Nominatie van Hillary Clinton wegens EmailGate nog geenszins zeker. Ze ligt van vele kanten onder vuur

De primaries van de Democratische partij zijn voorbij, de race is nog niet gelopen. Er zijn twee kandidaten: Hillary Clinton die de ‘veronderstelde’ genomineerde is en Bernie Sanders. Pas op de conventie op 25 juli wordt door de beslissende stem van de supergedelegeerden beslist wie het opneemt tegen de kandidaat van de Republikeinse partij. Waarschijnlijk is dat Donald Trump. Maar de kandidatuur van Clinton is nog niet zeker vanwege een FBI-onderzoek naar haar privé server en onregelmatigheden bij de Clinton Foundation. Vraag is of president Obama het ministerie van Justitie opdracht geeft om Clinton aan te klagen als het onderzoek van de FBI daartoe aanleiding geeft. John Schindler zet het in een artikel voor de Observer op een rijtje. Met welke onthullingen komt Wikileaks-oprichter Julian Assange die Clinton in gevaar kunnen brengen? Of wordt het Republikeinse hoofd van de FBI James Comey vanwege ‘Orlando’ voortijdig de laan uitgestuurd in een poging Clinton te redden? Maar stopt dan het lekken vanuit de FBI? Hoe zwaarwegend moeten de onthullingen zijn dat Obama zijn steun aan Hillary Clinton intrekt? Mede met het oog op zijn eigen positie in de geschiedenis.

Clinton sluit voorverkiezingen winnend af. Sanders wil strijd voortzetten tot op conventie als ‘backup’ en ‘lobby’ kandidaat

Hillary Clinton claimt een historische overwinning in de voorverkiezingen van de Democratische partij. Omdat ze een vrouw is. Met alleen District Columbia nog voor de boeg op 14 juni heeft ze volgens een bericht van nieuwssite ‘538’ 2178 gekozen gedelegeerden (pledged delegates) achter zich, terwijl de meerderheid 2026 is. Omdat er echter ook 751 supergedelegeerden zijn die niet door de kiezers gekozen worden, maar bestaan uit benoemde partijprominenten is de meerderheid voor nominatie 2382 gedelegeerden. Die horde heeft ze  niet genomen, zodat de theoretische mogelijkheid bestaat dat als alle supergedelegeerden overlopen naar Sanders hij de meerderheid heeft en genomineerd wordt. Supergedelegeerden die lange tijd in het voordeel van Clinton spraken, zijn nu omgekeerd in haar nadeel. Hoewel het in de praktijk uiterst onwaarschijnlijk is dat deze partijprominenten ook daadwerkelijk hun stem aan Sanders geven op de Democratische conventie.

Sanders heeft in een toespraak aangegeven de strijd voor te zullen zetten tot op de Democratische conventie in Philadelphia op 25-28 juli. Zo op het eerste gezicht zijn er drie beweegredenen voor hem om door te gaan. 1) Hij wil land en partij blijven confronteren met zijn progressieve agenda over minimumloon, studieschuld, de macht van het grote geld in de politiek en inkomensongelijkheid; 2) Hij wil concessies van Clinton die hij op de Democratische conventie kan verzilveren; 3) Hij wil Trump vanuit eigen perspectief blijven aanvallen.

Maar er is nog een andere reden die Sanders zelf nooit naar voren brengt, namelijk de dreigende aanklacht (indictment) tegen Clinton vanwege het in gevaar brengen van de nationale veiligheid en spionage als gevolg van een nu al een jaar lopend onderzoek door de FBI naar haar privéserver. Niemand weet hoe dat uitpakt. Wegens het niet willen beïnvloeden van het electoraal proces heeft de FBI de voorverkiezingen afgewacht om met bevindingen naar buiten te komen. Als het zover komt dient de regering Obama te beslissen of het ook werkelijk een zaak tegen Clinton begint. Als Sanders in de race blijft, dan geeft hij Obama geen excuus om vanwege het ontbreken van een alternatief de zaak te seponeren. Tevens kan Sanders via de publiciteit druk blijven zetten op de leiding van de Democratische partij. De druk op Sanders door partijelite, Obama, Clinton en de gevestigde media zal enorm zijn om zich na de voorverkiezingen in Washington DC terug te trekken.

Foto: Hillary Clinton in Californië, 7 juni 2016. Credits: Getty Images.

Wat is het belang van NRC om een vertekend beeld van de Amerikaanse verkiezingsstrijd te geven?

Onderstaand bericht in NRC over de Amerikaanse voorverkiezingen is aantoonbaar onjuist. Het zegt in de kop dat Hillary Clinton na de laatste voorverkiezingen in Puerto Rico nog 28 gedelegeerden nodig heeft ‘om te winnen‘. In werkelijkheid heeft ze nog 215 gedelegeerden nodig. Zoals Cenk Uygur in bovenstaand fragment beredeneert is het onjuist om gekozen gedelegeerden en door de partij aangewezen supergedelegeerden op een hoop te gooien. De eersten zijn als uitkomst van het electoraal proces definitief ‘toegezegd’ aan een kandidaat, de laatsten niet. Zoals Uygur zegt liggen de stemmen van de supergedelegeerden pas vast op de conventie op 25-28 juli. In 2008 switchten zo’n 100 supergedelegeerden van Clinton naar Barack Obama.

Dat de Amerikaanse gevestigde media op de hand van het establishment zijn en de hand prijzen door wie ze gevoed worden is logisch. Deze media zijn bezit van grote ondernemingen en hebben er belang bij om de kandidaat te steunen die de gevestigde orde in stand wil houden: Hillary Clinton. Maar het electoraal proces is vertekend. Al 8 maanden voordat de eerste voorverkiezingen plaatsvonden had een grote meerderheid aan supergedelegeerden zich aan de kant van Clinton geschaard. Media telden deze supergedelegeerden die feitelijk bobo’s van de Democratische partij zijn vanaf het begin mee in de totaalstand. Zodat de positie van Clinton rooskleuriger leek dan het was en de media actief meewerkten om die vertekening te benadrukken.

Dat de vooringenomenheid overslaat naar Nederland is onbegrijpelijk. Wat is het belang van Nederlandse media om bewust een vertekend beeld van het Amerikaanse electoraal proces te geven? De NRC die zich in de marketing ooit opwierp als de ‘slijpsteen van de geest’ volgt de vertekening door de Amerikaanse gevestigde orde zonder noodzaak. Via persbureau AP. Waarom? Dit is onbegrijpelijk en een journalistieke doodzonde. Het kan ook niet voortkomen uit naïviteit omdat Amerikaanse progressieve media al maandenlang kritiek hebben op deze bewuste vertekening van de stand tussen Clinton en Sanders door de gevestigde media.

Als de NRC niet langer wenst uit te gaan van de feiten, dan kan het maar beter duidelijk maken dat het niet langer doet aan journalistiek, maar aan politiek activisme. Andere Nederlandse media als de NOS of De Telegraaf zijn trouwens geen haar beter en volgen dezelfde lijn van onzorgvuldigheid. Ze verschuilen zich achter onwetendheid, maar doen verregaande uitspraken die ze feitelijk niet voor hun rekening kunnen nemen. Dit soort pseudo-Amerikaanse journalistiek  is een slecht voorbeeld voor de Nederlandse media.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘Clinton weer dichter bij nominatie door winst op Puerto Rico’ in NRC van Joram Bolle, 6 juni 2016.

H.A. Goodman ziet in FBI-onderzoek naar Hillary Clinton reden voor haar om terug te treden ten gunste van Bernie Sanders

Journalist H.A. Goodman die onder meer schrijft voor The Huffington Post is beslist in zijn oordeel. Bij de Democratische partij moet Hillary Clinton zich terugtrekken ten gunste van Bernie Sanders, haar enige mededinger. Hoofdreden is het FBI-onderzoek naar de privéserver van Clinton. Goodman concludeert in een bericht in The Huffington Post: ‘Bernie Sanders is an infinitely better candidate, and everything from matchups against Trump to national favorability ratings prove that Vermont’s Senator does better in a general election than Clinton. Furthermore, Hillary Clinton will be interviewed by the FBI very soon, signifying the last phase of a year-long investigation. Even without indictments, the media firestorm will tarnish her already dreadful image among independents and swing voters. Imagine what takes place after indictments.’

Goodman wijst op de rol van de superdelegates die bestaan om de meest verkiesbare kandidaat te nomineren. De oplossing is de nominatie van Sanders. Alleen wil de Democratische partij die nauw verbonden is met de belangen van de Clintons hier nog niet aan. De Democratisch conventie begint op 25 juli in in Philadelphia. Maar er circuleren al volop berichten over een plan B  dat inhoudt dat de huidige vice-president Joe Biden met de progressieve Eizabeth Warren als zijn VP door de partijleiding van de Democratische partij op de conventie uit de hoge hoed getoverd wordt als Hillary Clinton tegen die tijd verder in de problemen is gekomen. Een ongeloofwaardig scenario omdat dan Sanders gepasseerd zou worden. De Democratische partij dreigt dan te splijten. Leek eerst vanwege Donald Trump de eenheid bij de Republikeinen ver te zoeken, nu kondigt zich het omgekeerde aan, namelijk verdeeldheid in de Democratische partij. Dat vergroot de kansen van Trump.

Hoe verdeeld de Democratische partij is en hoe slecht de rol van de superdelegates wordt begrepen bleek uit een forumdiscussie bij een artikel (klik op Add Comment onderaan) op de site FiveThirtyEight waar ik het op moest nemen tegen Clinton-supporters die mijn mening die overeenkomt met die van H.A. Goodman niet delen. Maar het onwaarschijnlijke wordt werkelijkheid, namelijk dat Hillary Clinton uit de race moet stappen. Er is voor de partijleiding van de Democratische partij nu nog twee maanden tijd om een voor iedereen aanvaardbare oplossing te zoeken. Bijvoorbeeld het koppelen aan Sanders van een Clinton-getrouwe als VP.

Sanders versus Clinton: Gevestigde media houden niet eens de schijn op dat ze onpartijdig zijn

De berichtgeving in Amerikaanse media over de campagne voor de presidentsverkiezingen is niet evenwichtig en benadeelt Bernie Sanders die het grote geld in de politiek wil terugdringen. Ofwel, Wall Street aanpakken. De logica erachter is dat gevestigde media als CNN in handen zijn van multinationals als TimeWarner die er belang bij hebben om het grote geld wel in de politiek te houden en zo invloed te kopen. Het is dus volstrekt begrijpelijk dat deze gevestigde media een positief beeld geven van Clinton die in de zak van het bedrijfsleven zit en een negatief beeld geven van Sanders die de rol van grotere bedrijven als TimeWarner in de politiek wil terugdringen. In een eerlijk verkiezingsproces van een echte democratie zou de overheid in moeten grijpen om deze vooringenomenheid van de gevestigde media te corrigeren. Maar dat gebeurt niet. Opvallend aan dit bericht is dat de verslaggeefster toegeeft dat de gevestigde media minder aandacht aan Sanders besteden.

Hoe zelfs een in Nederland opererende nieuwsite niet objectief en gekleurd verslag doet van de Amerikaanse verkiezingsstrijd bewijst Nu.nl dat eigendom is van de Finse holding Sanoma Group. In een bericht maakt het de fout om supergedelegeerden mee te laten tellen bij de stand tussen Sanders en Clinton. Maar deze zijn ongebonden (‘unpledged’) en kunnen hun steun wijzigen. Bijvoorbeeld als Clinton in problemen zou komen door een FBI-aanklacht vanwege een privé server waarop bij haar thuis e-mails werden bewaard, door het uitlekken van de toespraken die ze voor Goldman Sachs hield of door het uitlekken van de inhoud van controversiële e-mails over schenkingen door landen als Saoedi-Arabië aan de Clinton Foundation.

Dit zijn realistische risico’s voor Clinton die niet vergezocht zijn. Des te meer omdat er op allerlei posities bij media, Justitie of FBI Republikeinen zitten die de niet populaire Clinton niet zullen beschermen. Juist dan kan het bestuur van de Democratische partij besluiten om supergedelegeerden aan Sanders toe te wijzen. Dus niet alleen theoretisch zijn ze ongebonden en nog niet definitief toegewezen aan een bepaalde kandidaat, maar juist nu zijn er talloze praktische redenen denkbaar om de supergedelegeerden aan Sanders toe te wijzen als Clinton in problemen komt. Daarbij komt dat de toewijzing in vele gevallen dubieus was. Zoals in staten waar Sanders met overmacht won, maar Clinton meer gedelegeerden achter zich kreeg vanwege de opstelling van de door de partij gestuurde supergedelegeerden. Dat is een corrupt en onrechtvaardig systeem.

Waarom Nu.nl in de berichtgeving over de supergedelegeerden de fout ingaat is de vraag. Is dat gewoon een gebrek aan kennis van een bureauredacteur die de details niet kent of is het een politieke opstelling van de Sanoma Group om in navolging van multinationals als TimeWarner of Comcast bewust een vertekend beeld van de campagne te geven? Waarschijnlijk zal Clinton het winnen, maar er zijn voor haar nog genoeg beren op de weg die het aannemelijk maken dat Sanders als ‘reservekandidaat’ inspringt. In de strijd tegen Trump heeft Sanders volgens opiniepeilingen die de Huffington Post op een rijtje zet met 12 % trouwens een drie keer zo grote voorsprong dan Clinton die een voorsprong van 4% heeft. In electoraal opzicht is Sanders op dit moment de ‘meer veilige’ kandidaat. Van gevestigde media als CNN of Nu.nl moeten we dat maar beter niet weten.

Bernie Sanders verkiesbaarder dan Clinton. Waarom kiest de Democratische partij dan niet voor hem?

De Amerikaanse partijpolitiek zit verstrikt in zichzelf. Donald Trump heeft de Republikeinse partij gekaapt en lanceert het ene na het andere slecht doordachte plan dat de VS beschadigt. Uit opinieonderzoeken blijken twee feiten: Trump en Hillary Clinton zijn geen populaire kandidaten. Voor een meerderheid van de kiezers is de reden op hen te stemmen negatief, namelijk voorkomen dat de ander wint. Dat heet volgens politicoloog Larry Sabato van de Universiteit van Virginia ‘negative partisanship’. ‘Als we zouden proberen om dit effect te maximaliseren, konden we geen betere genomineerden dan Trump en Clinton vinden’, zo zegt Sabato. Uit opinieonderzoeken blijkt ook dat Sanders die zich aan dit effect onttrekt en wel positieve respons oproept bij vooral jongere en onafhankelijke kiezers naar verwachting Trump met betere cijfers dan Clinton zal verslaan.

The Young Turks laten niet na om te benadrukken dat Sanders een betere kandidaat dan Clinton is. Niet alleen is Clinton in de greep van het het bedrijfsleven en de banken, maar ze benadrukken dat Sanders electoraal een betere uitgangspositie heeft om Trump te verslaan. Deels idealiseren ze Sanders die in zijn buitenlandse politiek weinig afstand neemt van president Obama, zoals Jeremey Scahill toelicht voor Democracy Now!. Wat de binnenlandse politiek betreft heeft Sanders een socialer beleid te bieden dan Clinton die feitelijk een Republikeinse agenda heeft. Sanders’ programma heeft raakvlakken met de Europese sociaal-democratie.

Cenk Uygur vraagt zich af wat buitenlanders van een campagne tussen de twee kandidaten Trump en Clinton moeten  denken. En wat voor beeld van de Amerikaanse politiek beklijft. Deze kandidaten die vooral negatieve gevoelen oproepen bij de kiezers. Daarbij komt de keuze van de Democratisch partij om niet Sanders, maar Clinton te steunen. Op het gevaar af dat Trump de winnaar wordt. Zeker als Clinton een FBI-aanklacht aan de broek krijgt en ze de controle over haar campagne zal verliezen. Het is een keuze die betwist kan worden.

De Democratische partij speelt dus met vuur door de 712 supergedelegeerden die per definitie niet aan een kandidaat gebonden zijn niet de richting van Bernie Sanders op te sturen. Ook is het nog mogelijk dat de Republikeinse partij scheurt en zich een andere Republikeinse kandidaat aankondigt, zoals Rand Paul of Paul Ryan. Dan hoeft de Democratisch partij Sanders niet naar voren te schuiven omdat de kansen van Trump afnemen. Maar door aan te blijven sturen op Hillary Clinton als tegenkandidaat van Trump gedraagt de Democratische partij zich als een konijn dat verblind is door de lichtbak en zo de realiteit uit het oog verliest. De Democraten kunnen er door vast te blijven houden aan de nominatie van Clinton er medeverantwoordelijk voor zijn dat de VS met Trump de meest rampzalige president sinds Warren Harding (1921-1923) krijgt. Tijdens zijn leven populair, maar achteraf gewaardeerd als een van de slechtste Amerikaanse presidenten ooit.

FBI-onderzoek naar Hillary Clinton zorgt voor speculaties over timing

Hillary Clinton heeft na de goede resultaten in het Noord-Oosten volgens FiveThirtyEight een voorsprong van 287 kiesmannen (pledged delegates) op Bernie Sanders. Naast de 751 superdelegates zijn er 4.051 kiesmannen te behalen. Hiermee heeft Clinton de nominatie van de Democratische partij binnen handbereik. Sanders kan nog winnen, maar dat is onwaarschijnlijk. Het addertje onder het gras is het onderzoek van de FBI tegen Clinton vanwege het verplaatsten van e-mails naar een niet-beveiligde server in haar huis. Ze kan daarvoor wegens spionage aangeklaagd worden. Daarnaast bestaat de mogelijkheid dat uit het onderzoek blijkt dat zij of haar echtgenoot corrupt gehandeld hebben door diensten te beloven in ruil voor geld.

De timing van een aanklacht is politiek van belang. De basis daarvoor is het strafrechtelijk onderzoek door de FBI. Als dat voor de Democratische conventie van 25 juli gebeurt, dan kunnen de supergedelegeerden zonder probleem overstappen naar Sanders. Mits hij in de tussentijd niet te veel terrein heeft prijsgegeven. Maar als Clinton na de Democratische conventie wordt aangeklaagd waar ze is aangewezen als kandidaat, dan helpt dat de Republikeinse kandidaat. Naar alle waarschijnlijkheid Donald Trump. Wellicht komt het niet tot een aanklacht omdat er geen aanleiding is. Ook is mogelijk dat Clinton wel schuldig is maar het in de doofpot wordt gestopt. Dan dreigen FBI-agenten uit de school te klappen en details naar de media te laten lekken. Bijvoorbeeld over corruptie en belangenverstrengeling van Bill en Hillary Clinton. Het conservatieve Fox News en het progressieve The Young Turks vinden elkaar in het maar al te graag schetsen van dit scenario.