Ook partijverlaters ontkennen de waarheid over FvD. Het gaat niet om de persoonlijkheid van Baudet, maar om zijn politieke koers

Thierry Baudet ontwikkelt zich tot een tragische figuur die niet kan ontsnappen aan zijn eigen schaduw. Tijdens de campagne voor het Oekraïne-referendum van april 2016 beweerde hij dat hij geen ambitie had om politicus te worden en daarvoor niet de juiste kwaliteiten had. Het wekte daarom verbazing dat hij er in 2016 voor koos om partijpoliticus te worden. Maar hoe zit het op dit moment dan met die kwaliteiten?

Een hoop onduidelijkheid over Baudet en FvD komt voor uit het profiel van FvD dat vaag is, niet door een gedegen politiek programma wordt geschraagd en ook nog eens in beweging is. Velen uit de achterban van de partij profileren zich als conservatief-liberaal en denken dat dat het profiel van de partij is en ze thuiskomen in een conservatief-liberaal nest. Maar ze hebben het mis en kloppen aan bij het verkeerde huis.

De wisselvalligheid en de ideologische keuze van Thierry Baudet én de gesloten, centralistische en niet-democratische organisatie van de partij is de sleutel tot de oplossing waarom velen beseffen zich niet thuis te voelen in FvD. Ze worden teleurgesteld omdat ze niet ondersteund worden in hun overtuiging omdat Baudet een andere overtuiging heeft dan ze denken. De meeste gevestigde media maken dezelfde inschattingsfout en hebben niet door dat er een fundamenteel verschil is tussen conservatisme en nieuw-rechts dat Baudet losjes aanhangt. Ook iemand als de links-radicale denker Merijn Oudenampsen poetst om onduidelijke redenen dat verschil weg en rekt het conservatisme zo ver en oneigenlijk op dat het identiek wordt met revolutionair. Is het een wonder dat de achterban van FvD ook niet meer weet wat het profiel van de partij is en ze denken bij een liberaal-conservatieve partij thuis te komen die in werkelijkheid in de kern heel anders van profiel is?

Het lijkt er sterk op dat Baudet zich spiegelt aan het gedrag van Trump die zich tegenover journalisten en opponenten meent alles te kunnen veroorloven. Maar het verschil in politieke cultuur tussen VS en NL is groot. Daarbij houdt Trump met intimidatie tot nu toe zijn gelederen gesloten. Dat lukt Baudet niet, gezien de episode Henk Otten en recente ontwikkelingen van partijverlaters die met veel rumoer FvD de rug toekeren.

Daar zit ‘m de essentie van de politieke sjacheraar Baudet die uit overtuiging conservatief noch liberaal is, maar in de hoek van alt-right te vinden is met openingen naar rechts-christelijk gedachtegoed. Niet alleen Baudets imitatie van Trumps persoon leidt tot ongepast en kinderachtig gedrag waar hij net als Trump mee denkt weg te kunnen komen, wat in de Nederlandse politieke cultuur echter niet lukt omdat de verhoudingen anders zijn. Ook Baudets overname van politieke standpunten van Trump of van mensen uit diens directe omgeving zijn steeds verder af komen te staan van het rechts-liberalisme en het traditioneel-conservatisme.

Partijverlaters en critici binnen de partij redeneren naar een harmonie toe om hun eigen eerdere keuze te rechtvaardigen die bestond uit hun kritiekloze en verregaande identificatie met Baudet. Nu verwijten ze hem ‘slechts’ dat hij onhandig opereert en zijn eigen individuele boreale fantasieën voor het opereren van een politieke partij zet, en zo de partij beschadigt. Kwestie van vorm en handigheid dus. Cosmetica, maar geen inhoud. Maar niets is minder waar. Ze gaan (nog) niet zover om toe te geven dat ze zich vergist hebben in de koers van Baudet die FvD ver naar rechts heeft getrokken in de richting van het alt-right gedachtegoed.

Illustratief is een tweet van partijverlater Sonny Spek nadat hij zijn lidmaatschap van FvD heeft opgezegd vanwege de intimidatie door Baudet van journalist Chris Aalberts op een partijbijeenkomst: ‘Niet omdat ik het oneens ben over richtlijnen of standpunten, maar puur door de persoonlijkheid van @thierrybaudet’. In een stuk voor TPO waarin hij zijn keuze toelicht zegt hij in een tussenzin: ‘ik vond Forum voor Democratie eerder een middenpartij’. Dat bracht mij tot een tweet: ‘Hemeltje, u bent student politicologie en meende dat FvD een middenpartij is. Meent u dat serieus? Is er iets mis met het hoger onderwijs en de overdracht van informatie of met uw meningsvorming? Iedereen heeft zijn momenten, dus laten we compassie tonen, maar dit is bizar.’ Essentie is hoe een verstandig iemand als Spek zich liet misleiden en FvD niet kon ‘lezen’.

Zo resteert het beeld van een partijleider die niet koersvast is maar radicaliseert richting alt-right, zich zonder daar goed de gevolgen van te doordenken als een politieke amateur spiegelt aan buitenlandse voorbeelden en uit gebrek aan politieke vaardigheden een vaag profiel laat ontstaan waar rechts-liberalen en conservatieven zich evengoed in kunnen herkennen als rechts-extremisten, neo-nazi’s en witte nationalisten. Vraag is of het ook maar op enigerlei wijze bewust bedoeld is door Baudet, maar de laatsten passen onderhand het best bij het gedachtegoed van FvD en de eersten dienen in de praktijk als laag vernis om de partij maatschappelijk aanvaardbaar te houden. Met als gevolg dat partijleden als Sonny Spek en de meeste media de partij verkeerd interpreteren en associaties met liberalisme en conservatisme blijven oproepen. De verwarring is volmaakt.

Foto: Schermafbeelding van deel artikel ‘Thierry Baudet is de reden waarom ik opstap bij Forum voor Democratie; De druppel was de manier waarop hij Chris Aalberts probeerde te intimideren’ van Sonny Spek op TPO, 22 september 2019.

Kanttekening bij ‘Make America Hate Again’ van deathcore band Thy Art Is Murder. Is het satire die zijn doel voorbijschiet?

De Australische deathcore band Thy Art Is Murder spreekt zich in het nummer ‘Make America Hate Again’ van het op 26 juli 2019 te verschijnen album ‘Human Target’ uit over de VS. Deathcore wordt door de meeste fans als een verguisde term gezien. Een commentaar op nuclearblast.com zegt over dit nummer: ”’Make America Hate Again‘ is niet bedoeld om de meer naar rechts leunende toehoorders van de linkse band te vervreemden; het is een aanval op het hele politieke systeem, de verwachting hekelend dat elke regering dingen “geweldig” voor de massa’s zal maken.’ Klopt dit commentaar en hoe pakt deze satire echt uit bij de supporters?

Er dreigt het Jacobse en Van Es-effect, namelijk dat de satire andersom wordt opgevat dan bedoeld wordt. Een commentaar bij de video van ene Zachary Scott wijst in die richting: ‘I am very conflicted. I love the band but find myself disagreeing with these calls to violence. I understand that they may be/are hyperbolic, but in an era where calls to violence are growing, this is unnerving.’ Ofwel, beangstigend. Hebben de aangesprokenen door dat het chargerend is bedoeld? Dus een poging om iets door overdrijving belachelijk te maken. Zelfs dan, ook als ze doorhebben dat het satirisch is bedoeld, dan kunnen ze de dramatische overdrijving opvatten als een realistisch politiek programma. Hoe verantwoordelijk is het dan van een Australische band om oproepen tot geweld die binnen de Amerikaanse samenleving al zo sterk leven verder aan te wakkeren? Hoewel het onduidelijk is hoever de invloed van deze band doordringt tot de haarvaten van de Amerikaanse samenleving.

Wie profiteert het meest van ‘een aanval op het hele politieke systeem?’ Is dat de linkse beweging van de VS waar de band blijkbaar mee sympathiseert of zijn dat de tegenstanders? Beide kampen kunnen niet in gelijke mate profiteren. Is het niet vooral de alt-right, voormalig Breitbart ideoloog en adviseur van Trump Steve Bannon die een duistere kijk op de VS verspreidt en de ondergangsfantasie die Thy Art Is Murder persifleert serieus meent? Het risico bestaat dat een achterban van radicaal-rechts en extreem-rechtse activisten, witte racisten en neo-nazi’s door de teksten van Thy Art Is Murder bevestigd wordt in een Powelliaanse Rivers of Blood ondergangsfantasie of positiever gezegd, waarschuwing. Zo kunnen de aanhangers van Bannon of andere rechtse activisten aan dit nummer ondersteuning voor hun overtuiging ontlenen. Dat sterkt ze in hun motivatie. Als dat vanuit de subcultuur van de deathmetal of deathcore aangevuld en verdubbeld wordt met ‘een cultuur van de dood’ waar deze keer niet de kritiek op abortus of euthanasie mee bedoeld wordt, maar op de verharding van de politieke strijd met grof geweld, dan schiet dit nummer definitief zijn doel voorbij.

Hoofdoorzaak van rentree Europees antisemitisme is normalisering van extreem-rechts dat de radicale islam extra vleugels geeft

Sociale media schieten alle kanten op. Voor een blogger is het dan ook ondoenlijk om alle negatieve commentaren op het eigen blog te zien. Laat staan te weerleggen of te corrigeren. Maar toevallig kwam ik bovenstaande reactie tegen bij een artikel op het blog van E.J. Bron. Het individu achter The Balkans Chronicles had op 2 januari 2019 bij mijn commentaar ‘Afleiding voor identificatieprobleem van rechtse Joden. Hoe door extreemrechts in Europa en VS het antisemitisme z’n rentree maakt’ gereageerd. Ik had het individu vervolgens met als onderwerp ‘Moderatie’ een e-mail gestuurd met de tekst ‘Uw reactie op mijn blog is verwijderd omdat u geen argumenten geeft, maar enkel niet onderbouwde verwijten en vraagtekens over mijn vermeende gebrek aan motivatie. Ik ga graag het debat met u aan, maar dan op een serieuze, faire manier aan de hand van feiten en argumenten.’ Het individu antwoordde niet, maar plaatste enkele uren later op het blog van E.J. Bron bovenstaande reactie. Daar reageerde ik zojuist op met de volgende reactie:

Ik haat geen Joden, en ik heb nooit gezegd dat ik Joden haat of heb me ooit hatelijk over Joden uitgelaten. U verwijst naar mijn commentaar, maar daar noch in welke uiting van me is haat tegen Joden terug te vinden. U kunt niet onderbouwen wat u zegt. U had het dan ook beter niet kunnen zeggen.

Het is dan ook onduidelijk waar u uw mening op baseert. Graag geef ik u een toelichting over dit commentaar waar u naar verwijst. De vork zit naar mijn idee anders in de steel dan u meent. Ik breng een andere nuancering aan. In de uitwisseling van reacties met Awi Cohen bij dit commentaar heb ik een en ander al toegelicht.

In het commentaar verwijs ik naar de video ‘Hoe door de massa-immigratie in Europa het antisemitisme zijn rentree maakt’ van ‘Do re mi fa so la ti’. De claim van die video is dat door de massa-immigratie van moslims naar Europa het antisemitisme zijn rentree maakt. Ik ontken het antisemitisme van moslims niet en keur dat af. Een aanhanger van de islam of welke religie dan ook ben ik overigens niet, hoewel ik het grondrecht van de vrijheid van godsdienst erken. Ik ontken evenmin dat er op dit moment een opleving van het antisemitisme in Europa is.

Ik leg alleen de hoofdoorzaak van de rentree van het antisemitisme in Europa niet bij de massa-immigratie, maar bij de normalisering van extreem-rechts.

Reden daarvoor is naar mijn idee dat de radicale islam in Europa weliswaar kwantitatief is gegroeid, maar in de kern van het establishment van politiek en media weinig steun heeft verworven. Dat is anders bij de rechts-extremisten die in sommige landen in de mars door de instituties verder zijn gekomen dan de radicale islam. Zie Trump, zie Orban, zie Kaczyński en zie de marginale Jean-Marie Le Pen en Gerard Batten (UKIP). Die machtspositie maakt naar mijn idee het verschil voor die normalisering.

Die rentree koppel ik dus niet aan de massa-immigratie van moslims, maar aan de opkomst van extreem-rechts in de VS dat door de opkomst van president Trump en (de inmiddels door Trump afgedankte) adviseur Steve Bannon (oud-hoofdredacteur Breitbart) aan populariteit en publiciteit heeft gewonnen. Miljardair Robert Mercer en diens dochter Rebekah steunden Bannon tot nu toe ruimhartig met financiële middelen en het vermoeden bestaat dat die steun gecontinueerd wordt in Bannons kruistocht met de opzet om radicaal-rechtse partijen in Europa met elkaar te verbinden. Ofwel, extreem-rechts in de VS, en in het kielzog daarvan in Europa, is met ruime geldelijke middelen opgestoomd naar de kern van de politiek.

Die opkomst en de normalisering van extreem-rechts, witte nationalisten, neo-Nazi’s en Ku Klux Klan-leden kwam tot uitbarsting bij de mars in Charlottesville van augustus 2017 waarbij 1 dode viel en de vergoelijkende reactie erop van president Trump die dat rechts-extremisme niet ondubbelzinnig veroordeelde. Trump kreeg daarop veel kritiek.

De rechts-extremisten schreeuwden leuzen als ‘Jews will not replace us’ en de nazi-leus ‘blood and soil‘, droegen Swastika-vlaggen en waren klaarblijkelijk geobsedeerd door Joden. Een rechtse demonstrant verklaarde in de media: ‘This city is run by Jewish communists and criminal niggers’. De marcheerders droegen hemden die praatten over Adolf Hitler. Kortom, extreem-rechts heeft een sterke onderstroom van antisemitisme.

Ik vraag me daarbij af hoe radicaal-rechtse Joden als Leon de Winter die onvoorwaardelijk president Trump steunen die tegengestelde geluiden met elkaar in harmonie kunnen brengen. Want hoe kan iemand van welke achtergrond dan ook die zich verzet tegen antisemitisme of racisme in algemene zin, het opnemen voor Trump die samenwerkt met rechts-extremisten en ze in de praktijk uit de wind houdt en niet ondubbelzinnig veroordeelt? Dat is uiteindelijk een vraag van moraliteit voor elk individu.

Het zal duidelijk zijn dat ik geen politieke bondgenoot van Trump of extreem- of radicaal-rechts ben. Van extreem- of radicaal-links trouwens evenmin. Evenmin ben ik een aanhanger of goedprater van de radicale islam en tolereer de islam niet van harte, maar simpelweg omdat de vrijheid van godsdienst onder de rechtsstaat is gegarandeerd. Evenmin haat ik Joden of welke bevolkingsgroep dan ook.

Ik probeer de wereld te verklaren aan de hand van de feiten en de wisselwerking daartussen. Een paradox als rechtse Joden die via een omweg het antisemitisme van David Duke of Richard Spencer steunen probeer ik te begrijpen. Of evangelische christenen die Trump steunen die alles doet dat tegenstrijdig is en dat haaks staat op de leer en het geloof van Jezus Christus.

Over de vraag of de rentree van het antisemitisme in Europa ongewenst is zijn we het denk ik eens. Dat antisemitisme is ongewenst en moet bestreden worden. Alleen over de vraag wat de precieze oorzaak is van die rentree zijn we het oneens. Ik leg die oorzaak bij de normalisering en vermaatschappelijking (mede in politiek en media) van extreem-rechts waardoor het bestaande antisemitisme van de radicale islam extra vleugels krijgt die het daarvoor niet had.

Foto: Schermafbeelding van een reactie van The Balkans Chronicles op het blog van E.J. Bron, 2 januari 2019.

RT Deutsch doet verslag van oproep van Duitse buitenlandminister Heiko Maas om op te komen tegen de rechts-extremisten

Een a-typisch bericht van RT (voorheen: Russia Today) Deutsch. RT doet verslag van het bezoek van de Duitse minister van Buitenlandse Zaken Heiko Maas (SPD) aan het voormalige concentratiekamp Dachau. Hierbij veroordeelt hij de rechts-extremistische betogingen in Chemnitz waarbij de Hitler-groet werd gebracht. RT benadrukt doorgaans de verdeeldheid in westerse landen en probeert de radicalen aan beide zijden van het politieke spectrum wind in de zeilen te geven. Reden dat RT dit bericht brengt is dat Maas benadrukt dat de Duitse politiek het niet alleen afkan en de burgers hun mond open moeten doen. Indirect geeft Maas hiermee aan dat de Duitse politiek dit niet alleen aankan en de regie dreigt te verliezen. Dat benadrukt RT Deutsch.

Naar schatting 8000 tegenstanders van migratie betoogden in Chemnitz. Maas roept burgers op om van de bank te komen, niet langer weg te kijken, in actie te komen en de rechts-extremisten van repliek te dienen. Hij vreest naast maatschappelijke onrust ook voor Duitslands reputatie in het buitenland. Democraten en goedwillenden vormen de meerderheid van de bevolking, maar ze moeten zich wel laten horen en de publieke opinie niet laten kapen door een kleine rechts-extremistische minderheid. Het is een les die voor alle liberale democratieën geldt. De boodschap van Maas is dat de democratie elke dag weer verdedigd moet worden.

Racistische uitspraak van Trump is minachtend, kortzichtig en politiek dom

President Trump heeft kritiek gekregen over een uitspraak die velen als racistisch en grof zien. Hij zei in een bijeenkomst met senatoren over immigratie ‘Why are we having all those people from shithole countries come here?’ Hiermee verwees hij volgens sommige aanwezigen naar Haïti en Afrikaanse landen. Trump voegde nog toe dat immigranten uit landen als Noorwegen zijn voorkeur genieten. Hij sprak op 10 januari met de Noorse premier Erna Solberg. Eruit blijkt dat Trump het verschijnsel immigratie niet doorgrondt. Migranten verhuizen naar een ander land in de verwachting om het voor zichzelf of hun kinderen beter te krijgen. Wat het voordeel voor Noren zou zijn om de verworvenheden van hun goed georganiseerde, egalitaire verzorgingsstaat in te wisselen voor de VS met een onberekenbare president, een onberekenbaar en vastgeroest politiek systeem dat danst naar de pijpen van big money en een in snel tempo afbrokkelende verzorgingsstaat is de vraag.

Is Trump een racist? Ja, dat is hij en is geen verrassing. In vele commentaren wordt opgemerkt dat Trump een uitzondering is. Andere presidenten toonden in het openbaar in woord en daad -zoals hulpprogramma’s- compassie met minder bedeelden in minder bedeelde landen. Trump probeert zijn minachtende houding niet eens te verbergen. Hij gaat ermee de boer op om zijn steeds smaller wordende basis -die dik onder de 40% is gezakt- krampachtig vast te houden. Meest verbazingwekkend is nog de uitblijvende reactie van kerkelijke leiders en zijn partij om afstand te nemen van dit soort uitspraken van Trump. Kerken en de Republikeinse partij lopen de kans om voor tientallen jaren de steun van jongeren -de Millennials– te verliezen. De gezaaide wind wordt bij de tussentijdse verkiezingen van november 2018 voor het eerst als storm geoogst.

Neo-nazi’s ‘bewaken’ Europese 18de eeuws kunst in Museum Minneapolis. Deze interesse voor kunst is in Nederland onmogelijk

Reuring in een Amerikaans museum. Het is weer eens iets anders, een groepje van drie neo-nazis dat naar de derde verdieping van een museum gaat om 18de eeuwse Europese kunst ‘te bewaken’. Gevolgd door linkse activisten. Witte kunst bevestigt in de ogen van de drie ‘Heil Trump’ roepende demonstranten de blanke hegemonie. Een handgemeen ontstond waarbij de bewaking moest optreden om erger te voorkomen. Het Minneapolis Institute of Arts heeft een befaamde collectie schilderijen. Raw Story doet in een bericht verslag.

Hoe anders gaat dat in Nederland. Daar hebben rechts-radicale partijen geen interesse in Nederlandse kunst. Op geen enkele manier speelt Nederlandse cultuur een rol in hun politieke strijd. Niet als verwijzing, niet als symbool dat helpt om zich af te zetten tegen buitenlandse kunst of als bevestiging van het thuisgevoel. Elke interesse voor kunst ontbreekt, zelfs als het louter voortkomt uit politieke interesse. Voor Nederlands radicaal-rechts bestaat Nederlandse kunst niet. Hoe anders was dat vroeger en hoe anders is dat nog steeds in andere landen als België, Duitsland, Frankrijk of de VS waar Europese kunst in elk geval binnen het blikveld van neo-nazi’s valt. Hoe gespeeld hun beweegredenen ook zijn. Kan iemand het zich voorstellen, Nederlandse rechts-radicalen die het Rijksmuseum inlopen om de Europese 17de of 18de eeuwse kunst te gaan ‘bewaken’?

Voor het eerst lijkt het ondermaatse Nederlandse kunstonderwijs vruchten af te werpen. Nederland heeft weer iets om trots op te zijn. Nederland als gidsland van nihilisme en gebrek aan interesse voor eigen cultuur. Waar ‘foute’ mensen nooit op verkeerde ideeën over kunst worden gebracht omdat kunst voor hen totaal niet telt.

Foto 1: Schermafbeelding van deel artikel ‘‘Heil Trump!’: Brawl erupts inside the Minneapolis Institute of Art as protesters confront neo-Nazis’ in Raw Story, 27 februari 2017.

Foto 2: Hendrick ter Brugghen, De Gokkers (The Gamblers), 1623. Collectie: Minneapolis Institute of Art (The William Hood Dunwoody Fund). 

Nogmaals over homohaat en Sochi: From Russia With Hate

In postings, zie hier en hier over Russische anti-homo wetgeving, de verslechterende positie van LGBT’s en een pleidooi voor een boycot van de Olympische Winterspelen van Sochi opperden enkelen hier het idee dat het wel meeviel. Zoals: ‘In Rusland mag men gerust homo of lesbo zijn, niemand die u een strobreed in de weg zal leggen‘ of ‘De wetgeving is nog maar net in place. Het moet nog maar blijken wat de consequenties daarvan zullen zijn voor de homo’s.‘ Mij trof zelfs het verwijt dat opkomen voor de burgerrechten van homo’s een emotionele daad was. Altijd een methode om iemands motivatie en oprechte zorgen verdacht te maken.

Blijkbaar zijn sommige Nederlanders er niet van overtuigd hoe onvergelijkbaar slecht het gesteld is met de rechten van homo’s in Rusland. Da’s verder niet van groot belang, maar het verstoort wel de eensgezindheid om het op te nemen voor anderen die het moeilijk hebben. ‘The Kernel‘ beschrijft hoe Russische homo’s door neo-nazi’s worden lastiggevallen en vernederd. Als ultieme wraak wordt een video ervan op YouTube gezet. YouTube laat dit dus passeren. Hierboven een voorbeeld. Voor een westers publiek nu van Engelse ondertitels voorzien. Omdat dit in lijn is met het beleid van de Russische overheid weten de neo-nazi’s dat ze ongestraft hun gang kunnen gaan. Ze weten dat ze van de overheid niets te vrezen hebben. Zelfs gesteund worden.

Alia al Mahdi onder vuur van zowel islamisten als liberalen

Alia al Mahdi die twee weken geleden met het vrouwencollectief FEMEN naakt voor de Egyptische ambassade in Stockholm protesteerde tegen de nieuwe grondwet ligt van alle kanten onder vuur. Activist Mahmoud Abdel Rahman heeft een klacht bij de openbare aanklager ingediend met het doel Alia haar Egyptische burgerschap te ontnemen, aldus Al Arabiya. Ze zou het imago van Egypte aangetast en de islam bespot hebben. Abdel Rahman vraagt de aanklager Alia op een lijst te zetten zodat ze bij binnenkomst in Egypte gearresteerd kan worden. Alia al Mahdi heeft op 15 december 2012 de afdeling FEMEN Egypt opgericht. Voor vrouwenrechten.

Paradox is dat arrestatie op deze gronden haar gelijk zou aantonen. Namelijk dat de islamisten in Egypte de macht naar zich toegetrokken hebben. De liberale Saudische schrijver Turki Al-Hamad vergelijkt de islamisten met neo-nazi’s. Evengoed kan echter beweerd worden dat Alia al Mahdi het vuur van de vrijheid en de tolerantie brandend houdt voor Egypte. Zij accentueert met haar protest de pluriformiteit en tolerantie van de Egyptische samenleving. Inclusief de vrijheid van godsdienst die religiekritiek en afvalligheid toestaat.

Abdel Rahman heeft kennelijk problemen met vrouwen die zich ontbloten, want hoe kan-ie anders in een naakte vrouw een bezoedeling van Egypte en bespotting van de islam zien? Het wachten is op een aanklacht tegen buikdanseres Sama El-Masry die ook protesteerde tegen de greep naar de macht door de islamisten. Het wachten is sowieso op een aanklacht tegen iedereen die kritisch is over de islam of president Morsi.

Alia al Mahdi lijkt zich niet te laten intimideren door alle bedreigingen. Tot aan doodsbedreigingen toe. Ze wil in de toekomst terugkeren naar Egypte, maar vermoedt dat ze onder het huidige regime in de gevangenis eindigt en wellicht vermoord wordt. Nu heeft ze asiel in Zweden. Over de liberale oppositie is ze evenmin te spreken. Die meet volgens haar met twee maten. Ze spreken over vrijheid, maar verwijten haar met haar protesten de islamisten een excuus te geven om hard op te treden. De tragiek van Egypte is dat zowel islamisten als oppositie weinig democratische besef hebben. Het geluid van de vrijheid moet van individuen als Alia al Mahdi komen. Ze verwacht dat in de komende tijd de vrouwenrechten verder ingeperkt worden.

Foto’s: Publiciteitsmateriaal FEMEN Egypt op Facebook en Blogspot

PVV voelt zich aangesproken door Duitse brochure over neonazi’s

Geert Wilders maakt zich kwaad over een brochure ‘Zwischen Propaganda und Mimikry – Neonazi-Strategien in Sozialen Netzwerken‘ van de Amadeu Antonio Stiftung die in opdracht van het Duitse ministerie van Justitie wordt verspreid. De titel suggereert dat neonazi’s door veinzen hun ideologie camoufleren. De brochure moet dienen om een jong publiek van 13 tot 18 jaar hiervan bewust te maken en van tegenargumenten te voorzien.

Media-educatie is niet nieuw en komt mede voort uit de kritische mediatheorie van Hans Magnus Enzensberger en Neil Postman. In het digitale tijdperk verzamelen stammen zich met gebruik van de techniek rond gedachtengoed, komen tot een afgesloten identiteit en trachten anderen te beïnvloeden. Tegen de achtergrond van een continu bombardement van een cultuurindustrie dat ons allen treft. De theorievorming is inmiddels verder, maar in grote lijn kan men zeggen dat de brochure een specifieke groep aanpakt en de status quo laat liggen. Het voorwoord is van FDP-minister van Justitie Sabine Leutheusser-Schnarrenberger.

De Amadeu Antonio Stiftung ageert samen met no-nazi.net tegen anti-semitisme en rechts-extremisme, maar ook tegen racisme, anti-Roma en alles wat het als mensonvriendelijke uitingen ziet. Zo timmert de Stiftung politiek aan de weg en mobiliseert het krachten tegen de doelen dat het zich gesteld heeft.

De volgende passage is illustratief hoe de brochure uitwaaiert: Unter dem Banner von rechtspopulistischen Parteien, wie »Die Freiheit« oder den »Pro«-Bewegungen, versammeln sich jene, die den Islam als die Gefahr für Europa wahrnehmen, die mit allen Mitteln abwehrt werden müsse. Neben dem Islam wird die multikulturelle Gesellschaft abgelehnt und ebenso die Grünen, die man für die jetzige Gesellschaft verantwortlich macht. Alles wordt op een hoop geveegd. Het staat een politieke partij immers vrij om de islam als gevaar te zien, het multiculturalisme af te wijzen en de ‘oude’ politiek daarvoor verantwoordelijk te stellen.

In kamervragen aan minister van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal veronderstelt Wilders dat-ie op de korrel genomen wordt. Da’s merkwaardig, want de PVV wordt nergens genoemd. Wilders fungeert wel op een gereproduceerde Facebook-pagina van een bijeenkomst van de partij ‘Die Freiheit‘. Da’s misschien een goedkope manier van ‘guilt by association’, maar tekent voornamelijk het gebrek aan focus van de brochure. Die is gericht op de Duitse situatie met neonazi’s en merkwaardig is dat Wilders zich aangesproken voelt.

Foto: Gereproduceerde Facebook-pagina met verwijzing naar Geert Wilders op p.11 van de brochure ‘Zwischen Propaganda und Mimikry – Neonazi-Strategien in Sozialen Netzwerken’