Het karma van Mia Sliwinski. Haar ontslag geëist wegens een tweet

 

Schermafdruk-2015-09-12-20.49.25-e1442083825590-659x408

Door slecht weer viel op 9 september (9/11!) een bouwkraan op de Grote Moskee in het Saoedische Mekka met zeker 107 doden en 238 gewonden tot gevolg. Koning Salman bezocht de plek van het ongeluk. Ronduit tragisch, maar begrijpelijk nieuws: Een ongeluk door natuurgeweld zoals dat zo vaak voorkomt.

Mia Sliwinski maakte er bovenstaande tweet over. Dat had ze beter niet kunnen doen. Intussen is deze tweet niet meer terug te vinden. Ze zag zich genoodzaakt haar Twitter-account af te sluiten. Sliwinski is lerares aan het Comenius College Lijstersingel en secretaris van de Medezeggenschapsraad. Haar wordt deze tweet zo kwalijk genomen dat er zelfs een FB-pagina ‘Wij eisen ontslag Mia Sliwinski’ is opgestart. In de info eist men haar ontslag: ‘Na de belachelijke en vernederende opmerking en post van mevrouw Mia Sliwunski jegens de Moslims en Islam, eisen wij per direct dat zij ontslagen wordt!’  Wie erachter zit is onduidelijk. De rector van het Comenius College zegt in een verklaring komende week met Sliwinski over de tweet te spreken.

Sliwinski is ook een lokaal politicus van de partij LEF Nissewaard die tot januari 2015 TROTS Spijkenisse heette. Een rechtse partij waaraan Rita Verdonk verbonden was. De partij neemt nu afstand van Sliwinski en haar uitspraken omdat het ‘nu en in de toekomst niet geassocieerd wenst te worden met deze uitspraken’. Daarom ziet LEF Nissewaard zich ‘genoodzaakt afscheid te nemen van Mia Sliwinski als raadslid van LEF‘. De partij neemt afstand van de bedreigingen van Sliwinski, maar laat haar vallen als een baksteen:

lef
Het is de vraag of de gewraakte uitspraak in de tweet ‘Karma is a bitch!’ op zichzelf staat. Het is populair op sociale media en betekent zoiets als ‘boontje komt om z’n loontje’. Sliwinski legt door de toevoeging ‘#9/11’ een verband met de aanslagen op de Twin Towers in 2001 in New York. Maar ook dat pint de betekenis nog niet definitief vast. Of de uitspraak ‘Karma is a bitch!’ negatief of kwetsend opgevat moet worden staat niet op voorhand vast. Het kan ook humoristisch of ironisch bedoeld zijn. Over moslims of de islam zegt het niets. Het lijkt er sterk op dat de gewraakte tweet door allerlei betrokkenen wordt aangegrepen om oude rekeningen te vereffenen. Bedoeld om het lot van Mia Sliwinski ongunstig te beïnvloeden. Het karma zit haar even tegen.

main-qimg-a9fa715458c3a3cbc01d1a943f57ec7a

Foto 1: Schermafbeelding van deel artikel ‘LEF Nissewaard zegt samenwerking raadslid Mia Sliwinski op na uitspraak Twitter’ op nieuws.nl.

Foto 2: Schermafbeelding van Standpunt LEF Nissewaard nav uitspraak Mia Sliwinski

Foto 3: Affiche ‘Keep calm‘.

Wat zijn kansen voor nieuwe partij ‘Voor Nederland’?

De tijd zal het leren of Voor Nederland (VNLbestaansrecht heeft. De partij is opgericht door de uitgetreden PVV’ers Louis Bontes en Joram van Klaveren die zitting hebben in de Tweede Kamer. De vooruitzichten zijn niet best omdat de laatste jaren behalve de PVV nieuwe rechtse partijen niet door weten te breken. Zoals TON van Rita Verdonk en DPK van Hero Brinkman waar TON in opging. Het wordt druk op rechts met de VVD, PVV, SGP en de niet van huis uit rechtse partijen als het CDA, D66 en de PvdA die af en toe naar rechts leunen.

VNL profileert zich als een klassiek-liberale partij, maar dus wel van het behoudende soort zoals de VVD. Fatsoenlijker en daarom aanvaardbaarder dan de PVV en principiëler en libertarischer (‘minder overheid’) dan de VVD. Met meer accent op de kernpunten van de staat zoals veiligheid en de vrijheden van de rechtsstaat, maar minder verzorgingsstaat waar zelfredzaamheid aan de orde kan zijn. Bontes en Van Klaveren zijn geen aansprekende boegbeelden, maar als VNL zo iemand weet te strikken dan heeft deze nieuwe politieke partij een kans. Interessant is hoe VVD en PVV dan op VNL reageren als het deze partijen een spiegel voorhoudt.

Roep uw eigen Award in het leven. Alles is mogelijk

JPB

Het CDA heeft ‘vanwege zijn enorme verdienste voor de christendemocratie‘ de Jan Peter Balkenende Award in het leven geroepen. De prijs wordt jaarlijks uitgereikt ‘aan een jongere die een bijzondere bijdrage heeft geleverd aan de ontwikkeling van het christendemocratisch gedachtegoed‘. De eerste keer is de JPB Award in 2012 uitgereikt aan Paul Schendering. Het CDA wil de tweede Award op het congres van november 2013 uitreiken. Meld een ander hier aan. Het kan nog tot en met 9 september. Het is de kans op eeuwige roem.

Dit initiatief van het CDA biedt perspectief voor andere organisaties. Zo kan de ABN komen met een Rijkman Groenink Award. Voor een jongere die een bijzondere bijdrage levert aan de ontwikkeling van de bancaire sector. Of wat te denken van een Job Cohen Award? Voor een jongere die een bijzondere bijdrage levert aan de ontwikkeling van het sociaaldemocratisch gedachtegoed. De mogelijkheden zijn onuitputtelijk: de Rita Verdonk Award, de Michael Boogerd Award of de Tara Singh Varma Award. De VVD grossiert in kandidaten die een enorme verdienste voor het liberalisme hadden: de Jos van Rey Award, de Ton Hooijmaijers Award of de Fred de Graaf Award. Kortom, verzin uw eigen Award. Vooruit, aan de slag. Het kan niet gek genoeg zijn.

Foto: Schermafbeelding van aankonding door CDA van de Jan Peter Balkenende Award.

Joke Kaviaar gedagvaard om mening over vreemdelingenbeleid

20041221_wordt-vervolgd.indd

Update 22 januari: Joke Kaviaar veroordeeld tot 4 maanden onvoorwaardelijk wegens opruiing. Ze gaat in hoger beroep. Zie voor toelichting onder reacties

Op 8 januari dient de zaak tegen Joke Kaviaar. Pseudoniem van dichteres en activiste Joke Kuyt. Ze verzet zich geweldloos tegen het asielbeleid. Volgens 13september.nl -‘voor vrijheid van beweging en tegen repressie‘- werd ze op 13 september 2011 opgepakt door de Nationale Recherche wegens ‘opruiing en verspreiding tot opruiing, met terroristisch oogmerk’ en drie dagen vastgehouden. Haar website werd op 7 december 2011 door toedoen van het Landelijk Parket van het OM ontoegankelijk gemaakt en pas een dag later teruggezet. Nu wordt ze gedagvaard wegens ‘opruiing tot enig strafbaar feit of tot gewelddadig optreden tegen het openbaar gezag‘. Het terroristisch oogmerk is vervallen. Wat rechtvaardigt deze aanpak? Probeert de overheid wellicht een opponent buiten de orde te plaatsten en werpt het hiertoe drempels op die ongeoorloofd zijn?

Steungroep 13 september verklaart in een persbericht dat het gaat om een politiek proces. Of dat klopt valt af te meten aan de dagvaarding. Joke Kaviaar werd opgepakt en gedagvaard voor vier teksten. Daarop bepaalt het OM de vervolging. Daarnaast voert ze met de Werkgroep Stop Deportaties openlijk harde acties uit tegen het asielbeleid, zoals ook uit een VN-artikel blijkt. Close reading kan uitmaken of Joke Kaviaar of de overheid over de schreef gaat. Perkt de overheid de vrijheid van meningsuiting al dan niet onrechtmatig in? Waaruit bestaat de oproep tot enig strafbaar feit of gewelddadig optreden tegen het openbaar gezag in de teksten?

25 juni 2008: Waar blijft de Hollandse opstand? Joke Kaviaar vraagt zich af wanneer burgers in actie komen tegen de repressieve overheid. Zie de ‘Identiteitscontroles. Preventief fouilleren. Cameratoezicht. Razzia’s‘. Over het vreemdelingenbeleid: ‘Waar blijft de Hollandse opstand? Wie gaat er mee om de kantoren van de IND te bestormen en leeg te trekken, de archieven en computers te overgieten met benzine en door vuur te vernietigen? Wie helpt de moderne Gestapo te stoppen dossiers over ongewensten aan te leggen? Wie gaat er mee met sloophamers en shovels, om de muren van de deportatiekampen en gevangenissen te slechten? Wie gaat er mee om de kniptangen uit te delen waarmee mensen uit hekken en prikkeldraad kunnen worden bevrijd?’ De tekst gaat over bewustwording van burgers die slapende wakker zijn en afgekocht worden.

8 april 2011: Leers, het vuur en de doodJoke eindigt met de oproep om bij minister Leers op bezoek te gaan: ‘Het wordt tijd dat we die uitnodiging aannemen, maar dan niet om te praten. Er valt namelijk niet te praten over de manier waarop mensen moeten worden gechanteerd, gecontroleerd, geïntimideerd, opgesloten en gedeporteerd. Er valt niet te praten met mensen die wetten en regels maken om marteling en moord de schijn van legitimiteit te geven, om hen te helpen de maskers op te houden. Wie gaat er mee op visite bij Leers?’ De tekst geeft een analyse en opsomming, maar geen expliciete oproep tot geweld tegen minister Leers.

16 juli 2011: Neederland wordt schoongeveegd. Joke ziet minister Leers als een stofzuiger met christelijke waarden die niet zou mogen blijven. Tijd voor de aanval, en de stekker eruit. ‘Menig dictator werd in de loop van de geschiedenis een kopje kleiner gemaakt en er werd gedanst om zijn lijk, gejuicht om zijn einde, gevierd de vrijheid. Het feit dat Neederland zich een democratie noemt, vrijwaart de natiestaat niet van zulk broodnodig ingrijpen in de macht. Niet om de macht over te nemen, maar om deze af te breken. Het zal alles niet legaal zijn, maar ach. Er is wel meer niet legaal. Voor sommigen is de illegale actie een keuze. Voor anderen het illegaal verblijf een opgelegd feit. Laat ons allen daders zijn!‘ Ondanks het krachtige beeld van de stofzuiger en de oproep tot illegale actie wordt niet eenduidig wat Joke Kaviaar hieronder verstaat. Heeft iemand het recht om onderdelen van de rechtsstaat buiten de orde te verklaren om de democratie te redden?

20 november 2011: RARA, wiens rechtsorde is het? Tekst dateert van na de detentie van 13 september 2011 en heeft als aanleiding een uitzending van Andere Tijden van 18 november 2011 over de Rara-zaak: ‘Rara, wiens rechtsorde is het? Niet de mijne, al wordt ie mij opgedrongen. Die rechtsorde, die is er voor wie geld en macht heeft, die is er voor lobbyisten en politici, voor bazen en brave slaven (fooien zijn toegestaan en smeergeld ook). Die rechtsorde maakt mensen kansloos en als ze dan goed kansloos zijn geworden, noemt de rechtsorde ze nutteloos en crimineel en slaat genadeloos met straffen en maatregelen toe.’ Een politieke stellingname van Joke over wat de rechtsorde is, zonder expliciete oproep tot geweld of enig strafbaar feit.

M’n conclusie aan de hand van de teksten is dat Joke Kaviaar het hartstochtelijk opneemt voor asielzoekers en geen blad voor de mond neemt. Als ondersteuning gebruikt ze literaire spiegelingen en vergelijkingen die krachtige beelden vormen. Beredeneerd vanuit de agitator maakt het dichterlijke -en afgewogen- taalgebruik het haar mogelijk om te duiden en te verklaren zonder tot expliciete oproepen te komen. Ofwel, Joke Kaviaar blijft binnen de wet. Ze gebruikt de vrijheid om haar afkeurende mening over het vreemdelingenbeleid en hoofdrolspelers die het uitvoeren te geven. Ze filosofeert over de rechtsorde die nadelen geeft, maar da’s een politieke mening die ze binnen de rechtsstaat mag uiten. Haar vervolging past niet binnen onze rechtsstaat.

a74af4e8-b036-4350-aebf-aca8fe794d62_merksplas5---5--februari--2012_preview

Foto 1: Alexander Christiaan Jacob, Gedachtenpolitie Special.

Foto 2: ‘Joke Kaviaar, een van de woordvoerders van de Werkgroep Stop Deportaties: ‘Doodliggen, bloedgeld brengen: het is heel veel symboliek’. Credits: Roeben

Schijnverkiezingen zonder ideeën en objectieve media: Jonas Staal

‘De strategische stem heeft het politieke debat in Nederland verlamd. De SP, GroenLinks, de Partij voor de Dieren, de Piratenpartij – allemaal partijen met een in essentie principiële agenda – zijn op de verkiezingsdag van 12 september weggevaagd voor een schijnpolemiek naar Amerikaans model. Partijen die nauwelijks verschillen als het gaat om een fundamentele wereldvisie domineren het strijdperk. De stem van een principiële minderheid, denk in Amerika bijvoorbeeld aan de door media systematisch genegeerde libertair Ron Paul, kan hierin niet worden gehoord. 

Dat is allereerst zo omdat de consumeerbaarheid van dergelijke stemmen in het hysterische mediaspektakel rondom de verkiezingen te laag is. Liever Hero Brinkman als woordvoerder van de seniele wederopstanding van Verdonk’s Trots op Nederland, dan Dirk Poot van de Piratenpartij – terwijl deze laatste wel degelijk de publieke steun had voor minimaal een parlementszetel. Liever Diederik Samsom’s kinderen in de volkstuin dan Sap’s pleidooi voor een weerbaar milieu op Europees niveau.

De politiek is daarmee niets meer geworden dan een uitje voor de programmeurs van sensatietelevisie. De politiek is feitelijk ontdaan van werkelijke politiek. Dat wil zeggen: ontdaan van standpunten en ideeën die wij nog niet kunnen bevatten in de condities van het huidige politieke debat (lees: niet te bevatten of te consumeren door de talking heads van de mediacratie).’

Hoe waar zijn bovenstaande woorden van kunstenaar Jonas Staal in zijn tekst ‘Vrijdenkersruimte vervolgd‘ . Ze worden ongewild bevestigd door het idee van Heleen Mees om GroenLinks in de PvdA op te laten gaan zoals ze in een tweet zegt. Want: ‘Dan wordt Diederik Samsom premier‘. Net alsof het om de poppetjes en niet om de ideeën gaat. Mees bevestigt het misverstand dat ons door de media opgelegd wordt. Het zou daarom gewenster zijn als de zielloze PvdA in het ideeënrijke GroenLinks zou opgaan. Maar door de macht van het getal zal dat niet gebeuren. Principes zijn in de Nederlandse politiek ondergeschikt aan machtsverhoudingen.

Hoe Jonas Staal weet dat Dirk Poot van de Piratenpartij de steun had voor minimaal een parlementszetel is de vraag. Valt zoiets te bewijzen? Hoe zou een uitslag eruit zien die alle vertekeningen corrigeerde? Wat zijn die vertekeningen? Staal ziet een strategische stem als vertekening omdat het debat voor spektakel inlevert, maar strategisch stemmen hoort bij de politiek. Toch heb ook ik het idee dat de media hun boekje zwaar te buiten zijn gegaan en de uitslagen meer dan nodig vertekend hebben. Maar opnieuw, hoe valt dat te bewijzen?

Huis voor democratie en rechtsstaat ProDemos informeert de burgers over de verschillen tussen schijnverkiezingen en democratische verkiezingen. In een filmpje beantwoordt het de vraag aan welke eisen verkiezingen moeten voldoen om democratisch te zijn. Regel 4 zegt: Alle partijen moeten voldoende toegang tot de media hebben. Vraag is of bij de afgelopen verkiezingen alle partijen voldoende toegang tot de media hadden. Het lijkt er niet op. ProDemos zeilt er omheen door de Nederlandse situatie niet echt tegen het licht te houden. Het is tijd dat er ’n mediawaakhond komt die tijdens politieke campagnes de ogen open houdt.

Wilders bedient eigen doelgroep zoals de anderen

Nieuwkomers moeten dubbel uitleggen wat ze willen. Zoals immigranten of partijen die toetreden tot samenleving of politiek systeem. Wat ligt er ten grondslag aan de maatschappijvisie van Fortuyn, Verdonk of Wilders? Is dat een politiek programma of een gat in de markt? En doet het ertoe of het om authentiek gedachtengoed of opportunisme gaat? Laten we ons concentreren op de PVV. De anderen zijn geschiedenis.

Opportunisme is het ergens bij aanhaken. Een consequent wereldbeeld ontbreekt bij Wilders, hoewel zijn opstelling een idealistisch tintje heeft met de strijd tegen de islam. Dat varieert. Als het uitkomt zet Wilders de aandacht voor de islam op een lager pitje en draait de gasvlam onder Griekenland, kunst, nationalisme en koningshuis wat hoger. Juist PVV’s heksenjacht op onze nationale cultuur geeft de tegenstrijdigheid aan.

Idealisme ontbreekt niet bij Wilders. Zijn programma is echter fragmentarisch. Een linkse sociale paragraaf sluit aan op een rechtse integratie paragraaf. Populisme is het opzoeken van de doelgroep. Dat doen alle partijen. Gemeenschappelijke noemer van de PVV is bescherming tegen het globalisme. Compassie wordt gereserveerd voor de eigen doelgroep.

Andere partijen doen hetzelfde, maar werken verhullender. Ze hebben een langere geschiedenis en weten hun bedoelingen beter te verbergen. Maar uiteindelijk verschillen ze in werking weinig van de PVV. De politiek kent over de hele breedte overeenkomstige mechanismen. Politieke partijen blokkeren steevast elke wijziging die raakt aan hun eigen macht. Begrijpelijk, maar geen ontwikkeling die toetreders en nieuwkomers dient.

Foto: Rijksmuseum, Amsterdam, 1890-1900.