Sabra Ayres doet verslag uit Oekraïens Transkarpatië. Minderheden zien Russische bemoeizucht

alj

Freelancer Sabra Ayres schrijft voor Al Jazeera America een prachtig overzicht over het meest westelijke deel van Oekraïne dat reikt tot aan de Karpaten en de Pannonische vlakte. Waar de Beskiden wonen. Namen die zo nauw verbonden zijn met de geschiedenis van Centraal-Europa en de opkomst en ondergang van rijken, monarchieën, vazalstaten en landen dat het geen wonder is dat de oriëntatie van het gebied Europees is. Het gaat om de provincie Transkarpatië. Aan de andere kant van de Karpaten vanuit het Oosten beredeneerd.

Ayres laat bewoners van minderheidsgroepen als Roethenen en Hongaren aan het woord die ontkennen dat hun nationale identiteit bedreigd wordt door Oekraïne. Ze zijn niet altijd tevreden met hun huidige situatie ver weg van het machtscentrum Kiev en verfoeien het om hun zoons te moeten laten vechten in een oorlog tussen de broedervolkeren Rusland en Oekraïne, maar zijn niet voor separatisme van Oekraïne. De situatie in Donetsk en Loehansk dient als waarschuwing. Dat heeft de bevolking niets dan ellende en achteruitgang opgeleverd.

De bewoners zien bemoeizucht van de Russische propaganda om onrust te stoken en verdeeldheid te zaaien. Maar daar hebben ze geen behoefte aan. Een sterk staaltje van Russische desinformatie is een verslag van de Russische staatstelevisie ‘Rossia 24’ dat 10.000 Roethenen tijdens een congres autonomie geëist zouden hebben. Maar belangrijke Roethenen, zoals de feitelijke leider Yevhan Zhupan hebben nooit gehoord over zo’n bijeenkomst. Kortom, het gaat om fabricatie van de Russische propaganda. Zodat de onafhankelijkheid van de Roethenen sterker leeft in de Moskouse studio’s en de hoofden van gewone Russen dan in Transkarpatië.

Foto: Schermafbeelding van begin artikel ‘Nobody here is asking to leave Ukraine’: Minorities see Russian meddling’ van Sabra Ayres voor Al Jazeera America, 4 mei 2015.

Waarom keert Bulgaarse president zich tegen Russische expansie?

Er loopt een lijn van Bulgarije naar Oekraïne via Tatarstan en de Krim-Tataren. Daarom is het geen toeval dat Ukraine Today aandacht besteedt aan de toespraak van de Bulgaarse president in de Algemene Vergadering van de VN. Rosen Plevneliev keert zich tegen de Russische expansie en is voor de Oekraïense soevereiniteit.

Achtergrond is dat de Tataren in de autonome republiek Tatarstan als deel van de RF -hoewel de gerussificeerde nomenklatoera het zelf als deel van Rusland beschouwt- Bulgaarse wortels hebben. Evenals de Krim-Tataren zijn ze te herleiden tot tot de islam bekeerde etnische Turken. De Krim-Tataren worden door de annexatie -of correcter gezegd: de administratieve inlijving- van de Krim in maart 2014 door de RF vervolgd.

Dit brengt Volga-Tataren uit Tatarstan en Krim-Tataren tot het besef dat ze naast een gemeenschappelijke historie ook dezelfde belangen hebben. Gisteren protesteerde in Kazan een groep Tataren tegen de vervolging door de RF van de Krim-Tataren, aldus een bericht van de Russische oppositie waar Paul Goble naar verwijst.

Het optreden tegen de Krim-Tataren verstevigt niet alleen de banden tussen beide volkeren, maar vestigt opnieuw de aandacht op de onderdrukking en de russificering van etnische niet-Russische nationaliteiten en groepen binnen de RF. Het geeft westerse landen een aangrijpingspunt om de RF te verzwakken omdat deze zelf in Oost-Oekraïne grenzen, soevereniteit en autonomie van eigen minderheden ter discussie heeft gesteld.

c834f4d0c42a37d77dc9251818ae7b73

Foto: Protest in Kazan op 27 september 2014 door Tataren met borden waarop staat: ‘Krim-Tataren, Wij betuigen onze solidariteit met jullie!’, ‘Krim 1944-2014. Genocide moet niet worden herhaald!’, ‘Vervolging van de Tataren is de schande van Rusland’ en ‘VN, EU! Verdedig de Krim-Tataren’. Vertaling via Eurasia-blog van Paul Goble. 

Weer een petitie voor Papua. Nederland is extra verantwoordelijk

westp

Het onrecht dat minderheden aangedaan wordt is immens. Aan volkeren wordt zelfbeschikking ontzegd. Waar te beginnen met het uitspreken van steun? En wat levert een adhesiebetuiging meer op dan het geruststellen van het eigen geweten? Een al sinds 1962 sluimerend conflict is ‘Papua’ (ook wel West Papua) het voormalig Nederlands Nieuw-Guinea. Het komt erop neer dat het gebied door Indonesië bezet en geannexeerd wordt, een referendum dat de bevolking beloofd was nooit is gehouden maar uitdraaide op doorgestoken kaart en de internationale gemeenschap dat allemaal accepteert. Vaak tandenknarsend. Omdat Nederland een speciale verantwoordelijkheid heeft vanwege de overdracht van het gebied aan Indonesië is Nederland betrokken bij de geschiedenis. En de nasleep daarvan. Daarom is het logisch dat Nederlanders hun steun uitspreken voor de Papua-bevolking en de Nederlandse overheid onder druk zetten om eens op te treden. In de EU of in de VN.

Foto: Schermafbeelding van petitie ‘Free West Papua’. Tekenen kan hier. Zie ook: Facebook-pagina Free West Papua.