Aantrekkelijke tentoonstelling ‘Dutch Art with Text & Humor? NO THANKS!’ in Utrecht

Bij uitzondering verwijs ik graag naar de tentoonstelling ‘Dutch Art with Text & Humor? NO THANKS!’ in de Utrechtse Academiegalerij (AG). Het is een kleine groepstentoonstelling met 18 kunstenaars: Fredie Beckmans, Maarten Bel, Jacques Blommestijn, Jan Dirk van der Burg, Joost Elschot, Martijn Engelbregt, Bas Fontein, Jeroen Jongeleen, Joanneke Meester, Peter Morrens, Steven de Peven, Niels Post, GUMMBAH & Chantal Rens, Helmut Smits, Lily van der Stokker, SSSSSST, Bas van Wieringen en Luuk Wilmering. AG is een presentatieruimte van de HKU, de tentoonstelling is samengesteld door Bas Fontein, die ook docent aan de HKU te Utrecht is.

Thema is tekst en humor. Dat opent de mogelijkheid om op terloopse wijze kritiek te geven op samenleving of kunstwereld. De verwachting van de bezoeker wordt op de proef gesteld. De werken kunnen goed de concurrentie aan en versterken elkaar. De lichtzinnigheid is doordacht. Dat is de verdienste van curator Bas Fontein. De tentoonstelling is plezierig om in te verblijven door de verwijzingen en de sfeer die het oproept. De vraag die bij kunstpresentaties vaak opgeroepen wordt, namelijk wat de urgentie ervan is en waarom iets in hemelsnaam aan een publiek getoond moet worden blijft achterwege. De noodzaak spreekt voor zichzelf.

Prettig aan de tentoonstelling is de achteloze tijdloosheid ervan. Welk jaar is het eigenlijk? De kunstenaars laten zich niet vangen in de waan van de dag of gek maken door pretenties, verwachtingen of de dwang van de kunstmarkt voor hun carrière. Ze doen gewoon hun ding. Juist dat gewone en ongepolijste is ongewoon.  De humor is die van de glimlach, er hoeft niet geschaterd te worden. De teksten zetten ons op een spoor dat ons meevoert naar de ooghoogte van het kind of de kunstenaar die iets in petto had en dat nu speciaal voor de bezoeker vrijgeeft. Als een mooi cadeautje, een extraatje van het leven. Vederlicht is het niet, zwaarmoedig evenmin. In een vleugje weemoed is voorzien, maar erger dan het verlangen naar betere tijden wordt het niet.

Foto 1: Toelichting bij tentoonstelling ‘Dutch Art with Text & Humor? NO THANKS!’.

Foto 2: Werk van Jacques Blommestijn op tentoonstelling ‘Dutch Art with Text & Humor? NO THANKS!’ (eigen foto).

Foto 3: Overzicht van tentoonstelling ‘Dutch Art with Text & Humor? NO THANKS!’ (eigen foto).

Foto 4: Werk van Niels Post op tentoonstelling ‘Dutch Art with Text & Humor? NO THANKS!’ (eigen foto).

Op weg naar een Nederlands kunstelftal. Met herman de vries op doel

Voor voetballiefhebbers is het slecht presteren van het Nederlandse elftal voor het EK 2016 in Frankrijk een bittere pil. Tot nu toe moest Oranje in groep A vier nederlagen slikken. Afgelopen dagen verloor het van zowel IJsland als Turkije. Er is nog een kansje dat Nederland de derde plaats in de groep haalt die nu ingenomen wordt door Turkije. Dan moet Oranje winnen van Kazachstan en Tsjechië, en moet Turkije of van Tsjechië of van IJsland verliezen. Dan wachten er vier tickets voor de acht ploegen die niet de beste nummers drie in hun poule werden. Omdat IJsland en Tsjechië al geplaatst zijn voor de eindronde staat er voor deze ploegen niet zoveel meer op het spel. Behalve de eer en het vasthouden van de flow. Kortom, speculaties genoeg.

Leedvermaak gaat samen met de slechte prestaties van Oranje. Neemt in de samenleving het professioneel voetbal niet een te dominante plaats in, trekt het te veel fondsen weg dat niet naar zinvolle bestemmingen, maar naar de slecht presterende voetbalmiljonairs gaat die doorgaans niet eens verstandig op hun eigen prestaties kunnen reflecteren, en is het professionele voetbal niet overgewaardeerd als maatschappelijk fenomeen dat kwaliteiten wordt toegemeten dat het niet heeft? Zoals binding en identiteitsvorming.

Er zijn landen en tijden waar kunst de betekenis kreeg die nu voor sport gereserveerd is. Met machthebbers die hun macht bevestigden aan het succes van schilders en beeldhouwers. Sport als de nieuwe kunst. Waarom zou deze ontwikkeling niet omgebogen kunnen worden, zodat kunst de nieuwe sport wordt? Om het niet bij deze constatering te laten, maar deze af te dwingen door het in te vullen hier een voorzet voor een -om te beginnen virtueel- Nederlands kunstelftal: Doel: herman de vries; Verdediging: Aernout Mik, Jeroen Bosch, Niels Post, Ab van Hanegem; Middenveld: Michel Huisman, Theo Jansen, Stijn Peeters; Aanval: Joost Conijn, Jans Muskee, Joep van Lieshout. Vaste reserves: John Körmeling, Peter Klashorst, Paul Blanca. Hoofdtrainer: Rob Scholte en veldtrainer: Jos van Houwelingen. Maak uw eigen elftal en dwing het belang van kunst af.

Foto: Bart van der Leck, Voetballers en scheidsrechter, 1913, particulier bezit.