Na Super Tuesday: Race tussen Sanders en Clinton nog niet gelopen

Cenk Uygur van The Young Turks maakt er geen geheim van dat de Democratische presidentskandidaat Bernie Sanders zijn favoriet is. En Hillary Clinton met haar grotere naamsbekendheid en afhankelijkheid van het grote geld van Wall Street dat niet is. Sanders gaat voor verandering en Clinton doet alsof ze voor verandering gaat.

Naar verwachting zullen zowel Sanders als Clinton winnen van Trump als deze Republikeins kandidaat wordt. Een gecompliceerder scenario is als de onafhankelijke kandidaat, multimiljonair en oud-burgemeester van New York Mike Bloomberg in de race stapt om Trump af te stoppen. Hij zal dat minder snel doen als Clinton wint van Sanders. Het wordt nog gecompliceerder als Trump op een ‘brokered’ conventie waar de stemmen staken -maar hij wel de meeste stemmen heeft- uit de Republikeinse partij stapt en zich eveneens presenteert als onafhankelijk kandidaat. Ted Cruz of Marco Rubio worden dan de officiële Republikeinse kandidaat. Zodat er presidentsverkiezingen volgen met vier kandidaten: Clinton of Sanders, Bloomberg, Trump, Cruz of Rubio.

Op Super Tuesday heeft Sanders volgens Uygur goed gepresteerd door te winnen in Oklahoma, Colorado en Minnesota. Naast zijn thuisstaat Vermont. Omdat de zuidelijke staten waar Clinton om niet geheel duidelijke redenen op de Afro-Amerikaanse stem kan rekenen voor het grootste deel achter de rug zijn zou haar perspectief voor het vervolg minder gunstig zijn dan het lijkt. En een commentaar in NRC niet geheel logisch voorspiegelt. In gedelegeerden ontlopen Clinton en Sanders elkaar weinig. Hoewel de ongebonden ‘supergedelegeerden’ onder wie verkozenen en partijleiders in overgrote meerderheid voor Clinton kiezen.

Naast die electorale race worden er nog twee races gehouden: de fondsenwerving en de opstelling van de media. Uygur merkt op dat Sanders goed presteert in de fondsenwerving. Dit betekent dat hij zijn campagne kan voortzetten. Niet zozeer om de nominatie te winnen, maar om veranderingen af te dwingen waar Clinton uit zichzelf niet mee komt. De gevestigde media zijn duidelijk op de hand van Hillary Clinton. Interessant is dat Uygur oproept om de strijd voor Sanders op internet voort te zetten. Maar ook als progressieve en jonge kiezers elkaar op sociale media weten te mobiliseren in hun steun voor Sanders schiet dat naar verwachting tekort om de macht van de gevestigde media te breken die nauw verbonden zijn aan het bedrijfsleven dat op de hand van Clinton is. Maar het is veelzeggend dat het internet als alternatief medium wordt gepresenteerd.

Bernie Sanders bewijst zich als kanshebber in Democratisch debat

In het CNN-debat tussen de Democratische presidentskandidaten zijn eigenlijk maar twee kanshebbers: Hillary Clinton en Bernie Sanders. Het naar eigen zeggen niet geheel onpartijdige team van TYT dat op de hand is van Sanders bestaat uit Cenk Uygur, Ben Mankiewicz, John Iadarola en Jimmy Dore. Ze kiezen hun favoriete citaat uit het debat. Uiteraard van Bernie Sanders. Het wordt in hun schoot geworpen: ‘Het congres bepaalt niet wat de banken doen, maar de banken bepalen wat het congres doet’. Een waarheid als een koe.

Als Sanders de tip van Jimmy Dore (zie 4’44’’) over zijn positionering en marketing ter harte neemt om zich voortaan niet meer als socialist, maar als sociale kapitalist te profileren, dan wordt het een spannende race bij de Democraten. Iemand die meedraait in de top van de Amerikaanse politiek is per definitie een kapitalist.

Simpele waarheid over simpele Donald Trump: simpele marketing

Cenk Uygur van TYT houdt het simpel omdat de Republikeinse presidentskandidaat Donald Trump die de peilingen aanvoert het ook simpel houdt. Volgens sommigen is Trump zelf trouwens ook simpel omdat hij bijvoorbeeld niets weet van buitenlandse politiek. Nogal een handicap voor een Amerikaanse president. Voor Donald Trump is de politiek een manier om zijn eigen aanzien te vergroten. Zo wint hij altijd. Of in de politiek of in de marketing van zijn naam en imago. Het zelfbeeld van Donald Trump is oorzaak en gevolg tegelijk.

Met God aan zijn zijde leest Ben Carson president Obama de les

Het venijn zit in de staart. Op de vraag hoe het was om president Obama de les te lezen tijdens het National Prayer Breakfast antwoordt neurochirurg Ben Carson: “I serve God and my purpose is to please Him. And if God be for you, who can be against you?” Hij maakt God tot een no-win situatie. Dr. Carson doorbrak de ongeschreven regel uit de Afro-Amerikaanse gemeenschap door president Obama te bekritiseren. Het voormalige congreslid Allen West merkt op dat de zwarte gemeenschap al lang een protestmars naar het Witte Huis had gehouden als Obama een witte president was geweest. Lorenzo Ospri houdt in Counterpunch het selectieve gebruik van de bijbel door Carson tegen het licht. Het ratjetoe dat Carson van de bijbel maakt is grappig, zielig een aanmatigend tegelijk. Onheilspellend is dat Dr. Carson door rechtse media als een serieuze presidentskandidaat wordt gezien. Met God aan zijn zijde. Suggereert-ie zelf. Dat scheelt in de VS.

Mitt Romney en de Mormonen: Achter de sluier

Religie is ritueel. Sommigen beschouwen het als een poppenkast. Dat maakt de dit jaar met een verborgen camera opgenomen film duidelijk. Focus is de Mormoonse Kerk in Utah. Mormonen annexeren zelfs de doden door ze na hun dood te dopen. De procedures hebben veel gemeen met Vrijmetselarij. De toegang tot de hemel wordt bereikt met wachtwoorden en de hand schudden. Mormonen erkennen de scheiding van kerk en staat niet. Dat blijkt uit het feit dat ze geloven dat de wereldse overheid vervangen moet worden door een door Mormonen geleid religieuze overheid. In een geheime eed zweren ze keer op keer dat na te streven.

Ook Mitt Romney heeft deze eed meerdere malen afgelegd. Amerikaanse evangelicals beschouwen Mormonen niet als christenen. Maar conservatieve christenen zijn pragmatisch genoeg om hun ideologische verschillen opzij te zetten nu Romney een goede kans maakt om Obama te verslaan. Ook helpt mee dat de Mormoonse kerk een conservatieve inslag heeft. Maar twijfels over Mormonen blijven. Toch is het opvallend dat de Democraten Romney niet op zijn geloof aanvallen. Is er een niet-aanvalsverdrag gesloten of laat de religieuze tolerantie dat niet toe? Nu krijgen de VS mogelijk een president die de scheiding van kerk en staat verwerpt.

Doug Wead: Romney dreigde Ron Paul met publicitaire A-bom

De ‘Senior 2012 Campaign Adviser’ van Ron Paul Doug Wead ziet de huidige VS als een staat waar de staatsmacht te groot is geworden en individuen bedreigt. De VS vertoont fascistische trekken. En voordat het beter wordt zal het eerst erger worden. Wead heeft vertrouwen in de jeugd en de tegenbeweging. Hij verklaart (15’20”) voor weaerchange.org waarom Ron Paul Mitt Romney niet heeft aangevallen. Romney dreigde Ron Paul met een publicitaire A-Bom die zijn naam en de libertarische beweging voorgoed zou vernietigen.

Romney kiest met Paul Ryan een ‘bold’ running mate

De Republikeinse presidentskandidaat Mitt Romney kiest Paul D. Ryan van Wisconsin als kandidaat voor het vice-presidentschap. Een afgevaardigde die betrekkelijk weinig verantwoordelijkheid heeft gedragen buiten zijn kiesdistrict in Wisconsin. Volgens analist Nate Silver van de New York Times is Ryan een ‘bold choice‘, een vette en veilige keuze. Ryan ligt goed bij de conservatieve achterban vanwege zijn fiscale politiek van bezuinigen. Romney dreigt daarmee de onafhankelijke kiezers te verliezen. En die maken het verschil.

De keuze voor Ryan is voorspelbaar en trekt de Republikeinse partij  naar rechts. Blijkbaar voelde Romney zich ertoe gedwongen en was-ie te onzeker om een gematigde kandidaat te kiezen. Ryan wordt een intellectueel genoemd en bewondert het Objectivisme van schrijfster en filosofe Ayn Rand. Politiek kiest-ie daarmee voor een anarcho-kapitalisme dat aan de rechterkant van het libertarisme staat en staatsinmenging beperkt. Zijn fiscale politiek wijst daarop. Onduidelijk is of Ryan ook de logische consequentie trekt, zoals Ron Paul doet, dat de VS zich niet moeten verliezen in oorlogen overzee. Als dat zo is dan halen Romney en Ryan hun tegenstanders Obama en Biden links in op het gebied van buitenlandse politiek en nationale veiligheid.

Foto: Rep. Paul Ryan (rechts), R-Wis. introduces Mitt Romney at the Grain Exchange in Milwaukee, April 3, 2012. (Credit: AP Photo/M. Spencer Green)

Commercial Tricky Mitt

Republikeins presidentskandidaat Mitt Romney wordt in een snoeiharde commercial vergeleken met president Nixon, ofwel Tricky Dick. Het wordt gefinancierd door het progressieve MoveOn. De commercial eindigt met een lachende Nixon en een referentie naar zijn ‘I’m Not A Crook’ bekentenis. Later moest Nixon aftreden.

Foto: President Nixon told a White House news conference on June 29, 1972 that the Vietnam War could be over –if the talks “go forward in a constructive and serious way” — by January 20, 1973, when his term of office ends. (UPI Photo/Files)

Belastingcenten zijn in oorlog met het gezond verstand

In 1961 waarschuwde de voormalige opperbevelhebber en uitgaande president Eisenhower voor het militair-industrieel complex. In de jaren daarna werkte de gewezen Dominicaanse president Juan Bosch dat uit. Hij muntte de term Pentagonisme. In Nederland lobbyen oud-spindoctors en oud-politici als Mat Herben en Jack de Vries om Nederland 14,6 miljard euro aan de JSF te laten uitgeven. Volgens velen onnodige uitgaven.

In de VS is Ron Paul de enige anti-oorlogs presidentskandidaat. Da’s de reden waarom Paul wordt genegeerd door de gevestigde media. Want: ‘Onder het principe dat de ideologie dat de samenleving stuurt in feite de ideologie is die de belangen van de machthebbers vertegenwoordigt, is een empirische conclusie dat de heersende gevestigde media het ideologische voertuig van het in stand houden van de politieke macht zijn.’

Rick Santorum stapt uit race en maakt weg vrij voor Mitt Romney

Republikeins presidentskandidaat Rick Santorum kiest eieren voor zijn geld. Voordat het partijestablishment hem kan verwijten de eenheid te beschadigen schort-ie zijn campagne op. Wat hij ervoor terugkrijgt is gissen. Er zijn volop speculaties over zijn toekomst. Een post in de regering Romney? Een voorkeurspositie in de races van 2016 of 2020? Met 53 jaar is Santorum nog relatief jong. Maar zoals Nate Silver in de NY Times opmerkt kan de nominatie 2012 achteraf het hoogtepunt van zijn politieke carrière blijken te zijn geweest.

De concurrentie is groot. Met senator Marco Rubio (41) van Florida, vertegenwoordiger Paul D. Ryan (42) van Wisconsin, ex-gouverneur Jeb Bush (59) van Florida, gouverneur Bobby Jindal (41) van Louisiana, gouverneur Chris Christie (49) van New Jersey, nieuwe sterren die de komende 4 of 8 jaar opkomen en mogelijk de vice-president van Mitt Romney. Kroonprinsen rollen niet bij voorbaat de rode loper voor Rick Santorum uit.

Zeker niet omdat Santorum zich buiten de hoofdstroom van de partij beweegt omdat-ie zich op conservatief-evangelische kiezers richt en daardoor een te smalle basis heeft. Middengroepen bereikt-ie niet. Hij zaait verdeeldheid met controversiële standpunten over euthanasie, abortus of andersdenkenden. De katholiek Santorum zei over te moeten geven van de katholieke  president Kennedy die 50 jaar geleden maatschappelijk de weg voor hem baande. Amerikanen respecteren hun presidenten, schuwen kritiek niet, maar zullen in dit soort extreme verkiezingsretoriek weinig evenwichtigheid en staatsmanschap herkennen.

Santorum verloor de staten Michigan, Illinois, Florida en Ohio waar hij had moeten winnen om een kans te maken. Hij probeerde er een strijd over normen en waarden van te maken, terwijl Mitt Romney focuste op de economie. Vanaf het begin had Santorum een krakkemikkige organisatie die niet op kon tegen de gevulde kas van Romney die hem publicitair weg kon blazen waar-ie dat wenste. Om deze redenen stopt Santorum nu uit de race. Hij heeft met een sterke tegenstander Romney, een vijandig partijestablishment, een slechte organisatie en onvoldoende fondsen, en extreme standpunten en uitspraken het optimale binnengehaald.

Newt Gingrich heeft eind maart zijn staf ingekrompen, maar zegt door te gaan tot de Conventie in Tampa van 27-30 augustus. Al is het maar om het Romney moeilijk te maken. Ron Paul voert meer een campagne voor zijn libertarische programma dan voor zijn kandidatuur. Geruchten dat zijn staf afspraken met de staf van Romney heeft gemaakt over een niet-aanvalsverdrag zijn hardnekkig. Naar verwachting wordt de strijd formeel beslist op 3 juni wanneer er 299 gedelegeerden op het spel staan. De hoop van Gingrich en Paul om ongebonden gedelegeerden voor zich te winnen is theoretisch. Vanaf nu is de focus president Obama.

Foto: Rick Santorum kondigt in een persconferentie aan dat hij zijn campagne opschort, 10 april 2012