Persverklaringen over het terugtreden van Boris Johnson zijn ongeloofwaardig. Ze verklaren zijn terugtreden niet. Door zijn rechterhand in de Leave-campagne Michael Gove zou hem een dolk in de rug gestoken zijn. Dat verklaart echter niet waarom Johnson als een door de wol geverfde politicus de kaas van zijn brood laat eten en niet terugvecht. Zijn ambitie is groot genoeg. Heeft hij voor niets zijn vriend David Cameron verraden door het Leave-kamp te leiden om zo premier te kunnen worden? Gove’s optreden is geen verklaring voor het feit dat Johnson de handdoek in de ring gooit. Er moet meer zijn dat zich nu aan de openbaarheid onttrekt.
Huffington Post is in een bericht duidelijk: ‘Rumours swirled about fresh tabloid revelations about Boris’s private life’ waar ook Cenk Uygur naar verwijst. Geruchten over chantage dus. Johnson trekt zich terug als kandidaat-premier van de Tories omdat de Australisch-Britse conservatieve mediatycoon Rupert Murdoch hem ertoe gedwongen heeft. Hij bezit onder meer het roddelblad The Sun. Op straffe van een mediacampagne tegen Johnson. Murdoch staat erom bekend zijn media in te zetten voor politieke doeleinden en schandalen berekenend uit te buiten. Wat de onthullingen over zijn privéleven zijn waarmee Boris Johnson onder druk is gezet weten we nog niet. Maar als verklaring past chantage fabelachtig bij dit koningsdrama waar getrouwen elkaar verraden. Ook Michael Gove zal in de val meegesleept worden. Politiek wordt teruggebracht tot drama.
George Knight 