Twitter komt met nieuwe regels vanwege beledigingen

Waar liggen de grenzen aan de vrijheid op internet en de sociale media? Wat moet de gepaste reactie van een nationale overheid zijn? In het Verenigd Koninkrijk ontstaat sluipenderwijze gewenning aan de maatregelen die de regering Cameron voorstelt. Ze komen neer op verdere inperking van burgerrechten en wijzen op een restrictief klimaat waarin terrorisme, porno en kindermisbruik hiervoor als reden worden aangevoerd. Terwijl steeds meer blijkt dat Britten voor hun veiligheid afhankelijk zijn van de Amerikaanse veiligheidsdienst NSA.

Twitter wil het misbruik aanpakken. Maar hoe? Iemand wiens account afgesloten wordt kan onder een ander alias weer opduiken. Men zou denken dat iemand die de wet overtreedt aangepakt wordt door de politie. Maar het volume is met 400 miljoen tweets per dag  te groot om effectief te kunnen reageren. Logisch is dat een multinational als Twitter zelf middelen reserveert om het misbruik aan te pakken. Twitter UK lijkt daar nu serieus een start mee te hebben gemaakt. Zodat overheden het argument van misbruik niet kunnen gebruiken om de internetvrijheid in te perken. En het internet aantrekkelijk en vrij blijft voor velen. Juist daarom moeten bedrijven als Twitter oppassen zich niet te eenzijdig aan de kant van de bestaande macht op te stellen.

Twitter, aan welke kant van de macht staat het echt?

Afhankelijk van de situatie per land geven bedrijven als Facebook, Yahoo, Apple, YouTube, Google of Twitter toe aan overheidsdruk om gegevens van haar gebruikers te overleggen. Nu actueel in de media door het PRISM-surveillance programma. Veel daarover is nog niet opgehelderd. De bedrijven ontkennen te hebben geweten van PRISM, maar formuleren dat zo voorwaardelijk dat het een woordenspel wordt om te begrijpen hoever hun deelname echt ging. Denkbaar is dat de bedrijven een zijraam openzetten voor de overheid zodat ze konden zeggen geen directe toegang te geven. Hopelijk komen er de binnenkort bijzonderheden over het ontwerp van PRISM naar buiten die antwoord geven op de deelname van deze Amerikaanse techbedrijven.

Opvallend aan het overzicht als deel van de topgeheime PowerPoint-presentatie die Edward Snowden naar The Guardian lekte is het ontbreken van Twitter. Toch zei Julian Assange in een interview in maart 2013 dat ook Twitter naar de pijpen van de regering-Obama danst. Hij gaf als voorbeeld Anonymous Zweden dat Twitter in 2012 onder overheidsdruk afsloot. Maar Twitter lijkt wel het bedrijf dat het langste weerstand bood. En zich daar in de publiciteit vervolgens weer op laat voorstaan. In september 2012 overhandigde Twitter onder protest gegevens van Occupy-activist Malcolm Harris aan een rechter. Wordt protest zo tot marketing?

Twitter moet tegengestelde belangen afwegen. Openbaar profiel, economische waarde, privacy van gebruikers en toegang tot een markt. Vaak zetten regeringen druk en dreigen ze met uitsluiting. Eind 2012 schreef de Franse minister Najat Vallaud-Balkacem een artikel ‘Twitter moet de waarden van de Republiek eerbiedigen’ waarin ze opriep tot censuur. Dit naar aanleiding van haattweets die in Frankrijk verschenen. In januari 2012 had Twitter al een nieuw beleid naar buiten gebracht dat het censuur per land zou toestaan. Als voorbeeld noemde het pro-Nazi tweets, maar dit maakte ook de weg vrij voor afsluiting van Occupy of Anonymous.

Bestuursvoorzitter Dick Costolo zei in 2011 dat Twitter opkomt voor meningsuiting: ‘We are the free-speech wing of the free-speech party.’ Twitter speelde een rol in de Arabische lente en kweekte daar veel goodwill mee. Maar dit attendeerde autoritaire regimes tegelijk op het belang van sociale media als katalysator voor rebellie. In januari 2012 bezocht Twitter-topman Jack Dorsey China. Twitter wordt er geblokkeerd, maar dat kan via Hong Kong omzeild worden. Het gewijzigde beleid van Twitter om door afspraken met machthebbers censuur toe te laten ontmoette veel verontwaardiging binnen de gemeenschap van internetgebruikers.

Nu is er Turkije. Premier Erdogan vervloekte tijdens de recente onlusten de sociale media die hij leugens noemde. Gevolg van de sociale media was dat het beeld van Erdogan als een strenge, maar rechtvaardige leider aan diggelen lag. Hij liet zich kennen als autoritair en halsstarrig. Volgens Hurriyet weigert Twitter nu de Turkse regering gegevens van demonstranten die vastzitten. Op haar beurt beticht het ministerie van Transport Twitter er weer van geen juridische status in Turkije te hebben en geen legale onderneming te zijn. Twitter voert voor haar weigering aan dat Turkije geen juridische waarborgen voor gebruikers kent. Twitter weegt haar belang per land en per situatie af. Burgerrechten worden zo onderhandelbaar als handelswaar.

Foto 1: Turks protest in Istanbul, juni 2013.

Foto 2: Slide uit Powerpoint-presentatie van de NSA over PRISM.

Moet Twitter de waarden van Frankrijk eerbiedigen met censuur?

In de Britse krant The Guardian nemen twee journalisten een tegengestelde mening in over het voorstel van de Franse minister voor Vrouwenrechten en woordvoerder van de regering-Ayraud Najat Vallaud-Balkacem. Onder de titel ‘Twitter moet de waarden van de Republiek eerbiedigen’ (Twitter doit respecter les valeurs de la République) geeft ze haar mening in Le Monde. Aanleiding zijn hashtags als #SiMonFilsEstGay (als m’n zoon homo is), #unbonjuif (een goede jood) of #simafilleramèneunnoir (als m’n dochter een zwarte mee naar huis brengt) die volgens de minister tot opschudding hebben geleid. Het gaat dus om meningen die getuigen van xenofobie of anti-semitisme. Maar is het middel van een verbod niet erger dan de kwaal, de haatspeech?

Jason Farago ziet wel iets in het idee van Vallaud-Balkacem om Twitter te vragen haattweets te verbieden en te vervolgen. Glenn Greenwald begrijp niet dat iemand die voor het journalistenvak koos dat serieus meent.

Een merkwaardige discussie waarin naar mijn idee het gelijk van Glenn Greenwald overweldigend is. Het geeft Jason Farago iets zieligs om afgedroogd te worden door de superadvocaat van het vrije woord. Maar Farago had beter na moeten denken. Hij steunt immers een voorstel dat tot censuur kan leiden en vertrouwt er niet op dat het antwoord op ‘bad speech‘ niet een verbod, maar juist meer publiek debat is. Daartoe geeft-ie de Franse overheid, of welke overheid dan ook, de legitimatie om meningen te verbieden of te vervolgen.

Want wie garandeert dat de samenwerking tussen Twitter en een overheid niet stopt bij een verbod op het schelden op homosexuelen, joden, kleurlingen of welke minderheid dan ook? Zo’n verbod van horkerige of beledigende meningen in de sociale media plaveit de weg naar een verbod van elke mening die een overheid niet bevalt. Het is inderdaad een raadsel hoe iemand met de instelling van Jason Farago journalist kan zijn.

Foto: Schermafbeelding van #unbonjuif, 2 januari 2013.