FDP stapt uit onderhandelingen voor Duitse regering. Verwarring in Berlijn

Tegen alle verwachtingen in zijn het niet de Groenen die uit de onderhandelingen voor een nieuwe regering zijn gestapt, maar de liberalen van de FDP. De verwachting was dat het vooral tussen de Beierse CSU die de adem van de AfD in de nek voelt en de Groenen zou botsen. Daar zijn de onderhandelingen echter niet op stukgelopen. Hoewel een van de onderhandelaars van de Groenen Robert Habeck meent dat elementen in de CSU en FDP een anti-Groene opstelling hadden. De FDP krijgt van de Groenen de Zwarte Piet (schwarzer Peter) toegespeeld en zorgt voor ergernis bij de andere partijen omdat er geen zwaarwegende programmatische reden was voor de FDP om te breken. Het zou de FDP aan bereidheid ontbroken hebben. De Groenen voelen zich als partij gesterkt door de onderhandelingen en hebben de weg naar het centrum gevonden. Hoe het verder moet is onduidelijk. Een minderheidsregering CDU/CSU en FDP is hoe dan ook onmogelijk geworden. Nieuwe verkiezingen wil geen van de centrumpartijen en de SDP blijft afwijzend om in de regering te stappen.

Advertentie

Trump in Arizona: krankzinnig, absurd en ‘off-the-rails’. Hoelang nog?

President Donald Trump sprak op dinsdagavond op een campagne-achtige bijeenkomst in Phoenix, Arizona. Wat Trump zei wordt door critici als krankzinnig, absurd en ‘off-the-rails’ gezien. Enig doel is het plezieren van zijn steeds kleiner wordende achterban. Zo duikt Trump steeds dieper in de loopgraven van waaruit hij in het wilde weg schiet met zijn verbale artillerie. Vooral op de media. Dat slaat negatief terug op hemzelf zonder dat hij het in de gaten lijkt te hebben. CNN zet de 57 meest buitensporige uitspraken in een overzicht.

Don Lemon vraagt de voormalige directeur van de Nationale Inlichtingendienst NDI James Clapper naar zijn mening over Trumps optreden. Clapper windt er geen doekjes om, hij vond het ‘eng en verontrustend’ en twijfelt aan Trumps stabiliteit. Ofwel, zijn geestelijke gezondheid. Clapper ziet niet in hoe het land nog 3,5 jaar met deze president verder kan. Hij ziet Trumps presidentschap als een nachtmerrie. Clapper zegt zich in zijn oordeel niet alleen te baseren op de toespraak in Arizona, maar Trump maandenlang met verbazing te hebben gadegeslagen. De president lijdt aan ‘volledige intellectuele, morele en ethische leegte’, zo meent hij.

Trump laat zich kennen als racist in toespraak over immigratie. Wie hem goedpraat is zelf ook een racist

voe

Donald Trump hield na zijn ontmoeting in Mexico met president Enrique Peña Nieto een toespraak in Phoenix Arizona over immigratie. Het werd een harde, onrealistische en onverhuld racistische toespraak. Niemand kan achteraf nog zeggen niet te hebben geweten wat zijn bedoelingen waren. Die zijn helder: de deportatie van de 11 tot 12 miljoen illegale immigranten naar hun landen van herkomst. Van wie 2 miljoen op de eerste dag dat Trump ‘in office’ is. Een onhaalbare heksenjacht die de hele VS in chaos zal storten en zekerheden onder de economie zal wegslaan. Trump criminaliseert onschuldigen. Tegelijk zwakt hij telkens zijn woorden af en lijkt hij elke dag weer wat anders te zeggen. Afhankelijk van de adviseur die hem als laatste iets influistert.

Zoals zo vaak gaat het deze rechts-populistische racisten niet om realisme en werkbare oplossingen, maar om het praten in abstracties en het maken van grote gebaren. De tegenpartij is wat het is: tegen. Het is duidelijk: iedereen die nu nog het beleid van Donald Trump goedpraat bekent zich een racist te zijn. Zoals Wilders, Orbán, Farage en Le Pen. En wie Trump en deze Europese meelopers van Trump volgt is zelf ook een racist.

Foto: Schermafbeelding van tweet Voice of Europe, 1 september 2016.

Keulse politie: Noord-Afrikanen maken zich snel verdacht

De Duitse publieke omroep doet verslag van de persconferentie van de Keulse politie over de gebeurtenissen op oudejaarsavond die Europa deden schrikken. Het grote aantal Noord-Afrikaanse en Arabische daders, de brutaliteit van de aanrandingen en het gebrek aan respect voor de politie riep de vraag op hoe zich dat tot de welkomscultuur en de vluchtelingenstroom naar Europa verhield. Politici betoogden dat de instroom van meer dan 1 miljoen vluchtelingen per jaar capaciteits- en sociaal-psychologische opnameproblemen geeft.

Tot nu toe zijn volgens het OM 652 aangiften gedaan wegens straatroof en zedendelicten, vooral aanranding van vrouwen. De politie ziet een snelle toename van het aantal Noord-Afrikaanse daders die zich bezighouden met tasjesdiefstal en straatroof. Dit relativeert deels de betrokkenheid van de recente stroom vluchtelingen bij de gebeurtenissen in Keulen. Maar onduidelijk blijft onder welke voorwendsels precies deze mannelijke Marokkanen, Algerijnen en Tunesiërs naar Duitsland kwamen en hoe hun status van asielzoeker zich verhoudt tot die van vluchteling. De registratie van zowel Keulse daders als vluchtelingen laat nog veel vragen open.

Als het vooral gaat om klassieke criminaliteit die door aanwas met andere groeperingen en overmoed op oudejaarsnacht zo  ontspoorde in diverse Duitse, Zwitserse en Zweedse steden, dan opent dat de weg naar beheersbaarheid. De Noord-Afrikaanse  criminelen met een voorlopige status van asielzoeker die sociaal meer onthecht lijken dan de doorsnee vluchteling kunnen teruggestuurd worden naar hun landen van herkomst. En nieuwe aanvragen uit die landen kunnen extra kritisch bekeken worden en alleen gelden voor migranten van wie verwacht kan worden dat ze zich sociaal weten te gedragen. De grenzen kunnen en hoeven niet dicht, maar de naïviteit om iedereen maar toe te laten die daarom verzoekt lijkt na Keulen definitief achterhaald.

Om het vluchtelingenbeleid hetzelfde te laten blijven dient het te veranderen

De reactie van de politiek op de massale en waarschijnlijk georkestreerde aanrandingen door Noord-Afrikaanse en Arabische migranten op oudejaarsavond in Keulen en andere Duitse en Zwitserse steden is veelzeggend. En voorspelbaar. Het zou liggen aan de leiding van de politie. Intussen komen allerlei doofpot-affaires naar buiten waarbij migranten betrokken waren en die om politieke redenen onder de pet werden gehouden terwijl er zelfs berichten naar de media gingen dat alles goed was gegaan. Zoals gebeurde in Keulen. Maar ook in Zweden waar jeugdige vluchtelingen in 2014 en 2015 jonge meisjes lastigvielen op een Jeugdfestival. En ook voor Nederland is het wachten op weggestuurde korpsleiders en onthullingen van doofpot-affaires waarbij om politieke redenen de betrokkenheid van vluchtelingen werd verzwegen.

Typisch voor die kanteling in iets wat lijkt op nieuwe openheid is een bericht in AD over die Zweedse zwijgcultuur: ‘Dit is een pijnlijk punt. Soms durven we niet te zeggen hoe de vork in de steel zit, omdat we denken dat dat de (extreemrechtse) Zweden Democraten in de kaart zal spelen”, aldus politiechef Peter Ågren tegen de krant Dagens Nyheter.’ De Zweedse premier Stefan Löfven zegt dat ontoelaatbaar te vinden.

Maar is het niet te simpel om de politie de schuld te geven en zo de verantwoordelijkheid af te schuiven? Verschillende politiemensen uit Keulen wezen er al op dat de politie tijdens oudejaarsavond onderbezet was omdat het veel mensen moest leveren voor de grensbewaking in Beieren. Wat echt alleen door toedoen van de politiek gebeurde. Daarom was de politie niet op sterkte en was dat een van de redenen voor het optreden van de aanrandingen door Arabieren en Noord-Afrikaanse migranten in vele Duitse steden waar de politie onderbezet was, en niet voldoende op kon treden om de veiligheid op straat te garanderen. Het is ook een feit dat de Keulse korpsleiding niet optimaal functioneerde, zoals Arnold Plickert voorzichtig suggereert.

Hoe verder? Er spelen belangen, principes, waarnemingen en belevingen door elkaar die vaak tegenstrijdig zijn. Essentieel is om in de EU-lidstaten draagvlak te blijven houden voor een humaan vluchtelingenbeleid. Want zonder dat gaan andere waarden die theoretisch wellicht voorrang hebben straks ook verloren. Daar helpt geen ethiek aan. De vijand van goed is beter. Daartoe moeten de politieke leiders beredeneerd vanuit de fysieke opnamecapaciteit, de mentale bereidheid van autochtonen én al gevestigde kwetsbare allochtonen om inwijkelingen op te nemen, het tempo van absorptie en de handhaving van culturele waarden snel grenzen stellen aan de instroom van nieuwe vluchtelingen. Met nieuw realisme. Om het vluchtelingenbeleid hetzelfde te kunnen laten blijven dient het snel te veranderen. Daartoe moet de politiek als de wiedeweerga veranderen.