PVV heeft twee soorten verkeerde vrienden die elkaar uitsluiten

De PVV heeft het voordeel van de twijfel verspeeld door toenadering te zoeken tot het Front National. Da’s het gevolg van een sluipend proces van opportunisme en het afvinken van mogelijkheden. Door electoraal denken boven alles te stellen is de PVV op een doodlopende weg beland. Enkele jaren terug speelde de PVV in de Nederlandse politiek een nuttige rol door tegen vastgeroeste structuren te schoppen. Dat scherpte het debat aan over vanzelfsprekendheden waar nooit afdoende over was nagedacht, zoals multiculturalisme, subsidies of nationale identiteit. Maar dat schoppen maakt niks meer los omdat het door de samenleving is opgepakt en afbreken gevolgd dient te worden door opbouwen. In dat laatste voorziet de tegenpartij PVV niet.

Afgelopen weekend ontmoetten in Wenen op uitnodiging van de rechts-extremistische FPÖ rechtspopulisten, rechts-nationalisten en zogenaamde Euroaziatische partijen elkaar op een geheime bijeenkomst. Het Euroaziatisme is een schimmige theorie van de Russische nationaal-bolsjevist Alexander Doegin als vierde ideologie na het liberalisme, communisme en fascisme. Raymond van den Boogaard verklaart deze conservatieve gedachtengang in de boekbespreking van Doegins ‘De Vierde Politieke Ideologie’. Hij zegt: ‘Één ding is overduidelijk: democratische waarden, rechten van de mens en burger en wat dies meer zij, spelen bij Doegin geen enkele rol, dat zijn kennelijk geen waarden die de mens van het vierde kwartier op zijn zijnsweg hoeven bezig te houden.’ Doegin was in Wenen aanwezig, evenals de kleindochter van Jean-Marie Le Pen. De rechtsnationalisten loofden de Russische president Putin die het opneemt tegen de VS. Het volgende treffen staat volgens de Tages-Anzeiger gepland voor januari in vermoedelijk Moskou. De voorgestelde Krim viel af.

Naar verluidt was de PVV in Wenen niet vertegenwoordigd, maar zoekt het wel aansluiting bij vrienden die in Wenen aanwezig waren. Zo wil de PVV in het Europarlement een fractie vormen met het Front National en de FPÖ die in Wenen een hoofdrol speelden. Het kleine PVV moet dan gedwongen meegaan met de meerderheid. Opmerkelijk is dat deze merkwaardige cocktail van links en rechts die voorbijgaat aan de vaste waarden van gevestigde ideologieën zowel typisch is voor de PVV als voor deze vierde ideologie van nationaalbolsjevisme, anti-Amerikanisme, Euroscepticisme, antisemitisme en anti-liberalisme. Als een politieke fruitmand vol ongerijmdheden waar zelfs de beste politieke kok geen evenwichtig programma meer van kan koken.

Het is niet nodig om de partij van Wilders te bestrijden omdat Wilders dat zelf als geen ander kan. Wilders praat Putin minder naar de mond dan Marine Le Pen, Nigel Farage of de andere Europese rechts-nationalisten. Maar het geeft zeer te denken dat Wilders vanuit electoraal opportunisme in het vaarwater van deze verkeerde vrienden terecht is gekomen. Vaak is de kritiek op Wilders zijn samenwerking met een Amerikaanse lobby van islamcritici als Pamela Geller of Daniel Pipes. Maar da’s kritiek die volgt uit een vorige verschijningsvorm van Geert Wilders. Hoe hij programmatisch directe Amerikaanse vrienden kan verbinden met indirecte Russische vrienden is een raadsel. Want ze staan haaks op elkaar wat Amerikanisme, steun voor Israël/antisemitisme of het liberalisme betreft. Als Wilders geen afstand neemt van de ene of de andere vriend dan verdwijnt de PVV vanzelf in het spagaat van onsamenhangendheid, ongeloofwaardigheid, tegenstrijdigheid en interne spanning.

Foto: Alexander Doegin (met baard) bezoekt Roemenië, november 2013.

Geert Wilders krijgt glans door wrijving in Australië. Verstandig?

Geert Wilders toert door Australië. De Q Society sponsort. Het moet niets hebben van multiculturalisme en deelt het gedachtengoed van Robert Spencer en rechtse christenen. Wilders thematiseert de botsing van wereldbeelden. Zowel hij als de president van Muslims Australia Ikabel Patel claimen dat het een kwestie van ‘uitleggen‘ is. De moderne variant om de weldenkende burger te overstemmen en aan de kant te schuiven.

Er stonden bijeenkomsten gepland in Melbourne, Perth en Sydney. De bijeenkomst in Melbourne is vandaag en leidt in de aanloop tot veel relletjes. Perth wordt afgelast omdat er geen geschikte zaal gevonden kan worden.

Nederlanders zijn gewend aan Wilders en zijn boodschap. Zelfs een beetje verveeld als de waarschuwingen weer klinken. Australiërs winden zich er nog enorm over op. Niet alleen de demonstranten op straat maar ook iemand als voorzitter Chin Tan van de Multiculturele Commissie van deelstaat Victoria -waar Melbourne ligt- neemt een voorschot op wat komen gaat. Hij zegt dat Wilders vervolging riskeert als-ie te ver gaat. De minister voor Multiculturalisme en Burgerschap van Victoria Nick Kotsiras spreekt in versleten en onware gemeenplaatsen: ‘I support freedom of speech, but with freedom comes responsibility‘. Van de ander dus.

Dit soort reacties zijn koren op de molen van Wilders en de Q Society. Zou Wilders niet beter geholpen kunnen worden in het faciliteren van de bijeenkomsten onder de herbevestiging dat de vrijheid van meningsuiting geen oneigenlijke beperkingen heeft? Want wie een beter standpunt heeft hoeft toch niet bang te zijn voor wat Wilders zegt? Dat zou zijn boodschap normaliseren tot een gewoon standpunt en haalt de angel uit zijn optreden. Nu lijkt er een vrijheidsstrijder aan het woord die beschermd moet worden. Daarom treft de column van Andrew Bolt ook de roos: ‘If criticising Islam requires this much protection, there must be something to criticise‘. Wilders pleit er trouwens voor om de emigratie uit moslimlanden te beperken met een uitzondering voor vluchtelingen. Down Under is een smeltkroes waar de temperatuur soms opmerkelijk snel oploopt.

Foto: Protest tegen Wilders in Australië, februari 2013.

Woordenstrijd over islam gaat verder in metro New York

Een affiche in de New Yorkse metro ontmoet kritiek bij het Iraanse PressTV. De zender verbindt het in een reportage met de grenzen aan de meningsuiting en de dubbele standaard in de VS. In een bijschrift op YouTube zegt het: ‘An Israeli-sponsored billboard advertisement describing Middle Easterners as ‘savages‘ has appeared throughout New York’s subway system. This latest Zionist provocation comes in particularly timing with an insulting anti-Islam film, made by US/Israeli interests, that enraged the Muslim world, causing global protests and this followed by blasphemous cartoons out of France insulting Prophet Muhammad.’

PressTV noemt in de tekst allerlei uitingen die vallen onder de vrijheid van meningsuiting. PressTV maakt geen onderscheid tussen een affiche, een ranzige Amerikaanse film en een intellectualistische Franse cartoon. Het laat het geweld ongenoemd waartoe de Iraanse geestelijkheid opriep na de film ‘Innocence of Muslims‘.

Het pro-Israelische AFDI (American Freedom Defense Initiative) is een organisatie van de rechtse Pamela Geller en Robert Spencer die graag provoceren. Ze zien de islam als bedreiging voor de vrijheid. Geller hielp Geert Wilders om in de VS voet aan de grond te krijgen. Op haar blog Atlas Shrugs spot Geller met de kritiek dat het gaat om de meest beledigende pro-Israël advertentie uit de geschiedenis. Anti-reclame dient als reclame voor fondsenwerving. Zo versterken flanken elkaar door kritiek die als aanbeveling werkt. Het midden verkruimelt.

De affiche krijgt richting door het onderschrift ‘Defeat Jihad‘. In de tekst: ‘In een oorlog tussen de beschaafde mens en de barbaar, steun de beschaafde mens‘ kan iedereen zich herkennen. Ieder die zich beschaafd acht. Dat ‘Defeat Jihad‘ en ‘Support Israel‘ maken het complex. Des te meer omdat de betekenis van het begrip ‘jihad‘ niet vastligt. Is het de realisatie van de islam, de strijd voor de islam of het streven om goed te leven? Wat moeten we van de affiche vinden? Niks. Het ene politiek-religieuze machtsblok neemt het op tegen het andere. Met woorden. Dat mag binnen de wet. Ze bekvechten het samen maar uit. Gevangen in hun strijd.

Foto: Billboard ‘In Any War Between The Civilized Man And The Savage, Support The Civilized Man‘ van het AFDI in New Yorkse metro