FvD’ers zijn eigenlijk minder sterk anti-EU dan het lijkt. Ze worden door media en partijleider Thierry Baudet zo gemaakt. En misleid

‘FVD’ers zijn sterker anti-Europa dan PVV’ers’, zegt de inleiding van een artikel in NRC van 24 mei 2019. Het baseert zich voor deze conclusie op het onderzoek ‘EP19; Verkiezingsonderzoek Ipsos in opdracht van de NOS’ van IPSOS dat als officiële publicatiedatum 29 mei 2019 heeft. Het is onduidelijk op welke versie van het onderzoek de journalist van NRC zich voor zijn artikel heeft gebaseerd. Uit het onderzoek komt een gemengd beeld naar voren en blijkt niet eenduidig dat FvD’ers sterker anti-Europa zijn dan PVV’ers. Waarom NRC het heeft over ‘anti-Europa’ en niet ‘anti-EU’ is raadselachtig. Want het onderzoek gaat er uiteraard niet over of Nederland uit Europa moet stappen. Zo is 36% van de stemmers op FvD het ermee eens dat ‘Nederland uit de Europese Unie moet stappen’, terwijl dat percentage voor de PVV’ers 45% is. Met de stelling ‘Nederland moet de euro omruilen voor de gulden’ is 38% van de stemmers op FvD het eens, terwijl dat percentage voor de PVV’ers 45% is. Dit rechtvaardigt echter niet de conclusie dat FvD’ers sterker anti-Europa zijn dan PVV’ers. Het is eerder andersom. Maar de stemmers op deze twee radicaal-rechtse partijen verschillen in standpunten over de EU met elkaar significant ten opzichte van de gemiddelde Nederlander die op andere partijen stemt.

Wat uit het onderzoek blijkt is dat FvD’ers iets negatiever denken over het door de EU verplicht opgelegde opnemen van asielzoekers en het verminderen van immigratie van buiten de EU dan PVV’ers. Maar dat maakt FvD’ers vooral sterk anti-immigratie. Dat heeft op zich niks te maken met hun houding tegenover de EU.

Het standpunt van FvD over de Europese Unie staat op de site. Het betoog in deze paragraaf komt erop neer dat de EU niet te hervormen is, en Nederland er daarom uit moet stappen. Dat moet via een referendum. Dat is een verdedigbaar standpunt, maar omdat FvD het beredeneert met aannames die niet onderbouwd worden maar claims blijven, zoals ‘De EU is grenzeloos uitgedijd en verworden tot een volstrekt ondemocratische moloch’ en ‘Het is een achterhaald bestuursmodel; een kartel bovenop het kartel’ draait deze paragraaf vooral in zichzelf rond. Als een draaitol die graag de aandacht op zichzelf vestigt en nergens start en nergens landt.

FvD spreekt zichzelf tegen als het zegt: ‘De open grenzen leiden tot ongecontroleerde immigratie en een hoger risico op terreuraanslagen’. Als dit zo is, wat zeer te betwijfelen valt, dan is dit des te meer een reden om dit aan te pakken door het beleid te veranderen en zo de EU te hervomen. Dat is in praktijk ook precies de realiteit van het migratiebeleid van de EU sinds de Turkije-deal uit 2015 van Rutte en Merkel met Erdogan.

De volgende zin verdient extra aandacht omdat het perfect aantoont hoe FvD feiten uit meningen laat volgen: ‘(..) roekeloos avonturisme (zoals bijvoorbeeld het dramatische Associatieverdrag met Oekraïne, dat een burgeroorlog en een conflict met Rusland veroorzaakte’. Daar valt los van het slordig en overbodig gebruik van adjectieven veel op af te dingen. Zo is er sinds 2014 geen sprake van ‘burgeroorlog‘ in Oost-Oekraïne, maar van een oorlog tussen landen: Oekraïne en de Russische Federatie. Reguliere (speciale) troepen van de Russische krijgsmacht opereren sinds 2014 onrechtmatig op Oekraïens grondgebied, te weten de Donbas en de Krim en doen ermee volgens de meerderheid van de wereldgemeenschap de soevereiniteit en territoriale integriteit van Oekraïne geweld aan. De associatie overeenkomst van de EU met Oekraïne kent een lange voorgeschiedenis van 20 jaar onderhandelingen. Op 21 november 2013 was het niet de EU die roekeloos handelde, maar zette het Kremlin de toenmalige pro-Russische Oekraïense president Viktor Janoekovitsj onder druk om de onderhandelingen op te schorten. Dit werd de aanleiding voor de Maidan-opstand van februari 2014 toen Janoekovitsj zich gedwongen voelde om naar de Russische Federatie te vluchten. Het was het Kremlin die de eigen invloed in Oekraïne had overschat, Oekraïne geen neutrale en autonome positie tussen Oost en West gunde en dit conflict eigenhandig had veroorzaakt. FvD stelt de feiten verkeerd voor.

Door de afwijzing van de muntunie en de euro wil FvD terugkeren naar de situatie van voor 2002, toen Nederland de gulden had. Hiermee kiest FvD voor een Nederland dat op zichzelf wordt teruggeworpen en afhankelijk is van andere landen. Zoals het wispelturige VS van Trump of een economisch agressief China die regeren via macht en geen compassie hebben voor zwakke landen. Met losvaste verdragen en lidmaatschap van de Europese Economische Ruimte kan Nederland geen vuist maken. Door te kiezen voor de gulden zou Nederland zich afhankelijk maken van het internationale betalingssysteem SWIFT dat door de VS wordt gedomineerd. Van ontwikkelingen om de euro als internationale betalingsmunt naast en in plaats van de dollar te gebruiken zodat de onafhankelijkheid van de EU-lidstaten wordt veiliggesteld neemt de FvD afstand. Dat is een kortzichtige en eerlijk gezegd nogal naïeve politiek die Nederland en de Nederlanders beschadigt.

Waarom de FvD niet inzet op de eis voor een harde en stevige hervorming van EU en de Eurozone is het raadsel van deze paragraaf. Ondanks het beeld dat NRC van de achterban van FvD schetst is die niet sterker anti-EU dan de achterban van de PVV. De enige logische verklaring voor alle ongerijmdheden en onwaarheden in deze paragraaf is dat partijleider Baudet niets met de feiten en het welzijn van de Nederlanders heeft, maar vooral een spel speelt dat bestaat uit negativisme en balorigheid die zijn eigen profilering moet dienen. Meer is het niet. Het valt vooral de meelopers in FvD te verwijten dat ze hierin Baudet kritiekloos volgen. Ze geven hem de gelegenheid en laten zich zonder tegenspraak kleinmoedig verleiden tot het volgen van onwaarheden.

Foto: Schermafbeelding van paragraaf ‘Europese Unie’ op de site van FvD.

Advertentie

BBC Panorama: voor het eerst verklaart in het openbaar Amerikaanse regering Putin corrupt

Richard Bilton spreekt voor BBC Panorama ex-getrouwen van president Vladimir Putin die getuigen over zijn rijkdom. Met een jaarsalaris van 110.000 dollar zou Putin uitgegroeid zijn tot de rijkste man van Europa, of zelfs de wereld. Hij zou leven als in een Arabisch sprookje vol paleizen, jachten en eigendommen die zo’n 40 miljard dollar bedragen. Afgelopen jaar verklaarde Bill Browder dat Putin met 200 miljard dollar nog rijker is.

Waar komt zijn rijkdom vandaan als Putin niet steelt van de Russen en de Russische staat? Ex-bankier Sergei Pugachev (zie hier voor een interview met Luke Harding) ziet in Putin een bendeleider die de politiek als excuus gebruikt om rijkdom te vergaren. Critici vrezen voor hun leven. Met als afschrikwekkend voorbeelden Boris Nemtsov en Aleksandr Litvinenko die niet zwegen over de corruptie in het Kremlin en werden vermoord.

Nieuw in de reportage is dat een vertegenwoordiger van de Amerikaanse regering, te weten Adam Szubin die de supervisie heeft over de sancties op het ministerie van Financiën iets zegt dat al jaren bekend is, maar toch nooit officieel gezegd werd. Namelijk dat Putin corrupt is en dat de Amerikaanse regering dat al ‘vele, vele jaren’ weet. Het is voor het eerst dat de Amerikaanse regering dat publiekelijk verklaart. Dit is geen toeval.

Vraag is wat er veranderd is en waarom de Amerikaanse regering hiermee nu naar buiten komen. Reden kan zijn dat met de Litvinenko-zaak een smoking gun in het Kremlin gevonden is en Putin niet langer de schijn op kan houden niet betrokken te zijn bij dubieuze zaakjes. Zijn Teflon-laagje is weg. Politiek kan het betekenen dat de Amerikanen inschatten dat zich een nieuw perspectief voor de Russische Federatie aftekent nu onder invloed van de lage olieprijs de economische situatie snel verslechtert en de sociale onrust toeneemt met als eindpunt dat de financiële reserves naar inschatting binnen 18 maanden zijn uitgeput. De New York Times bericht: ‘At current spending rates, however, the two funds are expected to last only 18 months.’ Het voor het eerst aan de schandpaal nagelen van Putin als corrupt kan als het begin van zijn einde opgevat worden.

Voor het JA-kamp in het referendum over de associatie-overeenkomst met Oekraïne op 6 april 2016 openen deze nieuwe onthullingen mogelijkheden om Putin tot speerpunt in hun campagne te maken. Hij is de maffia-baas, de tsaar die ten koste van zijn landgenoten de rijkdommen van zijn land ongestraft meende te kunnen roven. Dat gebeurde met medewerking van westerse bedrijven en regeringen die zich lieten verdelen en Putin lieten heersen. Wij zijn medeplichtig. Oekraïne is het eerste land dat zich daar door een opstand van onderop in 2014 succesvol tegen verzette en de Russische militaire overmacht in de oorlog in de Donbas weerstond.

De Nederlanders zouden op zijn minst dat aspect van Oekraïne dat bestaat uit mentale weerbaarheid moeten kunnen waarderen als een voorbeeld dat navolging verdient. De onthullingen ontnemen het NEE-kamp het argument dat Rusland ontzien en niet tegen de haren in gestreken moet worden door de associatie met Oekraïne. BBC Panorama toont aan dat de top van Rusland niet redeneert vanuit het belang van de Russische staat, maar vanuit het belang van een kleine kring van schurken en dieven die hun land gijzelen.

Blokkade Rusland van SWIFT maakt Russische leiders echt bang

Volgens investeerder Bill Browder is president Vladimir Putin met 200 miljard dollar (= 175 miljard euro) de rijkste man ter wereld. Eerdere schattingen gingen ervan uit dat Putin ‘slechts’ een fortuin van 40 miljard dollar had vergaard. Browder staat bekend als scherp criticus van Putin die geen blad voor de mond neemt.

Omdat de Russische Federatie niet echt een rechtsstaat valt te noemen waar bezit is beschermd hebben rijke Russen hun geld ondergebracht in het Westen. Op een Zwitserse bank kan het niet gestolen worden door een tegenstander die aan de macht komt. Dat maakt oligarchen en politieke leiders kwetsbaar. Daarbij komt dat het Zwitserse bankgeheim om fiscale-, en veiligheidsredenen door vooral VS en Duitsland onder druk staat.

De blokkade van de Russische Federatie van het in Brussel gevestigde internationale Society for Worldwide Interbank Financial Telecommunications systeem, ofwel SWIFT wordt gekarakteriseerd als de zogenaamde nucleaire optie. Een laatste stap in de reeks economische sancties. Het sluit de Russische banken af van het internationale betalingsverkeer en blokkeert de persoonlijke rijkdom van Putin en zijn zakenvrienden op Westerse banken. Om dat geld op te eisen zullen ze hun anonimiteit moeten verbreken.

De SWIFT-blokkade is een middel dat al enige tijd als optie boven het strijdtoneel hangt. Het kan als middel ingezet worden, maar wanneer? Het zal ook Westerse belangen schaden. En als antwoord op wat moet het dienen? Europa en de VS hebben kansen gemist om het eerder in te zetten -al was het als geloofwaardige dreiging- zoals bij de annexatie door Rusland van de Krim die op 27 maart 2014 door VN-resolutie 68/262 met grote meerderheid werd veroordeeld en het zogenaamde Krim-referendum ongeldig verklaarde.

Zeker weten doen we het niet, maar omdat Minsk-II akkoord door de pro-Russen stelselmatig geschonden wordt bij Debalsteve kan geconcludeerd worden dat een dreiging met een SWIFT-blokkade geen onderdeel van het Minsk-II akkoord uitmaakte. En da’s dom omdat het Europa een hefboom als afschrikking gegeven had die het nu miste. Ofwel, kanselier Merkel had geen drukmiddel, geen leverage. Rusland dat economisch en militair ondergeschikt is komt ermee weg omdat het Westen zichzelf schromelijk blijft onderschatten.

Zie Washington Post-opinieartikel ‘How to ensure that Russia will stick to the Ukrainian cease-fire deal’ van Fareed Zakaria.

Foto: Banner ‘Ban Russia from the SWIFT Payment System’ op het pro-Oekraiense blog Euromaidanpress.

Akkoord over Oekraïne. Strijd gaat door. EU moet initiatief nemen

In Minsk is een akkoord bereikt over Oost-Oekraïne tussen Rusland, Oekraïne, Frankrijk en Duitsland. Ook de separatisten hebben hun handtekening eronder gezet. Het akkoord wordt fragiel en niet ideaal genoemd. De gevechten gaan vooralsnog door. Een staakt-het-vuur moet op 15 februari ingaan. Volgens afspraak krijgt Oekraïne controle over de Russisch-Oekraïense grens. Essentieel om de toevoer van manschappen, materiaal en bevoorrading vanuit Rusland te stoppen. Zwaar materiaal moet uit het gebied worden teruggetrokken, zodat honderden tanks en zwaar geschut terug naar Rusland moeten. Maar pas na een politiek akkoord. Niet valt in te zien dat de separatisten ook werkelijk de controle over de grens aan Oekraïne zullen overdragen.

Europa worstelt met het vervolg. Het kan vanwege onderlinge verdeeldheid achterover leunen en alles bij het oude laten of een pakket maatregelen op de rails zetten om deze oorlog definitief te beëindigen. Dat laatste verdient de voorkeur omdat Europa hierdoor het initiatief naar zich toe kan trekken. De economische sancties tegen Rusland werden op 21 maart 2014 van kracht vanwege de schending van de territoriale integriteit, soevereiniteit en onafhankelijkheid van Oekraïne. In enkele rondes werden ze uitgebreid. Belangrijkste reden was de in de Algemene Vergadering van de VN door een meerderheid beschouwde onrechtmatige annexatie van de Krim door Rusland. Dit gebied is door Rusland nog steeds niet teruggeven aan Oekraïne.

Als een akkoord het houdt dan dient zich een pakket maatregelen aan dat in samenhang en gelijktijdig uitgevoerd moet worden: 1) Training van het Oekraïense leger met moderne wapens en tactieken door de VS en Europese bondgenoten; 2) Aanscherping van economische sancties door Rusland af te sluiten van het internationale betalingssysteem SWIFT en de Westerse tegoeden van president Putin en zijn zakenpartners te confisceren; 3) Politieke isolatie van Rusland in de internationale gemeenschap en neutralisering van de extremistische anti-Europese partijen; 4) Samenwerking met China en de Centraal-Aziatische republieken om invloed Rusland terug te dringen; 5) Samenwerking met anti-Putin minderheden in de Russische Federatie.

Schiet Russische luchtmacht in Oekraïne? Heeft Obama rode lijn?

Trekt president Obama een rode lijn als de Russische krijgsmacht vliegtuigen inzet boven Oost-Oekraïne? Er zijn getuigenissen van bataljonscommandanten die beweren dat Rusland vandaag SU-25’s heeft ingezet en boven Novohryhorivka het Oekraïense 92ste bataljon bestookte. In de strijd om de Debaltseve-pocket. In een reactie ontkent woordvoerder Andriy Lysenko van de Oekraïense legerleiding het bericht. Met een indirecte ontkenning gaat hij een bevestiging uit de weg. Weersomstandigheden zouden het onwaarschijnlijk maken. Wat is hier aan de hand? Is hier vooral sprake van een gevecht tussen duiven en haviken aan Westerse kant?

Het kan misleiding zijn. Bedoeld om de Amerikanen in de strijd te trekken. Net nu kanselier Angela Merkel bij president Obama op bezoek is. Oorlogsmist. Maar als het waar en de verschillende bronnen over de inzet van de Russische luchtmacht boven Oekraïne juist zijn, dan moet Obama antwoorden. In Syrië verloor hij zijn geloofwaardigheid toen hij president Assad  straffeloos zijn rode lijn liet overschrijden die hij getrokken had.

Beschouwt Obama de inzet van Russische vliegtuigen boven Oekraïne als het overschrijden van een rode lijn? En hoe slikt kanselier Merkel haar opinie over een militaire oplossing in nu ze ziet dat Rusland die gebruikt? Europa scheert op dit moment langs het randje van een grootschalige oorlog tussen Rusland en het Westen.

Foto: Schermafbeelding van bericht ‘If Putin uses aviation in Donbas, U.S. response will be swift – former Ambassador to Ukraine Herbst’ op Censor.net, 9 februari 2015.

Vice News: Verdediging van spookstad Pisky. Met welk perspectief?

Een positie van het Oekraïense leger in Pisky, in de buurt van het vliegveld van Donetsk. Nu totaal vernietigd, maar veroverd door separatisten en Russen. Maar een nederlaag heet in de oorlog nu eenmaal een tactische terugtocht. Oorlog is hard werk. Zinloos en zinvol tegelijk. Voer voor nihilisten die het als spel beleven.

Wat kondigt zich politiek aan? De evenwichtskunst is om de inzet zo uit te vullen dat het door de tegenstander net niet opgevat kan worden als escalatie. Dus door het Kremlin. Zoals de Russen sinds maart 2014 doen met hun hybride oorlog toen ze de Krim bezetten met groene mannetjes zonder onderscheidingstekens. De uitdaging voor Oekraïne en het Westen is het vinden van hun eigen vorm van hybride oorlog die niet door de Russische radar opgepakt wordt en geen aanleiding geeft voor propaganda en een hoger machtsspectrum.

Zo kondigt zich het scenario af voor de komende tijd. 1) Bescheiden leverantie aan het Oekraïense leger van kleinere wapens, zoals anti-tank wapens en precisiegeweren; 2) Training van het reguliere leger met moderne wapens door Europese bondgenoten (Polen, Litouwen); 3) Toegang geven tot Real time satelliet-informatie; 4) Aanscherping van economische sancties door Rusland af te sluiten van het internationale betalingssysteem SWIFT en de Westerse tegoeden van president Putin en zijn zakenpartners te confisceren; 5) Politieke isolatie van Rusland in de internationale gemeenschap en extremistische anti-Europese partijen; 6) Samenwerking met China en Centraal-Aziatische republieken om invloed Rusland terug te dringen; 7) Samenwerking met anti-Putin minderheden (liberalen, nationale minderheden) in de Russische Federatie; 8) Politieke oplossing van oorlog Syrië om daar de Russische invloed -en wisselgeld- terug te dringen; 9) Uitbreiding bestuurlijke ondersteuning via EU om Oekraïne voor te bereiden op toegang tot de EU- inclusief bestrijding corruptie en ontmanteling oligarchen; 10) Herschikking Westerse media om de Russische propaganda te counteren.

Loopt Europa opnieuw slaapwandelend de oorlog in? Wie weet

Dreigt er oorlog in Oekraïne? Nee, het is al sinds maart 2014 oorlog. Deze oorlog mist de kenmerken van een burgeroorlog die vanuit de bevolking gevoed wordt. Vanaf het begin was het een door Rusland van bovenaf gevoede en gecoördineerde strijd. De leiders van de VS, EU en Rusland zijn de fuik ingezwommen waarvan ze nu het einde naderen. Zo kan het niet verder. Er moet iets gebeuren. Doormodderen kan niet langer.

Wie heeft de grootste fouten gemaakt? Velen zijn verantwoordelijk, maar niet allen in dezelfde mate. De grote boosdoener is Rusland dat zich geopolitiek manifesteert terwijl het economisch wegzakt. Het jaarraport 2015 van de Euroasia Group ziet Rusland als grote bedreiging, maar tegelijk zegt het dat het dit land vooral te doen is om het testen van de standvastigheid en de reactiemogelijkheid van de NAVO, eerder dan het uitspelen van een open conflict of het vestigen van separatistische enclaves. Dat is in tegenspraak met de woorden van Euroasia Group president Ian Bremmer die juist redeneert vanuit een dreigend open conflict met Rusland.

De Amerikanen en Europeanen hebben ook verantwoordelijkheid door hun terughoudende opstelling die Rusland het verkeerde signaal gaf. Het Westen had na de annexatie van de Krim in maart 2014 -die valt te kenschetsen als een staatsgreep en door een grote meerderheid van de Algemene Vergadering van de VN als onrechtmatig werd bestempeld- Rusland na een duidelijke waarschuwing gelijk de zwaarste sancties op moeten leggen. Inclusief het afsluiten van het internationaal betalingsverkeer SWIFT en het blokkeren van de Westerse tegoeden van president Putin en zijn zakenpartners. Het is opmerkelijk dat dat laatste nog steeds niet is gebeurd. Moeten er eerst kernwapens vallen voordat het Westen de economisch sancties aanscherpt?

Ook Oekraïne is verantwoordelijk. Het is het meest corrupte land van Europa dat slecht geleid wordt. De scherts is dat Oekraïne de oorlog tegen Rusland tot nu toe niet heeft verloren ondanks de eigen legerleiding die ondeskundig, zwak en verheven is van Russische spionnen. Vrijwilligers en gewone manschappen boden weerstand. Zo’n land is voor het Westen nu nog geen stabiele partner waarop gebouwd kan worden.

Dreigt er uitbreiding van de oorlog? Ja. Over het argument van kanselier Angela Merkel dat er geen militaire oplossing aan dit conflict is denkt Rusland anders. Het probeert door af en toe de kraan open te zetten met Russische troepen in de Donbas een militair antwoord te geven op een politiek probleem. Door de militaire optie bij voorbaar uit te sluiten geeft Europa toe aan de bluf van Putin die waarschijnlijk niet eens een open conflict wil. Merkel die van de ene kant zegt dat ze geen neutrale bemiddelaar is, maar het anderzijds niet hard durft te spelen. Wat voor onduidelijke positie is dat? Europa is de verliezer als Oekraïne het onderspit delft. Putin en Obama komen ook geschonden uit de strijd als te overmoedig en te terughoudend. Hopelijk wordt over 100 jaar niet het boek geschreven dat Europa slaapwandelend de oorlog inliep. Hopelijk niet. 

Foto: Ieper, 1917. Credits: Frank Hurley/Getty Images.

Louis Michel weet van niks over privacy. Lobbyen in de EU

De Belgische liberale europarlementariër Louis Michel diende amendementen in die de opzet hadden de privacywetgeving te verzwakken. Maar achteraf ontkent Michel dat te hebben gedaan. Namens hem zou een medewerker 158 privacyonvriendelijke amendementen ingediend hebben. Dominique Soenen van De Morgen bericht. Ook de Nederlandse CDA’er Wim van de Camp probeerde de privacywetgeving af te zwakken door te pleiten voor minder scherpe regels. LobbyPlag meldt dat de liberale fractie het meest privacyonvriendelijk is, direct gevolgd door de christen-democratische fractie. Ze behartigen de belangen van het bedrijfsleven.

Dit bericht geeft aan welke overheersende rol lobbyisten in Brussel spelen. Ze beïnvloeden parlementariers, voorzien deze van kant-en-klare voorstellen en brengen politici tot onwaarachtige uitspraken. Zo verklaart Michel ‘nooit contact te hebben gehad met een lobbyist’. Deze uitspraak voor een gelouterd politicus die al 10 jaar in de EU meedraait is zo onwaarschijnlijk dat het lachwekkend is. Trouwens niet alle aspecten van lobbyen zijn verkeerd. Ook Greenpeace of mensenrechtenorganisaties lobbyen in Brussel. Maar als lobbyen dient om hervormingen te vertragen, eenzijdig de belangen van het bedrijfsleven boven die van burgers te stellen of burgerrechten uit te kleden dan verkeert lobbyen in z’n tegendeel. Zoals bij de privacybescherming.

Michel stelt dus dat een medewerker op eigen houtje namens hem de 158 amendementen heeft ingediend. Omdat-ie in Mali was zou hij van niks geweten hebben. Dit is bedenkelijk en zet vragen bij het opereren van een europarlementariër als Michel. Hoe heeft-ie zijn ondersteuning georganiseerd, welke bevoegdheden geeft-ie aan medewerkers en waar blijft zijn rol als gelouterd politicus die zelf de laatste afweging maakt?

In De Morgen toont VUB-hoogleraar Paul De Hert begrip voor het standpunt van Michel dat deze er niet van op de hoogte was dat de medewerker eigenhandig de 158 amendementen indiende. Hij ziet er geen kwade opzet in: ‘Het is zo’n complexe materie dat het voor hem te moeilijk is.‘ Maar ook deze verklaring van De Hert klinkt ongeloofwaardig. Zo werd in naam van Michel een amendement ingediend dat voorstelde om een IP-adres niet als een persoonsgegeven te beschouwen. Als Michel niet weet wat dat betekent, dan moet-ie zich niet met een beleidsterrein bezighouden dat blijkbaar te complex voor hem is. Alleen hij is verantwoordelijk voor amendementen die in z’n naam worden ingediend. Daar moet-ie zich niet voor verschuilen nu in de publiciteit blijkt hoe hij de privaywetgeving wilde inperken. Da’s weglopen voor verantwoordelijkheden.

Foto 1: Louis Michel. Credits: © belga.

Foto 2: Schermafbeelding van de Top 10 voor minder privacybescherming in het Europarlement van LobbyPlag. 21 november 2013.

Nederland maakt in EU voorbehoud over privacy. Begrijpt u het?

Zomaar een berichtje dat inzichtelijk maakt hoe Europa, de nationale media en Nederland werken. Zoekend naar nieuws over wat er gisteren precies besloten is in het Europarlement over privacy kwam ik terecht bij een AFP-bericht op het Franse L’Informaticien. Onder de kop ‘Persoonsgegevens: het Europees Parlement keurt de sanctievoorstellen goed’ worden de Ierse, Nederlandse en Britse regering genoemd: ‘Sommige landen (het Verenigd Koninkrijk, Nederland, Ierland), hebben echter enkele voorbehouden gemaakt, omdat ze de sancties te streng vinden voor kleine bedrijven.’ (Quelques pays (le Royaume-Uni, les Pays-Bas, l’Irlande) ont cependant émis certaines réserves, jugeant les sanctions trop pénalisantes pour les petites entreprises.’)

Welk verhaal zit hier achter? Is de bescherming van kleine ondernemingen de echte reden van Nederland om een voorbehoud te maken over de bescherming van de privacy van persoonsgegevens van Europese burgers? Het valt bijna niet voor te stellen omdat het zo als een gelegenheidsargument klinkt. Ook de opstelling samen met de meest Atlantische landen Ierland en het Verenigd Koninkrijk geeft te denken. In de Nederlandse pers valt erover niets terug te vinden. Kamervragen zijn er niet over gesteld. Voor mij valt het niet te begrijpen.

Foto: EU-commissaris Viviane Reding justitie en mensenrechten in Europarlement, 21 oktober 2013.

Kom op voor privacy in Europa. Stuur e-mail naar Europarlement

Opnieuw tijd voor actie. Stuur een e-mail naar de leden van het Europarlement. De privacy van Europese burgers ligt onder vuur. Ze moeten het initiatief terugnemen. Op 21 oktober wordt er in de LIBE-commissie (Burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken) gestemd over de Data Protection Regulation. Zo probeert CDA’er Wim van de Camp af te zwakken. Stuur leden van deze commissie een e-mail met de oproep om voor de privacy op de bres te staan. Ga naar hier.  Glyn Moody beschrijft voor techdirt hoe slecht het is gesteld met privacy in Europa. Niet toevallig worden Nederlandse telecombedrijven genoemd als voorbeeld van hoe het niet moet. Onder het mom van de bestrijding van terrorisme doen ze aan marketing. Bizar toch?

Foto 1:  Schermafbeelding van campagne ‘Stand Up For Privacy In Europa‘ op access, 18 oktober 2013.

Foto 2: Schermafbeelding van artikel op techdirt ‘Dutch Telcos Used Customer Metadata, Retained To Fight Terrorism, For Everyday Marketing Purposes‘, 18 oktober 2013.