Al lange tijd pleiten critici van de Brexit voor een tweede referendum. Zoals oud Labour-premier Tony Blair. Opvallend voegt oud UKIP-leider Nigel Farage zich nu bij de voorstanders voor een tweede referendum over het lidmaatschap van de EU. Hij was een van de boegbeelden van de Leave-campagne die leidde tot een kleine meerderheid voor een Brexit. Desgevraagd zegt hij in het programma ‘The Wright Stuff’ van Channel 5 met presentator Matthew Wright dat een tweede referendum de Remainers voorgoed tot zwijgen brengt. Uit een recente opiniepeiling blijkt echter dat een meerderheid van zo’n 10 procent nu tegen een Brexit zou zijn.
Wat Farage bezielt is onduidelijk. Hij en de UKIP hebben geen politieke macht in het parlement en gaan er niet over. Het lijkt dat hij door zijn uitspraak vooral verdeeldheid wil zaaien in de Conservatieve partij van premier Theresa May. Ook Labour is verdeeld met een aarzelende Jeremy Corbyn die niet ruimhartig voor de EU kiest. De deconstructieve politiek van Farage beleeft met deze nieuwe uitspraak opnieuw een opvallend hoogtepunt.
Is het niet-islamitisch om te stemmen in verkiezingen? Sommige moslims denken van wel, maar andere niet. In het Verenigd Koninkrijk was in 2010 de opkomst onder de religieuze groepen het laagst bij moslims. Toen ging 35% van alle stemgerechtigden niet stemmen. Die zelfgekozen apartheid en keuze om uitsluitend te vertrouwen op Allah komt bovenop het wantrouwen van alle kiezers -en vooral jongeren- jegens de politiek.
Zoals er vele partijen zijn om op te stemmen, zijn er uiteenlopende argumenten om niet te gaan stemmen: religieus, anarchistisch, onthechting of apathie. En om het te compliceren verklaart een systeemcriticus als Russell Brand die opriep tot revolutie deze keer op Labour te stemmen. Hiermee spreekt hij zichzelf tegen.
Niet stemmen is niet altijd een verwerping van het politieke systeem. Da’s niet op voorhand duidelijk. Vele niet-stemmers hebben gemeen zich uitgesloten te voelen. Waaronder vele Britse moslims. Vice News laat de varianten zien. Dat loopt van reparatie via zelfgekozen afzondering tot vervanging van het politieke systeem.
Foto: Affiche Class War Election Campaign (vertaling: allemaal verdomde rukkers)
Opvallend bijverschijnsel van de annexatie van de Krim door Rusland is dat Europese rechts-nationalisten zo walgen van de EU dat ze zich aan de zijde van president Vladimir Putin scharen en wegkijken bij diens acties. Dat werkt wederzijds, want voor het zogenaamde referendum op de Krim haalden de Russen de anti-Amerikaanse EODO als waarnemer in huis. Zo tekent zich onder het motto ‘De vijand van m’n vijand is m’n vriend’ een gelegenheidspact af tussen delen van rechts-extremistisch Europa en het bewind van Putin. Deze alliantie is niet zonder gevaar voor de nationalistische anti-EU partijen, want een oorlogszuchtige Putin kan in de komende weken de Europese verkiezingen ongunstig beïnvloeden. Dan worden ze met electorale schade meegesleept. Ook niet alle rechts-nationale partijen springen op de wagen van Putin, maar de Britse UKIP wel.
De liberale vice-premier Nick Clegg lijkt echt verbaasd over een uitspraak van Nigel Farrage waarmee hij in debat ging. Deze zei volgens The Guardian: ‘We should hang our heads in shame. The British government has actually geed up the EU to pursue effectively an imperialist, expansionist – and even Mr Barroso, the commission president, once said we are building an empire. We have given a false series of hopes to a group of people in the western Ukraine. So geed up were they that they actually toppled their own elected leader. That provoked Mr Putin. I think the EU frankly does have blood on its hands in the Ukraine.’
Vice-premier Clegg vindt wat Farage zegt beledigend voor de Oekraïners. Probleem is echter dat de regering-Cameron alle geloofwaardigheid heeft verloren als het om de rechtsstaat gaat. De Irish Times memoreerde gisteren dat ‘The Guardian‘ door de Britse regering bedreigd werd met sluiting als het nog langer stukken over de NSA zou publiceren die gebaseerd waren op de documenten van Edward Snowden. Een regering die daarmee dreigt verliest elk recht van spreken. Zoals ook Putin elk recht van spreken heeft verloren met z’n annexatie van de Krim. Clegg heeft gelijk over het aanschurken van Farage tegen Putin, maar is niet langer een geloofwaardige criticus. Wel als-ie met zijn partij uit de regering-Cameron was gestapt. Zoals het ook volstrekt ongeloofwaardig klinkt als Putin de Oekraïense democratie en rechtsstaat laakt, terwijl het daarmee in Rusland veel slechter is gesteld. Farage verliest alle geloofwaardigheid door tegen Putin aan te schurken.
Een verhaal van louter verliezers. Ze zijn verblind door de effecten van hun eigen optreden dat ze buiten de orde achten, maar ze de ander graag op afrekenen. Door de ander terecht te wijzen proberen ze hun eigen tekort te camoufleren. Terechtgekomen op de glijdende schaal van de praktische politiek zijn types als Putin, Clegg en Farage onder een ethische grens gezakt. Aan ons is het om ze allen zonder onderscheid af te wijzen.
De afgelopen weken is de Nederlandse regering onder druk gezet om op enigerlei wijze de strijd in Afghanistan voort te zetten. De Nederlandssprekende VS-ambassadeur bij de Nato Ivo Daalder en de Britse vice-premier Nick Clegg namen die taak op zich.
Volgens VS-vertegenwoordiger voor Afghanistan en Pakistan Richard Holbrooke heeft de coalitie in Afghanistan geen exit-strategie. Volgens hem bestaat er wel een overgangsstrategie tot 2014. Een overall strategie voor Afghanistan bestaat niet.
In een NRC-interview zegt journalist Bob Woodward dat volgens de hoogste VS-generaal David Petraeus buitenlandse troepen niet erg belangrijk zijn. De deelname van Nederland, liefst boots on the ground en gesneuvelden is dus primair van politiek en niet van militair belang. President Barack Obama lijkt de weg kwijt.
Daarbij komt de rampzalige binnenlandse situatie in Afghanistan. Zoals gemanipuleerde verkiezingen, corruptie en een stokkende opbouw van defensiemacht en binnenlands bestuur. President Hamid Karzai maakt openlijk ruzie met generaal Petraeus.
Wat vindt u? Zijn militaire voorwaarden en noodzaak aanwezig om Nederlandse troepen naar Afghanistan te sturen? Zoniet, kan Nederland dan om politieke of symbolische redenen troepen sturen? Hoe omvangrijk moeten die zijn? Graag uw mening.
Foto: Amerikaanse soldaten zitten vast in het zand in het zuiden van Afghanistan.
George Knight 
