Wat heeft ons ‘A Utrecht Pastoral’ uit 1892 te zeggen?

Schotland ontsluit de nationale kunstcollectie digitaal. Kunstwerken zijn bereikbaar op nationalgalleries.org. Zo ook de foto ‘A Utrecht Pastoral’ van James Craig Annan. Uit de collectie van de Scottish National Portrait Gallery. Een beroemde foto naar het blijkt. In een artikel voor Scherptediepte/ Depth of Field over de blik van buitenlandse fotografen (1890-1930) op Nederland besteedde conservator fotografie van het Rijksmuseum Mattie Boon er in 2012 aandacht aan. Een afdruk ervan is  opgenomen in de collectie van het Rijksmuseum. 

Boon: ‘In 1892, after the first exhibition, The British Journal of Photography praised A Utrecht Pastoral as a ‘characteristic’ Dutch landscape. The tall trees on the left side of the image, the row of sheep along the water and the great masses of cloud formed ‘a most pleasing whole’. It was a ‘soft’ image, without ‘the hardness so often seen in photography’.^[25] Another reviewer praised ‘the band of quiet foreground, which most photographers would trim away as useless […] Its presence greatly adds to the feeling or suggestion of space and scale. The bold and large treatment of the clouded sky space must be noted.’^[26] A third saw chiefly the low light and the long shadows in the bend in the road, and the professional handling of the sky.^[27]‘

Wat kunnen we aan deze typeringen 125 jaar later toevoegen? Het is inmiddels ook een afbeelding van een verdwenen landschap geworden. Een onschuldig landschap dat gethematiseerd wordt door de onschuldige schapen. Een pastorale is een herdersdicht of dorpsvertelling uit het Land van Ooit. De vergleden tijd betrapt.

Foto: James Craig Annan, ‘A Utrecht Pastoral’, 1892. Collectie: Scottish National Portrait Gallery.

Recensie over ArtDeli. Over betaalbaarheid en toegankelijkheid van kunst

Is het gewone volk in voor een ‘Dubbel gebakken kassoufflé met witte druivenchutney’ van 8,50 euro, een ‘Tartaar van Albacore tonijn/ papadum/ kruidensla en citroen aïlo’ van 9,50 euro met een Cristal champagne van Louis Roederer van 225 euro?  Volgens Ingelise de Vries van The Post Online wel. Zij recenseert het recent geopende ArtDeli aan het Amsterdamse Rokin. Een combinatie van beeldende kunst en delicatessen. Met ook een shop met merken als Studio Roex, Toiletpaper, Bas van Beek, Dieter Volkers en Matilda Bekman.

De Vries meent dat kunst in Nederland over het algemeen niet heel toegankelijk is. Want: ‘Een galerie loop je niet snel binnen en een museum kost geld.’ Met jaarlijks ruim 26 miljoen museumbezoekers valt op deze observatie nogal wat af te dingen. Museumbezoek is het favoriete culturele uitje voor Nederlanders zoals het Rapport Cultuurbeleving van MarketResponse in opdracht van de NMV in 2014 duidelijk maakte. Inderdaad zijn kosten van vooral vrouwen en jongeren tot en met 24 jaar een reden om geen uitstapje te maken. De gemiddelde entreeprijs ligt nu op een tientje, met een Museumkaart (€54,95/jaar) is dat aanzienlijk minder.

De kritiek op de toegankelijkheid van galeries lijkt meer hout te snijden. Hoewel er veel cliché’s bestaan over de nuffige met felrood gestifte lippen in zwarte coltrui gestoken gewichtig achter de iMac tikkende galerie-assistente die de bezoekers geen blik waardig keurt omdat ze hard werkt aan haar ‘studie’ als curator, hebben afgelopen jaren de meeste galeries door teruglopende verkopen om economische redenen de omslag naar toegankelijkheid wel moeten maken. Zelfs ’s winters staat de deur open, activiteiten die gericht zijn op het binnenhalen van een nieuw publiek zoals galerieweekenden worden georganiseerd en galeristen hebben hun prijzen naar beneden bijgesteld en proberen in prijs een gevarieerd aanbod te bieden met kassakoopjes. Maar in de beeldvorming waarbij De Vries aanhaakt lopen Nederlandse galeries nog achter de feiten aan.

Wat ArtDeli toevoegt aan het bestaande kunstaanbod is de vraag. Het lijkt even laagdrempelig als galeries en musea voor mensen voor wie niet geld, maar tijd het probleem is. Het valt daarom te bezien of marketing die draait om toegankelijkheid en betaalbaarheid zich richt op de juiste doelgroep. Hoe het met een uitgebreide wijnkaart, goede koffie en bijzondere hapjes naast een expositieruimte de oplossing biedt voor betaalbaarheid is het raadsel dat de recensie oproept. Het risico voor ArtDeli is dat het de vrijblijvendheid van een winkel en het gebrek aan urgentie combineert: ‘De exposities hebben geen begin en geen eind. ‘Doe ermee wat je wil’, zo zeggen initiatiefnemers Jessica Voorwinde en Bram Claassen. Bij ArtDeli staat kunst niet centraal, maar wordt kunst tot middel voor een concept waarbij kunst mooi kan dienen. Consumptie in een fijne omgeving.

Foto: Interieur ArtDeli.

Watstemtmijnraad: stemgedrag raadsleden slecht te achterhalen

Watstemtmijnraad zegt de politiek inzichtelijk en transparant te maken. De site claimt inzicht te geven in het stemgedrag van raadsleden en fracties. Het stelt dat ‘Stemgedrag en besluiten van gemeenteraden worden verzameld en door Watstemtmijnraad voor iedereen overzichtelijk en gratis beschikbaar wordt gesteld’. Niet dus. Slechts een handvol gemeenten is aangesloten. In vier provincies zelfs geen enkele. De pretentie doet pijn aan de ogen. Het openbaar bestuur van Nederland ronkt en raaskalt in potsierlijkheid. De bescheidenheid om toe te geven dat het in vier jaar niet is gelukt om de claim van inzicht en transparantie waar te maken is de organisatie van Watstemtmijnraad niet gegeven. Nog steeds staat dit filmpje op het YouTube-kanaal eCitizenprogramme dat een initiatief is van burgerlink.nl. Met een link zo dood als een pier. Als het niet zo triest was zou het lachwekkend zijn. De burger wordt door deze propaganda een luchtkasteel voorgespiegeld.

Linda Voortman (GroenLinks) heeft vandaag kamervragen gesteld aan minister Plasterk van Binnenlandse Zaken over het bericht dat het stemgedrag van raadsleden nauwelijks te achterhalen valt. Ze baseert zich op informatie van openstate.eu dat stelt dat ‘bij een op de vier gemeenten het stemgedrag van de gemeenteraad niet te herleiden is uit raadsinformatie’. Dat betekent dat notulen van raadsvergaderingen, besluitenlijsten van de gemeenteraad en stemgedrag van raadsleden niet goed toegankelijk en goed vindbaar zijn. Voortman vraagt om een ‘landelijk model op te zetten voor het verstrekken van toegankelijke en gebruiksvriendelijke informatie over de gemeenteraad‘. Geen luxe voor wie het gezegde kent ‘meten is weten‘. Wellicht is het een idee om Watstemtmijnraad weer op te starten? De promotiefilm is al vier jaar klaar. Alleen de praktijk nog.

Foto: ‘Vanaf de jaren zestig van de vorige eeuw werd de burgemeestersbenoeming steeds meer een zaak van onderhandelingen in achterkamertjes. Vandaar dat er stemmen opgingen om de burgemeester door de burgers te laten kiezen. Dat leek er in maart 2005 even van te komen. Het heette toen ‘bestuurlijke vernieuwing’, maar zo nieuw is het dus eigenlijk niet.‘

Open Data. Weg met de gesloten bestuurscultuur: D66 Nijmegen

Vandaag bespreekt de Nijmeegse raad het raadsinitiatiefvoorstel ‘Open Data‘ van Kristie Lamers (D66). Het geeft het college zes opdrachten mee op het gebied van ‘Open Data‘. D66 meent dat dat “de gemeente Nijmegen van openbaarheid en toegankelijkheid de nieuwe norm voor haar data moet maken. Alle data moet eenvoudig, in een standaard formaat op internet beschikbaar worden gemaakt, tenzij dat strijdig is met belangen als privacy of veiligheid”. D66 beredeneert de openheid niet alleen vanuit de democratie, maar ziet er ook een stimulans voor innovatie en economische activiteit in. Zelfs: ‘Open data zijn dus niet alleen gunstig voor het ontwikkelen en aanbieden van diensten, maar ook voor de verbetering van de kwaliteit van het leven‘.

Openbaarheid en toegankelijkheid in het openbaar bestuur zijn voorwaarden voor goed bestuur, maar verre van vanzelfsprekend. Opvallend in het internettijdperk waarin technisch zoveel mogelijk is. Het openbaar bestuur loopt achter in het bieden van openheid. Vreemd is dat ICT-projecten van overheden vaak mislukken. De basisregel van informatieanalyse is betrokkenheid en medewerking van allen. Zonder dat gaat het niet.

D66, GroenLinks en de Piratenpartij zijn voorstanders om de gesloten bestuurscultuur open te breken. In een toelichting zegt D66: ‘Nederlandse overheden stellen de gegevens (data) die zij verzamelen meestal niet openbaar beschikbaar. Zij hebben daar vaak geen principiële reden voor. Het is eerder een gewoonte dan een keuze.  (..) D66 Nijmegen vindt dat de gemeente Nijmegen van openbaarheid en toegankelijkheid de nieuwe norm voor haar data moet maken. (…) Dat vraagt om een open houding van de gemeente Nijmegen.‘

Bij een prijsvraag voor de preambule van ‘De Nieuwe Wob; Initiatiefwetsvoorstel GroenLinks voor een transparante overheid‘ van toenmalig kamerlid Mariko Peters schreef ik: ‘Allen, die deze zullen zien of horen lezen, saluut! doen te weten: Alzo Wij in overweging genomen hebben, dat het wenselijk is….
’dat niet de ene waarheid de andere blokkeert, maar ideeën elkaar opvolgen, dat inzichtelijkheid in de werking van de overheid de bereidheid van burgers om zich in te zetten voor de samenleving vergroot, dat openheid een voorwaarde is om goed geïnformeerde en betrokken burgers voor de publieke zaak te winnen zodat ze op hun beurt kunnen deelnemen aan een prikkelend debat als voorwaarde voor een open samenleving en dat het daarbij wenselijk is dat de overheid de vergroting van het aantal burgers dat meepraat ondubbelzinnig toejuicht en actief ondersteunt omdat het alleen zo een basis legt onder de democratische orde
‘….Zo is het, dat Wij, de Raad van State gehoord, en met gemeen overleg der Staten-Generaal, hebben goedgevonden en verstaan, gelijk Wij goedvinden en verstaan bij deze.’

De Raad van State oordeelde in november 2012 in een advies over dit initiatiefvoorstel van GroenLinks dat het onvoldoende onderbouwd was. Ook vond de raad dat de problemen die wel worden genoemd in het voorstel niet veroorzaakt worden door de huidige wet maar voornamelijk door de uitvoering ervan. Dit duidt opnieuw op een gesloten Nederlandse bestuurscultuur die openheid en toegankelijkheid niet als noodzakelijke voorwaarde voor haar functioneren ziet. Maar als een mentaliteit die in de uitvoering openheid tegenhoudt. 

Foto: Hans Wildschut, Touch, 2009. Credits: Hans Wildschut.

SparkOptimus is leidend in slecht taalgebruik

‘Optimalisatie on- offline budget op basis customer journey SparkOptimus ondersteunt een grote, van origine Nederlandse, internationale verzekeraar bij de optimalisatie van het marketing en sales budget, gebaseerd op de on – en offline customer journey voor het directe en indirecte kanaal. Op dit moment wordt het wereldwijd uitgerold naar de marketing units’. Aldus Spark Optimus, digitaal topmanagement consultancy.

Volgende ‘case’ liegt er evenmin om: ‘Loyalty programma van de toekomst Voor een grote internationale FMCG speler ontwikkelt SparkOptimus het loyalty programma van de toekomst als platform voor digitale marketing en CRM waarbij online/mobile en social kansen benut worden. Hierbij ondersteunen we van visie, inclusief business case, naar een gedetailleerd roll out plan‘. SparkOptimus is de Jiskefet van de consultancy.

De taal van SparkOptimus lijkt op Nederlands, maar is er een echo van. Toch is SparkOptimus een Nederlands bedrijf met hoofdzakelijk Nederlanders van wie men mag aannemen dat ze Nederlands spreken. En schrijven. Alleen op de eigen site dringt het niet door. Advies aan SparkOptimus: vervang een communicatiemedewerker door een Neerlandicus en laat deze de teksten vertalen in goed Nederlands. Want slechte taalbeheersing oogt slordig en weinig professioneel. Daarmee willen digitale topmanagers toch niet geassocieerd worden?

De kans om een nieuwe start te maken is op 4 september 2012. Dan organiseert SparkOptimus consultants ter gelegenheid van de ‘jaarlijkse nazomerreceptie’ een bijeenkomst over ‘The digital age, a golden age for citizens worldwide?’ in het Rijksmuseum. Prinses Máxima houdt ‘een toespraak in haar hoedanigheid van speciale pleitbezorger van de secretaris-generaal van de Verenigde Naties op het gebied van ‘inclusive finance for development” Volgens het Koninklijk Huis staat ‘de stelling centraal dat door digitale ontwikkelingen de toegenomen toegankelijkheid, relevantie en transparantie van diensten en producten mensen wereldwijd tot voordeel zal strekken.’ Na het vergezicht volgt de uitwerking. In het Nederlands. Burgers zijn gewaarschuwd.

Foto: Citaat van SparkOptimus:’Onze cliënten zijn het topmanagement die besloten hebben om leidend in hun veld te willen blijven door de kansen die online, mobile en social media bieden integraal en klantgericht te benaderen. ‘