Amsterdam gedoogt bedreigingen van homoseksuele asielzoekers

De politiek en de samenleving worstelen met de vluchtelingencrisis. De instroom vraagt extra geld en moet daarom zo goedkoop mogelijk worden gehouden. Begrijpelijk, maar als daarbij grenzen worden overschreden wordt het onbegrijpelijk. Amsterdam zet homoseksuele asielzoekers apart omdat ze bedreigd worden en pakt de daders niet aan. De politie wordt er niet eens bijgehaald voor een onderzoek. In de beeldvorming geeft dit het signaal dat de overheid nog steeds achter de feiten aanloopt en de situatie niet meester is. Hiermee heeft het openbaar bestuur een uitstekend middel ontwikkeld om het draagvlak voor opvang van vluchtelingen nog verder te verkleinen. Is provocatie de opzet? Terugsturen van asielzoekers die andere asielzoekers lastigvallen is moeilijk, maar het wegkijken voor intimidatie en geweld tussen asielzoekers onderling is onaanvaardbaar.

Petitie: Film als vak op school. Nodig, maar onvolledig uitgewerkt

Een petitie aan minister Bussemaker en andere betrokkenen vanuit de organisaties die werkzaam zijn in de filmeducatie vraagt om film een vaste plek in het onderwijs te geven. Dit is een goed initiatief dat alleen 30 jaar te laat komt. In de jaren ’80 werd hetzelfde debat al gevoerd. Zonder resultaat. Nu is het door de toename van sociale media het onderwijs over film en beeldtaal om de mediawijsheid bij burgers te vergroten nog urgenter geworden dan toen. Dus beter laat dan nooit. Bewustwording begint bij onderwijs aan jongeren.

In een toelichting pleiten de initiatiefnemers voor veel tegelijk. Vraag is of het verstandig is om aan te koersen op zowel passieve als actieve filmeducatie: ‘Filmeducatie geeft kinderen en jongeren de kennis, vaardigheden en de mentaliteit om bewegend beeld te onderzoeken en te analyseren, de impact ervan en de invloed op de samenleving te kunnen begrijpen en zelf verhalen te kunnen maken en publiceren.’ Gezien alle mislukte pogingen uit het recente verleden vanwege behoudzucht in politiek en onderwijsveld om filmeducatie een reguliere plek in het onderwijsprogramma te geven lijkt het verstandiger deze keer niet te hoog in te zetten.

Haalbaar lijkt een elementair cursusprogramma dat jongeren door film- en media-educatie mediawijs maakt. Dat kan door de theoretische beginselen van film bij te brengen en te wijzen op de valkuilen van film, televisie en media. Bijvoorbeeld in propaganda en kwesties van privacy en identiteitsvorming. Laat deze petitie niet de verdenking op zich laden een verhulde sollicatie te zijn van de film- en audiovisuele mediasector om de eigen werkgelegenheid te waarborgen. Wie met filmische middelen verhalen wil maken kan dat alleen doen met begrip van de beeldcultuur. Opvallend bij de initiatiefnemers is het ontbreken van de universitaire opleidingen media en cultuur zoals bijvoorbeeld aan de Universiteit Utrecht waar wel degelijk professionele vakdocenten beeld en media worden opgeleid. Dit is een gemiste kans. De petitie schetst zo bewust een onvolledig beeld.

Foto: Petitie ‘Film als vak op school‘ op Petities.nl.

Begint Oekraïne hybride oorlog tegen Rusland? Passend antwoord?

Het is zo simpel. Kwaad kan het beste met kwaad vergolden worden. Het kind op het schoolplein dat klappen krijgt moet terugslaan als praten niet meer helpt. Als ultieme middel om het pesten te stoppen. Gesteld dat het dit aandurft. In Oekraïne is het niet anders. Rusland pest Oekraïne maar ontkent dat te doen. Het Kremlin hanteert het concept van de hybride oorlog. Een mengvorm van oorlogsvoering met inzet van propaganda, ondermijning, directe agressie en ondersteuning van zetstukken (‘proxies’, de separatisten) zonder officiële oorlogsverklaring. Zodat Oekraïne nergens formeel gehoor krijgt over de Russische militairen die volgens de OVSE illegaal in Oekraïne zijn. Want het pesten gebeurt in het geniep en wordt door Rusland ontkend.

Het antwoord is zo simpel. Oekraïne moet terugpesten onder dezelfde ontkenning van Rusland iets verkeerd te doen. Alexander Motyl werkt voor World Affairs een voorstel van de Oekraïense en Russisch-sprekende redacteur van Censor.net Yuri Butusov uit. Volgens Butusov beperkt het internationale ‘anti-Putin front’ op straffe van aanscherping van sancties de Russische president om de oorlog tegen Oekraïne te escaleren. Wat zijn voornemen was. Nu al kosten de sancties en de dalende olieprijzen Rusland zo’n 140 miljard dollar per jaar. Als deze situatie aanhoudt kan Rusland het naar verwachting budgettair maximaal drie jaar volhouden voordat de economie instort. Door de implosie van de economie kwam in 1989 de Sovjet-Unie ten einde.

Zo ontstaan drie hybride oorlogen die onderling samenhangen, maar toch eigen dynamiek hebben. 1) Rusland tegen Oekraïne: militair, politiek en publicitair 2) Westerse landen tegen Rusland: economisch en politiek en 3) Oekraïne tegen Rusland: militair en publicitair. Politiek ontbreekt het Oekraïne (nu nog) aan gewicht.

Deze oorlogen zijn niet alleen verborgen maar ook a-synchroon. Dat wil zeggen dat een dreiging niet op gelijke wijze en onmiddellijk wordt beantwoord. Westerse landen beantwoorden de militaire interventies van Rusland met economische middelen en politieke isolatie. Zoals Butusov uitlegt kan de hybride tegenreactie van Oekraïne Rusland binden en economisch en militair eerder uitputten dan bij uitblijvend terugpesten.

Foto: Uit het Australische ARES-rapport Raising Red Flags: An Examination of Arms & Munitions in the Ongoing Conflict in Ukraine, 2014 met onderschrift (p.21): ‘Unidentified uniformed combatant (presumed to be a Russian soldier) armed with an (unloaded) AK-74M rifle. Simferopol Airport, February 2014. (..). Photo credit: Getty Images’.

Simone pleegt zelfmoord wegens pesten. Nu op internet

Mensenlinq.nl publiceert aan de lopende band overlijdensberichten. Elke dag weer. Soms staan er bekende Nederlanders tussen, zoals vandaag gitarist Reggy Tielman. Van de legendarische Tielman Brothers. Anderen blijven onbekend terwijl ze in de vergetelheid verdwijnen. Soms staan er onbekenden tussen die door hun overlijden enige bekendheid verwerven. Zoals de 12-jarige Simone Brekelmans uit Maarheeze die zelfmoord pleegde omdat ze gepest werd. Hoewel niet iedereen dat bevestigt. Ze sprong voor een trein. Tim Ribberink en Fleur Bloemen gingen haar voor. Simone die in de eerste klas van de Philip van Horne Scholengemeenschap in Weert zat kreeg een rouwbericht. Zo breekt het ultieme moment aan. Met bloemen, verdriet, kaarsen, condoleanceregister en rouw. Het terugkijken en het inblikken. Had het anders kunnen gaan als er signalen opgepakt waren? Of niet? Morgen staan er weer andere namen op de voorpagina van Mensenlinq. That’s life.

Foto 1: Schermafbeelding van Mensenlinq.nl, 14 maart 2014.

Foto 2: The Tielman Brothers in hun glorietijd.

Feminisme volgens Lindsay Bottos. Over cyberpesten

Verandert meerderejaars fotografiestudente aan het Maryland College of Art Lindsay Bottos anonieme digitale haatspraak in een feministisch kunstproject? Maakt het blote feit dat ze een vrouw is het feministisch? Of is daar meer voor nodig? In elk geval had ze zo haar buik vol van de vernietigende commentaren op haar selfies dat ze besloot terug te vechten. Feitelijk een verhaal over uiterlijk en het idee van vrouwelijke schoonheid.

‘I’ve always gotten anonymous messages that were really hateful, especially comments about my appearance’, zegt Bottos. Ze heeft de negatieve berichten gekopieerd en opgespaard. Voor een project dat ze ‘Anonymous‘ noemt. Bottos meent dat haar project over de eigenwaarde van vooral meisjes en vrouwen online gaat. Een onzichtbaarheidsmantel maakt naar haar idee alle hatelijke commentaren jegens vrouwen mogelijk.

Maar wat maakt Bottos’ project feministisch? Toch niet alleen vrouwen worden digitaal gepest? Allicht niet, denk aan Tim Ribberink en zijn zelfgekozen dood vanwege cyberpesten. Daarbij komt dat pesten ook een andere oorzaak kan hebben dan gender. De tekst ‘dumb ass tumblr girl that goes to a fancy art school‘ duidt op een sociaal en educatief verschil. De vraag wat het project van Lindsay Bottos feministisch maakt blijft zo onbeantwoord. Hoewel, meisjes en vrouwen ontegenzeggelijk kwetsbaar zijn. Zeker op dat anonieme internet.

Lindsay Bottos valt te prijzen omdat ze een maatschappelijk fenomeen bij de lurven neemt en in haar studie inpast. Dat lukt weinig studenten. Het doet denken aan kunstenaar Joyce Overheul die aan de hand van openbare digitale informatie in de huid van Rogier kroop. Ze schreef aan de hand van z’n tweets het boek ‘De drie maanden uit het leven van Rogier‘. In eigen beheer uitgegeven en hier te bestellen. Bottos gaat verder, verschuilt zich in de openbaarheid en houdt digitale kwelgeesten een spiegel voor. Waarop ze zelf schittert.

Zie hier voor het nieuwste project van Lindsay Bottos: de metamorfose van haar lichaam.

Foto’s: Project ‘Anonymous‘ van Lindsay Bottos.

Waarom zegt burger: ‘Politiek zegt me niks’? Uit teveel interesse?

Twee berichten die los van elkaar lijken te staan, maar toch op elkaar aansluiten. These, antithese, synthese.

1) Commissaris van de Koning in Zuid-Holland Jaap Smit (CDA) vindt in zijn nieuwjaarstoespraak dat het respect tussen burgers en overheid wederzijds moet zijn. Hij pleit voor ‘daadwerkelijke invloed van burgers en voor een integere en transparante overheid‘. Smit constateert een gemis. Opmerkelijk is dat-ie dit nu zegt, terwijl het openbaar bestuur met die invloed en transparantie al jarenlang een begin had kunnen maken. Maar niet deed. Smit is voor transparantie op zijn voorwaarden: ‘Transparantie is het sleutelwoord, maar het is de paradox van deze tijd dat transparantie eerder het wantrouwen voedt dan het vertrouwen versterkt.’ Indirect neemt Smit de burger z’n wantrouwen kwalijk. En: ‘Als wij het vertrouwen in de democratie willen bevorderen, dan zal de burger het gevoel moeten hebben dat zijn stem werkelijk wordt gehoord en dat hij invloed heeft.‘

2) In de discussie over het lesbische stel in Assen dat uit een buurt wordt wegtreiterd zonder dat de instanties afdoend optreden doet Koos van Woudenberg uit eigen ervaring met veel details een boekje open over het falen van betrokkenen. Hem is in Assen iets soortgelijks overkomen als wat nu Lambertha Penning en Jannie Donker treft. Iemand die door de instanties niet wordt gesteund staat alleen. In zijn ogen faalden in de jaren 2006-2010 niet alleen de gemeente Assen, woningbouwvereniging Actium en de Asser politie met wijkagent Piet van der Ploeg, maar ook de lokale politiek en de antidiscriminatiebureau Art.1. Dat het wegpesten van homo’s ‘hot’ vindt en onaanvaardbaar relativeert. Van Woudenberg voegt toe als sluitsteen op de ontwikkeling van een teleurgestelde burger: ‘Politiek zegt me niets, stemmen doe ik al meer dan tien jaar niet meer.‘

3) Wie past het meeste begrip, bestuurder Jaap Smit of burger Koos van Woudenberg? Wordt het ooit nog wat met de ‘daadwerkelijke invloed van de burger‘ en ‘de integriteit en transparantie van bestuur’? Ik ben een slechte beoordelaar want ik heb een grote weerzin opgebouwd tegen het functioneren van de Nederlandse partijpolitiek die mensen als Jaap Smit voortbrengt. Die in het gunstigste geval voorzichtig systeemkritiek ventileren zonder dat dit tot enige verandering leidt. Het politieke systeem zit op slot. De uitspraak van de burger ‘Politiek zegt me niets‘ wordt door politici gereduceerd tot het verwijt dat een calculerende burger niet geïnteresseerd is in politiek. Frits Bolkestein buigt dat zelfs om tot de conclusie dat de burger dus tevreden is.

Maar het omgekeerde is waar. Burgers als Koos van Woudenberg haken af omdat ze teveel geïnteresseerd zijn in politiek. En er eisen aan stellen die nooit ingewilligd worden. Je zou er in de wanorde kwaad over worden.

Foto: Franc Laicisation par these antithese. Et leur synthese de demons.

Lesbisch stel getreiterd in Assen. Het gezag treedt niet op

In Assen-Oost terroriseert een groepje jongeren een lesbisch stel, Lambertha Penning en Jannie Donker. Dat gebeurt al sinds april 2013. Het stel heeft al drie keer aangifte gedaan. Een intrieste kwestie die doet denken aan de Utrechtse kwestie met de twee weggepeste homo’s Ton Daalhuizen en Hans van Gemert in Leidsche Rijn. Toenmalig burgemeester Aleid Wolfsen dacht succesvol op te treden, maar Ton en Hans waren woest op het aarzelende optreden van de burgemeester. In Assen kondigt zich hetzelfde aan. Het lesbisch stel heeft de politie specifieke gegevens van de vermeende daders gegeven, maar de politie meent van niks te weten. De gemeente zegt ‘de vernielingen te betreuren‘, aldus RTV Drenthe. Dit is een goedkope en betreurenswaardige reactie die aangeeft hoe weinig prioriteit politie en gemeente aan het pesten van homoseksuelen geven.

Foto: Waarnemend burgemeester Carry Abbenhues (PvdA) van Assen. Ze gaat voor ‘fair play en met z’n allen de schouders eronder. Ook wil ze een ordentelijk bestuur.‘

Gaan Nederlandse leraren studenten online monitoren?

De toekomst hoe scholen de sociale media van studenten volgen om deze te disciplineren kondigt zich aan in Californië. Somini Sengupta beschrijft het in The New York Times. Eerder besteedde The Huffington Post er aandacht aan. Gaan leraren straks online om studenten te monitoren? In de VS kondigt deze ontwikkeling zich nu aan. Het techbedrijf Geo Listening wordt door scholen betaald om studenten op hun sociale media te volgen. Onder het mom van de veiligheid van studenten. Dat gebeurt volgens GL-directeur Chris Frydrach door een combinatie van technologie en een boel menselijk kapitaal. Een monitorprogramma zoekt naar sleutelwoorden en gevoelens op openbaar toegankelijke berichten (‘sentiments on posts’).

Uitbesteden aan bedrijven door scholen om studenten te monitoren is big business. Zo betaalt het Glendale schooldistrict in Californië Geo Listening 40.500 dollar (30.000 euro). Voorstelbaar is dat deze ontwikkeling binnen enkele jaren naar Nederland overwaait. En schoolbesturen particuliere bedrijven inhuren om hun studenten op Facebook, Twitter, Instagram, Hyves of in welk programma dan ook te volgen. Waar in de VS wapengebruik een reden is om pro-actief in te grijpen, zijn dat in Nederland vooral pesten en zelfmoord.

Digitale monitorprogramma’s die studenten volgen kunnen in strijd komen met de vrijheid van meningsuiting. Big Brother volgt Little Brother. Daarom moeten de politiek en schoolbesturen goed nadenken voordat ze aan de slag gaan met de privatisering van een deel van het onderwijs. Van de andere kant  bepalen Facebook en Google nu al de manier van denken en de keuzes die studenten maken zonder dat ze dit beseffen. Dus hoe hypocriet is de opwinding over een ontwikkeling die hiermee in lijn is? Echte oplossing zijn niet programma’s die studenten monitoren, maar lesprogramma’s die studenten mediawijsheid bijbrengen. Nog steeds een ondergeschoven kindje in het Nederlands onderwijsprogramma. Nu kan de omslag nog gemaakt worden.

Foto’s: Schermafbeeldingen van Geo Listening.

Pesten en ‘My Suicide Story’ op sociale media

Er is op YouTube een subgenre van de suicide-video ontstaan. Over pesten, middelbare school, tekstborden met het ‘echte verhaal’ en een al dan niet gelukte zelfmoordpoging. Amanda Todd werd er na haar dood beroemd mee. Ze leeft voort op sociale media. En dat wil iedereen wel. Dus dat verdient navolging. Een lange weg sinds de documentaire Dont Look Back (1965) van regisseur D. A. Pennebaker met Bob Dylan.

Er zijn tientallen video’s te vinden met een zelfde soort verhaal. Van tieners. Over pijn, verdriet en afscheid. Wat Amanda Todd vertelde klopte omdat het bevestigd werd door de afloop. Maar bij de 15-jarige Sugene is dat niet zeker. Zodat er ook een subsubgenre van de fake suicide-video bestaat. Met goede afloop.

Wat je pest, ben je zelf. Zo heet een Facebook-pagina. Het uitgesproken idee dat er veel ‘likes‘ nodig zijn om sterker te staan tegen het pesten geeft aan waarover het gaat. Pesten en het tegengaan ervan werken indirect. Sociale media bepalen de vorm van een nieuwe traditie. Pesten en gedachten over zelfmoord worden een clichésituatie zonder dat duidelijk is of ze echt bestaan. De vaste plek met vaste attributen bestaat in zichzelf.

Foto: Wat je pest, ben je zelf.

Fleur Bloemen, het pesten en de sociale media

De 15-jarige Fleur Bloemen uit Staphorst sprong afgelopen dinsdag in Meppel voor de trein. Het doet denken aan de Amerikaanse Felicia Garcia die dat op 24 oktober ook deed. Omdat ze gepest werd. Volgens haar docente Janet Nijland had Fleur het twee jaar geleden naar haar zin toen ze een poëzieprijs won met dit gedicht over pesten, aldus een bericht in de Meppeler Courant. Het gaat over de tijd dat ze op de basisschool werd gepest. Met het onheilspellende slot: ‘Diep van binnen ben ik bang/ want straks herhaalt het zich weer/ dan voel ik die pijn weer/ en dat wil ik nooit meer’. Zelfmoord als medicijn. Voor het eind aan de pijn.

Sociale media wordt een rol toegedicht in de zelfmoorden van de laatste tijd. Zoals door Amanda Todd of Tim Ribberink. Burgemeester Joop Alssema van Staphorst ziet ‘sociale media alsmede SMS berichten als mogelijke oorzaak van toename van pesterijen in Nederland.’ Maar zolang het niet meer dan een vermoeden is blijft het onduidelijk of het werkelijk zo is. Evenzeer zouden sociale media voor de afname van pesterijen kunnen zorgen. Jammergenoeg heeft de sociale psychologie alle geloofwaardigheid verloren door de affaire-Stapel om het te onderzoeken. Het is altijd verleidelijk om met de vinger naar het nieuwe te wijzen bij een schuldvraag. Sociale media verdienen een afgewogener oordeel dan een vermoeden dat gevoed wordt in de emotie van het tragische verlies. De school waar Fleur op zat, AOC Terra start een onafhankelijk onderzoek naar de oorzaak.

Foto: Fleur Bloemen, Gedicht