Cenk Uygur is boos over het spel van objectiviteit dat gevestigde media spelen

Het is spijtig dat de kritiek van The Young Turks komt, en niet van de gevestigde media. Dat roept imners de reactie op ‘daar komt hij weer’. De essentie is juist dat de gevestigde media gekleurd zijn en niet objectief verslag doen. Op wellicht een verdwaalde columnist na. En daarom nooit met dit soort kritiek komen die Cenk Uygur in zijn boosheid en verontwaardiging en ook wel een pose van bekaaidheid hier te berde brengt. Deze media kleuren de werkelijkheid bij en als ze daarop aangesproken ontkennen ze dat. Dat maakt hun handelen niet alleen opgetuigd (‘rigged’), maar ook vals en onwaarachtig. Vertegenwoordigers van de gevestigde media spelen zo het spel dat ze objectief en onpartijdig zijn, terwijl ze verduiveld goed beseffen dat dat niet zo is.

Valt hier iets voor Nederland af te leiden? Ongetwijfeld, want ook hier functioneren gevestigde media op het snijvlak van commercie en journalistiek. Alleen houden ze beter de schijn op objectief te zijn. Maar dat zijn ze evenmin als hun Amerikaanse vakgenoten. Het is er trouwens geen kwestie van dat journalisten niet objectief zijn, maar ze kunnen dat niet zijn omdat ze moeten functioneren in een systeem dat dat niet is. De gevestigde media schurken per definitie behaagziek aan tegen het establishment en nemen daarvan de gedachtenwereld, agenda en wijze van argumenteren over. Lichtpuntjes zijn de nieuwe media die in een andere machtssfeer opereren, maar vaak weer tekortkomen aan professionaliteit en continuiteit. Media als The Young Turks die journalistieke kwaliteit combineren met publieksbereik en activisme ontbreken vooralsnog in Nederland.

PVV’er Martin Bosma faalt jammerlijk met ingezonden brief

Het PVV-kamerlid Martin Bosma valt in een ingezonden brief in Het Parool de Amsterdamse burgemeester Eberhard van der Laan (PvdA) aan. Hij zou in een toespraak op de manifestatie ‘Samen Tegen Racisme en Discriminatie‘ van afgelopen zaterdag 22 maart niet boven de partijen hebben gestaan en daarom niet langer onpartijdig zijn. Volgens Bosma de eerste vereiste voor een burgemeester van Amsterdam.

De brief van Bosma gaat uit van de denkfout dat het uitspreken voor de rechtsstaat zoals Van der Laan doet een partijpolitieke actie is. Om dat te onderbouwen verwijst Bosma naar omstandigheden van de demonstratie en de activiteiten van allerlei PvdA’ers en andere politici. Maar Bosma gaat nauwelijks in op de inhoud van de toespraak van de burgemeester. Van der Laan roept juist op om zo min mogelijk politiek te bedrijven.

Nog meer dan Wilders met z’n vraag op verkiezingsavond over ‘minder Marokkanen‘ voor een zaaltje met scanderende partijgenoten tekent de brief van Bosma de intellectuele armoede van de PVV. Het heeft niet meer om het lijf dan het stapelen van verwijten waarvan de enige samenhang eruit bestaat dat Bosma ze opsomt. Dit is des te opmerkelijker omdat juist buitenstaanders de politicoloog en oud-journalist Bosma een zekere diepgang toedichten. Maar in de brief over burgemeester Van der Laan is dit niet terug te vinden.

De lijn van Eberhard van der Laans toespraak is omgekeerd aan wat Bosma beweert. De burgemeester roept op tot samenwerking in het versterken van de samenhang en de rechtsstaat. Hij pleit er zelfs voor om de kiezers op Wilders die ‘voor het merendeel fatsoenlijke Nederlanders’ zijn niet te verketteren en ‘een weg terug te bieden’. Naast de oproep om politiek verschillen opzij te zetten. Bosma zoekt met z’n ingezonden brief de aanval. Vermoedelijk vooral als afleiding voor de interne problemen in de PVV. Hij schiet in eigen voet door geen steekhoudende argumenten te geven en te speculeren op een cultuurstrijd. Wie trapt daar nog in?

Foto: Protestbijeenkomst tegen racisme en discriminatie in Amsterdam, 22 maart 2014.

Senaatsvoorzitter weerde Wilders uit Commissie inhuldiging

Update 14 juni: Fred de Graaf stapt op. Er werd getwijfeld aan zijn onpartijdigheid. De fractievoorzitters in de Tweede Kamer zouden vandaag schriftelijke vragen stellen aan de voorzitters van de Eerste en Tweede Kamer. De Graaf ontkende eerder in een brief kunstgrepen toegepast te hebben. Zijn lezing werd alom betwijfeld. 

De Volkskrant bracht vanochtend het nieuws dat Eerste Kamervoorzitter Fred de Graaf (VVD) een kunstgreep heeft toegepast om te voorkomen dat Geert Wilders een van de vijf volksvertegenwoordigers was die bij de inhuldiging op 30 april in de Nieuwe Kerk Willem-Alexander begeleidde als lid van de Commissie van In- en Uitgeleide. De Graaf erkent tegenover de Volkskrant dat-ie Wilders er liever niet bij had ‘vanwege diens problematische relatie met het Koninklijk Huis‘. Het komt erop neer dat De Graaf de SGP-senator Gerrit Holdijk ervan overtuigde niet in de Commissie plaats te nemen zodat de SGP-er Kees van der Staaij in plaats van Geert Wilders (PVV) een van de twee vertegenwoordigers van de Tweede Kamer in de Commissie kon zijn.

In een antwoord laat Wilders weten dat-ie in maart door het secretariaat van de voorzitter van de Tweede Kamer Anouchka van Miltenburg (VVD) gebeld werd. In dat gesprek werd gezegd dat Wilders er rekening mee moest houden in de Commissie van In- en Uitgeleide te komen. En: ‘Dan moet je namelijk een jacquet aan, en dat heb je niet zo één-twee-drie. Daarna bleef het een maand stil.’ Daarna werd volgens zeggen van Wilders zijn secretaresse afgewimpeld toen ze navraag deed bij het secretariaat. Geert Wilders zegt opheldering te vragen en: ‘Als het waar is, heeft De Graaf zijn onpartijdigheid te grabbel gegooid en moet hij opkrassen.’

Opvallend in het verhaal van De Volkskrant is dat in eerste instantie de SP-ers Harry van Bommel en Jan de Wit kandidaat waren voor de Commissie omdat ze bovenaan de lijst van langstzittende Twee Kamerleden stonden. Ze bedankten voor de eer. De SP is ook een partij met een ‘problematische relatie met het Koninklijk Huis’. 

Heeft Wilders gelijk dat Fred de Graaf zijn onpartijdigheid te grabbel heeft gegooid? Het is schadelijk voor het opereren van de Eerste Kamervoorzitter dat deze gang van zaken de publiciteit haalt. Parlementsvoorzitters hebben ruimte om plooien glad te strijken, maar ze dienen dat handig en onzichtbaar te doen zonder sporen na te laten. Daarin heeft De Graaf gefaald. Met zijn opmerking dat-ie Wilders er liever niet bijwilde ‘vanwege diens problematische relatie met het Koninklijk Huis’ brengt De Graaf ook koning Willem-Alexander in verlegenheid. Een ‘problematische relatie‘ mag nooit een reden zijn om iemand voor een functie of commissie te weigeren. Dat Wilders garen spint bij het onhandige optreden van De Graaf valt hem niet kwalijk te nemen.

Foto 1: Tweet van Geert Wilders, 11 juni 2013.

Foto 2: Commissie van In- en Uitgeleide op 30 april 2013 in de Nieuwe Kerk bij de inhuldiging van Willem-Alexander: Anouchka van Miltenburg (VVD), René van der Linden (CDA), Mariëtte Hamer (PvdA), Heleen Dupuis (VVD) en Kees van der Staaij (SGP). Credits: NOS. 

Verbod CDA van al verboden religieuze symbolen is symbolisch

Het partijbestuur van het CDA staat welwillend tegenover een voorstel van de Utrechtse afdeling om religieuze symbolen van politie en rechters te verbieden. Naar verluidt overweegt het partijbestuur het op te nemen in het verkiezingsprogramma. Het zou de neutraliteit waarborgen. In de praktijk bestaat er al enkele jaren een richtlijn van deze strekking. Of het CDA wist dit niet of door achterstallig onderhoud stelt het orde op zaken.

Nederland is geen christelijk land meer. Onderzoeken naar religie en levensovertuiging geven weer dat bijna de helft van de Nederlanders geen confessie heeft. Uit een CBS-onderzoek blijkt dat ontkerkelijking nergens zo snel is gegaan als in Nederland. De ‘niet-kerkelijken‘ vormden in 2008 met 42% de hoofdstroom. Dat getal neemt alleen nog maar toe. Veelbetekenend is dat vrijzinnigen, nihilisten en diverse levensovertuigingen nog steeds worden gerelateerd aan een kerkelijk verleden. Maar nieuwe generaties zetten zich niet af tegen de kerk en zijn niet ‘niet-kerkelijk’. Het is het perspectief van onderzoekers die naar het verleden kijken.

Wat betekent de opstelling van het CDA dat iets wil verbieden dat al verboden is? Probeert het op de manier van Ruud Lubbers niet-christelijke kiezers te trekken en geeft het daarom de symboliek van de religieuze symboliek op? De partij worstelt ook al om afscheid te nemen van het etiket ‘conservatief‘. Welke identiteit resteert er straks? Vice-voorzitter van CDA-Utrecht Janneke Beumer verklaart: Het gaat er om hoe politie en de rechterlijke macht in onze samenleving de mensen goed kunnen dienen, onpartijdig. En wij denken dat dat het beste kan zonder een teken van een religie. Als het CDA het ernst is dan heeft het kansen om te pleiten voor een onpartijdige staat. Om te beginnen met de afschaffing van de Zondagswet. Da’s meer dan symboliek.

Foto: Zondag Altijd Open