Lachen met het getikte commentaar van Sinclairs Boris Epshteyn?

Boris Epshteyn is ‘Chief Political Commentator’ voor de regionaal opererende Sinclair Broadcast Group. Het heeft een rechts profiel en zit op dezelfde lijn als Fox News. Sinclair kwam in 2018 in de problemen toen het omroepen centraal opgelegde pro-Trump commentaren dicteerde die als nepnieuws werden opgevat. In de VS is de vermenging van politiek en journalistiek geen uitzondering. Epshteyn diende tot onlangs als ‘Special Assistant to The President and Assistant Communications Director for Surrogate Operations for the Executive Office of President Trump‘. Het runnen van ‘Surrogate Operations’ ofwel vervangers is een hachelijke zaak. Epshteyn lijkt vooral behoefte te hebben aan een goede vervanger. Mijn reactie bij bovenstaande video:

Nice satire. Mayor Pete is surging in Iowa. Tulsi stopped being moderate, if she ever was. Trump is losing the country, the polls, the GOP, the Senate and the impeachment inquiry, but winning the Democratic debate? A meager comfort. You are a joker.

Dear sir, political marketing or disinformation only works with a basically good product. Trump has passed that phase. As you have apparently left the journalism phase and now entered political activism. The facts follow your opinion.

You are your own parody. You are on the same page as conspiracy thinkers, malcontents, truth deniers and all in the Trump camp who forget the public interest and put their self-interest first. You are a true patriot, but just like Trump for other countries and not for the US.

De mutatie van de partijpolitiek. Onder Boris Johnson gaan Tories de GOP achterna die door Trump in een sekte is veranderd

Steeds meer dringen zich overeenkomsten op tussen de Amerikaanse en Britse politiek. Dat is geen goede ontwikkeling die de democratie én het betrokken land dient. Het VK loopt twee jaar achter op de VS. In de VS bestaat er buiten de kern van Trump-supporters -die zo’n 38% van het electoraat uitmaakt- overeenstemming over het feit dat de Republikeinse partij is gekaapt door niet-partijleden en geradicaliseerde partijleden. Gematigde, conservatieve leden zijn de partij uitgejaagd of naar de marge gedreven. Hetzelfde gebeurt in het VK met traditionele conservatieven als Philip Hammond, Rory Stewart, Dominic Grieve of David Gauke. Ze worden door Boris Johnson -handelend vanuit nietsontziende machtspolitiek en niet vanuit overtuiging- die geen tegengeluid wil tolereren verdacht gemaakt en gemarginaliseerd. Hiermee verandert de partij van een bredere volkspartij in een vehikel voor de leider waar nog slechts een radicaal-rechts of nieuw-rechts geluid mag klinken. Dat is het failliet van partijpolitiek die zich kenmerkt als relatief open, breed en divers. Deze failliete partijpolitiek heeft een negatieve invloed op de werking van democratie, rechtsstaat en parlement.

De  Republikeinse partij is veranderd in een sekte die is gegroepeerd rond de aanbeden leider Trump. Het verschil is de rol van conservatieve religieuze organisaties die in de VS voluit Trump steunen en in het VK geen rol van betekenis spelen. Boris Johnson kaapt met strateeg Dominic Cummings, die geen partijlid is en zich de partij heeft ingevreten, de Conservatieve partij en vervreemdt zo de partij van zichzelf. Zoals de levenslange New Yorkse Democraat Trump zonder enig begrip de Republikeinse partij van karakter heeft veranderd. Een sfeer van tolerantie is omgeslagen in intimidatie, uitsluiting en angst. Om het verhaal af te maken zijn er in de VS ultrarechtse media zoals Fox News of Sinclair Broadcast Group die in de belangrijkste programma’s op z’n best activistische journalistiek en op z’n slechts propaganda voor Trump bedrijven. Een Britse evenknie is de rechtse The Telegraph waar Boris Johnson een column had en die pure propaganda bedrijft die niks meer met journalistiek te maken heeft. Bovenstaande video is exemplarisch. Het stelt de tegenstanders van een No-Deal Brexit die opteren voor een zorgvuldig parlementair debat over de Brexit voor als tegenstanders van de Brexit.

Leon de Winter vertaalt zijn afwijzing als Jood door extreem-rechts en witte suprematisten door de ‘linkse’ media de schuld te geven

Het is de vraag of Leon de Winter werkelijk zo dom is als het lijkt of dat hij net doet alsof hij dom is. Ik kom er niet uit, maar wat slaat De Winter de plank weer mis in zijn Telegraaf-column van 30 oktober 2018. Dat overkomt hem wekelijks. Waarom hij niets waardevols toevoegt aan het publieke debat is het raadsel van De Winter. Het is niet alleen dat hij de feiten uit zijn mening laat volgen, het is dat hij nog geen begin van een betoog kan opzetten dat in de verste verte lijkt op een degelijke bewijsvoering. Het stijlmiddel van De Winter is inductie, hij laat het algemene uit het specifieke volgen. Daartoe schudt hij enkele voorbeelden uit zijn hoge hoed en komt zo tot een generalisatie. Dat is vrij schieten en altijd prijs. Tussen duizenden voorbeelden weet hij feilloos de enkele uitzondering te vinden die hij tot regel verheft. Dat is lui denken van De Winter die klaarblijkelijk de ambitie heeft opgegeven om de wereld te verklaren zoals hij is. De Winter verklaart de wereld zoals De Winter is. Dat heeft niets met de echte realiteit te maken en alles met de realiteit van De Winter.

Hoe valt anders bovenstaand citaat uit genoemde column te verklaren die als titel heeft: ‘Trump vooral gehaat door media’. In de VS steunen de gevestigde media, inclusief de zogenaamde linkse CNN en MSNBC, de status quo en beschermen ze hun winstgevendheid, zoals Cenk Uygur van TYT overtuigend aantoont. Dat geldt ook voor de zogenaamde linkse New York Times en The Washington Post die pilaren onder de status quo zijn. Die media zijn verweven met de Republikeinse partij en niet met de Democratische partij zoals De Winter meent. Dan gaat het dus niet eens om Fox News, The Wall Street Journal of Sinclair Broadcast Group en al die andere rechtse media die de openlijke spreekbuis van Trump zijn. Waar De Winter de aantoonbaar onjuiste claim vandaan haalt dat ‘journalisten niet omgaan met Trumpstemmers’ of dat er in ‘de media niets te merken valt van mensen die Trumps presidentschap goedkeuren’ is duidelijk. Namelijk uit zijn eigen verbeelding.

De Winter verwijst naar de moord op 11 Joden in een synagoge in Pittsburgh op 27 oktober door Robert Bowers. Volgens zijn bekende recept verwijst hij naar enkele niet-representatieve meningen van ‘linkse’ journalisten, maar laat hij de hoofdzaak ongenoemd. Dat is dat Bowers extreem-rechts is en op de extreem-rechtse website Gab zijn meningen opdeed die passen in het kraampje van neo-Nazi’s, alt-right en white suprematisten. Dat De Winter de extreem-rechtse, antisemitische achtergrond van Bowers niet noemt is logisch omdat het hem niet uitkomt. Dat levert voor hem als rechtse Jood namelijk een complicatie op omdat hij de tegenstelling niet kan overbruggen dat hij degenen door wie hij als Jood om zijn Jood-zijn afgewezen wordt stilzwijgend steunt. Dat is de tragiek van rechtse Joden die afgewezen worden door extreem-rechts, maar er zich op een bizarre manier toch mee identificeren. Dat is een tragische projectie en levert columns op waarin de olifant in de kamer wordt doodgezwegen en de muis buiten er als dader aan de haren bijgesleept wordt. Om uit dat spagaat te geraken of om een bekentenis vanwege zelfinzicht te ontlopen wacht De Winter als enig antwoord de afleiding. Hij geeft ‘links’ overal de schuld van en hoeft daarom niet meer bij zichzelf te rade te gaan waarom hij in hemelsnaam rechtse extremisten die Joden niet accepteren uit de wind houdt.

Foto: Schermafbeelding van deel column ‘Trump vooral gehaat door media’ van Leon de Winter in De Telegraaf, 30 oktober 2018.

‘Morning Joe’ meent dat crisis met migrantenkinderen niet over is. Verandert dat de machtsbalans binnen de Republikeinse Partij?

De voormalige Republikeinse vertegenwoordiger in het Huis Joe Scarborough die conservatief is, maar geen Trumpiaan, en de Democratische Mika Brzezinski (dochter van een voormalige nationale veiligheidsadviseur van president Jimmy Carter) ageren in het praatprogramma ‘Morning Joe’ van MSNBC nu al maandenlang vijf dagen in de week tegen het beleid van president Trump en diens sycophanten. Ofwel pluimstrijkers zonder ruggengraat. Of dat is om hun eerdere falen goed te maken is de vraag, want tijdens de campagne van 2016 ontvingen ze Trump bij herhaling in hun programma als gast die promotie voor zichzelf kon maken. In feite hebben Joe en Mika het monster helpen creëren wat ze nu bestrijden. Ze zijn ook buiten hun werk een paar.

Joe’s terugkerende verwijt is dat de Republikeinse leiders en wetgevers in Senaat en vooral het Huis onder Trump de Republikeinse Partij (ook: GOP, Grand Old Party) niet op koers houden, maar overgeleverd hebben aan Trump. De president stelt persoonlijke loyaliteit boven alles, ook boven de grondwet. Met bevriende radicaal-rechtse media (Fox, Infowars, Breitbart, Sinclair) mobiliseert Trump zijn trouwe achterban van zo’n 40% die vervolgens de Republikeinse wetgevers in de eigen staat of district onder druk zet. Zo gijzelt Trump de GOP, en gijzelt zijn achterban de Republikeinse parlementariërs. De partij is sterk verlamd en zowel de traditionele conservatieven als de gematigde Republikeinen zijn binnen hun eigen partij gemarginaliseerd.

Omdat schandalen en falen mede door het verdacht maken van de journalistiek en het zogenaamde politieke en economische establishment (‘Deep State’) steeds weer van Trump afglijden, vragen Joe en Mika zich in een combinatie van wensdenken en stille hoop af of de migrantencrisis eindelijk het breekpunt voor Trump wordt.

Is de president te ver gegaan met het scheiden van migrantenkinderen van hun ouders aan de zuidelijke grens? Ook met voorbijgaan van de afwijkende geluiden binnen zijn eigen partij. Ze wijzen niet alleen op het beleid dat velen on-Amerikaans en onbarmhartig noemen, maar ook op het disfunctioneren van de betrokken overheidsdiensten. Niet alleen ouders, maar ook de overheid lijken niet te weten waar de kinderen terecht zijn gekomen. Daarom is dit probleem na Trumps pennenstreek nog lang niet opgelost. De afhandeling zou op chaos, gebrek aan professioneel handelen en paniek van overheidsdiensten wijzen. Als deze migrantencrisis Trump en zijn ministers (Nielsen, Sessions) kan worden aangewreven, dan is er wellicht een reactie mogelijk binnen de GOP van conservatieve en gematigde vleugels die het initiatief op Trump kunnen terugveroveren.