FEMEN protesteert tegen Spaanse wet die protest ontmoedigt

‘Democracia sin mordaza’ roept de sextremiste van Femen. Democratie zonder spreekverbod. Ze wordt door twee agenten afgevoerd die haar zwaar aanpakken voordat ze in Madrid de Spaanse minister van Binnenlandse Zaken Jorge Fernández Díaz kan benaderen. Op haar lichaam woorden tegen een controversiële wet, de ‘ley mordaza‘ waarvan de New York Times zegt dat deze Spanje terugvoert naar de donkere tijden van Franco.

Fernández Díaz van de conservatieve Partido Popular is de ideologische vader van de wet die met een beroep op de nationale veiligheid maatschappelijk protest zwaar beboet. De invoering ervan lijkt niets met de nationale veiligheid, maar alles met de politieke situatie in Spanje te maken te hebben. Het ontmoedigt het protest tegen de bezuinigingen en probeert het populistische Podemos wind uit de zeilen te nemen.

Het is een raadsel hoe zo’n wet die het democratische recht om te demonstreren verregaand inperkt in een lidstaat van de EU kan worden ingevoerd. Het past niet in een democratie. De New York Times citeert Maina Kiai, de speciale rapporteur bij de VN voor het recht op vrijheid van vreedzame vergadering en vereniging die Spanje oproept de wet in te trekken: ‘The rights to peaceful protest and to collectively express an opinion are fundamental to the existence of a free and democratic society.’ Terwijl de EU bezig is met het bestrijden van het onrecht buiten de eigen grenzen wordt zo’n wet in Spanje ingevoerd. Onbegrijpelijk. Spanje past protest.

Foto: Tweet van 22 april 2015 van de ICNL Alliance, op 23 april 2015 geretweet door Maina Kiai.

Femen: ‘God is Woman’. Zes dieptes op zoek naar een verhaal

Een geval van deep focus. Een fotografische techniek waarbij de voorgrond, het midden en de achtergrond scherp in beeld komen. Op de achtergrond is de Parijse Basiliek Sacré-Cœur te zien. Hoog in Montmartre. In het midden manoeuvreren een man en een vrouw -waarschijnlijk toeristen- zich in de juiste positie voor een selfie met de Sacré-Cœur op de achtergrond en zij tweeën op de voorgrond. Zogezegd een #church selfie.

Op de voorgrond staat een halfblote activiste van FEMEN, terwijl de fotograaf achter de camera blijft. Op haar bovenlichaam staat in zwarte letters ‘God is Woman’. Het bericht waarbij deze foto staat roept op om foto’s met de tekst ‘I am God’ te sturen.  In een actie tot steun voor de Duitse Josephine Witt ‘sextremiste’ die in de Keulse Dom half uit de kleren ging. Daarvoor kreeg ze een boete van 1200 euro. FEMEN overweegt beroep.

In de foto zijn aldus vijf dieptes te onderscheiden. De fotograaf die achter het beeld staat, de halblote vrouw met gespreide armen en bloemnkrans, de man en vrouw die een selfie maken, de muur waarvoor zich enkele mensen bevinden en de basiliek in de hoogte. Typisch aan de cinematografische verteltechniek deep focus is dat de personages die we zien samenhangen. Ook als ze onbedoeld in beeld komen worden ze met elkaar verbonden. Wat hebben de halfblote vrouw, het stel en de zich voor de muur bevindende mensen met elkaar te maken? Welke betekenis wil de maker aan de beschouwer van de foto -dus de zesde diepte- die als het ware achter de fotograaf staat opleggen? Dat God een vrouw is of dat we de wereld in de hand hebben?

Foto 1: Foto van FEMEN voor actie ‘I am God’.

Foto 2: Still (na 2’ 17’’) uit The Long Voyage Home (1940) van John Ford, cameraman Gregg Toland.