Amerikaanse journalisten moeten Assange ondubbelzinnig steunen

Cenk Uygur van The Young Turks vat de ontwikkelingen van de James Rosen affaire samen. Amerikaanse journalisten van links tot rechts schreeuwen op dit moment terecht moord en brand over wat James Rosen is overkomen. Hij deed zijn werk als onderzoeksjournalist over het Noord-Koreaanse atoomprogramma en werd achter zijn rug om door het ministerie van Justitie gecriminaliseerd. Als rechtvaardiging voor een verzoek aan een rechter om zijn gegeven door te kunnen spitten. Tot een aanklacht tegen James Rosen kwam het nooit. Hij noch zijn werkgever werden door Justitie op de hoogte gesteld van het onderzoek, wat wel verplicht was.

Met deze collega van Fox News kunnen de journalisten zich identificeren. Nu hun ‘eigen’ beroepsgroep wordt geroosterd, komen ze pas in het geweer. Ze lieten de buitenstaander Julian Assange vallen toen-ie werd gecriminaliseerd. Politici wensten Assange zelfs dood. Een voorbeeld van een sociale structuur met acceptatie en uitsluiting. Aangejaagd door nationalistische reflexen. Terwijl Assange precies hetzelfde deed als Rosen. Hij ging achter informatie aan, probeerde de bron te overtuigen en was de bemiddelende onderzoeker die publiceerde over het regeringsbeleid. Dat besef breekt nu -zonder spijtbetuiging overigens- langzaam door.

De regering-Obama gaat verder waar de regeringen Nixon en Bush jr. stopten. President Obama is harder tegen klokkenluiders, hactivisten, activisten zoals Occupy en journalisten dan welke president voor hem ook. Met abstracte verwijzingen naar de nationale veiligheid schuift Obama de grondwet opzij. Cynisch voor een voormalig hoogleraar Recht. Cenk Uygur merkt op dat journalisten die in het verleden onder andere presidenten hun werk konden doen onder president Obama waarschijnlijk vast zouden zitten.

Er kan onderhand gesproken worden van een oorlog tegen journalisten. Obama doet dit om journalisten en activisten door intimidatie af te schrikken. Het chilling of freezing effect. Journalistiek onderzoek en legitiem burgerprotest worden door de regering-Obama verstoord en gedwarboomd. In de verwachting dat iedereen zich in het regeringsbeleid voegt en de propaganda volgt. In de controlestaat past geen controle op de macht.

Foto: Vrijheidsbeeld op Ellis Island, New York.

Obama’s regering zet zichzelf te kijk door beschuldiging journalist

Het beeld van de regering-Obama brokkelt per dag verder af. Nu is er weer het schandaal van Fox’ journalist James Rosen waarover The Washington Post bericht. Waar bij het recente AP-schandaal de journalisten zelf niet werden gecriminaliseerd, gebeurt dat nu wel. President Obama begeeft zich met de vervolging van journalisten op een terrein waar voorgangers als Nixon of Bush jr. voor terugschrokken. Onder president Obama worden klokkenluiders, journalisten en hacktivisten meer vervolgd dan onder welke regering ook. Zelfs als de rechtsgrond ontbreekt. Obama is hard op weg om te solliciteren naar afzetting, impeachment.

Het Rosen-schandaal gaat erover dat het ministerie van Justitie in 2009 een onderzoek startte naar Rosen die contact had met de genaturaliseerde Zuid-Koreaan en adviseur voor Buitenlandse Zaken Stephen Kim. Een specialist die geclassificeerde informatie over het Noord-Koreaanse atoomprogramma kon duiden en dat voor Rosen deed. Zonder daarmee de wet te overtreden. Uit de documenten blijkt dat niet alleen Kim focus van onderzoek was, maar ook Rosen. Zijn telefoon werd door de FBI afgetapt en zijn e-mails gelezen. Om daar toestemming voor te krijgen beweerde Justitie dat ook Rosen een ernstig misdrijf had begaan. Hij zou een co-conspirator, samenzweerder zijn. Journalisten en hun bronnen worden afgeluisterd door de overheid. De persvrijheid staat onder druk. Dit besef heeft een afschrikwekkend effect op andere journalisten. Chilling.

Bijkomend effect van de schandalen is dat het de kwestie Assange in een ander daglicht zet. Feitelijk had Julian Assange dezelfde rol tegenover Bradley Manning als James Rosen tegenover Stephen Kim. Glenn Greenwald legt in zijn Guardian-column uit dat onderzoeksjournalisten altijd actief bezig zijn om informatie te bemachtigen. Polsen, bevragen en aanmoedigen van een bron hoort bij het vak. En evenals het publiceren van geclassificeerde documenten is dat in de VS niet strafbaar. Het besef neemt daarom toe dat dit precies zo voor Assange geldt en dat-ie geen aparte categorie vormt. Afgelopen jaren dachten Amerikaanse media dat wat Assange overkwam aan hun voorbij zou gaan. Nu beseffen ze dat dat niet zo is en zich te weer moeten stellen tegenover de regering-Obama die de wetten aan haar laars lapt. En de persvrijheid om zeep helpt.

Foto: James Rosen.

Harde landing van Obama is nederlaag van eenzijdige media

In navolging wat zich gisteren aankondigde in de afwaardering van president Obama naar aanleiding van het IRS-schandaal waarbij de belastingdienst conservatieve groepen op de korrel nam en het AP-schandaal waarbij het ministerie van Justitie onwettig de telefoongegevens van journalisten registreerde om hun contacten te achterhalen, zet de grote ommekeer door. Het beeld dat president Obama niks verkeerd deed en het voordeel van de twijfel kreeg van de media ligt aan gruzelementen. Zijn tweede termijn duurt nog drie jaar. Gaat-ie gedesillusioneerd voort? Miskend en in zichzelf gekeerd zoals president Nixon eindigde? Wie weet wacht hem nog een afzetting, een impeachment. Maar help ons voor flapuit vice-president Joe Biden.

De naïeviteit van de media was de afgelopen vijf jaar groot. Ook in Nederland. Ombudsman Sjoerd de Jong nam namens de NRC een correspondent in bescherming die ik als vooringenomen kenschetste. Aanleiding was de bewieroking van Obama -zoals ik dat zag- door Juurd Eijsvoogel naar aanleiding van de toespraak van de president voor de Algemene Vergadering van de VN in september 2012. Mijn ingezonden stuk werd niet geplaatst: ‘Het is me een raadsel waarom Juurd Eijsvoogel in z’n stukken zo kritiekloos is over de claims van president Obama. Deze roept van alles en Eijsvoogel gaat daar grotendeels in mee zonder ze in de kern te toetsen. Hij zet alleen wat kanttekeningen dat het campagnetaal is. Zijn kritiekloze stuk ‘Ovatie in VN voor Obama’s vrije woord’ van 26 september doet me afvragen op welke planeet Eijsvoogel en de hoofdredactie van de NRC leven. Dat was meer een hagiografie dan kritische journalistiek. Als lezer kan ik daar niks mee.’ Ik wacht nog steeds op uitleg van NRC-hoofdredacteur Peter Vandermeersch. Media kunnen niet tegen kritiek.

In zijn column over de omslag van de media citeert Glenn Greenwald de woorden van ACLU directeur Anthony Romero van half 2010 over de burgerrechten: Ik walg van deze president (‘I’m disgusted with this president‘). Kortom, wie had willen weten, had kunnen weten. Maar wie vooringenomen was, bleef vooringenomen. Dat lijkt nu omgeslagen en da’s het nieuws. Door de goede bedoelingen, de etnische achtergrond en het mooie verhaal van Obama zagen journalisten de feiten niet meer. Zoals ze trouwens tijdens de Irak-oorlog de mooie woorden van toenmalig president George ‘W’ Bush geloofden. Totdat ze bij zinnen kwamen en tot hun schade en schande bekenden misleid te zijn. Nu wacht de journalistiek dezelfde Werdegang. Tragisch dat een beroepsgroep binnen 10 jaar twee keer dezelfde ontwikkeling moet doormaken om volwassen te  worden.

PS: De vooringenomenheid van de NRC gaat tot op de dag van vandaag door. Op de eindredactie moet de ommekeer nog plaatsvinden. Bij een artikel van Guus Valk over de positie van Obama en de schandalen staat online de volgende titel die normatief klinkt: ‘Hoofd Amerikaanse belastingdienst opgestapt – Obama boos over affaire‘. Professioneel of echt boos? Omdat het ontdekt is of omdat de president van niks wist?

Chris Hedges bij Democracy Now! over de apathie van de gevestigde media in de zaken Manning en Assange:

Glenn Greenwald houdt vanmiddag als The Guardian-columnist een Q&A (vraag en antwoord) voor zijn lezers. Ik heb de volgende vragen ingestuurd die mogelijk beantwoord worden. Maar de respons is enorm:
-What do you think is the role of party politics in the corruption of President Obama? In other words, had a “European” coalition administration Obama saved from the derailments now mentioned?
-Will president Obama actually go down in history as a worse president than Nixon or Bush Jr.?

Foto: Pat Bagley: Obama aan het stuur. (Ken je die koele, futuristische auto’s die zelf rijden? -Dit is er niet zo een). Credits: The Salt Lake Tribune.

Justitie VS luistert journalisten AP af: schandelijk en gevaarlijk

Zonder wettelijke basis heeft het Amerikaanse ministerie van Justitie (DoJ) stiekem telefoongegevens geregistreerd van verslaggevers en redacteuren van persbureau Associated Press (AP). Volgens AP gaat het om meer dan 20 aparte lijnen, waaronder de persoonlijke en zakelijke nummers van verschillende journalisten, de uitgaande lijnen op het hoofdkantoor van de AP in New York, evenals de telefoons van de kantoren in Washington en Hartford. Ook de lijn van het persagentschap van de AP in het Huis van Afgevaardigden is in de gaten gehouden. AP noemt het een massale en ongekende inmenging in de nieuwsgaring.

De reacties zijn vernietigend voor het DoJ. Mensenrechtenorganisatie ACLU praat over intimidatie van de pers en ziet er machtsmisbruik in door het DoJ. Digitale burgerrechtenorganisatie EFF kenmerkt het als ‘een verschrikkelijke klap tegen de persvrijheid en het vermogen van journalisten om het nieuws te onderzoeken en te verslaan’. Het ziet er ook een wake-up call in voor Congresleden en rechters. New York Times noemt in een opiniestuk de acties van het DoJ ‘schandelijk’ en Washington Post noemt het schokkend en verontrustend.

Dit komt op andere schandalen. Zoals de extra focus van belastingdienst IRS op leden van de Tea Party en andere conservatieven. Of de inzet van drones. Of het hardhandig optreden tegen klokkenluiders als Bradley Manning, Julian Assange, Jeremy Hammond of John Kiriakou. Of Guantanamo Bay. Of de nasleep van de aanval op het consulaat in Benghazi. Onder Obama worden democratische instituties gepolitiseerd die onafhankelijk zouden moeten werken. Dat past een rechtsstaat niet. De controlestaat die onder Obama wordt opgebouwd baart burgerrechtenactivisten zorgen. Het afluisterschandaal van AP is daar maar een toevallig voorbeeld van.

In een opiniestuk voor Politico kijken Alexander Burns en John Harris naar de gevolgen voor president Obama. Zelfs hun welwillende bril kleurt kritisch. Obama is de verhalenverteller die met een krachtig verhaal mensen aan zijn kant wist te krijgen. De bevolking vrat het. Maar nu klinkt een steeds geloofwaardiger tegenverhaal dat de middengroepen overtuigt. Mogelijk kan Obama niet direct gekoppeld worden aan de schandalen, maar zijn denkbeelden lijken tot aan het uitvoerend niveau doorgesijpeld te zijn. Het verschil tussen zijn goede bedoelingen en de uitvoering wordt steeds groter, en pijnlijker. Het tekent op z’n minst het gebrek aan grip dat de president op de uitvoering heeft. Dat noemen niet alleen conservatieven gevaarlijk, maar ook progressieve activisten. Goede bedoelingen van Barack Obama zijn een gevaar voor de rechtsstaat geworden.

Foto: President Barack Obama: ‘Any Political Capital That Obama Had Is Now Gone’.

Tussen ontevredenheid, walging en hopeloosheid over Obama

Deze tweet van AnonymousIRC verwoordt de kritiek op Barack Obama die de verwachtingen van transparantie en een open overheid niet alleen niet waarmaakte, maar de boel verder dichtgooide dan zijn voorgangers. Z’n verwijzing naar Hope bleek retoriek. Nu is-ie van plan om twee conservatieven te benoemen op Defensie en de CIA. Chuck Hagel en John Brennan. Opnieuw een nekslag voor progressief Amerika. Wat bezielt Obama?

Het feit dat Obama John Brennan tot hoofd van de CIA benoemt is een teken aan de wand van de politiek die de president voorstaat. Waar in 2008 Brennan zich nog moest terugtrekken voor deze functie vanwege zijn associatie met het beleid van president Bush is dat nu geen probleem meer. Niet omdat Brennan veranderd is. Maar omdat Obama niet als mindere havik dan Bush wordt gezien. Dat wil zeggen dat in de beeldvorming Obama ondubbelzinnig in het conservatieve kamp wordt ingedeeld. Burgerrechtenbeweging ACLU protesteert.

Zonder pretentie van volledigheid zijn de volgende feiten over het beleid van president Obama bekend. Hij is opperbevelhebber van de strijdkrachten. Het komt bovenop voorzetting van ‘oud’ beleid, zoals het ondanks beloften van Obama niet sluiten van Guantanamo Bay en geheime CIA-operaties. Er resteert een beeld van een controlestaat waarin de burgerrechten afnemen en niet langer gegarandeerd zijn, de macht van leger en veiligheidsdiensten in samenspel met bedrijfsleven toeneemt, en de rol van het recht wordt gemarginaliseerd.

1. Moord op een Amerikaans burger in Jemen zonder dat daaraan een rechtszaak ten grondslag ligt

2. Dodelijke aanvallen met ‘drones’ in oorlogsgebieden als Jemen, Pakistan of Afghanistan eisen veel burgerslachtoffers en worden door Obama persoonlijk goedgekeurd, zonder voldoende juridische toetsing

3. Ondertekening van de NDAA 2012 dat het leger de macht geeft om elke verdachte te arresteren en voor onbepaalde tijd vast te houden onder verdenking van hulp aan terroristen, zelfs burgers. Verlenging NDAA 2013 met nieuwe ondertekening door president Obama. Zie commentaar bij reacties fragment van TYT.

4. Harde aanpak (‘crackdown’) van geweldloze politiek-maatschappelijke en journalistieke ‘tegenbewegingen’ als respectievelijk Occupy Wall Street en WikiLeaks waarbij de weg via de rechter achterwege blijft of geheim is

5. Verdergaande inperking van de vrijheid van het internet onder het mom van strijd tegen terrorisme. Het wordt door de regering-Obama als een middel  gebruikt in de overdracht van de macht van individuen naar de staat ter vestiging van de controlestaat. In 2003 door president Bush gestart, maar door Obama uitgebreid

6. Verdergaande aantasting van de privacy in de openbare ruimte door camerabewaking zoals Trapwire zonder dat de burgers daarvan op de hoogte zijn gesteld, laat staan daarover toestemming is gevraagd

7. Vervolging van meer klokkenluiders dan Obama’s voorgangers ooit deden. Obama zet daartoe een oneigenlijk middel in, de ’1917 Espionage Act’. Daarom spreekt men van zijn War on whistle-blowers. Veelzeggende gevallen: Bradley Manning of John Kiriakou en potentieel doelwit Julian Assange tegen wie eind 2010 in Virginia via een geheime, informele ‘grand jury’ een aanklacht is geformuleerd die op de plank ligt

8. Obstructie van de burgerrechtenbeweging om een beroep te doen op de door president Johnson ingevoerde Freedom of Information Act die het voor burgers mogelijk moest maken om makkelijk toegang te krijgen tot overheidsinformatie. Obama heeft dat idee van transparantie en een open overheid juist teruggeschroefd

Ondersteunend bewijs voor de ontevredenheid over Obama’s mensrechtenbeleid, transparante overheid, veiligheidsbeleid en uitbouw van de controlestaat geven de volgende twee critici:
-ACLU-directeur Anthony Romero zei in 2010 over het mensenrechtenbeleid van Obama zei: ‘It’s President Obama’s policies on civil liberties and national security issues I’m disgusted by. It’s not a personal attack‘.
-Oud-president Jimmy Carter uitte onlangs kritiek op het mensenrechtenbeleid van Obama: ‘We need to back off [and] restore basic human rights as spelled out in the Universal Declaration of Human Rights (UDHR)‘.

Foto 1: Tweet AnonymousIRC

Foto 2: Chapatte, Hopeless

Steubenville en Anonymous: socialisering van de tegenbeweging

Hackersbeweging Anonymous houdt zich vaker bezig met onderwerpen die dicht bij de mensen staan. En wint aan respect bij dat grote publiek. Dat gaat niet om een wet waarmee de overheid de macht op het internet naar zich toetrekt of betrokkenheid bij de oorlog in Syrië of Gaza. Maar ook om optreden als het ter plekke aanpakken van de Westboro Baptist Church. Eigen acceptatie en emancipatie van sociale media gaan gelijk op.

Nu is er Steubenville, Ohio. Een verkrachting van een 16-jarig meisje in augustus 2012 door footballplayers van Steubenville High. Ze zou als ‘dead body’ van feest naar feest zijn meegevoerd. Als trofee om verkracht te worden. Omdat slechts twee verdachten gepakt waren dreigde Anonymous vorige maand een video op internet te zetten. Omdat het geen antwoord kreeg openbaarde het op 1 januari de details. De doofpot werd openbaar. En klonk het signaal naar bestuurders van andere stadjes dat de doofpot makkelijker opengewrikt kan worden in het tijdperk van sociale media. Zo worden deze van invloed op rechtsgang en publieke opinie.

Foto: Activisten van de hackersgroep Anonymous protesteren voor het Jefferson County Courthouse in Steubenville, Ohio, 29 december, 2012. (Steubenville Herald-Star, Michael D. McElwain/AP Photo).