Anti-integratie: ontsporende apartheid van YouTube-kanaal DOAM

YouTube-kanaal DOAM – Documenting Oppression Against Muslims gaat over onderdrukking van moslims. Dat ter discussie stellen is een goede zaak, mits de feiten goed worden voorgesteld. Maar uit allerlei voorbeelden blijkt het daaraan te schorten. DOAM neemt een loopje met de feiten en verdraait de waarheid. Het stelt reacties op het item van Willem Wever van mei 2015 anders voor dan ze waren. DOAM vergroot de reacties van rechtse media als GeenStijl en de PVV uit tot ‘Islamophobia hysteria in Holland’. Dat kan DOAM niet hardmaken. Presentator Ajouad El Miloudi die werkt voor KRO, BNN en NCRV wordt door DOAM in de hoek geduwd. Hij is echter geen ‘Muslim TV presenter’ maar een talentvolle jonge radio- en televisiemaker die ook voor het seculiere BNN werkt. DOAM laadt de verdenking op zich voor apartheid te gaan en ten koste van alles moslims apart te willen houden. DOAM documenteert vooral eigen bekrompenheid en simplisme. Mijn reactie op DOAM:

What are the facts? As a Dutchman who watches Dutch TV and follows the Dutch news I have heard nothing about this case. So, how representative is this ‘case’? Dutch state of law guarantees freedom of religion which is greater than in all islamcountries. So, please, DOAM what are the facts? Please try to distinguish between islamophobia which is determined by the government (KSA, ISIL, Turkey or Iraq) or personal responses to religion. Try not to turn people against the Netherlands which has its flaws, but is in no way an anti-religion or anti-islam country.

Ewald Engelen voelt zich monddood gemaakt in het publieke debat

Sociaal-geograaf Ewald Engelen heeft gelijk over Europese integratie, scherpere begrotingstekortcontrole van de Europese Commissie, het bezuinigings- en lastenverzwaringsbeleid van Nederlandse regeringen, het aanpakken van de bancaire sector en de huizenzeepbel. Maar krijgt het niet. Zo meent hij in een persoonlijk gesprek op 10 maart 2015 met WeAreChangeRotterdam. Terugkijkend op zijn eigen opereren in de media leidde dat er de afgelopen twee jaar toe dat hij steeds feller en scherper werd in het publieke debat. En gefrustreerder omdat hij monddood werd gemaakt. Engelen werd er rond het uitkomen van zijn boek De Schaduwelite in oktober 2014 overspannen van. Nu neemt hij meer afstand tot sociale media en journalistiek.

Engelen legt uit hoe hij in zijn boek uiteenzette hoe de Nederlandse financiële elite voor de crisis bereikte dat Nederlandse banken geen strobreed in de weg werd gelegd. Maar na de crisis werd de rekening van vele miljarden euro’s van wat er was misgegaan met goedvinden van een meerderheid van de politiek eenzijdig bij de belastingbetaler gelegd. Engelen merkt op dat het de bancaire sector goed uitkomt dat zijn kritische stem in het publieke debat feitelijk niet meer klinkt. Hij weet niet of het bewuste strategie was om hem pootje te lichten, maar hij kan zich goed voorstellen dat het links laten liggen van hem de financiële sector wel uitkomt.

Engelen is door de ontvangst van zijn boek erg negatief geworden over de Nederlandse journalistiek die hem afviel over een schaduwlijst (‘ledenlijst’) van hoofdrolspelers die onderdeel uitmaakte van zijn boek. NCRV’s Altijd Wat liet hem in de val lopen, zo denkt hij achteraf. Voorheen zag hij de pers als een noodzakelijke tegenmacht die vanuit maatschappelijk belang namens de burgers in het democratische proces sprak. In deze visie is het de functie voor wetenschappers en journalisten om achter de macht te kijken met het doel om de belangen en het wangedrag van machthebbers te openbaren. Nu suggereert Ewald Engelen dat journalistiek een instrument van de macht is dat niet de intentie heeft om de macht bloot te leggen en te openbaren, maar juist te bevestigen. De argumenten uit zijn boek ziet hij door de gevestigde media zo goed als genegeerd.

Parodie Downton Abbey met George Clooney en vaste cast

Een parodie van het Britse kostuumdrama Downton Abbey voor het charitatieve Text Santa dat geld ophaalt voor goede doelen. Van dit kostuumdrama wordt nu door de NCRV het vijfde seizoen uitgezonden. De parodie steekt de draak met de conventies van de Engelse hogere klasse die lastig kan wennen aan maatschappelijke veranderingen en de eigen privileges ongaarne afstaat en zich stijfjes door de tijd beweegt. Maar ook met de bedienden op de onderverdieping die zichzelf zo wegcijferen in dienst van de werkgever dat het lachwekkend wordt. Gasten als Jeremy Piven (Mr. Selfridge) en George Clooney als ‘the Marquis of Hollywood’ laten de vaste cast van Downton Abbey ontdooien. Eindelijk. Maar: voor maar negen minuten. Het blijft immers een parodie.

Doneren naar Text Santa kan hier.

NCRV past stelling over Demmink onzorgvuldig aan

De affaire Demmink brengt het slechtste in iedereen naar boven. Nu is er NCRV’s Stand.nl dat een stelling waar men kan stemmen over minister Opstelten en Demmink opvallend heeft aangepast. Op een niet-logische wijze. De reden is onduidelijk. Is een journalist onzorgvuldig geweest of zijn er hogere krachten aan het werk? Als reactie heb ik op Stand.nl bovenstaande stelling opgesteld die vraagt naar het handelen van de redactie van Stand.nl. Niet om deze redactie te treffen, maar om te begrijpen hoe de Nederlandse journalistiek werkt. En hoe onafhankelijk van de politiek het wenst te opereren. Geef hier of hieronder uw mening over de stelling.

De affaire Demmink maakt een ontwikkeling door. Eerst stond het vermeend misbruik van minderjarige kinderen door de toemalige hoogste ambtenaar van Justitie secretaris-generaal mr. Joris Demmink centraal. Toen kwam daar de obstructie van de rechtsgang en klassejustitie in de politiek bij. En hoe langer deze al sinds de jaren ’90 spelende zaak loopt hoe meer het gaat om de intimidatie en de integriteit van de gevestigde media. Nu lopen pedofilie, politieke machinaties en het adequaat handelen van de Nederlandse journalistiek door elkaar heen. Iedereen die het veld betreedt stapt in een mijnenveld waarin niet altijd meer duidelijk wordt wie de bommen plaatst en met welk tijdsmechanisme ze tot ontploffing worden gebracht.

De affaire Demmink verziekt het vertrouwen tussen openbaar bestuur en burgers. Ook tussen Nederlandse politici en critici in de VS en Europa. De rechtsstaat Nederland wordt erdoor beschadigd omdat een diepgaand onderzoek uitblijft en de regering geen openheid biedt. De Roestige Spijker die op wettelijke gronden openbaarheid vraagt wordt aan het lijntje gehouden. De affaire Demmink krijgt naast het kindermisbruik, de politiek en de media daarom een vierde dimensie. Het wordt een staalkaart van het democratisch tekort. Het tekent de kloof tussen de democratische instituties en de burgers die niet meer gedicht kan worden.

Foto: Schermafbeelding van stelling op Stand.nl ‘Redactie Stand.nl is onzorgvuldig in het aanpassen van stelling over Opstelten en Demmink‘