Leningen van Deutsche Bank aan Trump zouden medeondertekend zijn door Russische oligarchen uit de kringen van het Kremlin

Het lijkt erop dat de verdedigingsmuur van president Trump op het punt van bezwijken staat. Zoals al vaker voorspeld heeft dat te maken met Deutsche Bank, een van oorsprong Duitse bank. Geruchten gaan dat de bank Trumps belastingaangiften heeft en die en andere documenten volgens een gerechtelijke uitspraak moet overhandigen aan een commissie van het door de Democraten gedomineerde Huis van Afgevaardigden.

Toen het tijdens de crisis van 2008 slecht ging met Trumps vastgoedonderneming en die om omvallen stond, hij al meerdere keren failliet was gegaan en door Amerikaanse banken niet meer werd vertrouwd en was uitgesloten, zocht hij noodgedwongen zijn toevlucht tot Deutsche Bank voor leningen om zijn onderneming te redden. Velen vroegen zich in de jaren daarna af wat deze bank daar precies bij te winnen had. Waarom het volume opkloppen met een dubieuze ondernemer als Trump? Het jaagde Trump in de armen van het Kremlin.

Nu valt alles samen. Er zijn sterke geruchten dat die leningen van Deutsche Bank mede ondertekend waren door Russische oligarchen uit de kring van president Putin. In de Russische Federatie kunnen oligarchen politiek niet autonoom opereren. Ermee had Trump zich overgeleverd aan het Kremlin. Het maakte hem chantabel en tot marionet van het Kremlin. Hoewel het wantrouwen jegens de Russische Federatie bij leden in het congres aanwezig bleef. Het verklaart Trumps blinde bewieroking van Putin die feitelijk onverklaarbaar is omdat het haaks staat op het Amerikaans belang. Zo verklaarde Trump op de legendarische top in Helsinki Putin meer te geloven dan de Amerikaanse inlichtingendiensten. Terwijl aangetoond was dat het Kremlin zich actief had gemengd in de campagne van 2016 die in een onverwacht scenario leidde tot Trumps verkiezing.

Het zet ook het debat over conspiracy (samenzwering) en collusion (geheime verstandhouding) van Trump met het Kremlin weer centraal. Speciale aanklager Robert Mueller constateerde in zijn rapport dat hij geen bewijs had kunnen vinden van conspiracy waar Trump en minister William Barr vervolgens onjuist van maakten dat er geen sprake was van collusion. Een minder zwaar vergrijp. Media in allerlei landen slikten die spin van Trump en Barr voor zoete koek en werkten zelfs onbewust mee aan de beeldvorming die zei dat Trump vrijgepleit was van samenwerking met het Kremlin. Niet van obstructie van het onderzoek trouwens. Maar een publiek geheim was dat Mueller de Russische connectie van Trump niet mocht onderzoeken op straffe van ontslag door het ministerie van Justitie. Muellers opdracht en mandaat waren beperkt. Hij mocht de rode lijn niet over. Mueller bleef weg van de financiële transacties en kon daar geen uitspraak over doen. Maar dat betekende niet dat die financiële en andersoortige samenwerking tussen Trump en Kremlin niet bestond.

Als de geruchten kloppen, waar het sterk op lijkt, komt via de omweg van Deutsche Bank alsnog uit wat Mueller niet mocht onderzoeken. Het verklaart waarom Trump in afwijking van alle presidenten van de laatste jaren zijn belastingaangiften en bijbehorende onderliggende documenten geheim wilde houden. Hij heeft iets te verbergen en houdt openbaarmaking tegen met inzet van vele advocaten die rechtszaken voor hem voeren.

Af te wachten valt of de Republikeinen in de Senaat nu een afzettingsprocedure (impeachment) tegen Trump steunen. De Republikeinse partij is onder Trump veranderd in een sekte vol blindelingse volgelingen waar het enkel en alleen om de president draait. Een overweging van Republikeinen om Trump te laten vallen is niet zozeer dat hij hoogverraad heeft gepleegd door onder één hoedje te spelen met de Russen, maar dat Trumps slechte peilingen de Republikeinen in Senaat en Huis bij de verkiezingen in november 2020 mee de diepte in dreigen te trekken. Beslissend zal zijn of Republikeinse leiders tijdig een ruggengraat weten te ontwikkelen.

Commentator John Heilemann noemt in het programma van MSNBC’s Lawrence O’Donnell de onthullingen over de Russische betrokkenheid bij de leningen van Deutsche Bank een loper (skeleton key) die zicht geeft op de tot nu toe onverklaarbare raadsels van Trump en die opent. De nieuwe informatie maakt volgens hem een afzettingsprocedure tegen Trump later dit jaar onvermijdelijk. Niet onmogelijk is dat andere landen als Turkije, Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten eveneens geld aan Trump hebben geleend en hem daarmee politiek hebben gekocht. Het zou Trumps opvallende buitenlandse beleid verklaren dat autoritaire leiders omhelst en in bescherming neemt en westerse bondgenoten van zich vervreemdt en op afstand houdt.

Dubai start bouw van het Museum van de Toekomst

Het Museum van de Toekomst komt in Dubai. Het project moet al in 2017 opgeleverd worden. Da’s snel. De eerste steen is deze week gelegd. De kosten zijn gepland op 136 miljoen dollar, architect is Shaun Killa van Atkins, heerser Sjeik Mohammad Bin Rashid al-Maktoum afficheert zich ermee en opzet is dat het gebouw een Eiffeltoren van Dubai wordt. Een icoon dus. Het motto van het museum is ‘Zie de toekomst, creëer de toekomst’. Over innovatie. Over de toekomst. Een museum als focus en bestemming voor vernieuwing. Wat getoond wordt heeft een horizon van wat de komende 10 jaar brengt. Aangetrokken door het grote geld.

Bezetting Guggenheim Museum: vanwege Abu Dhabi en veel meer

Bezetting van het Guggenheim Museum in New York komt deels voort uit de Occupy beweging. Occupy heeft door de heksenjacht van de regering-Obama echter aan slagkracht verloren. Kritiek heeft een binnenlandse component in ‘het huwelijk van macht, bedrijfsleven en bestuur dat ook de culturele instellingen controleert en de Occupy Wall Street beweging inspireerde’. Doel van Occupy Museums is het herbezetten van galeries en musea. Er is ook een buitenlandse component. Het outsourcen van kapitaal en kennis is de Bermuda-driehoek van het globalisme waarin kunst, sport en media verdwijnen. Onder oncontroleerbare voorwaarden. Kunst is de ‘soft power’ waarmee de VS sinds 1945 grenzen overschrijdt. Ook cultureel imperialisme genoemd.

Hyperallergic.com geeft bijzonderheden over de bezetting waarvan niet alle bezoekers de essentie begrepen. De 40 demonstranten vormden een diverse groep kunstenaars, professoren, studenten en losjes aan Occupy Museums, Gulf Labor en New York University verbonden activisten. Gulf Labor is een coalitie van kunstenaars en activisten die sinds 2011 bezig zijn om ‘de dwingende werving en de slechte leef- en werkomstandigheden van gastarbeiders in Abu Dhabi Saadiyat Eiland’ (Eiland van Geluk) te benadrukken. De campagne richt zich op de werknemers die het Guggenheim Abu Dhabi, het Louvre Abu Dhabi en het Sheikh Zayed Nationaal Museum (in samenwerking met het British Museum) bouwen. Hier kan een petitie getekend worden.

De groep van 40 pleegde een interventie in het Guggenheim. Deze van conservatoren geleende term die de vleeslijm van het hedendaagse museum is en nieuw met oud, bekend met onbekend en kerncollectie met passanten verbindt. De groep is het niet eens met de arbeidsomstandigheden op Saadiyat Eiland in de Verenigde Arabische Emiraten, waar Guggenheim Abu Dhabi wordt gebouwd dat een ‘echt transnationaal perspectief op de kunstgeschiedenis’ moet gaan geven. Een franchise van Guggenheim in New York dat past in de globalisering van de museumsector. Het Westen exporteert de kennis en een merk, het (Midden-) Oosten betaalt voor prestige. En de museumbezoekers hebben het nakijken. Als ze geen actie ondernemen. 

Foto: Anna Stump, ‘Migrant Labor did not exist in the Wonderland of Knowledge Encyclopedia, 1938.‘  Gouache and Collage on Paper, 2013.

Dan Mori: Vitesse en KNVB zwichten voor druk VAE. Waarom?

Update 11 januari: In een verklaring betreurt Vitesse de gang van zaken. Het geeft toe dat het afreizen naar Abu Dhabi zonder Dan Mori ‘begrijpelijk, maar ongelukkig is geweest’. De club belooft beterschap: ‘Vitesse gaat, met hulp van de KNVB en het Ministerie voor Buitenlandse Zaken, de interne procedures inzake buitenlandse reizen opnieuw opzetten om herhaling in de toekomst te voorkomen.’

De Arnhemse voetbalclub Vitesse gaat op trainingskamp in Abu Dhabi (Verenigde Arabische Emiraten) en laat de Israëlische verdediger en international Dan Mori thuis. Want hij mocht het land niet in. Dat bleek pas op de valreep. Vitesse maakte toen de afweging om toe te geven aan de druk en af te reizen naar Abu Dhabi. En Dan Mori thuis te laten. Op deze knieval van Vitesse komt veel kritiek, van onder andere het CIDI. Velen zien er discriminatie in die Vitesse niet had moeten pikken. Zo verklaart Herman Loonstein van Federatief Joods Nederland: ‘Dit kan niet. Het komt erop neer dat Vitesse discriminatie van een van zijn spelers tolereert.’

De KNVB stelt via een woordvoerder dat de voetbalbond hierover niets te zeggen heeft. Het is vooral een politieke kwestie: ‘Het is aan een club om te bepalen waar een trainingskamp wordt belegd. Daar is iedere vereniging vrij in. Wij staan daar buiten. We begrijpen dat Vitesse ook flink baalt van hoe dit is uitgepakt.’

De naïviteit van Vitesse en vooral de KNVB is groot. Ze hebben zich onvoldoende voorbereid. Club en bond hadden van tevoren kunnen weten dat Dan Mori geweigerd zou worden. Zo werd nog twee weken geleden een Israëlisch schaakteam van spelers onder de 18 dat deelnam aan het Wereldkampioenschap gedwongen om anoniem te spelen. Ze mochten Israël  niet vertegenwoordigen en niet de Israëlische vlag voeren. Hoewel deze in de lijst van deelnemende landen wordt getoond. Het verschil is dat de wereldschaakbond FIDE de organisatoren gedreigd had het evenement te annuleren als het Israëlische team niet werd toegelaten.

De opstelling van de politieke FIDE is pragmatischer en oprechter dan de opstelling van de FIFA die steeds beweert dat sport en politiek niets met elkaar te maken hebben. Maar wie kan dat na alle incidenten en boycots nog zeggen? Sochi toont aan dat politiek en sport alles met elkaar te maken hebben. Als rijke en zelfbewuste Golfstaten menen dat ze sporters volgens hun eigen normen uit kunnen sluiten dan is dat hun probleem. Maar het wordt ieders probleem als de wereldsportbonden zich daar niet actief tegen uitspreken.

Waarom speelde de KNVB achter de schermen geen bemiddelende rol? Vitesse had vooraf de KNVB moeten inschakelen die op haar beurt de wereldvoetbalbond FIFA had moeten inschakelen om de autoriteiten van de Verenigde Arabische Emiraten te dreigen dat het gevolgen zou hebben als Dan Mori geweigerd zou worden. De uitspraak van de KNVB dat het zich niet mengt in een politieke kwestie is van een wereldvreemdheid en tegenstrijdigheid die zich niet laat verklaren in een wereld waar sport en politiek steeds nauwer samenhangen. Door niet op te treden spreekt de KNVB zich immers ook politiek uit. Het zwicht lafhartig voor een land dat wel de politiek in de sport introduceert en komt niet op voor een speler in de Nederlandse competitie.

Foto: Vitesse is zonder Dan Mori op trainingskamp in Abu Dhabi. Credits: Pro Shots.

Een blogger is altijd aan zet: evaluatie 2012

In 2012 konden hier regelmatig berichten gelezen worden over Julian Assange, Joris Demmink en de huisvesting van het Armando Museum in Oud-Amelisweerd. Dit blog zit nooit verloren om onderwerpen. De opzet is door selectie tot een meerwaarde te komen waarbij het geheel de delen versterkt. Andere steeds terugkerende onderwerpen zijn religieuze instellingen en secularisme, cultuurpolitiek, de tegenbeweging, mensenrechten, digitale burgerrechten en de werking van de media. Zo op het oog onderwerpen die niks met elkaar te maken hebben. Maar er is een verband dat kan worden samengevat als de arrogantie van de macht.

Opkomst en stabilisatie van de tegenbeweging die bestaat uit Anonymous, Occupy, WikiLeaks, FEMEN en allerlei mensenrechten-, burgerrechten-, en vrouwenbewegingen is de hoop voor de toekomst. In gevestigde media vinden ze doorgaans meer kritiek dan steun. Een dagblad als de NRC dat zichzelf kritisch acht en suggereert dat het de macht controleert wordt ondanks goede voornemens een log verlengde van de macht. Media zitten gevangen in hun opdracht van ‘reguliere berichtgeving‘ zoals NRC-Ombudsman Sjoerd de Jong me in een antwoord uitlegde. Het levert een brei van genivelleerd nieuws op dat de status quo bevestigt.

Dit blog begint en eindigt niet hier. Vooraf worden contacten gelegd en achteraf worden beleidsmakers of controleurs van de macht soms verwezen naar hier. Dat leidde in de zaak-Amelisweerd tot vragen in de Staten van Utrecht naar aanleiding van de bevindingen hier. Of vragen van SP-kamerlid Harry van Bommel in de Tweede Kamer over Assange. In de zaak-Demmink kan het stellen van vragen zelfs opgevat worden als het buiten de orde treden. Het duurde lang voordat CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt het oppakte.

Populaire stukken kom meestal terloops tot stand. Ze haken het meest aan bij de aandacht in de media of lopen er soms op vooruit. Maakt het uit of Robin van Persie moslim is?, Alia al Mahdi en FEMEN uit de kleren voor vrijheid Egypte, Fleur Bloemen, het pesten en de sociale media, Der Untergang en Oranje, Penis past niet in straatbeeld Wenen en Islam laat Charlie Hebdo koud, maar koudwatervrees bij politici werden het best bezocht. Opvallend is de rol die dit blog speelt in het doorgeven van informatie die elders door censuur lastig beschikbaar is. Sinds 25 februari 2012 geven de statistieken de landen van herkomst weer. Egypte, Saoedi-Arabië en de Verenigde Arabische Emiraten staan in de top tien. Aandacht voor ‘Innocence of Muslims‘ en het Franse Charlie Hebdo leverde het stuk Sociale media verbinden de wereld: een week ‘George Knight’ op.

Hoe verder? De zaken Assange en Demmink wachten nog op een doorbraak. Die niet toevallig samenhangt met de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans die met een open blik naar de wereld kijkt. Het zou voor Nederland goed uitkomen als het een bemiddelende rol in de zaak-Assange op zich zou durven nemen. Ook als teken van hervonden zelfstandigheid dat aansluit bij Nederland als gidsland van voor het tijdperk-Fortuyn. Assange over wie de Nobelprijswinnaar Mairead Maguire zegt dat de VS, het Verenigd Koninkrijk en Zweden medeplichtig zijn aan zijn mentale marteling. De actualiteit vormt de focus van dit blog.

Foto: Peter Newell, Through the looking glass and what Alice found there, 1902.

Ahmed Mater doet verslag en geeft omzichtig richting

Religie is als een magneet die gelovigen aantrekt. Hun inspiratie wordt in banen geleid. Deze dagen lopen de pelgrims die in Mekka zijn aangekomen voor de jaarlijkse haj door de stad. Op weg naar de kaaba, de kubus in het hart van de moskee van Mekka. Ahmed Mater brengt die tocht tot de essentie terug. Die bestaat in en door de massa waar iedereen gelijk is. IJzervijlsel kan zich enkel een kant oprichten. Anders valt het weg.

De Saoedische kunstenaar Ahmed Mater is een van de curatoren van #COMETOGETHER, een tentoonstelling van hedendaagse kunst van kunstenaars uit Arabische en Islamitische landen in Londen. De titel verwijst naar sociale media die ‘de aard en de kracht van de individuele stemmen en expressie in de Arabische wereld in de afgelopen jaren hebben veranderd’. Hoop en werkelijkheid van kunstenaars in de voorhoede vermengen zich in het streven naar een open samenleving. Waar het individu zich kan onttrekken aan de aantrekking. Zoiets.

Foto: Ahmed Mater, Magnetism I, 2011. Photogravure.

Sociale media verbinden de wereld: een week ‘George Knight’

De kaart geeft de landen weer met bezoekers aan dit blog gedurende de afgelopen week. Af en toe mag het, praten over wat hier gebeurt. Zoals de voetballers of schakers aan de bar napraten over hun wedstrijd. Nou ja, wedstrijd, meer een opeenstapeling van individuen vanuit de hele wereld die langskomen. Terughoudendheid past, maar zwijgen is weer het andere uiterste. Bezoekers mogen best begrijpen wie de anderen zijn.

Afgelopen week werd het bezoek vooral bepaald door een stuk over Charlie Hebdo. Het was waarschijnlijk niet eens de tekst, inclusief Engelse vertaling die het ‘m deed, maar de plaatsing van de gewraakte cartoons. Met de kont van de profeet Mohammed. Sinds de film ‘Innocence of Muslims‘ een nieuwe ster in de filmwereld.

Interessant is het bezoek gedurende deze week vanuit landen met grote islamitische bevolkingsgroepen. Met als hits 1: Bahrein, Afghanistan, Nigeria; 2: Oman, Kameroen, Syrië; 3: Jemen, Irak; 5: Jordanië; 8: Tunesië, Marokko, Mauritius; 9: Pakistan; 10: Koeweit; 11: Turkije; 12: India; 13: Algerije; 14: Singapore, Egypte; 15: Verenigde Arabische Emiraten; 17: Kenia; 22: Libanon; 24: Saoedi-Arabië; 31: Indonesië; 53: Maleisië. Na Nederland wordt de top-5 gevormd door België, VS, VK, Frankrijk en Canada. Bezoekers uit 76 landen.

Deze cijfers bevestigen dat de wereld een dorpsplein is. Wereldwijd bestaat op de sociale media gretigheid naar nieuws. Internet is een middel. En dit blog doet daar aan mee als schakel. Kortom: laat 1000 bloemen bloeien op internet. Op pogingen in de cultuursector om de informatievoorziening te centraliseren reageerde ik negatief. Dezelfde manier van denken bedreigt op termijn ook de verscheidenheid van de blogosfeer: ‘Het internet heeft de gevestigde media niet nodig. Voor de aanwas is het eerder andersom. De oudere media verouderen in snel tempo, en de nieuwe media volgen hun eigen logica. De twee komen vanzelf samen. Waar markt is. Elke poging om dat van bovenaf te willen regelen is een verstoring van een natuurlijk proces.’

Foto: Schermafbeelding ‘Top Views by Country for 7 days ending 2012-09-22 (Summarized)‘ van ‘George Knight‘ op WordPress.

Honger leidt Fox-IT uit het bos

Ronald Prins van internetbeveiligingsbedrijf Fox-IT waarschuwt vandaag in de pers voor cyberaanvallen. Fox-IT werd vorig jaar door WikiLeaks op de zwarte lijst van de zogenaamde ‘Spy Files‘ gezet. Van bedrijven die overheden helpen met electronische spionage. Met brochures van FoxReplay als bewijs. Ronald Prins wimpelde het weg en zei niet onder de indruk te zijn van de kritiek van WikiLeaks. Toch kon Fox-IT niet garanderen dat dictatoriale regimes geen gebruik maken van FoxReplay waarmee internetverkeer afgetapt kan worden. Fox-IT werkte samen met dubieuze regimes als Egypte, Iran en de Verenigde Arabische Emiraten.

Volgens Webwereld werkt Fox-IT veel voor overheden. Af en toe wordt het door de politie ingeschakeld. Een constante is dat Ronald Prins door de jaren heen kritisch is gebleven op het beveiligingsniveau van de Nederlandse overheden. Die zouden te laks zijn. Door daarop te wijzen vergroot-ie de marktwaarde van Fox-IT. Prins staat een agressievere bejegening van hackers voor en wil de politie de mogelijkheid geven om terug te hacken. Digitale burgerrechtenbeweging Bits of Freedom vindt dat over het randje van het toelaatbare gaan.

Van Ronald Prins en Fox-IT resteert op zijn best een gemengd beeld. Activisten die zich inzetten voor digitale vrijheid en burgerrechten zien het bedrijf als controversieel. Onmiskenbaar heeft Fox-IT kennis en producten die aantrekkelijk zijn voor overheden die achter de ontwikkelingen aanlopen, zoals Prins opmerkt.

Dat Prins de publiciteit kiest kan opgevat worden als signaal richting overheid. Het wil doen uitkomen dat Fox-IT in tegenstelling tot andere bedrijven onmisbaar is. Ronald Prins poetst met medewerking van de Nederlandse pers zijn prospectus op. En dat kort na een bezoek van de Nederlandse defensietop met brigade-generaal Hans Hardenbol aan het U.S. Army Cyber Command en kort voor de 3e Roundtable op Nyenrode op 11 september 2012 van de Dutch Cyber Warfare Community. Waar overheid en bedrijfsleven samenkomen.

Foto: Cyber War!