Koepel van Turkse moskeeën helpt Wilders met de eis dat hij van Twitter wordt verbannen

Advocaat Ejder Köse eist namens de koepel van Turkse moskeeën Turks-Islamitische Culturele Federatie (TICF) dat Twitter het account van PVV-politicus Geert Wilders opheft. Zo niet, dan stapt de koepel naar de rechter, aldus een bericht van het AD. Opmerkelijk is dat Köse daarnaast aangifte wil doen tegen Twitter in Turkije, Marokko, Pakistan en Indonesië, want volgens hem zijn daar ‘veel van Wilders’ uitspraken strafbaar’. Deze landen met een islamitische meerderheid blinken niet uit in rechtsstatelijkheid en zijn geen voorbeeld van een goed functionerende rechtsstaat. Op de jaarlijkse index 2017-2018 van het World Justice Project staat Turkije op plek 101, Marokko op 67, Pakistan op 105 en Indonesië op 63 van 113 landen wereldwijd. Het is verbijsterend dat Köse meent zijn gelijk te moeten halen in landen die rechtsstatelijk zo slecht scoren omdat Wilders’ uitspraken daar strafbaar zouden zijn. Die strafbaarheid is weinig waard en heeft meer met politieke intimidatie door islamistische minderheden te maken, dan met een afgewogen juridisch oordeel.

Deze landen zijn overigens van geen tot weinig belang voor Wilders functioneren in Nederland, Europa en de VS. Vraag is wat deze actie van de TICF daarom waard is en waarom Köse zich niet richt op de thuishaven van Twitter, namelijk de VS. De vraag die deze actie van de Turkse moskeeën in Nederland oproept is dan ook wat er precies mee beoogd wordt. Het lijkt erop dat deze koepel zich ten koste van Wilders wil profileren en in de gunst wil komen van de Turkse president Erdogan. Want als het echt wil dat Wilders op Twitter tot zwijgen wordt gebracht, dan zou het beter niet de omslachtige omweg via de vier islamitische landen openhouden.

Geert Wilders profiteert van de actie van de TICF die zich van haar intolerante kant laat kennen. De intolerante Wilders en de intolerante TICF zijn inwisselbaar en komen er uitsluitend relatief gunstig uit in de vergelijking met deze zelfgekozen tegenstander die feitelijk hetzelfde nastreeft: ondergeschiktheid en kneveling van de rechtspraak, een einde aan de scheiding der machten en inperking van de vrijheid van meningsuiting. Hoe overtuigend is het trouwens dat een koepel van Turkse moskeeën die verwant is aan Diyanet, het Turkse directoraat voor godsdienstzaken zich hierover uitspreekt? Want het steunt de politiek van de regering Erdogan die journalisten zonder eerlijk proces in de gevangenis laat verdwijnen en Twitter blokkeert als het hem om politieke redenen uitkomt om zijn tegenstanders de voet dwars te zetten. Dat in een land dat op de 101ste van de 113 landen staat wat rechtsstaat betreft en een voorbeeld voor Geert Wilders moet zijn die er door Köse van beschuldigd wordt de grens van de wet te overschrijden. Men zou Geert Wilders een meer geloofwaardige tegenstander toewensen. De tragiek is dat ze beide vanuit hun gemeenschappelijk belang de rechtsstaat ondermijnen. Ze hebben elkaar nodig om hun eigen ongelijk te kunnen relativeren aan de ander.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘Moskeeën eisen dat Wilders van Twitter wordt verbannen: ‘Hij is doorgeslagen’’ van Peter Groenendijk in het AD, 5 november 2018.

Advertentie

Turkse coup mislukt. In het nauw gebracht deed Erdogan via sociale media beroep op volk. Normaal wijst hij dat af

Het is jammer dat de couppoging van een deel van de Turkse strijdkrachten is mislukt. De strijdkracht heeft een traditie om de grondwet en het secularisme te beschermen. De claim dat president Recep Erdogan daar een loopje mee neemt en de democratische rechtsstaat buiten werking stelt is gerechtvaardigd. Kritiek is er eveneens op de regering die aanslagen niet weet te voorkomen. De relatie met IS en Koerden is getroebleerd.

Nog steeds is het onduidelijk wie er achter de coup zaten. Het zou vooral vanuit de luchtmacht gesteund zijn. Vaak is dat het meest Westerse onderdeel van een krijgsmacht. Erdogan verwijst als aanstichter naar de Turks-Amerikaanse islamprediker Fethullah Gülen waarmee hij sinds 2013 op voet van oorlog verkeert. Met deze verwijzing geeft Erdogan de VS een waarschuwing om in te binden. Gülen zou voor de CIA werken.

Door het mislukken van de coup komt Erdogan versterkt uit de strijd. Zo lijkt het. Maar het was op het randje ondanks het feit dat de couppoging slechts gesteund werd door delen van de krijgsmacht. De president heeft ook een deel van zijn geloofwaardigheid ingeleverd. Want uitgesloten van de gevestigde media nam hij zijn toevlucht tot sociale media (FaceTime). In 2013 veroordeelde hij sociale media die nu zijn redding waren als lastpost. Hetzelfde geldt voor Erdogans oproep aan het volk om te protesteren tegen de coup, terwijl hij anders volksprotest hard afwijst en neerslaat. Niets is tegenstrijdiger dan de logica van een autoritaire leider.

Blokkade van sociale media in Turkije lukt toch niet

Update: Wie dat wenst, teken petitie ‘They are trying to kill the internet in Turkey. Again.’ van Access.now.

De jonge Turk Cenk Uygur geeft commentaar op oude Turken met macht. De regering Erdogan controleert gevestigde media en blokkeert nieuwe media, zoals Twitter of YouTube. Onderzoeksrechters en journalisten die hun werk willen doen zijn ontslagen of overgeplaatst. Aanleiding zijn de berichten met aanwijzingen van corruptie die verschijnen over Erdogan en z’n medestanders. Het bericht om terroristen te beschuldigen van een aanslag in Syrië die de Turken zelf wilden uitvoeren is explosief. Dat nieuws mag het kiezersvolk niet bereiken. De blokkade lukt niet in de steden, maar waarschijnlijk wel op het platteland met een eenvormiger medialandschap. Zo kan de AK-partij van Erdogan toch de lokale verkiezingen van 30 maart winnen. Kwade genius is de islamprediker Fethullah Gülen die in de VS woont. Maar feitelijk nog conservatiever is dan premier Recep Erdogan. Voor voorstanders van een pluriforme samenleving zijn er in het huidige Turkije dan ook geen winnaars. Of de waarheid werkelijk ooit boven water komt valt te hopen, maar niet zeker te zeggen.

Turkije blokkeert Twitter. Erdogan gaat z’n eigen gang

De Turkse premier Recep Erdogan is de schaamte voorbij. Hij trekt zich niks aan van de binnenlandse en buitenlandse kritiek op de inperking van de meningsuiting. Twitter wordt nu in delen van Turkije geblokkeerd. ‘We hebben nu een gerechtelijk bevel. We zullen roeien Twitter uit. Het kan me niet schelen wat de internationale gemeenschap zegt. Iedereen zal de kracht van de Turkse Republiek zien‘, aldus Hurriyet Daily News. Het verbod wordt door critici van de premier direct gekoppeld aan de Fethullah Gülen-organisatie die de sociale media zou benutten om gefalsificeerde berichten over malversaties van Erdogan en z’n kring naar buiten te brengen om hem in diskrediet te brengen. Maar premier Erdogans onvrede zit dieper.

Sowieso staat de internetvrijheid in Turkije onder druk. Het einde van het open internet is er in zicht. Erdogan heeft het evenmin zitten op sociale media. In juni 2013 verklaarde hij: ‘Sociale media zijn vol gefabriceerd nieuws, ongefundeerde beweringen en beschuldigingen tegen mij’. Later die maand kwam een conflict tot uiting tussen de regering en Twitter dat nu nog speelt: ‘Op haar beurt beticht het ministerie van Transport Twitter er weer van geen juridische status in Turkije te hebben en geen legale onderneming te zijn. Twitter voert voor haar weigering aan dat Turkije geen juridische waarborgen voor gebruikers kent. Twitter weegt haar belang per land en per situatie af. Burgerrechten worden zo onderhandelbaar als handelswaar. Turkije is de laatste maanden een slagveld tussen Twitter en Erdogan geworden. Dat brengt internetbedrijven in een lastig parket. Facebook achtte het in juni 2013 na een verklaring van de Turkse regering over de goede samenwerking nodig om te ontkennen dat het met die regering samenwerkte. Waar moet dat eindigen?

Foto: Schermafbeelding van #ErdoganBlocksTwitter, 21 maart 2014.

Turkse internetvrijheid bedreigd door politiek. Teken petitie

Het gaat niet goed met de Turkse democratie. En de grondrechten. Naast een teruglopende economie. Dat vraagt om een petitie. Access Now wijst erop dat deze week het Turkse parlement de toch al strenge internetcensuur wettelijk nog verder wil gaan aanscherpen. Het gaat om amendementen op Wet nr. 5651. Mensenrechten- en belangengroepen maken zich zorgen. Zoals Reporters Without Borders. Het leidt tot minder rechten, meer censuur door de autoriteiten en benadeling van lokale bedrijven. Kortom, tot het einde van het open internet. Alleen president Abdullah Gül heeft de macht om de voorstellen te blokkeren zodat ze geen wetskracht krijgen. Abdullah Gül van wie beweerd wordt dat-ie een sympathisant van Fethullah Gülen is met wie premier Recep Erdogan de confrontatie zoekt. Dat maakt het verzoek aan president Gül extra pikant.

Tekenen van de petitie ‘Tell President Gül: Protect the internet!’ kan hier.

Foto: Schermafbeelding van petitie op Access Now, 4 februari 2014.

Democratisering Turkije kent dwaalwegen. En overheidsgeweld

Chauffeur Hakan Yaman werd op 3 juni 2013 tijdens de Gezi Park protesten in Istanbul hard aangepakt door Turkse veiligheidstroepen. Hij was op de verkeerde tijd op de verkeerde plek in het verkeerde land. Vijf agenten molesteerden hem en gooiden hem voor dood in een vuur. Ze dachten met een demonstrant te maken te hebben en willen hem vermoorden. Hij kon er ternauwernood aan ontsnappen. Gevolg is dat-ie aan het ene oog blind is en in het andere oog het zicht voor 80% verloren heeft. Dit gewelddadig optreden van Turkse veiligheidstroepen is geen uitzondering. Amnesty verwijst naar de  Turkse Medical Association die bij de onlusten meer dan 8000 gewonden telde. En er is sterk bewijs dat er door politiegeweld drie doden vielen.

Midden-Oosten deskundige, kritische wetenschapper en blogger Juan Cole stelde na de Gezi Park protesten in juli de vraag of Turkije het nieuwe Egypte is. De richting die Turkije uitgaat leidt volop tot controverses: ‘Among American academics and policy makers there is an influential contingent who have held up Erdoğan’s government as a model for “Islamic democracy” in the rest of the Muslim world.’ Dit idee werd jarenlang door de huidige minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans in een vorige functie op de Nederlandse media verkondigd. Als lichtend voorbeeld van een democratische islam. Toenmalig koningin Beatrix zei nog in april 2012 tegen  de Turkse president Abdullah Gül: ‘Voor velen is uw land een inspiratie en een voorbeeld‘. Echt?

Hoge straffen in Turks Ergenekon-proces

In het Ergenekon-proces dat al 5 jaar loopt vallen zware straffen. Onder meer legerleiders zouden de regering Erdogan omver hebben willen werpen. Maar velen betwijfelen dat en zien er een politiek proces in dat dient om de positie van de AK-partij en premier Erdogan te versterken. Onlangs trad-ie met veel geweld, gebruik van traangas en waterkanonnen met chemische middelen op tegen demonstranten. Ze werden opgespoord en vastgezet. In Turkije zorgde dat voor verdere polarisatie. Zo vestigde de premier de aandacht op z’n harde optreden en z’n gebrek aan democratisch besef. Veel Koerdische journalisten zitten in de gevangenis. Een en ander komt Erdogan op kritiek te staan. Het beeld van de strenge, maar rechtvaardige leider ligt aan diggelen.

Foto: Turkse vlag.

Facebook ontkent samenwerking met Turkse overheid. Leuk?

Internetbedrijven als Apple, Facebook, Skype, Yahoo, Microsoft en Google kampen sinds de onthullingen van Edward Snowden over het PRISM-spionageprogramma met een geloofwaardigheidsprobleem. Ze ontkennen de samenwerking met overheden in het doorgeven van persoonsgegevens van gebruikers, maar kunnen de twijfel hierover niet overtuigend wegnemen. Des te meer omdat blijkt dat deze bedrijven in het contact met de overheden een wettelijk verbod opgelegd hebben gekregen om hierover in het openbaar iets te zeggen. Het kenmerk van en voorwaarde voor de controlestaat is de hechte samenwerking tussen bedrijfsleven en overheid. Silicon Valley levert de techniek, en de Amerikaanse overheid besteedt er miljarden dollars per jaar.

In Turkije vervloekte premier Erdogan tijdens de recente onlusten de sociale media en betichtte ze ervan leugens te verspreiden. De onlusten werden met veel politiegeweld en gebruik van traangas neergeslagen. De Turkse regering dreigde Twitter onlangs met sluiting als het geen gegevens van demonstranten overlegde. Met name over degenen die in tweets Erdogan ‘beledigd’ zouden hebben. Over de reactie van Twitter bestaat onduidelijkheid. Twitter werkt officieel niet aan PRISM-spionageprogramma deel en komt nog het meest geloofwaardig over van de grote techbedrijven. Door de weerstand om met overheden samen te werken.

Facebook heeft een groter geloofwaardigheidsprobleem. In de VS, Europa, Turkije en waar dan ook. Het ontkent met de Turkse overheid samengewerkt te hebben en voelde zich genoodzaakt hierover een verklaring uit te geven. Dit komt nadat de minister van Communicatie Binali Yildrim gisteren verklaarde dat Facebook goed samenwerkt met de regering: ‘Facebook has been working in coordination with the Turkish authorities for a long time. They have a unit in Turkey. We don’t have any problem with them.’  Wat je noemt een doodskus die de Amerikaanse regering in het openbaar nooit zou geven. Facebook probeert nu de publicitaire schade te beperken door samenwerking met de Turkse regering te ontkennen. Maar hiermee lijkt Facebook haar imago van beschermer van de privacy alleen maar verder te beschadigen. Onderhand begrijpt iedere gebruiker dat privacy op het internet dood is, en dat de techbedrijven hierover liegen. Dat is niet leuk.

Foto 1: Facebook

Foto 2: Verklaring van Facebook over de samenwerking met de Turkse regering.

Grootschalige inzet traangas en pepperspray past democratie niet

Traangas, ofwel CS-gas en pepperspray zijn middelen die overheden inzetten om burgerlijk protest de kop in te drukken. Opmerkelijk is dat het militair gebruik van CS-gas volgens de Geneefse Conventie verboden is. Zijn er voorwaarden voor het gebruik van traangas en pepperspray tegen burgers? Want de middelen bevatten giftige stoffen die niet ongevaarlijk zijn. Verdedigbaar is dat de middelen ingezet worden als laatste middel om rellen of plunderingen te voorkomen. Hoe omvangrijker in Europa het protest tegen het overheidsbeleid wordt, hoe meer het erop lijkt dat de inzet steeds laagdrempeliger wordt. Moet de EU hier niet eens initiatief nemen? De Turkse politie kreeg de afgelopen weken veel kritiek op het overdadig gebruik van beide middelen.

Het gebruik bij protesten of onlusten roept volop vragen op. Wat voor effect heeft het op de gezondheid van kwetsbare groepen als bejaarden, zwangere vrouwen, chronisch zieken en kinderen? Iemand die niet aan een protest meedoet wordt er in een stad toch ongewild mee geconfronteerd. Ook binnenshuis. Het zijn dure middelen die een overheid niet zomaar weggooit. Turkije kocht naar verluidt de afgelopen 12 jaar voor 21 miljoen dollar aan CS-gas en pepperspray in vooral de VS en Brazilië. Is het waar zoals een criticus van de Turkse regering zegt dat de houdbaarheidsdatum van het CS-gas dat nu tegen demonstranten in Turkije wordt gebruikt 2004 is? Wat heeft dat voor effect op de stabiliteit en de giftigheid van het traangas?

De grootschalige inzet ervan tekent de kloof die tussen overheden en burgers bestaat. Burgerlijk protest is een recht in een liberale democratie dat gerespecteerd dient te worden. Een bezetting van het Gezi-park in Istanbul kan een overheid zwaar opvatten, maar het rechtvaardigt op geen enkele manier het grootschalig gebruik van CS-gas of pepperspray tegen demonstranten. Zolang het protest niet tot ongewenste gevolgen leidt dient de politie terughoudend op te treden. En het gebruik van CS-gas en pepperspray achterwege te laten. Met het gebruik ervan laadt een regering de verdenking op zich dat het door haar argumenten heen is. De kloof met de burger met bruut geweld verbreden biedt voor de toekomst geen enkele oplossing.

Foto: De Turkse politie voegt Jenix Pepper Spray toe aan een waterkanon dat tegen demonstranten in Turkse steden wordt ingezet. Juni 2013. De produkt informatie van Jenix zegt dat het effect van pepperspray is dat een ‘aanvaller ongeveer 30 en 60 minuten zal worden geïnactiveerd’.

Twitter, aan welke kant van de macht staat het echt?

Afhankelijk van de situatie per land geven bedrijven als Facebook, Yahoo, Apple, YouTube, Google of Twitter toe aan overheidsdruk om gegevens van haar gebruikers te overleggen. Nu actueel in de media door het PRISM-surveillance programma. Veel daarover is nog niet opgehelderd. De bedrijven ontkennen te hebben geweten van PRISM, maar formuleren dat zo voorwaardelijk dat het een woordenspel wordt om te begrijpen hoever hun deelname echt ging. Denkbaar is dat de bedrijven een zijraam openzetten voor de overheid zodat ze konden zeggen geen directe toegang te geven. Hopelijk komen er de binnenkort bijzonderheden over het ontwerp van PRISM naar buiten die antwoord geven op de deelname van deze Amerikaanse techbedrijven.

Opvallend aan het overzicht als deel van de topgeheime PowerPoint-presentatie die Edward Snowden naar The Guardian lekte is het ontbreken van Twitter. Toch zei Julian Assange in een interview in maart 2013 dat ook Twitter naar de pijpen van de regering-Obama danst. Hij gaf als voorbeeld Anonymous Zweden dat Twitter in 2012 onder overheidsdruk afsloot. Maar Twitter lijkt wel het bedrijf dat het langste weerstand bood. En zich daar in de publiciteit vervolgens weer op laat voorstaan. In september 2012 overhandigde Twitter onder protest gegevens van Occupy-activist Malcolm Harris aan een rechter. Wordt protest zo tot marketing?

Twitter moet tegengestelde belangen afwegen. Openbaar profiel, economische waarde, privacy van gebruikers en toegang tot een markt. Vaak zetten regeringen druk en dreigen ze met uitsluiting. Eind 2012 schreef de Franse minister Najat Vallaud-Balkacem een artikel ‘Twitter moet de waarden van de Republiek eerbiedigen’ waarin ze opriep tot censuur. Dit naar aanleiding van haattweets die in Frankrijk verschenen. In januari 2012 had Twitter al een nieuw beleid naar buiten gebracht dat het censuur per land zou toestaan. Als voorbeeld noemde het pro-Nazi tweets, maar dit maakte ook de weg vrij voor afsluiting van Occupy of Anonymous.

Bestuursvoorzitter Dick Costolo zei in 2011 dat Twitter opkomt voor meningsuiting: ‘We are the free-speech wing of the free-speech party.’ Twitter speelde een rol in de Arabische lente en kweekte daar veel goodwill mee. Maar dit attendeerde autoritaire regimes tegelijk op het belang van sociale media als katalysator voor rebellie. In januari 2012 bezocht Twitter-topman Jack Dorsey China. Twitter wordt er geblokkeerd, maar dat kan via Hong Kong omzeild worden. Het gewijzigde beleid van Twitter om door afspraken met machthebbers censuur toe te laten ontmoette veel verontwaardiging binnen de gemeenschap van internetgebruikers.

Nu is er Turkije. Premier Erdogan vervloekte tijdens de recente onlusten de sociale media die hij leugens noemde. Gevolg van de sociale media was dat het beeld van Erdogan als een strenge, maar rechtvaardige leider aan diggelen lag. Hij liet zich kennen als autoritair en halsstarrig. Volgens Hurriyet weigert Twitter nu de Turkse regering gegevens van demonstranten die vastzitten. Op haar beurt beticht het ministerie van Transport Twitter er weer van geen juridische status in Turkije te hebben en geen legale onderneming te zijn. Twitter voert voor haar weigering aan dat Turkije geen juridische waarborgen voor gebruikers kent. Twitter weegt haar belang per land en per situatie af. Burgerrechten worden zo onderhandelbaar als handelswaar.

Foto 1: Turks protest in Istanbul, juni 2013.

Foto 2: Slide uit Powerpoint-presentatie van de NSA over PRISM.