Nogmaals: pleidooi voor landelijke geluidsregels voor kerken en moskeeën. De affaire ‘Klokken van de Sint Martinuskerk’ in Voorburg

Schermafbeelding van artikel ‘Klokken van de Sint Martinuskerk‘ in RK Vlietstreek, 29 juli 2021.

In een commentaar van 16 mei 2020 pleitte ik voor landelijke geluidsregels voor kerken en moskeeën. En andere religieuze gebouwen waar mensen bijeenkomen voor de eredienst. Nu meer dan twee jaar later zijn die landelijke regels er nog steeds niet.

Velen zullen het niet beseffen, maar er zijn geen landelijke, wettelijke regels voor het geluid van kerken en moskeeën. De gemeente is bevoegd regels te maken voor de duur en het geluidsniveau, maar is dat niet verplicht. Zo ontstaat rechtsongelijkheid tussen gemeenten.

Schermafbeelding van bericht ‘overlast kerkklokken‘ op Meld.nl.

Bovenstaande bericht van Meld; Centraal Meldpunt Nederland geeft aan hoe verwarrend de situatie is en hoe gefragmenteerd het beleid is inzake geluid van kerken en andere religieuze gebouwen waar de eredienst gevierd wordt. Meld.nl waarvan onduidelijk is wie het beheert geeft foute informatie door de bevoegdheid van de gemeente verkeerd voor te stellen. De gemeente is bevoegd om ter zake regels te stellen met betrekking tot duur en geluidsniveau, maar is daartoe niet verplicht. Artikel 10 van de Wet Openbare Manifestaties zegt:

Artikel 10 van de Wet Openbare Manifestaties (WOM)

Dit is een ongewenste situatie omdat in gemeenten waar de dominante religieuze stroming en de politiek hecht verweven zijn het gemeentebestuur die kerk, moskee of andere religieuze instelling waar de eredienst gevierd wordt alle ruimte kan geven. Ik gaf in het commentaar van mei 2020 het volgende voorbeeld:

Stel het geval dat een religieuze stroming met honderden stemgerechtigde aanhangers zich vestigt in een kleine gemeente en met een eigen partij meedoet aan de gemeenteraadsverkiezingen en een meerderheid behaalt. En de meerderheid in het gemeentebestuur heeft. Dat is minder gezocht dan het lijkt voor wie de geschiedenis van Maharishi Mahesh Yogi in Vlodrop in ogenschouw neemt. Deze religieuze voorman had een politieke partij opgericht: de Natuurwetpartij. Dan kan zo’n religieuze of spirituele organisatie onder het mom van de vrijheid van godsdienst zelf de duur en het geluidsniveau bepalen van het geluid dat vanuit het eigen gebouw klinkt. Dan zou 24 uur per dag klokgebeier of een gebedsoproep, meditatie of mantra met versterkte luidsprekers kunnen galmen. De vrijheid van godsdienst wordt dan niet zozeer gebruikt om hieraan een wettelijke basis te geven, maar om het protest ertegen vanuit de omgeving naast zich neer te leggen.

Ik concludeerde toen wat ruim twee jaar later nog onveranderd geldt:

Doorgaans treedt er geen overlast op omdat een gemeente de belangen afweegt van inwoners en de religieuze organisatie die geluid produceert dat door omwonenden als hinderlijk wordt ervaren. Dat is afhankelijk van het willen optreden van een gemeente en de inschikkelijkheid van de religieuze organisatie. Zo ontstaat rechtsongelijkheid tussen gemeenten. Het ontbreken van landelijke geluidsregels voor religieuze organisaties zorgt voor onduidelijkheid waar commerciële bedrijven op inspringen. Het verdient aanbeveling om landelijke regels te stellen voor deze geluidsregels. Mede omdat een gemeente die geen enkele beperking aan de geluidsproductie van de religieuze organisaties wil stellen daartoe bevoegd is.

In het voorbeeld van de Sint Martinuskerk in Voorburg draait het kerkbestuur de zaken om. Het toont zich verbolgen en hamert op oude rechten. Maar een situatie die in 1893 is begonnen geeft juridisch geen garantie voor de toekomst. Een uitspraak uit 2011 van de Raad van State over een kerk in Tilburg geeft aan dat een kerk niet tegen een plaatselijke verordening kan ingaan. De verwijzing in het bericht naar een strafbaar feit moet begrepen worden als een APV (algemene plaatselijke verordening) die de gemeente Voorburg bevoegd is om in te voeren en die zegt dat het geluid tussen 23.00 en 07.30 uur niet boven een niveau van 15 decibel mag komen. Daar heeft de parochie zich aan te houden omdat het wettelijk is vastgelegd.

De enige kans van de parochie Sint Maarten om het besluit terug te draaien is lobbyen bij de raadsleden en het college van de gemeente Leidschendam-Voorburg om de APV aan te passen. Dat is niet kansloos zoals een casus in Mijnsheerenland (gemeente Hoeksche Waard) verduidelijkt waar drie christelijke partijen (CDA, SGP, CU) in de coalitie zijn opgenomen en de APV begin 2021 in het voordeel van de Laurentiuskerk en in het nadeel van enkele bewoners werd aangepast. Leidschendam-Voorburg heeft twee wethouders van een religieuze partij, het CDA en CU-SGP.

De affaire in Voorburg wijst opnieuw op de willekeur van het luiden van kerkklokken. Er zijn geen landelijke geluidsregels en als die er waren, dan zouden minderheden in religieuze gemeenschappen beschermd zijn door landelijke regels.

Geen gelijke monniken, gelijke mondkapjes. Godsdiensten worden door de rijksoverheid uitgezonderd van de mondkapjesplicht

In publieke binnenruimten geldt vanaf 1 december 2020 de mondkapjesplicht. Bij een vaste zitplaats in binnenruimten is dat niet nodig. De rijksoverheid zegt in een persbericht van 19 november 2020: ‘In gebouwen die bedoeld zijn voor het belijden van godsdienst, zoals kerken, moskeeën, tempels en synagogen, is een mondkapje niet verplicht.’

Dus geen gelijke monniken, gelijke mondkappen. De uitzondering voor religieuze organisaties is niet logisch en te grof. Men kan beredeneren dat gelovigen zich in een religieus gebouw op een vaste zitplaats bevinden, maar de Grieks-orthodoxe godsdienst toont het tegendeel aan. Daar staat men tijdens de dienst. Tijdens diensten van vele geloven wordt continu bewogen. Er wordt geschuifeld, geknield, opgestaan en gezongen. Daarnaast moeten gelovigen zich naar en van hun plek begeven binnen het gebouw. Vaak manoeuvrerend tussen nauwe kerkbanken.

De uitzondering toont niet alleen aan dat godsdiensten in Nederland voorrechten genieten, maar ook dat de overheid dit actief ondersteunt. De rijksoverheid heeft het bij de afkondiging van de maatregel over gebouwen die bedoeld zijn voor het belijden van een godsdienst en laat hiermee de gebouwen voor het praktiseren van een levensovertuiging buiten beschouwing.

Dit is een niet te billijken ongelijkheid in het voordeel van godsdiensten. De gelovigen worden bevoordeeld boven de sympathisanten van levensbeschouwelijke organisaties die in de formulering van de vrijheid van godsdienst gelijke rechten hebben als godsdiensten. Maar in de praktijk blijkbaar niet. Het beroep op de wettelijke positie van godsdiensten worden doorkruist door de bevooroordeling van godsdiensten die niet voor levensovertuigingen geldt. Dit maakt het wettelijk beroep van godsdiensten op de vrijheid van godsdienst tot een aanfluiting.

Waarom doet de rijksoverheid zich dit aan door godsdiensten zo manifest vrij te stellen van de mondkapjesplicht? Begrijpt de overheid niet dat dit vanwege de rechtsongelijkheid een reactie bij de Nederlandse bevolking oproept als een religieuze minderheid wordt voorgetrokken? Is dit een provocatie van het kabinet die dient om de voorrechten voor godsdiensten uit te vergroten en te ridiculiseren met de opzet om ze af te schaffen? Dat kan voor iemand met een rechtsstatelijk hart de enige aannemelijke verklaring zijn. Maar het valt te vrezen dat dit niet zo is.

Foto: Schermafbeelding van deel persbericht ‘Mondkapje verplicht vanaf 1 december; Nieuwsbericht | 19-11-2020 | 14:50’ van de Rijksoverheid.

Epstein aangeklaagd voor sekshandel van minderjarigen. Zaak van corruptie, fraude, chantage, rechtsongelijkheid en klassenjustitie

Miljonair Jeffrey Epstein is aangeklaagd door de Public Corruption Unit van het Southern District of New York. Dat is veelbetekenend en betekent dat de aanklacht verder gaat dan misbruik van minderjarige meisjes door Epstein. Of de handel daarin. De zaak heeft een wijdere strekking. Er zijn ambtenaren van het openbaar bestuur bij betrokken. Een zaak van corruptie, fraude, chantage, rechtsongelijkheid en klassenjustitie.

Deze zaak is een aanklacht tegen het justitiële systeem van de VS omdat Epstein eerder de dans ontsprong vanwege sekshandel. De huidige minister van Arbeid Alex Acosta liet Epstein in zijn vorige functie van aanklager in Zuid Florida in 2008 weg komen met een lichte straf. Epstein zou informatie over hooggeplaatste politici hebben en zo beschermd zijn geweest. Door onderzoeksjournalistiek van de Miami Herald wordt de zaak tegen Epstein opnieuw in behandeling genomen waar obstructie van de rechtsgang bij is gekomen.

President Trump die Epstein bewonderde en in zijn kringen verkeerde kan door Epstein worden meegesleept in diens val of verdediging als hem door Southern District of New York een overeenkomst wordt aangeboden.

In de VS is deze zaak met een klap binnengekomen. Een klap die in de politiek nog lang zal na-echoën. Ook oud-president Bill Clinton wordt in verband gebracht met Epstein, maar ontkent betrokkenheid. Rechtse en linkse media kiezen hun selectieve perspectief om aan de hand van Epstein hun opponenten aan te vallen.

Meldpunt Internet Discriminatie billijkt ‘Sommige moslims menen uit de Koran te begrijpen dat homo’s gedood moeten worden’

The Post Online publiceert in samenwerking met een melder van discriminatie deze brief van het Meldpunt Internet Discriminatie (MiND) in antwoord op een melding van homohaat op bladna.nl, ‘het forum van Marokkanen in de wereld’. Opvallend eraan is dat MiND concludeert dat homohaat juridisch niet strafbaar is als die vanuit een religieuze overtuiging wordt gedaan. Hiermee introduceert MiND rechtsongelijkheid en voorrechten voor leden van religieuze organisaties. Want die zouden ongestraft meer mogen kunnen zeggen dan degenen die geen lid zijn van een religieuze organisatie. Opmerkelijk is dat MiND in 2013 is opgericht op initiatief van het ministerie van Veiligheid en Justitie en het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.

Op het forum van bladna.nl vliegen de beledigingen over en weer, zoals hier. Het lijkt onbegonnen werk om alle overtreders van artikel 137 c-e van het Wetboek van Strafrecht aan te pakken. Monitoring op discriminatie lijkt ook eerder een taak voor Facebook. Men kan nog stellen dat dit soort uitingen niet goed doordacht zijn en in een onbewaakt ogenblik zijn gemaakt. Maar het wordt er gelijk een stuk serieuzer op als het een semi-overheidsinstantie als MiND betreft. Met als gevolg dat het billijken van een discriminerende uiting als verlengde van overheidsbeleid wordt gezien. Het houdt in dat iemand met een religieuze overtuiging een bevoorrechte positie heeft en daarom meer mag discrimineren dan iemand zonder een religieuze overtuiging.

De opstelling van MiND in bovenstaande brief leidde tot afkeuring op sociale media en in de Tweede Kamer. Louis Bontes en Joram van Klaveren (VNL) stelden kamervragen aan minister Ard van der Steur van Veiligheid en Justitie en Lodewijk Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Ze willen onder meer weten of ‘de islam (net als andere levensbeschouwingen) nooit gebruikt kan worden als excuus voor feitelijke discriminatie of het oproepen tot geweld?’ MiND heeft vandaag schuld bekend en zegt in een beknopte en onvolledige verklaring dat ‘de uitingen in eerste instantie onjuist zijn beoordeeld. Dat betreuren we ten zeerste.’

Maar hiermee is de kous nog lang niet af. De vraag die oprijst is wie bij MiND deze melding heeft beoordeeld en welke juridische expertise deze medewerker bezit. Nog belangrijker om te weten is of de medewerker aan   de hand van interne richtlijnen -die zeggen dat de islam een streepje voor heeft als het om discriminatie gaat- tot de afweging is gekomen. Dus minder streng beoordeeld dient te worden vanwege de religieuze overtuiging van degenen die discrimineren. Is MiND wel objectief en neutraal? Valt het te wel vertrouwen als onpartijdige instelling die overheidssubsidie krijgt? Wat deze kwestie vooral oproept is de vraag naar de status van een meldpunt als MiND. Wat voor toegevoegde waarde heeft het en treedt het doelmatig op? Het kan een verzoek doen aan iemand over wie wegens discriminatie in een melding is geklaagd, maar uiteindelijk is het machteloos en bezit geen dwangmaatregel. Uitsluitend het OM kan een strafrechtelijk onderzoek beginnen.

Er is trouwens best iets voor het standpunt te zeggen dat de vrijheid van meningsuiting onbeperkt is. Hoewel die situatie feitelijk nergens bestaat. Zodat moslims mogen zeggen dat homoseksuelen om hun geaardheid gedood moeten worden. Maar dan moeten anderen op hun beurt mogen zeggen dat moslims om hun geloof gedood mogen worden of gewoonweg achterlijk zijn vanwege het aanhangen van een achterlijk geloof. Het is van tweeën een. Of men handhaaft zonder uitzonderingen strikt de wet of men doet dat niet en maakt de vrijheid van meningsuiting onbeperkt. Wat de MiND heeft laten zien is het slechtste van twee werelden: rechtsongelijkheid en voorrechten voor mensen met een islamitische overtuiging die worden gerechtvaardigd.

Foto: Schermafbeelding van brief van het MiND aan iemand die een melding heeft gedaan van homohaat in het artikel ‘Meldpunt Internet Discriminatie (MiND): ‘Islamitische homohaat is geen discriminatie want islam’’ van TPO, 1 december 2016.

Agent wordt niet vervolgd voor wissen filmpje Eindhoven. Waarom?

Ingrid Lukken filmde omstreeks 01.30 uur in de nacht van 28 op 29 juli 2012 in Eindhoven met haar mobieltje de arrestatie van DJ Flexican ofwel Thomás Goethals Ligthart die met buitensporig geweld door de politie werd aangehouden. Samen liep ze met een gehandicapte man richting parkeergarage. De filmende Lukken werd op haar beurt met geweld tegen de grond gewerkt door de Eindhovense politie. Het optreden van de politie schoot velen in het verkeerde keelgat. Toenmalig kamerlid voor GroenLinks Tofik Dibi stelde er kamervragen over. Minister Ivo Opstelten antwoordde sussend dat ‘ter voorkoming van verdere escalatie van het incident hebben de aanwezige politiemensen, het aanwezige publiek op afstand gehouden.’ 

Hierbij stopt het niet, want agent Hafid Haddou wiste het filmpje. Van vermoedelijk 53 seconden, zoals uit onafhankelijk forensisch onderzoek blijkt. Dat deed Haddou na Lukken ‘direct‘ met zijn wapenstok te hebben geslagen en haar haar Samsung Galaxy uit handen te hebben geslagen, aldus Lukkens getuigenis. Op 3 juli 2012 verklaarde de Eindhovense politie dat uit een intern onderzoek gebleken was dat de agent daadwerkelijk een filmpje had gewist. Op grond van een ‘vermeende belediging’ van Haddou werd Lukken ( ze zou hem toegebeten hebben: ‘die sukkel heeft mij 3 keer op mijn borst geslagen‘)  op ruwe wijze aangehouden waarbij ze tegen de grond werd gewerkt. De tengere Lukken liep hierbij kneuzingen en blauwe plekken op. Ingrid Lukken heeft de details op haar Facebook-pagina gezet. Ze zoekt haar recht dat ze niet meent te krijgen.

Over wat er gebeurde verschillen de meningen van Haddou met getuigen en Lukken zelf. Haddou verklaart haar uit ‘een menigte getrokken’ te hebben. Maar Lukken en getuigen verklaren dat er helemaal geen menigte was waarin ze zich ophield of had kunnen verdwijnen. Wat Haddou als reden voor z’n optreden aanvoert.

Lukken liet het er niet bij zitten en deed op 7 augustus 2012 aangifte tegen Haddou van mishandeling alsmede verduistering van bewijsstukken. Dus het gewiste filmpje op haar mobieltje. Op 17 december 2012 werd de aangifte tegen Haddou door de Officier van Justitie geseponeerd. Tegen dit sepot diende Lukken een klaagschrift in. Uiteindelijk kwam de zaak in november 2013 bij het Hof in Den Bosch terecht. Maar ook daar werd ‘de aanklacht van mishandeling tegen de agent door het gerechtshof in Den Bosch van tafel geveegd‘, aldus The Post Online. Haddou wordt niet vervolgd van verduistering van bewijs. Gerechtigheid of doofpot?

Valt het wissen van het filmpje op het mobieltje van Lukken in dezelfde categorie als het ontwikkelen van het fotorolletje van Screbrenica of de stroomstoring van een getapt gesprek van staatssecretaris Teeven met VVD’er Jos van Rey? Dus het vermoeden van een doofpot. In elk geval is de verklaring van Hafid Haddou niet geloofwaardig dat-ie in een opwelling het filmpje op het mobieltje van Lukken verwijderde. Hoe kan het Hof Haddou vrijpleiten? De verklaring door Haddou van emotie, druk en een beroep op een lastige situatie verdraagt zich slecht met een opeenvolgende reeks van handelingen om bewijs te verduisteren. Het roept de vraag op of Haddou wel voldoende was opgeleid was en op z’n taak was berekend. Maar zelfs dan ontkent het Bossche Hof dat het filmpje kon dienen als bewijs voor de mishandeling van DJ Flexican. Hoogst merkwaardig.

Foto 1: Foto van agent Hafid Haddou op mobieltje van Ingrid Lukken, 29 juli 2012

Foto 2: Schermafbeelding van antwoorden op kamervragen van Tofik Dibi aan minister Opstelten over aanhouding DJ Flexican, 23 augustus 2012.

Zie voor verdere informatie: Facebook Ingrid Lukken en wis-agent.blogspot.

Burgerbeweging Partido X daagt in Spanje de macht uit

De analyse dat het politieke bestel samenleving en burgers niet meer vertegenwoordigt en de democratie niet meer werkt leidt alom tot nieuwe ideeën, ambities en initiatieven. Velen nemen afstand van de gevestigde politieke partijen omdat ze feitelijk met elkaar een eén-partijstaat vormen. Zo ontstaan nieuwe bewegingen. In Italië is er de populistische Beppe Grillo met z’n Vijfsterren-beweging. In Europa zijn overal Piratenpartijen in opkomst. Met als speerpunt e-democratie om de politiek naar de huiskamer van de burger te brengen. Met succes in Duitsland. In IJsland is de internationale piraat Jón Gnarr burgemeester van Reykjavik.

In Spanje is er sinds een klein jaar de burgerbeweging Partido X die voortkomt uit de indignados. Het claimt voor ware democratie te gaan. Het hoopt dat het oude politieke establishment verdwijnt: ‘Thus, the political elite as it was known in the old regime disappears, replaced by elected public employees who compile and implement in an effective manner, the solutions expressed by the expert knowledge society.‘ Partido X heeft maar een programmapunt: ‘Democracia y punto’, ofwel democratie, punt.’ Transparantie, machtsdeling, e-democratie en referendum zijn de middelen om democratie terug naar de burger te brengen. Of Partido X slaagt is de vraag. Hoe kan het de gevestigde politiek en bedrijfsleven passeren? Maar als eer een oplossing komt voor de huidige stagnatie dan kan deze alleen komen van kleine partijen als de Piraten of Partido X.

Foto 1: Schermafbeelding van het Engelstalig manifest van de Spaanse Partido X, 21 oktober 2013.

Foto 2: Schermafbeelding van de vier mechanismen om democratie te bereiken en te garanderen. Want ‘In een echte democratie kunnen de burgers een stem en controle hebben over beslissingen die invloed op ons hebben‘. Dat zijn: transparantie van het openbaar bestuur, wettelijke macht aan de burger, echte verkiezingen en een bindend referendum. 21 oktober 2013.

Reageert politiek passend op sociale onvrede? En de media?

Amerikaanse progressieve journalisten en activisten die niet dol zijn op president Obama vragen het zich af. Het is toch in het belang van de macht om de sociale onvrede in een samenleving niet op te laten lopen? Want dan dreigt door instabiliteit de machtspositie in gevaar te komen. Inclusief de opbouw van de controlestaat die door nauwe samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven vorm krijgt. Waarom zouden ze dat sluipende proces van inperking van de burgerrechten dat op termijn groots uitbetaalt nu in de waagschaal stellen?

Het antwoord is tweeledig. Bedrijven hebben geen enkele moraal en missen een geweten. Ze zijn uitsluitend op de eigen prestaties gericht en interesseren zich niet voor de samenleving. Signalen van het tegendeel die ze naar de samenleving sturen zijn slechts vormen van marketing en promotie. En politici of opinieleiders die het gevaar van de sociale onvrede inzien dat tot verregaande ontwrichting kan leiden schatten in dat het niet zo’n vaart loopt. Of ze schatten het wel degelijk ernstig in maar hebben het niet voor het zeggen.

Opnieuw kan toegevoegd worden dat Nederland niet de VS zijn. Glenn Greenwald noemt echter niet voor niets als voorbeelden van sociale onvrede de Europese landen Griekenland, Hongarije, Spanje, Portugal en het Verenigd Koninkrijk (Londen). Waar Indignados en Occupisten gemarginaliseerd worden. Da’s in de achtertuin of aan de voordeur van Nederland. Omdat de economische, culturele en politieke verwevenheid van deze landen met Nederland groot is, raakt het ook ons land. Daarbij komt dat de Fortuyn-revolte nooit definitief is gaan liggen. 11 Jaar na  de dood van de naamgever smeult onder de oppervlakte de onvrede door als de spreekwoordelijke veenbrand. Er is weinig voor nodig om dat op te rakelen. Complicatie is dat de sociale onvrede door de oppositie voor partijpolitieke doeleinden misbruikt wordt om tegen het kabinetsbeleid te ageren. Maar dit partijpolitieke opportunisme is wat anders dan de maatschappelijke onrust die dieper steekt.

Tandenknarsend kom ik voor het aan de orde stellen van de fundamentele problemen van onze tijd vanuit de positie van de underdog telkens weer terecht bij Angelsaksische media die trouwens in hun landen buiten de hoofdstroom staan. Zoals Democracy Now! of The Young Turks. Hoe absurd is dat voor een Nederlander die in het Nederlands blogt over de Nederlandse samenleving. Liefst zou ik Nederlandse programma’s willen citeren, maar ze bestaan op een uitzondering na niet. Dat tegenvoorbeeld is Tegenlicht van de VPRO dat programma’s maakt die verder gaan dan de waan van de dag of een doorgeefluik willen zijn van de zittende machten. Hoe het komt dat op de Nederlandse televisie of op internet geen enkel nieuwsprogramma kan ontstaan dat boven de partijpolitiek en het polderlandschap uitstijgt is een vraag die met name progressieve media zich kwalijk kunnen nemen. Het stellen van de juiste vragen is meer waard dan het geven van gelegenheidsantwoorden.

Foto: Protest in Brussel van verontwaardigden op 12 mei 2012. Fotoverslag in De Morgen.

In de VS koopt Enron-baas Skilling met smeergeld zijn vrijheid

Is het normaal dat mensen die onterecht in de gevangenis zitten niet worden vrijgelaten en mensen die terecht in de gevangenis zitten wel? Ja, het gebeurt in de VS waar het juridische systeem onder president Obama wordt afgebroken. Gevangenen in Guantanamo Bay worden om politieke redenen vastgehouden en de voormalige baas van Enron Jeffrey K. Skilling die 24 jaar vastzit op 35 bewezen beschuldigingen van fraude koopt 10 jaar van zijn vrijheid. Met smeergeld dat hem onrechtmatig toekomt ten gevolge van die fraude. Documentairemaker Alex Gibney die kritisch is op Julian Assange verwoordt het opereren van de regering-Obama zo: ‘Het heeft de uitvoerende macht die Bush en Cheney zich aanmatigden overgenomen en  tot zich genomen en zijn verder gegaan.’ Cenk Uygur van The Young Turks doet verslag. Law and Order onder Obama.

Foto: Variant op de kanskaart van het spel Monopoly met Jeffrey Skilling: ‘Get Out Of Jail Free’. 

Arrestatie Griekse journalist wegens Lagarde-lijst zet vrije pers onder druk

De Griekse onderzoeksjournalist Kostas Vaxevanis is door de politie gearresteerd omdat-ie een lijst met belastingontduikers openbaar gemaakt heeft in zijn Hot Doc maandtijdschrift. Hij moet maandag voorkomen om vragen te beantwoorden. Het gaat om de zogenaamde ‘Lagarde-lijst‘ die in april 2010 de toenmalige Franse minister van Financiën aan de Griekse autoriteiten overhandigde. Waarna de Griekse regering er ruim 2,5 jaar niks mee deed. Er staan 2059 Grieken op met een rekening bij een Zwitsers filiaal van de HSBC bank.

Klokkenluider Vaxevanis zei in een gisteren opgenomen video dat de Griekse regering op zoek is naar hem, en niet naar de waarheid. De verdenking is dat corrupte politici, bankiers en ondernemers onder een hoedje spelen en er geen belang bij hebben dat de belastingontduikers op de lijst aangepakt worden. En door de politieke top beschermd worden. Dat ondanks de penibele stand van de economie waar door bezuinigingen burgers ontslagen of gekort worden op hun salarissen, en hogere belastingen voor de kiezen krijgen.

Er staat veel op het spel. Zoals de vrije pers. Een CD met de lijst wordt op straat voor 1 euro verkocht. Maar een journalist die de lijst publiceert wordt gearresteerd. Verder de geloofwaardigheid van de Griekse regering die bij de EU en het IMF steeds weer om overbruggingskredieten vraagt. Dat gaat niet van harte. Zeker de bevolking en politiek van noordelijke landen als Duitsland, Finland of Nederland zijn kritisch. Tenslotte staat de solidariteit van de Griekse samenleving onder druk. Waar burgers de rekening van een corrupte zakelijke en politieke moeten betalen. Een voor iedereen ongewenste uitkomst zou kunnen zijn dat de EU de Griekse overheid volledig onder curatele plaatst en voor lange tijd de macht op de belangrijke ministeries overneemt.

Foto: Cover Hot Doc en foto Kostas Vaxevanis.