Opponenten vormen het beeld dat Macron pseudo-socialistisch is. Begrijpen ze echt niet wat centrumpolitiek inhoudt?

Er is niet tegen herschikking van politieke partijen. Dus tegen partijvorming. In Nederland waren er afgelopen jaren initiatieven met onder andere Eddy Terstall, Teun Gautier, Thijs Kleinpaste. Dus wat in Frankrijk gebeurt met ‘En Marche!’ is niet zo uitzonderlijk. Wel opvallend is dat zo’n nieuwe partij zo succesvol is en de nieuwe president levert. Hoe men daar politiek ook over denkt, dat is een bijzondere prestatie.

Bezwaren tegen een partij kunnen divers zijn. Zo waren vele PvdA’ers uitgekeken op hun partij omdat het zich in de praktijk pseudo-religieus opstelde (‘compenserende neutraliteit’) en niet meer gedroeg als een seculiere partij zoals het in 1946 ooit bedoeld was. Logisch is dan dat dat soort critici over partijgrenzen heen contact zoeken met medestanders in andere partijen en een vrijzinnige partij op willen richten.

En zo zijn er vele indelingen en samenklonteringen mogelijk. Denk aan CDA’ers die vinden dat hun partij te weinig christelijk is of aan VVD’ers die vinden dat hun partij te nationalistisch of juist te weinig nationalistisch is. De PVV is vanuit de VVD ontstaan vanwege het standpunt van Geert Wilders over Turkije.

Het is te vroeg om conclusies te trekken over het profiel van ‘En Marche!’. Dat zal pas duidelijk worden bij de samenstelling van de kandidatenlijst voor de parlementsverkiezingen. Het is logisch dat rechtse sociaal-democraten zoals ex-premier Manuel Valls er onderdak vinden. Er zijn echter meer stromingen die in ‘En Marche!’ samenkomen, zoals de centrumalliantie van Jean Arthuis, de blauwe Groenen, gematigde christen-democraten of de Democratische beweging van François Bayrou. Kandidaat-premier in de regering Macron.

Het is dus te vroeg om te concluderen dat ‘En Marche!’ de nieuwe socialistische partij van Frankrijk wordt. Maar het is ook om meerdere redenen onlogisch. Ten eerste omdat er van allerlei kanten vanuit de centrumpolitiek politici overstappen en ‘En Marche!’ naar verwachting geen sociaal-democratisch profiel krijgt. En ten tweede omdat de Europese sociaal-democratie vanwege de spanning tussen globalisme en nationalisme geen antwoord heeft op de uitdagingen van nu. Zie hoe het Britse Labour met Jeremy Corbyn zich onmachtig maakt en goede politici die in een andere partijomgeving goed zouden kunnen functioneren als het ware worden gegijzeld door de gek-linkse Corbyn.

Juist dat -het gevangen zitten tussen tradities en hardliners van een politieke partij- wil Macron vermijden en daarom stapte hij uit de PS. De partij twijfelde onder president Hollande tussen een linkse en rechtse koers, bleef zwalken en kreeg geen smoel. Het zou gek zijn als Macron na een klinkende overwinning vrijwillig in de gevangenis stapt waar hij met berekening en een langetermijnvisie een jaar geleden uit ontsnapte.

Advertentie

Eén jaar na aanslag op Charlie Hebdo. Vaticaan kan niet tegen satire

De jubileum-uitgave van het Franse satirische tijdschrift Charlie Hebdo wordt een jaar na de aanslag grif verkocht dankzij loyale kopers die graag de gevestigde macht uitdagen. Op de omslag een grimmige God met een alziend oog op het hoofd en op de rug een kalasjnikov. Met de tekst ‘Een jaar later is de moordenaar nog op vrije voeten’. Volgens een bericht in De Volkskrant vinden religieuze instellingen zoals de Rooms-Katholieke multinational Vaticaan met hoofdkantoor in Rome de vrijheid die Charlie Hebdo neemt maar niks.

‘Onder de bedrieglijke vlag van compromisloos secularisme, vergeet het Franse weekblad opnieuw wat religieuze leiders van elk geloof al jaren prediken – het verwerpen van geweld in de naam van het geloof en dat God gebruiken om haar te rechtvaardigen de echte blasfemie is’ (‘dietro la bandiera ingannatrice di una «laicità senza compromes- si», il settimanale francese ancora una volta dimentica quanto leader religiosi di ogni appartenenza stan- no ripetendo da tempo per rifiuta- re la violenza in nome della religio- ne: usare Dio per giustificare l’odio è un’autentica «bestemmia’) vertaalt De Volkskrant een kort commentaar uit de Vaticaanse staatskrant L’Osservatore Romano’ van 6 januari 2016.

Onduidelijk is wat de krant met ‘compromisloos secularisme‘ bedoelt. Als satirisch tijdschrift schopt Charlie Hebdo absoluut tegen heilige huisjes van de gevestigde godsdiensten met hun machtsposities en hun claim op miljarden gelovigen. In hun almacht voelen ze dit niet eens. Secularisme is niet de politieke stroming die religie afwijst, maar alle religies en levensovertuigingen gelijkwaardig naast elkaar zet. Met als consequentie dat de voorkeursposities van gevestigde religieuze instellingen zoals de Rooms-Katholieke kerk ter discussie worden gesteld. Meer is het niet en daar is niets bedrieglijks aan, Charlie Hebdo is daarin glashelder. Of de ‘religieuze leiders van elk geloof al jaren prediken’ dat ze het geweld in naam van het geloof verwerpen moet iedereen die de politiek van het Midden-Oosten volgt zelf maar beoordelen. In de ogen van velen doen de gevestigde religieuze instellingen het geloof en de naam van God meer schade aan dan Charlie Hebdo.

Lokale verkiezingen in Noord-Korea als feest voor de democratie

Lokale verkiezingen in Noord-Korea zijn een feest. Reuters wordt dezelfde beelden aangeleverd en laat dezelfde beelden in hoofdstad Pyongyang zien. Bij het stembureau wordt gedanst en klinken liederen als ‘Ode aan het Moederland’. Van willekeurige kiezers die getraind zijn als willekeurige kiezers. Stemmen heette bij ons altijd het feest van de democratie te zijn voordat het wantrouwen in de politiek de overhand kreeg. Daar helpt niets aan. In Noord-Korea krijgt wantrouwen geen kans. Op geselecteerde stembureaus wordt de schijn opgehouden met muziek, dans en unanimiteit. Feitelijk de tekenen van een doorgestoken kaart. Dan is ons doorprikken van de schijn een echtere waarheid. Ondanks het wantrouwen dat stemmen een loos gebaar is.

Amerikaanse rechter bepaalt dat YouTube ‘Innocence of Muslims’ mag tonen

Herinnert u zich de film ‘Innocence of Muslims’ nog die in 2012 de voorpagina’s haalde? Een islamkritische of zelfs islamofobe film werd het genoemd. En dat was het ook. Het werd er pas ingewikkeld op toen president Obama die pal zou moeten staan voor de vrijheid van meningsuiting volgens het eerste amendement van de Amerikaanse grondwet er zich mee ging bemoeien en aan Google verzocht om te kijken of de trailer van ‘Innocence of Muslims’ in lijn was met de voorschriften van haar kanaal YouTube. Hoewel tegelijk het Witte Huis zei dat het de vrijheid van expressie niet zou onderdrukken. Een gemengd signaal dus. Het bleef nog lang onrustig in de landen die moeite hebben met de meningsuiting en islamkritiek willen onderdrukken.

Cindy Lee Garcia is de actrice die 5 seconden in beeld was in de film en naar wie in bovenstaand citaat wordt verwezen. Achteraf gaf ze aan niet geweten te hebben in welke film ze had meegespeeld. Via een rechtszaak dwong ze af dat Google de film van YouTube verwijderde omdat haar leven gevaar liep vanwege moslims die de film afkeurden en het op de medewerkers gemunt zouden kunnen hebben. De uitspraak constateerde dat de profeet Mohammed in de film als een moordenaar, pedofiel en homoseksueel werd afgebeeld. De uitspraak had grote consequenties voor de amusementsindustrie doordat het aan medewerkers als Cindy Lee Garcia een onafhankelijk auteursrecht gaf over hun eigen optreden. De gevolgen daarvan waren niet te overzien.

Op 18 mei is in hoger beroep bij het 9th U.S. Circuit Court of Appeals in San Francisco de zaak herroepen. De belangen van de amusements- en de internetindustrie waren ermee gemoeid. YouTube is niet langer verplicht om ‘Innocence of Muslims’ te blokkeren. Reuters geeft in een overzicht weer dat de uitspraak in hoger beroep een afweging maakt tussen persoonlijke bescherming van Garcia tegenover de grenzen van het auteursrecht en de meningsuiting: ‘In this case, a heartfelt plea for personal protection is juxtaposed with the limits of copyright law and fundamental principles of free speech’. Deze keer heeft de meningsuiting gewonnen.

Foto: Achterhaalde waarschuwing op YouTube voor het hoger beroep van afgelopen maandag 18 mei van het 9th U.S. Circuit Court of Appeals in San Francisco in de zaak van Cindy Lee Garcia versus Google over ‘Innocence of Muslims’. Nu hoeft Google deze film niet langer te blokkeren. 

Onderzoeksteam vraagt getuigen om informatie over MH17

Het OM verzoekt voor het internationale onderzoek naar de schuldvraag in een openbare oproep getuigen te reageren die informatie of foto-of videomateriaal hebben over het neerschieten van de MH17 boven Oost-Oekraïne. Het gezamenlijke onderzoeksteam (JIT) vraagt informatie over de BUK die werd vervoerd in door separatisten gecontroleerd gebied. En over de identificatie van betrokkenen, de lancering en de bevelvoering.

Betrokkenheid van pro-Kremlin separatisten bij het vervoer van BUK-raketten rond 17 juli 2014 wil niet zeggen dat ze de raket ook lanceerden. Een scenario dat onbesproken blijft is dat vanaf Russisch grondgebied vlak over de grens door een onderdeel van het Russische leger dat het commando voerde over het BUK-systeem de enkele tientallen kilometers verderop staande raket van het uit verschillende delen bestaande BUK-systeem is gelanceerd. Als dat zo is, dan zijn vragen naar de bevelvoering op de locatie in Oekraïne waarnaar wordt gevraagd weinig relevant. Of dat iets zegt over het spoor dat het JIT volgt is onduidelijk.

Babak: BUK schoot MH17 neer. Wie had de vinger op de knop?

De Russische hoofdontwerper van de SU-25 Vladimir Babak bevestigt voor het Duitse Tagesschau wat critici van een theorie uit het Kremlin al sinds 17 juli 2014 zeggen. Met de straaljager SU-25 is het technisch niet mogelijk om een verkeersvliegtuig op 10 kilometer hoogte neer te schieten. Babak is ervan overtuigd dat de MH17 door een BUK-raketinstallatie is neergehaald. Reuters komt vandaag met nieuwe getuigenissen van dorpelingen uit Chervonyi Zhovten die beweren dat de BUK-raket vanaf door pro-Russische separatisten gecontroleerd gebied afgevuurd werd. Da’s in lijn met eerdere getuigenissen. Vraag blijft wie de vinger op de knop had: Russische militairen of separatisten? Onderzoeksresultaten worden in oktober 2015 openbaar.

Reuters heeft kritiek op Oekraïens onderzoek naar Maidan-doden

Reuters bekritiseert het onderzoek door Oekraïne van het onderzoek naar de doden door scherpschutters bij de protesten afgelopen februari op de Maidan die tot het aftreden van president Janoekovitsj leidden. De schuldvraag heeft afgelopen maanden ook hier tot verhitte discussies geleid. Aangejaagd door de Russische propaganda die de vraag naar de schuldvraag probeert te vertroebelen en het weinig trefzeker optreden van de Oekraïense regering. Reuters en Ukraine Today die het overneemt hinten erop dat Oekraïense ordetroepen trouw aan Janoekovitsj de doden op hun geweten hadden. Vanaf het begin vermoed, maar nooit onderbouwd.

Berkoet-troepen zijn gevlucht naar de Krim of Rusland. Het onderzoek wordt ondermijnd door medestanders van Janoekovitsj wat verklaart waarom er geen voortgang is. De conclusie van Reuters zegt dat de pro-Russische factie nog steeds een stevige vinger in de pap van het Oekraïense overheidsapparaat heeft. Dat verklaart waarom de oorlog tegen de Russen zo beroerd wordt gevoerd en Oekraïne maar niet op orde komt.

Porosjenko en Putin ontmoeten elkaar in Minsk. Wat betekent het?

De Russische en Oekraïense president ontmoeten elkaar volgende week 26 augustus in de Wit-Russische hoofdstad Minsk. Op een topontmoeting waaraan ook leiders van de EU en presidenten van Wit-Rusland en Kazachstan deelnemen. Dit is eerder een gevaarlijke dan een geruststellende ontwikkeling. Want het patroon is dat Rusland de schijn van een diplomatieke opening altijd combineert met het opvoeren van de militaire inzet. Uiteraard kennen westerse diplomaten dit patroon, zodat ze Rusland extra in de gaten houden en regeringsleiders als kanselier Angela Merkel president Putin zullen waarschuwen. Maar met welk resultaat?

Omdat Oekraïne eerst haar positie op het slagveld wil versterken door verdere omsingeling van de grote steden Loegansk en Donetsk, het afsnijden van de toevoer van militair materiaal vanuit Rusland door het contingeren in zones van het gebied dat de separatisten bezetten zal ook dat land haar militaire inspanning de komende week opvoeren. Beide landen gebruiken hun ontmoeting in Minsk om zich mooier voor te doen dan ze zijn. Waarbij Oekraïne de eigen soevereiniteit verdedigt, en Rusland die van Oekraïne aanvalt.

De NRC zegt in een opiniestuk over de topontmoeting in Minsk: ‘Omdat Moskou tienduizenden troepen heeft samengetrokken bij de grens met Oekraïne, is het Westen bevreesd voor een mogelijke inval van het Russische leger in Oekraïne.’ Deze bewering gaat voorbij aan de werkelijkheid. De invasie door Rusland van Oekraïne heeft allang plaatsgevonden. De journalist redeneert vanuit een diplomatieke werkelijkheid waarin regeringsleiders in het openbaar geruststellen. Maar die de wereld een schijnwerkelijkheid voorspiegelt.

Wat doet de EU als tussen nu en 26 augustus de Russen na een provocatie (sabotage, terroristische aanval, raketaanval) dat het als voorwendsel initieert met tienduizenden manschappen Oost-Oekraine binnentrekken? Waarbij ze vanuit Charkov en Mariupol het Oekraïense leger in de tang nemen? Een nieuwe ronde van sancties na een week overleg in Brussel? Europa heeft zich akelig afhankelijk gemaakt van Russische energie zoals een achtergrondartikel van Reuters leert. Ook Nederland is te laat tot inzicht gekomen dat het zich te afhankelijk heeft gemaakt van Rusland en snel alternatieven moet ontwikkelen. Dat duurt minimaal een half jaar. Als diplomatie het gevaar is en niet de oplossing, is de vraag of er een uitweg is uit dit politieke doolhof.

Foto: De Oekraïense president Petro Porosjenko loopt langs de Russische president Vladimir Putin tijdens de herdenking van D-Day in Normandië, 6 juni 2014.

Ondraaglijke lichtheid van de journalistiek over Oekraïne

De desinformatie over Oekraïne is grenzeloos. Ensceneringen die de tegenstander in een kwaad daglicht moeten stellen worden als waar gepresenteerd. En klakkeloos door de westerse media overgenomen. Neem nou het incident in Krasnoarmeisk. Gisteren zou een onderdeel van het Oekraïense leger het vuur geopend hebben op deelnemers aan het zogenaamde referendum. Trouw bericht ‘Soldaten van de Oekraïense nationale garde hebben vanavond het vuur geopend op een menigte voor het stadhuis in Krasnoarmeisk in het oosten van Oekraïne’. Persbureaus als AP of Reuters en media als Trouw vertrouwen op de propaganda van het door het Kremlin gecontroleerde RT. Kan een medium naïever zijn door dit zonder voorbehoud over te nemen?

Wie goed kijkt ziet een zooitje ongeregeld in paramilitaire kleding wat in de lucht schieten dat optreedt in de enscenering ‘Hoe spelen we de Nationale Garde van Oekraïne na‘? Ze kwamen aanrijden in lichtgroene persoonsbusjes die overduidelijk geen militaire voertuigen waren en niet in gebruik zijn bij de Nationale Garde. Op het eerste gezicht klopt het al niet. Maar toch wordt het als kloppend in een waarheid geperst.

Het op de hand van het Kremlin zijnde Russisch-Canadese GlobalResearchTV van Michel Chossudovsky maakt het op YouTube bont door cliché’s over de regering van Kiev uit de kast te halen en daaruit een verhaal te fabriceren dat de kritiek op president Putin relativeert. Het komt overeen met de berichtgeving van RT dat zich baseert op ‘van horen zeggen‘ zonder harde feiten te geven. Het is broddeljournalistiek die niet uitgaat van de feiten, maar de gebeurtenissen laat volgen uit een vooropgezette mening. En als de westerse media zo’n verhaal voor zoete koek overnemen dan valt het niet te verwonderen dat westerse nieuwsconsumenten op het verkeerde been worden gezet en ook niet meer weten wat ze als waar kunnen aannemen. Of als onwaar.

In de informatieoorlog is de waarheid het eerste slachtoffer. Propaganda probeert onder het mom van objectieve journalistiek de feiten naar de hand te zetten. Niet om voor te lichten, maar om te overtuigen en een politiek doel te bereiken. Westerse nieuwsconsumenten weten na alle schermutselingen in Kiev, Odessa, Mariupol of Sloviansk niet meer wat ze kunnen geloven. Wat er nog erger op wordt als media een gefabriceerd bericht over Krasnoarmeisk als waarheid brengen. En niet de moed hebben om hun fouten te corrigeren. 

Snowden wil Brazilië helpen. NOS stelt het verkeerd voor

Update 23 december: In een interview met dagblad O Globo ontkent Snowden informatie voor asiel te ruilen: ‘Ik zal nooit informatie uitwisselen voor asiel, noch geloof ik dat de Braziliaanse regering dat zou doen.’ (‘Eu nunca vou trocar informações por asilo, e também não acredito que o governo brasileiro varia isso’). 

Is het moedwil of misverstand dat journalisten van de gevestigde media de feiten verkeerd voorstellen? Neem nou een bericht van de NOS over een open brief van Edward Snowden aan het Braziliaanse volk die vandaag afgedrukt werd in A Folha van São Paulo. De kern is: ‘There is a huge difference between legal programs, legitimate spying, legitimate law enforcement  (..)  and these programs of dragnet mass surveillance that put entire populations under an all-seeing eye and save copies forever. These programs were never about terrorism: they’re about economic spying, social control, and diplomatic manipulation. They’re about power.’ 

De NOS maakt het persoonlijk en stelt dat Snowden voor z’n hulp aan het Braziliaanse volk een voorwaarde heeft: ‘Hij eist politiek asiel in ruil voor zijn hulp‘. Dat zuigt de NOS echter volledig uit de duim, want die voorwaarde stelt Edward Snowden nergens in z’n brief. Waar haalt de NOS dit verzinsel dan vandaan?

Snowden zegt wel dat Braziliaanse senatoren om z’n hulp vroegen bij hun onderzoek naar vermeende misdaden tegen Braziliaanse burgers en hij daartoe bereid is. En dat de Amerikaanse regering alle moeite heeft gedaan om z’n mobiliteit te beperken zodat het lastig voor hem is om te reizen. Die passage mondt uit in de zin: ‘Totdat een land permanent politiek asiel verleent, zal de Amerikaanse regering zich blijven bemoeien met mijn vermogen om te spreken’ (‘Until a country grants permanent political asylum, the US government will continue to interfere with my ability to speak‘). Maar Snowden doet niet aan koehandel zoals de NOS het voorstelt door politiek asiel van de Braziliaanse regering in ruil voor z’n hulp te vragen.

Hoe ontstaat dit soort onzorgvuldigheid van gevestigde professionele media? Leunen ze teveel op anderen? In dit geval, praat een redacteur van de NOS in alle haast en zonder voldoende begrip van de achtergronden een bericht van een persbureau of nieuwsbron na dat bewust de zaken verkeerd voorstelt? De NOS moet toch onderhand weten dat Reuters, CNN, ABC, CBS of  MSNBC gekleurd zijn en niet tot een afgewogen oordeel over de massale spionage door de NSA en de aanpak van president Obama weten te komen. NOS, dat kan beter.

Foto: Edward Snowden in Moskou.