Nederland stabiel op 9 in de Prosperity Index van Legatum

In 2012 schreef ik over de lijst van landen, de Prosperity Index van het Legatum Institute: ‘Economie is niet de truc die het doet. Welvaart omvat ook het gevoel van veiligheid, welzijn en vrijheid. Als voorbeeld kunnen de Nederlandse politiek en samenleving zich daarom beter richten naar het Scandinavische, dan het Angelsaksische model.’ Noorwegen staat nog steeds aan kop. Opvallend is dat in twee jaar tijd Denemarken, Zweden en Finland gezakt zijn. Nederland stond vorig jaar ook op 9 en in 2012 geleden nog op 8. Niet slecht. Economisch presteert Nederland relatief slecht. Dus de economie veronachtzamen is ook weer niet de opzet.

Foto: De bovenste 71 van 142 landen gerangschikt naar welvaart door het Legatum Institute in het rapport ‘The 2014 Legatum Prosperity IndexTM’.

Politiek streeft niet naar energie-onafhankelijk Nederland. Raar?

Waarom is Nederland niet energie-onafhankelijk van olie en gas uit het buitenland? Nederland is voor 30% afhankelijk van het buitenland. Terwijl het zich sinds 1959 een goede uitgangspositie weet met aardgasvelden onder Nederlandse bodem die zo’n 25% van de Europese gasvoorraad uitmaken. Volgens schatting van PvdA-politicus en econoom Flip de Kam hebben de aardgasbaten Nederland tot nu toe 211 miljard euro opgeleverd.

Een met Nederland vergelijkbaar land als Denemarken koos er 40 jaar geleden voor om zelfvoorzienend te zijn in het energiegebruik. Dus onafhankelijk te worden van de zogenaamde petrodictaturen die energie als politiek wapen inzetten om consumerende landen onder druk te zetten. Dat kost een gemiddeld huishouden per jaar zo’n 400 euro extra aan energiebelasting. Dat is de keuze voor onafhankelijkheid en zelfvoorziening.

Politici zeggen af en toe iets over energie-onafhankelijkheid. Een onderwerp waarmee te scoren valt. Ook om zich af te zetten tegenover anderen. Zoals VVD’er Han ten Broeke die in een opiniestuk uit april 2014 het grote gebaar niet schuwt en niet Nederland, maar Europa energie-onafhankelijk wil maken. Zijn aanzet tot beleid wordt niet geloofwaardig. Verwijzingen naar klimaatdoelstellingen en ‘vooral, linkse keuzes’ leiden af. Ten Broekes idee dat zelfvoorziening en energie-onafhankelijkheid lagere energiekosten opleveren is misleidend zoals het Deense voorbeeld leert. Of zoals de Europese Commissie constateert. Het kost geld.

In de Algemene Beschouwingen van afgelopen week ging Alexander Pechtold (D66) in op een zelfvoorzienend energie-beleid. Hij koppelde dat vooral aan de afhankelijkheid van de Russische Federatie en niet aan die van de landen in het Midden-Oosten: ‘Hoe gaan we er alles aan doen om als Europa versneld minder afhankelijk te zijn van Poetins gas? Of blijven we zijn regime subsidiëren?’ Net als Ten Broeke spreekt Pechtold niet over Nederlandse energie-onafhankelijkheid. Waarom Nederland niet waar het kan het Deense model van energie-onafhankelijkheid volgt en daarnaast aan Europese energie-onafhankelijkheid bijdraagt door mee te werken aan strategische plannen over grotere gasvoorraden, het verminderen van de vraag naar gas via brandstof-switching (vooral voor verwarming) en het ontwikkelen van nood infrastructuur blijft de brandende vraag.

Foto: Jan Wijga, Holland. Affiche, 1951.

Stena Line: Making good time: de 1940s

Zweden was neutraal in de Tweede Wereldoorlog. Maar feitelijk stond het aan de kant van Nazi-Duitsland. Het land weet prima het eigenbelang te volgen. Sinds de val van het IJzeren Gordijn in 1989 heeft het toenadering tot de VS gezocht als bescherming tegen Rusland om expansie in de Baltische staten te realiseren. Daar heeft het als vanouds economische belangen. Tegelijk voert het een campagne dat Zweden in de beeldvorming een gunstig imago moet geven. Maar achter die façade is Zweden een in zichzelf gekeerd land. Een eendenvijver.

In de jacht op succes kunnen Zweden op buitenstaanders saai, gevoelloos en opportunistisch overkomen. In een reclamecampagne voor trips naar Duitsland en Polen zegt Stena Line het zonder fratsen, ‘de jaren ’40 waren een geweldig decennium met veel plezier’: ‘var härligt årtionde när massor av kul hände‘. Echt? Veel klanten die door Stena Line werden benaderd associeerden die tijd toch eerder met de Tweede Wereldoorlog en de genocide van de nazi’s op de joden. Ze klaagden over de campagne. Na 1 januari 2013 past Stena het aan, aldus woordvoerder Jesper Waltersson. Dat er over de onwenselijkheid van de campagne bij Stena Line geen lichtje ging branden zegt iets over de ongevoeligheid van Zweden. Of hun wereldvreemde collaboratie?

Foto 1: Advertentie van Stena Line waarin de jaren ’40 als een geweldig decennium wordt voorgeteld:

Foto 2: André Zucca, Parijs onder de bezetting (1940-1945). Zie ook: ‘Hot Times in Hot Music: Django Reinhardt‘

Welvaart en despotisme: gids en waarschuwing

De VS zijn uit de door het Legatum Institute samengestelde top-10 van meest welvarende landen gezakt. Ze staan nu op 12. Nederland staat op 8. De Scandinavische landen Noorwegen, Zweden, Denemarken, Finland en Nieuw-Zeeland, Australië, Canada, Ierland en Zwitserland vormen de top. Economie is niet de truc die het doet. Welvaart omvat ook het gevoel van veiligheid, welzijn en vrijheid. Als voorbeeld kunnen de Nederlandse politiek en samenleving zich daarom beter richten naar het Scandinavische, dan het Angelsaksische model.

De video uit 2009 is van de Brit Lee Blanch. Hij maakt gretig gebruik van found footage uit Despotism (1946) van de Encyclopedia Britannica. Blanch is niet terughoudend in het tonen van overkomsten tussen toen en nu.

Irshad Manji vindt moslims het grootste probleem van de islam

Irshad Manji  is een Canadese schrijfster, journaliste en activiste van Egyptische en Gujarati afkomst. Zij ijvert voor de modernisering van de islam en is een uitgesproken feministe. Aldus Wikipedia. Nauman Janjua legt in De Volkskrant uit waar Irshad Manji voor staat. En veroordeelt tegelijkertijd de ‘haatimam’ Haitham al-Haddad. In de Zweedse-Noorse talkshow Skavlan praat Manji met de Noorse Fredrik Skavlan over de islam.

Irshad Manji houdt haar vijf vingers omhoog en vraagt welke vinger naar de moslims zelf wijst. Da’s een echo van de vraag in het debat of de islam een religie van vrede is als de tegenstanders van de stelling opmerken dat moslims altijd de schuld op anderen afschuiven, maar nooit aan zelfreflectie doen. Kritiek krijgt Manji ook.

Usman Ahmedani reageert indirect op deze stelling en stelt dat moslims niet enkel vast te pinnen zijn op hun religieuze identiteit. Dat klopt, maar vanuit die identiteit laat-ie na een begin te maken met zelfreflectie en zorgt-ie zo voor een afleiding. Ahmedani stelt dat er een disproportionele fixatie op de kwalen van de islam bestaat en vraagt zich zelfs of of dit in het Westen een politieke truc is om dieperliggende angsten te verhullen. Ook daarin heeft-ie gelijk, maar opnieuw laat-ie de kans op zelfreflectie en zelfkritiek liggen. Een en ander geeft aan hoe gelaagd de vraagstelling over het ontbrekende zelfonderzoek van moslims is.

Irshad Manji steekt als moslimvrouw de hand in eigen boezem, maar staat vermoedelijk toch te veel aan de zijlijn van de islam om veel invloed uit te oefenen. Voor een Nederlands publiek zegt ze eigenlijk weinig opzienbarends. ‘Handsome‘ Fredrik Skavlan verwoordt politiek correct denken dat ouderwets oogt.

WikiLeaks zet eendenvijver Zweden op scherp

Krijgen we van onze media een goed beeld van Zweden? Doorgaans wordt het voorgesteld als een egalitair, democratisch land waar de burgerrechten een vanzelfsprekendheid zijn. Belastingen zijn er hoog, maar daar staan voorzieningen tegenover. Maar is Zweden niet eerder een corrupt, onverdraagzaam land dat mensen kapot maakt? Onze media vertellen dat verhaal niet.

Mogelijke uitlevering wegens verkrachting van WikiLeaks-oprichter Julian Assange naar Zweden doet stof opwaaien. Assange vecht vanuit Engeland uitlevering aan omdat-ie vervolgens naar de VS uitgewezen vreest te worden. Zijn nieuwe advocate Gareth Peirce verzamelt nauwgezet de feiten. Er resteert geen beeld van een open samenleving waarin iedereen gelijke rechten heeft. Dat past bij de publiciteitsoorlog die wordt gevoerd.

Om verkrachting te weerleggen zal Gareth Peirce op corruptie en hegemonie van de Sociaal-Democratische Partij, vooringenomenheid van de media, extremistische feministen en juridische dwalingen stuiten. Iedereen gaat wroeten. Deze buitenstaanders kunnen niet geïntimideerd worden om te zwijgen. Daarom vormt de zaak Assange een bedreiging voor de gevestigde orde van Zweden. En nu al voor het Zweedse zelfbeeld.

Veelzeggend zijn de juridische dwalingen in de zaken van de seriemoordenaar Thomas Quick. Zo zegt de Nederlandse rechercheur Frans Wittenaar die te hulp werd geroepen dat er geen technisch bewijs was in de zaak van het in 1984 in Zweden vermoorde echtpaar Stegehuis uit Almelo. De agent heeft de blik in de ogen van Thomas Quick gezien. Thomas Quick lijkt eerder een psychoot en leugenaar, dan een moordenaar. Maar de Zweedse justitie weet die conclusie niet te trekken.

De ontboezemingen van  de christelijke Sociaal-democratische politica Anna Ardin die in zeven stappen duidelijk maakt hoe men juridisch wraak kan nemen op een minnaar die bedriegt zijn lachwekkend. Het schetst het draaiboek van de zaak Julian Assange die door twee vrouwen wordt beschuldigd van verkrachting. Of het juridisch klopt moet nog blijken. Anna Ardin is de eerste van de twee vrouwen die Assange van verkrachting beschuldigde.

Het beeld van Zweden als tolerant en open land verdient een nieuwe heroverweging in de Nederlandse media en politiek. Want de landen van Scandinavië worden ons altijd als lichtend voorbeeld gesteld. Maar het lijkt er sterk op dat dat beeld niet klopt of op zijn minst onvolledig is. Naar verwachting is een neveneffect van de behandeling van de zaak Assange dat wij een beter beeld krijgen van Zweden. Da’s pas positieve twijfel.

Foto: Stadhuis van Stockholm ’s nachts

Onvrije islamnaties

Of islamnaties als Irak, Iran, Egypte, Indonesië of Saudi-Arabië in de kern religieus zijn, of vanwege uiteenlopende redenen een religieuze mantel aantrekken valt te bezien. De heersers van deze landen leggen hun inwoners een oppervlakkig idee van religie op. Religie als cultureel vehikel voor zingeving, troost, verzoening en saamhorigheid is echter te waardevol om het vanwege de politieke corrumpering bij het oud vuil te zetten.

Bhutan zet het Bruto Nationaal Geluk centraal. Indicatoren zijn mentale stress, cultuur, mate van spiritualiteit, vrede en harmonie en ecologie. Waarschijnlijk scoren landen als de VS, India, Rusland of China slecht op de BNG-index, evenals de meerderheid aan islamnaties. De Scandinavische landen, Zwitserland, Nieuw-Zeeland, Canada en allerlei Europese landen als Nederland scoren hoger.

Onderzoeken van organisaties als de Unesco geven aan dat in de islamnaties de cuturele ontwikkeling achterblijft bij andere regio’s. Andere onderzoeken zien weer een economische of politieke stagnatie in de islamnaties. Uit de verslaggeving van Al Jaazera blijkt dat vrede en harmonie nog ver weg zijn in de islamstaten. Burgerrechten zijn minimaal.

Heeft de islam de pech om in de verkeerde landen beland te zijn, of zijn de landen verkeerd ontwikkeld door de islam? In elk geval komen islamnaties achterlijk over door het gebrek aan discipline, het ontbreken van rechtsgelijkheid, achterblijvende ontwikkelingen, de martiale strijdbaarheid en de ernst waarmee het zichzelf serieus neemt. Tegelijkertijd is de opgebouwde energie en overlevingszin indrukwekkend.

De besturen van islamnaties hebben een eigen verantwoordelijkheid. China, de VS of Rusland zullen in hun machtsdenken altijd hun invloed aanwenden om elkaar en anderen te sturen. Het wereldwijde gestook van de VS, China en Rusland ontslaat Egypte, Saudi-Arabië of Pakistan niet van de plicht om zichzelf en de eigen bevolking te ontwikkelen. Waarom wordt er onvoldoende goede zorg en onderwijs aangeboden? Geld kan in de rijke wereld van de oliestaten het probleem niet zijn.

De vraag is waarom de culturele, politieke en maatschappelijke ontwikkeling in moslimnaties stelselmatig achterblijft bij andere ontwikkelingslanden die zich wel weten op te werken. Kijk naar Taiwan, Chili, Japan, Caraibische eilanden, Thailand en andere landen die ooit onder de invloedsfeer van de VS zaten, maar zich gunstig ontwikkeld hebben.

De geopolitieke invloed op moslimnaties kan nooit een voldoende verklaring zijn voor hun stagnatie. Nu al decennia lang. Er is een inherent kenmerk aan de islamnaties en dat is de islam die hun ontwikkeling remt. Of liever gezegd, niet op gang brengt. Een externe invloed als de VS, China, Rusland of Israël is hiervoor geen voldoende verklaring.

Getuigenissen geven aan dat de meerderheid van de bewoners van moslimnaties geen haat voelt jegens de VS, maar zich wel keerde tegen de Bush-politiek. Nog steeds is bij een meerderheid de relatieve openheid, vrijheid en sociale mobiliteit van de VS jaloersmakend omdat het in het eigen land ontbreekt. Vandaar ook de vlucht van velen uit moslimnaties naar het Westen. Niemand vlucht vrijwillig naar een land dat het haat.

De economie van islamnaties is harder dan de economie van Nederland. Ons land kent een behoorlijk niveau van verzorging voor allen. De manier waarop in de moslimnaties miljoenen talentvolle jongeren zonder baan, eigen woning, goed onderwijs, gezinsvorming en perspectief zich verliezen, en uit tekort en protest hun levensvervulling in een strikte versie van religie zoeken is horror.

Het gaat vergezeld met ideologische indoctrinatie, gebrek aan informatievoorziening, gebrek aan mentale weerbaarheid en zelfredzaamheid door toedoen van de wereldse en religieuze leiders. De bejegening op grote schaal van andersdenkenden als Egyptische kopten, joden, Armeniërs of christelijke Turken is bizar. Het zet welwillende hervormers buitenspel. De islam zit in een positie die het verst van vrijheid afstaat.

Foto: Keramieken fles met muziekscene Iran, omstreeks 1640-1665. Collectie Louvre Museum

Verrassing voor Assange

De ontwikkelingen rond WikiLeaks voorman Julian Assange nemen bizarre vormen aan. Met eigen medewerking is-ie vandaag gearresteerd in Engeland. Aanleiding was een arrestatiebevel van Interpol met de aanklacht sex crimes.

Volgens Assanges advocaat Mark Stephens wordt Assange niet beschuldigd van verkrachting, maar van sex by surprise. Een overtreding die alleen Zweden kent en een maximale boete van 5000 kronen heeft. Da’s ongeveer 545 euro. Het lijkt met molestatie te maken te hebben. Vraag is of dat zwaar genoeg is voor een Europees arrestatiebevel.

Naar de werkelijke reden blijkt het gissen. Maar Zweden kent een in Europees verband uitzonderlijke juridische bescherming van vrouwen. Daarom hoeft er niet bij voorbaat aan Amerikaanse druk gedacht te worden. Toch blijft het merkwaardig dat een betrekkelijk lichte zaak tot een Europees arrestatiebevel kan leiden. Misschien is het chaotisch opereren van het Zweedse Openbaar Ministerie wel de werkelijke reden voor Assange’s arrestatie.

Marianne Ny is de Zweedse aanklaagster die het Europese arrestatiebevel heeft doen uitgaan. Wat de grond precies is wordt niet duidelijk, hoewel het gaat om verdenking van sexual crimes. Mevrouw Ny zegt de ondervraging van Assange in Zweden te willen voortzetten. Ze zegt geen tijd of mogelijkheid te hebben om Assange in Engeland te verhoren.

Ny verwijst voor de aanklacht mede naar Hoofdstuk 4, On Crimes against Liberty and Peace, sectie 7 van de Zweedse Strafwet die zegt: A person who physically molests or by discharging a firearm, throwing stones, making loud noise or other reckless conduct molests another, shall be sentenced for molestation to a fine or imprisonment for at most one year.

Foto: Zweedse hoofdaanklager Marianne Ny sprak tegen journalisten op het hoofdbureau van politie in Göteborg, december 2010