Schrappen verbod godslastering doorbreekt onderdrukking door confessionele politiek

Update 3 december 2013: De Eerste Kamer heeft vandaag met ruime meerderheid besloten om het al jaren omstreden wetsartikel over de smalende godslastering te schrappen. Tegelijk nam de kamer een motie aan om te onderzoeken of gelovigen beschermd kunnen worden zonder dat de meningsuiting wordt aangetast. 

‘Schrappen verbod op godslastering is een pijnlijk verlies van een morele ankerplaats en een symptoom van een geestelijke crisis.‘ zegt Kees van der Staaij in een tweet. Da’s treffend gezegd door de politiek leider van de SGP. Hij spreekt zijn sympathisanten moed in en bindt ze aan de partij. Maar het echte pijnlijke verlies is dat de confessionele politiek aan macht heeft ingeboet en bij de afgelopen verkiezingen de neergaande lijn voortzette. Het schrappen van het verbod op de godslastering is daarvan een symptoom. Wachten is op voorstellen over abortus, euthanasie en gewetensbezwaarde ambtenaren. Waarna Van der Staaij zal verwijzen naar een pijnlijk verlies, een morele ankerplaats en een geestelijke crisis. Wat kan-ie anders zeggen?

Jan de Wit (SP) en Gerard Schouw (D66) dienen het voorstel in om het verbod op de godslastering te schrappen omdat het niet in het strafrecht thuishoort. ‘Het is iets voor de liefhebber die erin gelooft‘ zegt De Wit. Ze rekenen op een meerderheid. Er is hoop dat de VVD die om machtspolitieke redenen nooit zijn tegenstem liet horen zich aansluit bij het voorstel. Maar zelfs zonder VVD is er nu een kamermeerderheid van 88 zetels.

Dat de godslastering nu pas geschrapt gaat worden verklaart dat vrijzinnige partijen in het verleden miserabel hebben geopereerd. Ook toen hadden ze een meerderheid in de Tweede Kamer. Dirk Verhofstadt vatte dat mechanisme ooit als volgt samen: ‘In de praktijk betekent dit immers dat mensen (vooral mannen) binnen minderheidsgroepen hun medemensen (vooral vrouwen) kunnen onderdrukken, waarbij ze zich steevast beroepen op de vrijheid van godsdienst. Deze politiek heeft in het verleden bewezen dat ze niet deugt’. 

Hoewel historisch anders gemotiveerd gaat het Nederlandse voorstel lijnrecht in tegen supranationale initiatieven voor een verbod op godslastering of het verbod om religieuze personen te beledigen waaraan de EU deelneemt. Op 19 september stelde de VVD Klaas Dijkhoff kamervragen naar aanleiding van een bericht in de Egypt Independent. Ook in september 2012 vertegenwoordigde de voorzitter van het EU-parlement Martin Schulz de Europese waarden slecht in zijn reactie op de film ‘Innocence of Muslims‘ toen hij met bezoekende vertegenwoordigers uit de Golfstaten meepraatte in zijn veroordeling van de film: ‘Ik veroordeel niet alleen de inhoud, maar ook de verspreiders van zo’n film, die enorm vernederend is voor veel mensen over de hele wereld.’ De vrijzinnige Nederlandse politiek moet maar eens beslissen waar het in meerderheid voor staat.

Foto: Johan Braakensiek, Minister Donner op het Oorlogspad, 1931. In: De Tribune.

Sluit EU in blind vertrouwen verdrag met Arabische Liga over blasfemie?

Na de beschamende en ontluisterende uitspraken van de voorzitter van het Europarlement Martin Schulz die de islam in bescherming nam tegenover de vrijheid van meningsuiting kondigt zich nu de volgende blamage aan voor de Europese politiek en waardengemeenschap. VVD’er Klaas Dijkhoff stelt mondelinge kamervragen aan staatssecretaris Ben Knapen (CDA) van Buitenlandse Zaken ‘bij afwezigheid van de minister’.

Dijkhoff verwijst naar een bericht van 19 september in de Egypt Independent dat de EU, de Arabische Liga en de Afrikaanse Unie op het punt staan een verdrag te sluiten dat het verbod op blasfemie regelt. De EI zegt: Arab League chief Nabil al-Araby said Wednesday that the league, along with the Organization of the Islamic Conference, the European Union and the African Union are close to formulating an international agreement penalizing blasphemy and insults to religious figures. Het kan om meerdere redenen niet waar zijn.

Politiek is het onlogisch dat rechts-nationalistische en liberale fracties in het Europarlement met zo’n verdrag instemmen. Ook als het door de VN opgelegd wordt. Verder heeft de EU geen mandaat om nationale staten te dwingen godslastering of het beledigen van religies te bestraffen. In Nederland bestaat juridisch en maatschappelijk een wankel, maar werkbaar evenwicht tussen de vrijheden van meningsuiting en godsdienst. In een dynamische afweging. Een verdrag zou het pleit eenzijdig beslechten ten koste van de meningsuiting.

Om deze redenen is het  waarschijnlijk dat het om een bericht met lokale betekenis gaat. Vanuit de Arabische Liga wordt blijkbaar vanuit een deelbelang geprobeerd een feit te creëren. Mochten echter medewerkers van de Europese Unie toch actief meewerken aan een verdrag dat blasfemie en belediging van religie verplicht strafbaar stelt, dan is het moment voor Nederland aangebroken om de EU te verlaten. En een eigen koers te kiezen om de Nederlandse waarden van vrijheid, pluriformiteit en de open samenleving te verdedigen. Om het licht van vrijheid buiten de EU brandend te houden. De knoet van religie past vrije Nederlandse burgers niet.

Foto: Betoging in Pakistan die oproept om blasfemiewetten af te schaffen

Voorzitter EU-parlement Schulz vertegenwoordigt Europa slecht

Afgelopen zaterdag zei de Duitse voorzitter van het Europarlement Martin Schulz in een verklaring over ‘Innocence of Muslims’ en de reacties daarop: ‘Ik veroordeel dit ongerechtvaardigde geweld en degenen die het brandend houden. Ik veroordeel sterk het gebruik van godsdienst om tot haat en geweld aan te zetten. Op dezelfde manier, keur ik krachtig elke poging af om de islam belachelijk te maken. Mensen en leiders moeten de daden van geïsoleerde haatdragende personen niet verwarren met het beleid van staten en instellingen.’

Een verklaring die de waarheid in het midden wil houden, maar toch volledig ontspoort. Schulz veroordeelt in een adem het geweld door religie en het belachelijk maken van religie. Maar dat laatste is van een andere orde omdat het geen levens kost en niet met gebruik van geweld samengaat. In Europese landen is het beledigen van religies of levensovertuigingen niet strafbaar. Daarom is het onbegrijpelijk dat Schulz een en ander in zijn verklaring direct verbindt. Schulz heeft het Heilig-Geist-Gymnasium in Würselen gevolgd dat gelieerd is aan de ‘Spiritaner; Missionsgesellschaft vom Heiligen Geist.‘ Martin Schulz is een Duitse christen-socialist.

In een overleg met Arabische parlementariërs uit de Golfstaten heeft Schulz opnieuw gesproken en zich kritiek op de hals gehaald. Doelend op ‘Innocence of Muslims‘ zei Schulz het er met zijn gesprekspartners over eens te zijn dat dit soort godslasterlijke films veroordeeld moet worden. ‘Ik veroordeel niet alleen de inhoud, maar ook de verspreiders van zo’n film, die enorm vernederend is voor veel mensen over de hele wereld.’ Punt uit.

Wat bezielt Martin Schulz? Hij laat na te praten over de meningsuiting en het gebruik van geweld in naam van de islam. Schulz verwart opnieuw oorzaak en gevolg. Het is niet de film die slachtoffers heeft gemaakt, maar de reactie op de film. De Amerikaanse ambassadeur in Libië Chris Stevens is niet gedood door ‘Innocence of Muslims‘, maar door degenen die er op reageerden. Het Europarlement kan dit niet laten passeren. Martin Schulz geeft het verkeerde voorbeeld en vertegenwoordigt de Europese vrije waardegemeenschap slecht.

Foto: Martin Schulz

Mark Rutte neemt terecht geen afstand van het ‘Polenmeldpunt’

Kandidaat voor het leiderschap van de PvdA Martijn van Dam heeft kamervragen gesteld ‘over het bericht dat de voorzitter van het Europees Parlement heeft gezegd dat de minister president volledig afstand heeft genomen van het ‘Polenmeldpunt’. In het Vragenuurtje van de Tweede Kamer ontkent Mark Rutte dat-ie afstand heeft genomen van het meldpunt en evenmin dat-ie dat achter de schermen tegen Martin Schulz heeft gezegd. Tegenstrijdige verklaringen van Rutte en Schulz roepen de vraag op wie er van de twee liegt.

Nu hij aan tafel zit met Geert Wilders en Maxime Verhagen om over bezuinigingen en besparingen te praten komt het Rutte niet slecht uit dat-ie het meldpunt een initiatief van een politieke partij kan noemen. En dat het geen regeringsstandpunt verwoordt. Voor wat het waard is merkt Rutte op dat-ie positief staat tegenover emigratie uit Midden- en Oost Europa. Schulz merkt in een gezamenlijke persconferentie na een gesprek tussen hem en Rutte op 1 maart overigens op dat er in Europa meerdere van dit soort meldpunten zijn.

Op de neutrale opstelling van Rutte is kritiek geuit. Waarom spreekt-ie zich niet uit? Moet een regeringsleider zich ook in zijn woorden niet ondubbelzinniger en duidelijker aansluiten bij verdragsteksten? Rutte antwoordt daarop dat-ie de verdragsteksten onderschrijft, maar anderen de ruimte geeft daar anders over te denken.

Rutte is liberaal en Schulz sociaal-democraat. Ze hebben verschillende wereldbeelden en een ander type overheid voor ogen. Rutte zegt voor een terugtredende overheid te gaan. Moralisme probeert-ie te beperken. Rutte heeft het Euroscepticisme van Wilders te aanvaarden en zoekt op dat dossier steun bij de oppositie.

Toch ontstaat nu het slechtste van twee werelden met volop publiciteit voor de PVV. In alle hijgerigheid en politieke berekening praten media en tegenstanders van Wilders over het meldpunt terwijl Rutte er liever over zwijgt. Want Wilders zwijgt. Vervolgens kloppen tegenstanders van Geert Wilders bij Mark Rutte aan met de vraag waarom-ie het meldpunt niet veroordeelt. Zodat de PVV en het meldpunt opnieuw aandacht trekken.

Als de PVV gebruik maakt van de vrijheid van meningsuiting, dan kan Rutte dat toch ook? Zo is de logica. Het kan, maar het is ook de vrijheid van Mark Rutte om niet inhoudelijk te reageren. Het meningsverschil is terug te brengen tot een interpretatie over de vrijheid van meningsuiting. Zolang iets binnen de wet valt mag het gezegd worden. Dat geldt voor het meldpunt dat in de ogen van velen op de onderbuik speelt, maar wettelijk niet verboden is. In het publieke debat kan volop kritiek op het meldpunt worden geuit. Rutte verplichten om in het openbaar een mening te uiten die hij niet wil uiten valt niet meer onder de vrijheid van meningsuiting.

Foto: Voorzitter van het Europees Parlement Martin Schulz ontvangt Mark Rutte, 1 maart 2012