Sportcampagne TeamNL lobbyt voor Provinciale Verkiezingen

Anky van Grunsven spreekt een video in over de provinciale verkiezingen 2015. Wie spreekt ze precies aan? Wie is die ‘U’ die haar doelgroep is? Zijn dat huidige, toekomstige of kandidaat gedeputeerden of statenleden? Anky van Grunsven maakt het niet concreet. Provincies worden door haar opgeroepen om sport serieus te nemen. Een begeleidende tekst waar de video naar verwijst zegt dat er een Sportcampagne TeamNL is opgetuigd om te lobbyen voor sport. Het is een samenwerking van NOC*NSF, sportbonden en Sportkracht12.

De campagne legt verbanden die het uiterste van de logica vragen. De stelling dat de Provinciale Verkiezingen voor sport niet onbelangrijk zijn wordt in enkele tussenstapjes omgekeerd: ’sport levert een positieve bijdrage aan het imago van [uw] provincie’. Bewegen wordt zelfs ingelijfd door sport. De volgende zin legt een verband met het landschap en sleept sport er aan de haren bij: ‘Iedereen in ons land moet kunnen genieten van het Nederlandse landschap, waarin me[n] prettig moet kunnen sporten.’ Is sport hierin specifiek? Wat te denken van: ‘Door de verschuiving van taken, meer eisen en minder geld moeten provincies keuzes maken. Die soms onbedoelde negatieve gevolgen hebben voor de sport. En dat is jammer, want we winnen veel met sport!’ Dat klinkt op het eerste gehoor aardig, maar over het algemeen wordt er met sport meer verloren dan gewonnen.

Nederlandse politici zijn betere terroristen dan de terroristen zelf

‘De islam is intrinsiek, staat haaks op onze normen en waarden. En er zijn natuurlijk gelukkig een hoop moslims die zich daar weinig van aantrekken, die meedoen in dit land, en wel presteren. Maar dat neemt niet weg dat de islam een gevaar is voor hoe we leven.’ Aldus het Utrechtse Statenlid voor de PVV René Dercksen. Voor het Utrechtse stadhuis legt Tessa Kortlevers het vast. Ze vergeet haar gesprekspartners voor te stellen.

Wat Dercksen zegt is niet zomaar domme praat die dom is omdat de spreker ervan dom zou zijn. Dercksen past in een patroon. Hij is geen uitzondering in het debat over nationale veiligheid. Velen overreageren op een dreiging die juist daardoor succesvol wordt omdat de dreiging als dreiging wordt erkend. Na een incident elders mochten militairen van de legerleiding niet meer in uniform reizen. Een meer symbolische daad om de openbare ruimte weg te geven aan dreigers van wie het bestaan niet eens is aangetoond valt niet te bedenken.

Nederlandse politici sluiten angst in de armen die ze zeggen te bestrijden. Onder het uitspreken van ferme taal niet te buigen voor terreur zwichten ze voor de angst met voorzorgen en verkeerde reacties die de angst vergroten en de terreur belangrijk maakt. In Nederland is terreur een zelfvervullende voorspelling geworden waar geen terrorist meer aan te pas hoeft te komen. Politici zijn betere terroristen dan de terroristen zelf. Of het beeld wat politiek en media van terroristen construeren. Zijn politici werkelijk zo dom? Of zijn ze gewoon kortzichtig zoals politici altijd zijn? De vrees voor politici verdient meer aandacht dan de angst voor terreur.

Wat beweert René Dercksen? 1) De islam staat haaks op onze normen en waarden; 2) Veel moslims trekken zich er weinig van aan; 3) De islam is een gevaar voor hoe we leven. Hoe gaat Dercksen onderbouwen dat de islam haaks staat op onze normen en waarden? Des te meer als een hoop moslims zich niets van ‘haakse normen en waarden’ aantrekt. Simpel gezegd, welke islam of moslim die de islam vertegenwoordigt neemt Dercksen als meetpunt? Halvegaren zijn er overal, ook in de Nederlandse politiek, maar wil dat dan zeggen dat de Nederlandse partijpolitiek haaks staat op onze normen en waarden? Roept het op wat het afwijst?

SGP: Wie betaalt hoge onderhoudskosten Hedwigepolder?

Een filmpje uit oktober 2012. De SGP is geworteld in Zeeland. Het krijgt er zo’n 8 tot 11% van de stemmen. Vanaf het begin maakt de partij met stevige aanhang onder boeren en vissers zich hard tegen de ontpoldering van de Hedwigepolder. Evenals SP en PVV. De ontpoldering dient uiteindelijk om natuurcompensatie te bieden voor de economische belangen van de Antwerpse haven. Het debat heeft de Zeeuwen nog verder van de Haagse politiek vervreemd. Gezagsgetrouwe Zeeuwen kunnen zich ook rebels opstellen. Daar in de marge. Ze voelen zich geen baas in eigen huis en schatten de argumenten vanuit Antwerpen als vals in. Bij de hoeveelste verdieping stopt de claim van België op de Westerschelde die gebaseerd is op een verdrag uit 1839?

SGP-kamerlid Elbert Dijkgraaf stelde gisteren kamervragen aan staatssecretaris Sharon Dijksma van Economische Zaken. Uit het Ontwerp Rijksinpassingsplan zou blijken dat de Hedwigepolder na ontpoldering snel zal dichtslibben en dat het kosten met zich meebrengt om dat af te graven om een dynamisch ‘intergetijdengebied‘ te behouden. Dijkgraaf wil weten hoe Vlaanderen aan die kosten gaat bijdragen.

Dijkgraaf brengt niks nieuws naar voren, maar wijst in tijden van bezuinigingen toch op een kwetsbaar aspect: blijvende onderhoudskosten. In het Ontwerp-Inpassingsplan Hertogin Hedwigepolder uit september 2010 staat op p. 65: ‘Gezien de ligging van het plangebied in een luwe binnenbocht van de Schelde en ten gevolge van het voorkomen van een turbiditeitsmaximum, zal de opslibbing van het plangebied vrij snel verlopen.’ Hij had er nog aan toe kunnen voegen dat slibafzetting in een bocht van de vervuilde Westerschelde tot nieuwe milieuproblemen kan leiden en onduidelijk is wat de compenserende waarde van zo’n natuurgebied is. Het is verstandig dat de SGP zich niet neerlegt bij besluitvorming die landschap en natuur ondergeschikt maakt aan de economische belangen van Antwerpen. Waarom moet daarvoor de eigenheid van Zeeland in de uitverkoop?

Foto: Schermafbeelding van het ‘Ontwerp rijksinpassingsplan, ontwerp uitvoeringsbesluiten en het Milieu Effect Rapport voor het Hedwigeproject‘ gepubliceerd op 19 augustus 2013.

Zeeuws-Vlaanderen, de Schelde, Hedwigepolder en propaganda

Update 12 november 2014: De Raad van State heeft bezwaren tegen ontpoldering van de Hedwigepolder afgewezen. Hoe heeft het zo ver kunnen komen in deze tragedie die natuur inwisselt voor economisch belang, maar net doet alsof het niet om economie maar om natuur gaat?

Tommy Wieringa ging voor het VPRO-programma ‘De Grens‘ naar de Zeeuws-Vlaamse polders en werd door zijn redactie het bos ingestuurd. Hij probeerde de ziel van de Zeeuws-Vlamingen te doorgronden, maar zette voornamelijk zijn gebrekkige kennis van de streek te kijk. Hij bleef hangen in clichés over het ‘Bourgondische’ Oosten en miste het calvinistische Westen. De kuststreek en de Kanaalzone. Ondanks die gebreken maakte Wieringa toch een interessant programma over de Hedwigepolder en de macht van de Antwerpse haven.

Het had alleen weinig te maken met het gekrijs der meeuwen dat verstierf aan het eenzaam strand. Die beginregels van het Zeeuws-Vlaams volkslied leerde ik op de lagere school. ‘Daar schiepen zich de Zeeuwen, Uit schor en slik hun land‘. Da’s de kern. Dat sentiment dateert van ver voor de watersnoodramp van 1953. Wie de verschillen in de streek wil begrijpen moet teruggaan naar de veldtochten van prins Maurits in 1604. Die dragen meer bij aan begrip dan de gedachten van een onteigende boer in het Belgische Oost-Vlaanderen.

Treffend registreert Wieringa dat sommige boeren tweemaal geslachtofferd worden. Eerst door de uitbreiding van de Antwerpse haven die als een waterwolf landbouwgrond opeet en al sinds 1963 voor onzekerheid zorgt. Tot drie generaties terug. En nu door de natuurcompensatie die nogmaals land afpakt. Zoals in de Belgische Prosperpolder en de Nederlandse Hedwigepolder. De verdieping van de Westerschelde gebeurt uitsluitend voor het economisch belang van Antwerpen. Stroomsnelheid en overstromingsgevaar voor de Zeeuwen nemen toe. Betreffende polders worden onder het mom van natuurcompensatie als overloopgebied bestemd.

De ‘Internationale Scheldeweek‘ illustreert perfect hoe op Belgisch overheidsniveau natuur ondergeschikt wordt gemaakt aan het economisch belang van Vlaanderen. Deze wordt van 22 maart tot 1 april 2013 voor de tweede maal gehouden. Het is een initiatief van het agentschap VMM (Vlaamse Milieumaatschappij) van de Vlaamse regering. Nederland en Frankrijk zijn er zijdelings bij betrokken. Over de Hedwige Prosperpolder zegt het het volgende: ‘Op de grens van Vlaanderen en Nederland is een waardevol natuurgebied in volle ontwikkeling. In het kader van het geactualiseerde Sigmaplan beschermt het polderlandschap binnenkort gemiddeld twee keer per jaar de bewoners langs de Schelde tegen overstromingen bij stormtij.‘

Een gotspe die Zeeuws-Vlamingen, overige Zeeuwen en Vlaamse boeren hard in hun maag raakt. Want de directe oorzaak van die overstromingen bij stormtij is exact de uitdieping van de Westerschelde voor de Antwerpse haven. De Belgische propaganda werkt op volle toeren en draait oorzaak en gevolg om. Het gaat de Belgen om de vaargeul en niet om de natuur. De Internationale Scheldeweek is geen evenement voor de bewoners, maar een vehikel van overheidspropaganda. Antwerpen eet de natuur op, vormt deze om tot industriegebied vol dokken, kranen en loodsen, verdrijft de boeren en heeft het lef dat in officiële publicaties voor te stellen als natuurontwikkeling. Nederland is partner in dit project. Wie is aan Nederlandse zijde verantwoordelijk voor deze Belgische propaganda? Deze Nederlandse betrokkenheid verdient nadere vragen.

Foto: Haven van Antwerpen, 1929. Geheugen van Nederland. Credits: Spaarnestad Photo.

Hedwigepolder: Vóór en Na

De Hedwige polder in Zeeuws-Vlaanderen wordt ontpolderd. Op termijn. Uiteindelijk wordt Zeeuwse natuur opgeofferd voor het economisch belang van de Antwerpse haven. Nu met Bart de Wever aan het roer. In de publiciteit wordt het alleen zo niet gezegd. Als geboren en getogen Zeeuws-Vlaming heb ik afstand genomen van het territorium dat ik zo goed ken. Maar het besluit dat onder het mom van natuur, Scheldeverdrag, compensatie, habitat of wat dan ook wordt verkocht verwerp ik nog steeds. Waar natuur aan het water wordt gegeven geef ik niet thuis. Immers voor Antwerpen dat aast op de vierde verdieping. Moeten straks Breskens, Hoofdplaat of Ossenisse ontpolderd worden? VIA Drupsteen uit Sneek maakt er prachtige simulaties van.

Foto’s: Hedwige polder na en voor de ontpoldering, kijkrichting: Noord. VIA Drupsteen, Sneek

Debat Hedwigepolder benadrukt economisch belang Antwerpen

Update 28 juli: Eigenaar van de Hedwigepolder Geri de Cloedt zegt in een NRC-interview dat de dreigende ontpoldering begrepen moet worden vanuit de belangen van de Antwerpse haven. Om het nakomen van verdragen of natuurcompensatie gaat het volgens hem niet. ‘Het is geen natte natuur, maar politieke natuur‘, aldus de Cloedt. Nederland is bang ervan beschuldigd te worden Rotterdam te beschermen als het over het belang van Antwerpen praat. Zo wordt door alle partijen gelogen. Alleen de Zeeuwen noemen man en paard. Maar België, dus Antwerpen heeft de Europese commissie in de zak. Hoewel commissaris Potocnik ontkent. 

Het kamerdebat over de Hedwigepolder is een discussie over de toekomst van de Antwerpse haven. Op 24 december 2010 werden de werken voor de zogenaamde derde verdieping van de Schelde afgerond. ‘Hierdoor is de tij-onafhankelijke vaart voor schepen met een diepgang van 13,10 meter een feit. De maximumdiepgang voor schepen op de Schelde nam toe tot 15 meter eind december 2010 en zal verder worden verhoogd in samenwerking met de nautische Schelde-autoriteiten’. Aldus de Port of Antwerp in het jaarverslag 2010.

Tussen Nederland en België werd in 2005 een Scheldeverdrag ondertekend dat Nederland verplichtte tot een verdieping tot 13,10 meter. Grotendeels betaald door België. In de onderhandelingen gaat het niet alleen om het Zeeuwse belang, maar dient het verdrag om pijnpunten als een TGV-verbinding of loodstarieven glad te strijken. Onderliggend is het Scheldeverdrag van 1839 dat Antwerpen de vrije doorgang over de Schelde garandeert en in artikel 9/1 verwijst naar het Congres van Wenen 1815: ‘de vrije scheepvaart op de stroomen en bevaarbare rivieren, zullen toepasselijk zijn op de stroomen en bevaarbare rivieren die het Belgische grondgebied en het Hollandse grondgebied vaneen scheiden, of gelijkelijk doorlopen’.

Van Vlaamse zijde wordt het idee van doorgang opgerekt en verondersteld dat België behalve het recht op doorgang ook het recht op diepgang heeft. Maar hoe kon in 1839 een kieldiepte van schepen van 13,10 meter of meer worden voorzien? Het economisch belang van Antwerpen stopt niet bij de derde verdieping. Grootste concurrent van Antwerpen is Hamburg. Daar wordt nu gewerkt aan de zesde uitdieping tot 14,50 meter om de Elbe voor grote containerschepen bereikbaar te maken. Ook op de Elbe wijkt natuur voor economisch belang.

Staatssecretaris Henk Bleker en CDA-kamerlid Ad Koppejan stellen dat de Westerschelde in de toekomst ontpolderd noch verdiept zal worden. Maar ze zeggen alleen dat zij er niet aan mee zullen werken. In Zeeland bestaat over de vierde verdieping onduidelijkheid. In Provinciale Staten werd in 2007 een motie tegen verdere verdieping aangenomen. Maar het Zeeuwse college ‘vindt het onwenselijk op voorhand elke ingreep in de Westerschelde uit te sluiten‘. Antwerpen zinspeelt al op de vierde verdieping en zal haar macht gebruiken.

In het kamerdebat over de Hedwigepolder leggen veel partijen een direct verband tussen de verdieping en de aantasting van de natuur. Dat laatste vraagt om natuurherstel met als uiterste consequentie ontpoldering. Kamerlid Hero Brinkman suggereert dat instemming met de vierde verdieping de vinger aan de knop van Nederland is. Dat geeft Nederland een machtsmiddel dat altijd al bestond, met het verschil dat het nu centraal is komen te staan in het Nederlandse politieke debat. Niemand zegt nog langer Zeeuwse natuur op te willen offeren voor het economisch belang van de Antwerpse haven. De strijd wordt verplaatst naar de rechtbank.

Foto: Antwerpse haven

Ontpolderen Hedwigepolder vervreemdt Zeeuwen van de Haagse politiek

Update 8 mei 2018: Omroep Zeeland in een bericht: ‘Het actiecomité Red Onze Polders staakt het verzet tegen de ontpoldering van de Hedwigepolder. Twaalf jaar lang heeft het comité geprobeerd de ontpoldering tegen te houden, maar dat is niet gelukt. Zaterdag 26 mei worden alle spandoeken uit die afgelopen jaren verbrand.’ Lees onderstaande reacties over een debat dat niet ging waarover het zou moeten gaan en de bedenkelijke rol van de natuurorganisaties die vuile zaak maakten met het Antwerpse havenschap en de Belgische overheid. En lees het boek ‘Dit is mijn hof’ van Chris de Stoop die zijn pijlen vooral richt op de groenen, en minder op de havenbaronnen die de keten van onteigeningen, ontpolderingen en natuurcompensaties in gang zetten. 

De Hedwigepolder dreigt voor eenderde deel ontpolderd te worden. Als Zeeuws-Vlaming heb ik daar andere gedachten bij dan ik normaal zou hebben. Ik kan me vinden in de bezwaren van de Zeeuwen om geen land terug te geven aan het water. Het doorsteken van de op Deltahoogte gebrachte zeedijk die voor veiligheid zorgt voelt tegennatuurlijk aan. In Zeeland speelt altijd de relatie tot de overkant mee. Antwerpen stelt met een zak geld het eigenbelang veilig, zo is de gedachte. Cynisch is dat het oprukken van de Antwerpse haven tot aan de grens onder het mom van natuurherstel mogelijk wordt. Dat maakt Zeeland wantrouwend.

Staatssecretaris en CDA’er Bleker heeft de Europese Commissie een voorstel gestuurd voor natuurherstel in de Westerschelde waarmee tweederde van de Hedwigepolder gespaard blijft. Vanwege natuurherstel zou de polder onder water gezet moeten worden. De regering claimt dat Nederland hiermee voldoet aan de Vogel- en Habitatrichtlijn. Bleker verwacht dat hiermee alle bezwaren van de Europese Commissie worden weggenomen. Bleker beloofde om de Hedwigepolder te sparen, maar moet nu onder druk van de EU zijn belofte breken.

Het is nog niet zeker of de Tweede Kamer akkoord gaat. CDA-‘dissident’ en Zeeuws kamerlid Ad Koppejan verklaarde altijd zijn voeten in de klei te zetten tegen ontpoldering. Ook hij breekt zijn woord. Statenlid Johan Robesin van de Partij voor Zeeland overlegde met Mark Rutte en gaf zijn stem aan de coalitie in de Eerste Kamer als er niet ontpolderd werd. Hij voelt zich nu belazerd. De PVV en SP blijven tegen ontpoldering. PvdA, GroenLinks en D66 vinden eenderde ontpolderen te weinig. Maar ook partijen kunnen hun belofte breken.

Foto: Leden van het actiecomité Red onze Polders voeren actie. © ANP

Protesteert GroenLinks ook tegen Museum Oud-Amelisweerd?

GroenLinks Utrecht roept onder de titel ‘Wandelen nu het nog kan!‘ op tot een protestwandeling op zondag 25 maart op landgoed Amelisweerd. Aanvangstijd 13.00 uur bij de ingang van Nieuw-Amelisweerd. Met de wandeling protesteert het tegen de bedreiging van dit gebied: Het is namelijk niet duidelijk hoe lang bewoners van Utrecht en omliggende plaatsen nog kunnen genieten van dit mooie stukje Nederland. GroenLinks ziet kabinetsplannen als de ‘forse‘ verbreding van de A27 als grootste bedreiging van dit natuurgebied.

Op de site van GroenLinks Utrecht lacht cultuurwethouder Frits Lintmeijer ons tegemoet. De man die er alles aan gelegen is om in rijksmonument Oud-Amelisweerd een Museum Oud-Amelisweerd te huisvesten als onderdeel van de Culturele Hoofdstad 2018. Als legitimatie daarvoor verdraait-ie zelfs de waarheid over het verleden en positioneert-ie zich als redder van het rijksmonument. Consolidatie en restauratie ervan worden echter zonder hem al sinds 1990 onder de hoede van beheerder Centraal Museum gefaseerd aangepakt.

Oud-statenlid voor GroenLinks Jos Kloppenborg en ‘Vriend van Amelisweerd‘ is initiator van de wandeling. Op een Raadsinformatieavond van 31 januari 2012  over het Museum Oud-Amelisweerd door de Gemeente Utrecht gaf-ie zijn grenzen aan: Een nieuwe functie moet specifiek passen binnen het karakter van het landgoed waar het wordt gerealiseerd. De nieuwe functie mag geen onevenredig grote publieksaantrekkende werking hebben. En het autoverkeer en de parkeerdruk mag niet of nauwelijks toenemen. 

Politieke partijen wegen af en stellen prioriteiten. Maar ze zijn niet altijd eenduidig. GroenLinks Utrecht bekritiseert de aantasting van de landgoederen door de geplande verbreding van de A27. Maar in 40.000 bezoekers per jaar aan een Museum Oud-Amelisweerd in een natuurgebied ziet het geen overwegend bezwaar. Het neemt het zelfs niet mee in de protestwandeling. GroenLinks Utrecht laadt de verdenking op zich dat het de kleur van de indiener van plannen bepalender laat zijn voor de afweging dan de plannen zelf.

Foto: Nieuw-Amelisweerd met zichtlaan