Publieksactie Crowdsuing roept banken tot de orde. Over privacy

Velen hebben het gehad met de banken. Niet alleen wat het graaien van de topbankiers betreft. Hoe komen we ooit van deze klojo’s af? Gevestigde banken zijn het zicht op de realiteit kwijt. Een stresstest die endogene (= vanuit de sector zelf) risico’s buiten beschouwing laat is weinig waard, maar wordt door bankensector en politiek als vertrouwenwekkend verkocht. Niets is minder waar. Over de soliditeit van de ABN geeft baas Gerrit Zalm zichzelf complimentjes. Lachend de afgrond in. Hij leent een euro 31 keer uit. ABN dat het decennialang niet lukt om de kosten omlaag te brengen zou jaarlijks vele miljarden meer winst moeten kunnen maken. Uitgaande van hun logica van de onlogica presteren banken slecht. Daarom zoeken ze bijverdiensten.

Wat moet iemand doen die geld heeft? Beleggen in kunst, goud of huizen? Geen slecht idee. Of onderbrengen bij een bank als de Financiële Coöperatie, Handelsbanken of het Belgische NewB? Maar die zijn klein. Het is te gek voor woorden dat consumenten hun banken niet meer kunnen vertrouwen en ze zich als burger door de overheid in de rol van toezichthouder niet goed beschermd achten en in de steek gelaten voelen. Banken gaan door met gokken op de rand van de vulkaan. Vanwege hun nutsfunctie is geld weghalen bij ABN, ING of Rabobank geen oplossing wegens ontbrekende alternatieven. Maar de twijfel is gezaaid en verdwijnt niet.

Ancilla Tilia wijst op nog een andere kwalijke praktijk van banken: ze misbruiken klantgegevens en geven geen lor om onze privacy. Dat komt bovenop al het wantrouwen dat banken toch al opwekken. Het patroon is duidelijk: de overheid beschermt de burger onvoldoende. Om cynisch van te worden? Nee, om in opstand te komen en een burgerbeweging op te starten die de overheid bij de les houdt en op haar plichten wijst.

Crowdsuing.nl probeert deze zaak voor de rechter te brengen en haalt nu geld op voor de advocaatkosten om dat voor elkaar te krijgen. Zo’n 16% van het streefbedrag is binnen. Nog zo’n 30.000 euro te gaan. Zo wordt het verzet tegen het grote geld een kwestie van klein geld. Blijkbaar is dat onvermijdelijk. Doneer een tientje.

Foto: Schermafbeelding van publieksactie ‘Stop commercieel misbruik persoonsgegevens banken’.

Nucleaire industrie staat wereldwijd onder druk

De Europese Commissie concludeert in stresstests naar Europese kerncentrales dat de veiligheid beter kan. Alle Europese centrales zouden onveilig zijn. De test is uitgevoerd naar aanleiding van de ramp in het Japanse Fukushima. Die ramp leidde tot ontwrichting, economische schade en zorgen over voedselveiligheid. Later deze maand verschijnt het volledige rapport waarvan de stresstest een onderdeel is. De kosten om alle Europese kerncentrales beter te beveiligen zouden minimaal 10 miljard en mogelijk 25 miljard euro bedragen.

Greenpeace Zweden is van mening dat de Zweedse kernreactoren gesloten moeten worden. De nucleaire industrie kent een slechte veiligheidsstructuur, en de reactoren die 25 jaar in werking zouden blijven zijn aan het eind van hun levensduur. De oudste reactor O1 is 40 jaar. Oppimpen vergroot de veiligheidsrisico’s.

Tevens tonen de stresstests aan dat Zweedse kerncentrales niet voorbereid zijn op een ernstige noodsituatie. Incidenten worden niet gemeld. En het gevaar van een kernsmelting of meltdown dat door de nucleaire industrie wordt gerelativeerd is volgens onderzoekers van het Duitse Max Planck Instituut 200 maal groter dan de nucleaire industrie het voorstelt. In Zweden kan een meltdown elke 10 tot 20 jaar voorkomen.

Recent waren er vragen over de veiligheid van Nederlandse en Belgische kernreactoren. Omdat ze doorgaans naar de marge verbannen worden staan ze vaak in grensgebieden. Reactorvaten in de kerncentrales van het Belgische Doel en Tihange vertoonden barsten. Vanwege de veiligheid zijn beide reactoren stilgelegd. Ook de beveiliging van de kerncentrale in het Zeeuwse Borssele zou beter kunnen. Kamerlid Liesbeth van Tongeren (GroenLinks) meent dat directe sluiting van Borssele miljoenen bezuinigingen oplevert die anders nodig zijn voor het op orde brengen van de veiligheid. Ze vraagt een debat aan. In de publiciteit doet eigenaar EPZ van Borssele het voorkomen dat de centrale veilig zou zijn. Angst voor nucleaire energie is een politieke realiteit.

NB: Trailer van de documentaire Into Eternity