Amerikaanse rechter bepaalt dat YouTube ‘Innocence of Muslims’ mag tonen

Herinnert u zich de film ‘Innocence of Muslims’ nog die in 2012 de voorpagina’s haalde? Een islamkritische of zelfs islamofobe film werd het genoemd. En dat was het ook. Het werd er pas ingewikkeld op toen president Obama die pal zou moeten staan voor de vrijheid van meningsuiting volgens het eerste amendement van de Amerikaanse grondwet er zich mee ging bemoeien en aan Google verzocht om te kijken of de trailer van ‘Innocence of Muslims’ in lijn was met de voorschriften van haar kanaal YouTube. Hoewel tegelijk het Witte Huis zei dat het de vrijheid van expressie niet zou onderdrukken. Een gemengd signaal dus. Het bleef nog lang onrustig in de landen die moeite hebben met de meningsuiting en islamkritiek willen onderdrukken.

Cindy Lee Garcia is de actrice die 5 seconden in beeld was in de film en naar wie in bovenstaand citaat wordt verwezen. Achteraf gaf ze aan niet geweten te hebben in welke film ze had meegespeeld. Via een rechtszaak dwong ze af dat Google de film van YouTube verwijderde omdat haar leven gevaar liep vanwege moslims die de film afkeurden en het op de medewerkers gemunt zouden kunnen hebben. De uitspraak constateerde dat de profeet Mohammed in de film als een moordenaar, pedofiel en homoseksueel werd afgebeeld. De uitspraak had grote consequenties voor de amusementsindustrie doordat het aan medewerkers als Cindy Lee Garcia een onafhankelijk auteursrecht gaf over hun eigen optreden. De gevolgen daarvan waren niet te overzien.

Op 18 mei is in hoger beroep bij het 9th U.S. Circuit Court of Appeals in San Francisco de zaak herroepen. De belangen van de amusements- en de internetindustrie waren ermee gemoeid. YouTube is niet langer verplicht om ‘Innocence of Muslims’ te blokkeren. Reuters geeft in een overzicht weer dat de uitspraak in hoger beroep een afweging maakt tussen persoonlijke bescherming van Garcia tegenover de grenzen van het auteursrecht en de meningsuiting: ‘In this case, a heartfelt plea for personal protection is juxtaposed with the limits of copyright law and fundamental principles of free speech’. Deze keer heeft de meningsuiting gewonnen.

Foto: Achterhaalde waarschuwing op YouTube voor het hoger beroep van afgelopen maandag 18 mei van het 9th U.S. Circuit Court of Appeals in San Francisco in de zaak van Cindy Lee Garcia versus Google over ‘Innocence of Muslims’. Nu hoeft Google deze film niet langer te blokkeren. 

Advertentie

Nasleep Benghazi zorgt voor spanningen in regering-Obama

Update 13 mei 2013: BBC-correspondent voor Noord-Amerika Mark Mardell concludeert naar aanleiding van onthullingen op ABC News dat onder druk van het Witte Huis door de CIA verwijzingen naar terrorisme werden geschrapt uit de berichtgeving over de aanval op het consulaat in Benghazi, dat er koppen gaan rollen, dat Hillary Clinton moet vrezen voor haar loopbaan en dat president Obama in de verdediging wordt gedrukt. 

Vanaf het begin was het voor de goede verstaander helder dat de anti-islamfilm ‘Innocence of Muslims‘ weinig met de aanslag op het Amerikaanse consulaat in Benghazi te maken had. Met de dood van ambassadeur Stevens als gevolg. De film was wellicht een excuus, maar zeker geen aanleiding. Deze dood kende geen makkelijke daders. De regering-Obama draaide er in de dagen na de aanslag omheen en verwees naar de film. Senator Rand Paul verwijst zonder haar bij naam te noemen naar minister van Buitenlandse Zaken Clinton als hoofdschuldige. Ze was ervoor verantwoordelijk dat de beveiliging van het consulaat niet op orde was.

Maar ook president Obama maakte een draai en liet de waarheid ‘spinnen’. Om fouten van zijn regering af te dekken verwees-ie naar de film. Op 14 september liet Jay Carney, de woordvoeder van het Witte Huis weten dat de protesten een direct gevolg waren van de film ‘Innocence of Muslims‘. De positie van CNN is opmerkelijk. Het kwam eerder in aanvaring met het State Department toen het documenten van de vermoorde ambassadeur Chris Stevens uit het consulaat in Benghazi opspoorde waarin Stevens beweerde dat-ie zich onveilig voelde. Dat leverde CNN onterechte beschuldigingen van partijdigheid op door de regering-Obama.

Inmiddels lijkt het erop dat ook uit een hearing achter gesloten deuren de eerder deze week afgetreden CIA-chef David Petraeus heeft verklaard dat in de publiciteit de regering-Obama tegen beter weten in ontkende dat het om een terroristische aanslag ging. Minister Hillary Clinton kan een slachtoffer worden van deze doofpot. Vraag is of het spoor ook valt terug te leiden naar president Obama. Deze zaak is nog niet ten einde.

Gemak om meningsuiting opzij te zetten is valkuil: Obama en media

In de verslaggeving in de Nederlandse media over het verzoek van de regering-Obama aan Google/YouTube om de trailer van de film ‘Innocence of Muslims‘ van YouTube te halen, ontbreekt een kritische noot. Dat geeft te denken. Want het verzoek van de Amerikaanse regering is in tegenspraak met de vrijheid van meningsuiting. Hoe de benadering achteraf door president Obama of zijn woordvoerders ook wordt uitgelegd. Het gaat erom dat de regering-Obama heeft geprobeerd Google/YouTube te bewegen censuur toe te passen.

Ontoelaatbaar. In The Guardian zet Glenn Greenwald feiten en argumenten op een rijtje. In zijn verslag vallen velen door de mand. Vooral de supporters van Obama die als president Bush hetzelfde had gedaan moord en brand hadden geschreeuwd. Nu zwijgen ze. Zoals ze al jaren zwijgen als klokkenluiders als Bradley Manning of John Kiriakou door de regering-Obama gemangeld worden. Of WikiLeaks economisch wordt tegengewerkt.

Bij meningsuiting gaat het erom dat tegenstanders een podium gegund wordt. Dat gunnen aan medestanders is niet lastig. Het gaat dus om salafisten, neo-nazi’s of christenfundamentalisten. Ze moeten kunnen spreken om gehoord te worden. En desgewenst tegengesproken te worden. De poging van Barack Obama om het internet te censureren kent geen excuus. Censuur is een doodlopende weg. Waarom Nederlandse media zwijgen is een raadsel. Waarschijnlijk leven ze nog in de waan dat de regering Obama het beste met de vrijheid van meningsuiting van plan is. Niet dus. Het biedt weinig vertrouwen in hun rechtsstatelijk geweten.

Foto: ‘Innocence of Muslims’ op YouTube

Religies laten zich bij Mohammed-film niet van hun beste kant zien

Religies stellen zich strijdbaar op. De film ‘Innocence of Muslims‘ is gefilmd in Hollywood en geproduceerd door Media for Christ, met als missie to ‘glow Jesus’ light’ to the world. En branden doet het. De Amerikaanse ambassadeur in Libië  Christopher Stevens kan het niet navertellen. De film schildert Mohammed af als een sexueel geobsedeerde met sadistische trekken. Naar nu blijkt is Alan Roberts de regisseur ook maker van sexfilms. Voorzitter van Media for Christ is de uit Egypte afkomstige kopt Joseph Abdelmasih, ook wel genaamd Joseph Nassrallah. Hij heeft in het openbaar inmiddels afstand genomen van de film, hoewel-ie de opdracht ertoe gaf. Nassrallah is ook voorzitter van The Way TV, een koptische satellietzender in California.

Moslims houden zich in hun reacties niet in. De film wordt als aanleiding gebruikt om tegen het westen in actie te komen. Felle moslims trekken meer gematigde moslims in een ideologische strijd. De film had ook een cartoon of roman kunnen zijn. Of een miss-verkiezing, een schoolboek of een bekeerde moslim ergens ter wereld. Het maakt niet uit. Daarom slaat de analyse dat de makers van de film verantwoordelijk zijn de plank mis. De film is het excuus om het sowieso tegen de gevestigde macht op te nemen. Religies weten heftig als niets anders de verschillen met andersdenkenden te accentueren. Volgens de mensenrechten is een verbod van religie niet mogelijk, maar het taboe om het ter discussie te stellen is aan een doorbraak toe.

Foto: Jos Collignon voor de Volkskrant, De gesel der godsdiensten, 2009

Dood Amerikaanse diplomaten in Libië kent geen makkelijke daders

Craig Murray zegt over Amerikaanse diplomaten die in Libië zijn gedood: ‘But part of the responsibility for these deaths lies with the US and Israeli far right activists who made a film insulting Islam, with precisely the intention of provoking a spiral of violence. There are many interest groups longing to promote a perpetual climate of war and fear; some of them, like these filmmakers, are easier to identify than others.’

Murray leidt aan diplomatieke koudwatervrees en keert het om. Natuurlijk is het triest dat diplomaten tijdens hun werk vermoord worden door een waanzinnige menigte. Natuurlijk is ‘Innocence of Muslims‘ van de Amerikaans-Israelische regisseur Sam Bacile een politieke film die erop uit is om de islam te beledigen. Het doet dat in mijn ogen op een tamelijk amateuristische manier, het aanzien niet waard. Maar provoceren mag, als het spelen met een doosje lucifers in het kruithuis. En beledigen is een kwestie van perspectief.

Wil Murray de meningsuiting aan banden leggen door een verbod? Door zijn commentaar stuurt-ie aan op zelfcensuur. Nederlanders denken dan meteen aan de film Fitna uit 2007-8 van Geert Wilders. Die uiteindelijk voornamelijk voor binnenlandse politieke onrust zorgde. Toenmalig minister van Buitenlandse zaken Maxime Verhagen wilde Wilders laten bespioneren door de AIVD. Wat niet gebeurde. In het buitenland bleef het rustig.

Religieuze radicalen die een ambassadeur willen doden hoeven daarvoor niet aangezet te worden door een film. Ook zonder aanwijsbare reden gebruiken ze geweld. En het beledigende Fitna leidde tot niks. Juist meer openheid en meer provocatie is nodig. Zodat radicalen alvast kunnen wennen aan de vrijheid van meningsuiting. Zodat ze eens zelf na gaan denken. Alleen dat doorbreekt het klimaat van oorlog en angst. Niet de angst voor openheid of een mogelijke belediging. Craig Murray stuurt z’n pijlen de verkeerde kant op.

Foto: De Amerikaanse ambassadeur Christopher Stevens die werd gedood in Benghazi, 11 september 2012. Credist AP