cox wilde dat het Verenigd Koninkrijk in de EU bleef en voerde daar campagne voor. Tommy Mair wilde dat zijn land uit de EU stapte. Onder het uitroepen van Britain First schoot hij Cox door het hoofd. Mair is een terrorist.

Trouwens, waarom voelen deze rechts-nationalisten zich zo vaak aangetrokken tot paramilitaire kleding en symboliek? Op deze foto valt het nog mee, maar vaak dossen ze zich uit als carnavalvierders alsof ze deel uitmaken van een echt leger en voeren ze hun toneelstukje van krijgshaftigheid op. Vooral op omstanders kan dat lachwekkend overkomen. Hebben ze ooit echt in het leger gediend of zijn ze daar wegens instabiliteit (S5) voor geweigerd? Wie echt in de krijgsmacht van het eigen land gediend heeft zo is mijn ervaring van anderhalf jaar dienstplicht kan geen uniformen, camouflagekleuren, petten, onderscheidingstekens en de bijbehorende hiërarchie en andere militaire symboliek meer luchten of zien. Een krijgsmacht is een noodzakelijk kwaad dat niet verkeerd begrepen moet worden en zeker niet voor verkeerde doeleinden misbruikt dient te worden.

Een simpele ziel als Tommy Mair wordt tot zijn daad gebracht. Opgehitst door de politici voor de schermen, media en nationalisten en de aanstichters achter de schermen die van oerconservatieve snit zijn en geworteld in de Britse upperclass. Exact zoals in de jaren’ 30 diezelfde upperclass vanwege carrièremogelijkheden en een gevoel van miskenning sympathie voor het nazisme opvatte. De geschiedenis herhaalt zich met de Brexit.

Het zijn voetsoldaten als Tommy Mair die voor het voetlicht komen en de publiciteit opeisen. De sukkel die de trekker overhaalt. Als verklaring waarom ongeveer de helft van de Britten met voorbijgaan aan eigenbelang op dit moment tot nationalisme, vreemdelingenhaat en culturele identificatie gebracht wordt schiet de foto van Mair en zijn kornuiten tekort. Het zijn de bazen, de ondernemers, de Eton-jongens en de aristocraten die uit een gevoel van misplaatste nationale trots hun land en sukkels als Mair naar de verdoemenis willen helpen.

Foto: Tweet van Will Black, 17 juni 2016.

Opstelten is niet zozeer te oud, maar te weinig rechtsstatelijk

De 70-jarige minister Ivo Opstelten zegt dat ’de inhoud‘ telt. Maar inhoud is een vaag begrip in een zwarte doos. Wat minister Opstelten van de inhoud vindt blijft in de kamerdebatten die hij voert meestal een raadsel. Hij bedient zich juist van dooddoeners als ‘vertrouw me‘, ‘dat zit wel snor’ of ‘is bij dit kabinet in goede handen’ om de inhoud te maskeren. Minister Opstelten geeft geen inhoud, maar het idee van inhoud.

Opstelten vindt zich niet te oud voor de functie van minister van Veiligheid en Justitie ‘omdat hij er is’. Dat is opnieuw geen inhoudelijk argument van deze liberaal die steeds verder is af komen te staan van klassieke liberale beginselen als vrijheden, rechtsbescherming, rechtsgelijkheid en de bescherming van de rechtsstaat. Het is niet z’n leeftijd die Opstelten opbreekt, maar zijn inhoud. Die hij verbergt met een parodie op een minister die alles onder controle heeft. ‘Ik waak over u’. Er helpen onderhand geen grappen en grollen meer aan. Ze benadrukken juist extra de tragiek van de clown waar niemand meer om lacht, maar wel over lacht.

Zo iemand moet door de directie uit de arena gehaald worden. Het is verstandig dat minister Ivo Opstelten opstapt en een welverdiende rust tegemoet gaat. Nederland kent geen traditie van tussentijdse herschikking van het kabinet, maar nu minister Timmermans naar de EU vertrekt lijkt het een goed moment daarvoor. Ook een zwakke minister als Ronald Plasterk kan dan vervangen worden. Of minister Schippers als ze vanwege de NZa/Gottlieb-affaire nog verder in problemen raakt. Alleen moet Opstelten natuurlijk niet opgevolgd worden door staatssecretaris Fred Teeven die evenmin veel heeft met rechtsstatelijke principes. Om D66 electoraal de pas af te snijden zou het een meesterzet zijn van de VVD om weer een echte liberaal op Veiligheid en Justitie te posteren. Wie weet, doe eens wild: Sjef van Gennip van de Reclassering Nederland. Pas 63 jaar oud. Doen.

Observaties bij verstoring van Zweedse anti-racisme demonstratie

Sandra Angélica filmt en blijft filmen. Een demonstratie tegen racisme met een opkomst van zo’n 500 mensen in de zuidelijke buitenwijk Kärrtorp van de Zweedse hoofdstad Stockholm loopt uit de hand. Er vallen drie gewonden door toedoen van zo’n dertig tegendemonstranten. De video leert hoe troosteloos zo’n voorstad is.

Maar hoe de tegendemonstranten te noemen die de anti-racisme demonstratie verstoren? Nazi’s is ongepast. Want de Duitse nationaal-socialisten opereerden op grote schaal met meer middelen en een andere ideologie en hadden meer op hun kerfstok dan enkele gewonden. Neo-nazi’s dan? Mogelijk, maar niet als ermee wordt bedoeld dat ze het nazisme willen doen herleven want zo is hun protest niet bedoeld. Of doordacht. Wel als ze uit onvrede of onbehagen leentjebuur spelen in de gereedschapskist van de Duitse nazi-ideologie -die zelf al een samenraapsel was- en er wat uitgrijpen: vreemdelingenhaat, nationalisme en symboliek. Hooligans of skinheads dan? Ook dat past niet omdat het brede, niet-specifieke termen zijn die ook op extreem-links van toepassing zijn en daarnaast eerder cultureel dan politiek bepaald zijn. Meer verschijningsvorm dan inhoud.

Conclusie is dat het nog niet zo simpel is om het juiste etiket te plakken op de verstoorders van een anti-racisme demonstratie in Stockholm. Zonder ze meer of minder te geven dan ze echt waard zijn. Ze zijn lid van de Svenska Motståndsrörelsen, ofwel verzetslui na de oorlog. De termen nazi en neo-nazi zijn te inhoudelijk, en de termen hooligan en skinhead zijn juist weer niet inhoudelijk genoeg. Hoe kunnen de ‘halve‘ inhoud en de ‘halve‘ vorm in een nieuwe term gecombineerd worden die de lading van een ideologisch allegaartje en de optredende verstrooing dekt? Te denken valt aan een samenstelling als ‘rituele neo-nazi’s’, ‘post-moderne nazi’s’, ‘cosmo-neo’s’ of ‘neo-vagi’s’. Dat laatste als variatie op ‘vaag’. Of SNN-ers (Superficial neo-nazi).

Foto: ‘NS-Marschkolonne an der Stadtgrenze Nürnberg-Fürth auf dem Rückweg vom Reichsparteitag zum Übernachtungslager (vermutlich bei Nürnberg/Höfen), rechts das Gebäude Höfener Straße 91 in Nürnberg, die andere Straßenseite (links im Bild) gehört zu Fürth. Im Hintergrund (Höfener Straße 91) ein Fabrikgebäude der „arisierten“, zuvor jüdischen Firma J.W.Spear; das Gebäude ist heute (2010) noch vorhanden. Ortsschild mit antijüdischer Nazi-Propaganda, Kinder mit Hitlergruß.’ Vermoedelijk 1938.

VVD verdedigt rechtsstaat en individu onvoldoende. Wat dan?

Soms neemt iemand een beslissing en weet-ie later niet meer waar het om begonnen was. Dat kan komen door een slecht geheugen, maar ook doordat de omstandigheden anders waren. Met deze slagen om de arm kijk ik terug op de verkiezingen van 9 juni 2010 toen ik onder het mom ‘alles beter dan Job Cohen’ VVD stemde. Toen ook al met tegenzin, maar toch. Het vervolg is bekend, Job Cohen bleef buiten het kabinet, de VVD werd de grootste partij en Mark Rutte smeedde een coalitie met het CDA die gedoogd werd door de PVV. Het werd een rampzalig avontuur vol conservatisme, inperking van burgerrechten, vreemdelingenhaat en kleinzieligheid. Het omgekeerde van waar ik voor stond. Toch was ik tevreden dat Cohen geen premier werd.

Mensen maken fouten. Maar kunnen kiezers ook fouten maken? Het is lastig te zeggen, want politieke partijen zijn zelden wat ze zeggen te zijn. Valt een kiezer zijn of haar keus dan kwalijk te nemen? Zeker in Nederland coalitieland waar een stem nooit een eindoordeel is, maar een uitgangspunt voor onderhandelingen met de duvel en z’n ouwe moer die alle kanten uit kunnen gaan. M’n favoriete coalitie die me in 2010 haalbaar leek was VVD, CDA, D66 en GroenLinks. Toenmalig premier Balkenende noemde dat laat in de campagne ook z’n favoriete combinatie. Liberaal met corrigerend progressief in een synthese links-liberaal, en behoudend met sturend vrijzinnig. Het pakte anders uit. Ik had het kunnen weten. Evenals de andere miljoenen ontevredenen.

De VVD is al lang geen liberale partij meer die voor een van de hoofdstromen van het liberalisme gaat dat de burger vrijheid en vertrouwen geeft, de rechtstaat en de privacy verdedigt, de overheid doet terugtreden en de zwakkeren met compassie, rechtvaardigheid en verdraagzaamheid benadert. Het Liberaal Manifest ‘Om de vrijheid‘ waarin deze koers werd geschetst dateert van 2005 en is door de tijd achterhaald. De VVD verdedigt op dit moment bekrompen waarden zonder dat aan zichzelf te willen toegeven. Het trekt de PvdA daarin mee.

Stemmen van twee kanten maken aannemelijk dat de VVD het pad heeft gekozen dat de burger in de kou laat staan en de staatsmacht uitbreidt. Hoezo kleinere overheid? Onder de titel ‘Die privacybeperking past niet bij de VVD‘ pleitten voorzitter en vice-voorzitter van JOVD Christiaan Kwint en Tom Leite op 23 november in NRC voor een einde aan het tornen aan de rechtsstaat dat Thorbecke en de staatshervormingen van 1848 geweld aandoet en een begin om het individu weer vertrouwen te geven. En uit een enquete in Vrij Nederland blijkt dat rechters het hebben gehad met het VVD-duo op Justitie en Veiligheid Ivo Opstelten en Fred Teeven dat de rechtsstaat en de trias politica uitverkoopt: ‘Met een minister en een staatssecretaris die voortdurend over veiligheid spreken en vergeten dat justitie boven veiligheid gaat, wordt dat [belang geld] alleen maar erger‘.

Is er een slotsom naast de conclusie dat de VVD de rechtsstaat uitverkoopt en met het restrictieve Veiligheids-duo Opstelten en Teeven onderhand alle liberale beginselen verkracht die er te verkrachten zijn? Hoe lang kunnen burgers het wantrouwen van de VVD nog aan waar bij monde van minister Plasterk de PvdA zich ook in voegt die veiligheidsdiensten alle middelen geeft om Nederlandse burgers te laten aftappen, afluisteren en volgen zonder dat de wet dit toestaat? Dat de Nederlandse politieke partijen zo diep gezonken zijn in het uitverkopen van de rechtstaat en het individu verbaast niemand meer. Burgers wennen aan de toenemende staatsmacht, de inperking van de burgerrechten en de afbraak van de rechterlijke macht. Wat is het alternatief naast een D66 die goede beginselen inlevert om bij de grote jongens aan tafel te mogen aanschuiven of de kleine en machteloze, maar principiële GroenLinks en de Piratenpartij? Ik weet nog steeds niet wat wijs is.

Foto: Liberaal Manifest, 2005. Credits: Benjamin Großmann Geese.

Geert Wilders krijgt glans door wrijving in Australië. Verstandig?

Geert Wilders toert door Australië. De Q Society sponsort. Het moet niets hebben van multiculturalisme en deelt het gedachtengoed van Robert Spencer en rechtse christenen. Wilders thematiseert de botsing van wereldbeelden. Zowel hij als de president van Muslims Australia Ikabel Patel claimen dat het een kwestie van ‘uitleggen‘ is. De moderne variant om de weldenkende burger te overstemmen en aan de kant te schuiven.

Er stonden bijeenkomsten gepland in Melbourne, Perth en Sydney. De bijeenkomst in Melbourne is vandaag en leidt in de aanloop tot veel relletjes. Perth wordt afgelast omdat er geen geschikte zaal gevonden kan worden.

Nederlanders zijn gewend aan Wilders en zijn boodschap. Zelfs een beetje verveeld als de waarschuwingen weer klinken. Australiërs winden zich er nog enorm over op. Niet alleen de demonstranten op straat maar ook iemand als voorzitter Chin Tan van de Multiculturele Commissie van deelstaat Victoria -waar Melbourne ligt- neemt een voorschot op wat komen gaat. Hij zegt dat Wilders vervolging riskeert als-ie te ver gaat. De minister voor Multiculturalisme en Burgerschap van Victoria Nick Kotsiras spreekt in versleten en onware gemeenplaatsen: ‘I support freedom of speech, but with freedom comes responsibility‘. Van de ander dus.

Dit soort reacties zijn koren op de molen van Wilders en de Q Society. Zou Wilders niet beter geholpen kunnen worden in het faciliteren van de bijeenkomsten onder de herbevestiging dat de vrijheid van meningsuiting geen oneigenlijke beperkingen heeft? Want wie een beter standpunt heeft hoeft toch niet bang te zijn voor wat Wilders zegt? Dat zou zijn boodschap normaliseren tot een gewoon standpunt en haalt de angel uit zijn optreden. Nu lijkt er een vrijheidsstrijder aan het woord die beschermd moet worden. Daarom treft de column van Andrew Bolt ook de roos: ‘If criticising Islam requires this much protection, there must be something to criticise‘. Wilders pleit er trouwens voor om de emigratie uit moslimlanden te beperken met een uitzondering voor vluchtelingen. Down Under is een smeltkroes waar de temperatuur soms opmerkelijk snel oploopt.

Foto: Protest tegen Wilders in Australië, februari 2013.