Veel is onduidelijk in Egypte. Maar duidelijk is dat de noodtoestand is afgekondigd, dat de liberale vice-president Mohamed El Baradei ontslag heeft genomen en dat het leger honderden doden heeft gemaakt onder de pro-Morsi demonstranten. De weg die het leger kiest is uitzichtloos. Egypte, een land zonder alternatief.
In de NRC gaat Hafid Bouazza in op de zelfcensuur van Hans Teeuwen en Monique Samuel. Ze zijn volgens hem bang voor dreigementen uit islamitische hoek en slikken daarom (een deel van) de kritiek op de islam in.
Monique Samuel trad op bij Knevel & Van de Brink en las tot verbazing van Bouazza een verklaring voor over haar bedreiging. Bouazza beschrijft het alsvolgt: ‘Zij vertelde dat ze door drie Marokkanen werd ingesloten en bedreigd omdat ze de islam en hun ‘geliefde profeet’ (laat me niet lachen) zwart zou maken. (..) Angst was duidelijk in haar overslaande stem te horen toen zij deze verklaring voorlas, rijkelijk gekruid met islamitische plichtplegingen en gemeenplaatsen; ze begon zelfs met de aanhef „In naam van Allah de Barmhartige Genadevolle”! Ze gaf aan de islam en Mohammed te respecteren (zij zelf is christen).‘ Bouazza vat dat op als de omgekeerde wereld als een bedreigde vrouw haar verontschuldigingen aanbiedt aan haar bedreigers.
Monique Samuel reageert op haar beurt weer op de kritiek die ze naar haar optreden bij Knevel & Van de Brink kreeg: ‘Tot mijn afgrijzen moet ik bekennen dat diezelfde oproep aanleiding was voor het populistische debat aan de borreltafel van Hilversum. Dat mijn woorden worden verdraaid “of door sommigen bewust niet worden begrepen” zoals een journalist vandaag in een persoonlijk bericht zo mooi verwoordde weet ik al langer. Maar dat mijn actie van verzoening als een knieval voor bedreigers werd gezien had ik nooit verwacht.’
Wie heeft er gelijk, Bouazza of Samuel? Kruipt Samuel te diep door het zand voor de jongens die haar in naam van de islam bedreigen? Is haar oproep tot pacificatie gepast? Of valt Bouazza Samuel te zwaar af zonder dat-ie zegt dit te willen doen en heeft-ie makkelijk praten? Ach, het is onbelangrijk. Bouazza en Samuel mogen zeggen en denken wat ze willen. Het ultieme gelijk bestaat niet. Samuel maakt duidelijk dat ze bang gemaakt wordt en aan zelfcensuur doet. Bouazza constateert dat het publieke debat niet iets voor bange mensen is.
Heeft de islam er iets mee te maken of dient die als dekmantel, excuus en surrogaat-identiteit van jongeren die hun weg in Nederland niet kunnen vinden? Maakt dat iets uit voor Samuels oproep? Alleen de bedreigingen en intimidaties tellen. Of de reden is dat Samuel christelijk, lesbisch of islam-kritisch is maakt niets uit.
Als we elkaar in Nederland willen bestrijden, dan doen we dat met woorden. Niet met bedreigingen. Dat moet iedereen leren. Christelijk, islamitisch, atheïstisch, nihilistisch, het is allemaal beschikbaar om te praktiseren. Bij die vrijheid hoort onlosmakelijk de vrijheid om het christendom, de islam, het atheïsme of het nihilisme te bekritiseren. Niets staat in Nederland boven kritiek. Maar dus kritiek die niet tot geweld leidt. Hafid Bouazza spreekt uit kwaadheid over de zelfcensuur van Hans Teeuwen en Monique Samuel moslims toe. Zo hoort het:
Moslims, ik respecteer jullie religie niet; ik heb niet eens een atoom van eerbied voor de dagelijkse en jaarlijkse rituelen, voor de verboden en geboden van jullie godsdienst.
Ik heb geen respect voor de mythe van Mohammed. Ik vind Allah een armoedig verzinsel. De hoeri’s zijn een lachertje. Geweld is voor mietjes. Dreigen is voor leeghoofden (ga toch werken).
In den beginne was het woord en het woord was bij de mens en in het einde zal er het woord zijn, want een mens heeft meer woorden dan hartslagen tot zijn beschikking.
Gebruik de handen om een pen te grijpen of toetsen te beroeren en niet om ze tot vuisten te ballen. Evolueer.
Foto 1: Morsi supporters in Egypte, augustus 2013. Credits: Mai Shaneen.
Foto 2: Monique Samuel bij Knevel & Van de Brink, 29 juli 2013.
De Moslimbroederschap roept op tot opstand. Aanleiding is het doodschieten door het leger van pro-Morsi demonstranten die bij een kazerne protesteerden tegen het afzetten van president Mohamed Morsi. Ze eisen zijn herinstallatie. Naar verluidt zijn er 42 doden en 322 gewonden. Volgens het leger begon het incident met een aanval door een gewapende groep die probeerde door te dringen tot de kazerne van de Republikeinse Garde. Morsi zit daar vermoedelijk gevangen. Het leger zegt dat een officier gedood en 40 manschappen gewond werden. Demonstranten zouden zijn gearresteerd omdat ze in het bezit waren van wapens, munitie en Molotov-coctails. Volgens de Moslimbroederschap ging het om een vreedzame sit-in, en zijn er vrouwen en kinderen onder de doden. Feiten spreken elkaar tegen en de lezing ervan is een onderdeel van de strijd.
Als reactie op de slachtpartij van vanochtend trekt de radicaal-islamistische Nour-partij haar steun in voor een overgangsregering. De partij had eerder afstand genomen van de Moslimbroederschap en steunde de afzetting van Morsi. Maar het steunde evenmin de kandidaten voor de overgangsregering. Nu is de chaos compleet en neemt de kans op een burgeroorlog toe. Een politiek compromis lijkt verder uit zicht dan ooit.
Westerse bemoeienis gooit olie op het vuur. Zo zei de Britse oud-premier en gezant voor het Midden-Oosten Tony Blair over de afzetting van Morsi dat het Egyptische leger moest optreden om de chaos te beteugelen. Dit lijkt te zeggen dat voor Egypte andere normen gelden dan voor een westerse liberale democratie. Het commentaar van David Brooks in de New York Times was racistisch: ‘It’s not that Egypt doesn’t have a recipe for a democratic transition. It seems to lack even the basic mental ingredients.’ Dit is onzin. Mede doordat het land slecht bestuurd wordt is Egypte in een onmogelijke positie terechtgekomen, een deel van de bevolking is slecht geschoold en heeft weinig democratisch besef, het land loopt economisch, cultureel en politiek achter. Het zijn uitsluitend deze omstandigheden die de chaos, de onrust en de oproep tot een opstand verklaren.
Foto 1: Leden Republikeinse Garde bij kazerne waar vele doden vielen, 8 juli 2013.
Foto 2: Tweet van 13 januari 2013 van Herman Van Rompuy. Zie posting ‘EU is vriend van Morsi, maar niet van Europese waarden‘.
De Egyptische president namens de Moslimbroederschap Mohamed Morsi is afgezet door het leger. Hij is niet langer president. Vooralsnog is z’n verblijfplaats onbekend. Maar het leger heeft de macht niet gegrepen. Dat blijft in de coulissen. Egypte is vandaag nog verdeelder dan gisteren. De salafisten van de Nour partij kiezen eieren voor hun geld en nemen afstand van de Moslimbroeders. Die noemen de salafisten weer verraders. En de oppositie en het leger zitten evenmin op dezelfde lijn. Is er een burgeroorlog in de maak of dooft de woede van de Islamisten? De belangrijkste rechter Adly Mansour wordt tijdelijk president. Hij is sinds kort president van het Constitutionele Hof. De grondwet wordt opgeschort. Dat was de steen des aanstoots voor de minderheden die door Morsi genegeerd werden. Egypte, het land maakt het zichzelf moeilijk. Steeds weer.
Foto: Presidentieel paleis met vuurwerk en gejuich nadat bekend werd dat president Morsi afgezet is. 3 juli 2013. Credits: Bel Threw
De in Trinidad geboren Sjeik Imran Nazar Hosein woonde net als Mohamed Morsi in de VS. Daarna in Pakistan en nu in Maleisië. Hij veroordeelt de wijze waarop president Morsi de grondwet met brute kracht gerealiseerd heeft. Ten koste van minderheden, zoals de Kopten. Volgens Imram Hosein verdelen de Moslimbroeders de Egyptische bevolking en leggen de basis voor een burgeroorlog. Hij ziet er een zionistisch plan in. De wereld ziet in dat doordrukken van het eigen gelijk de onnozelheid, achterlijkheid en gebrek aan wijsheid van de islam bevestigd. Moslimbroeders onderstrepen in hun beleid het slechte imago van de islam die ze verraden.
Hosein getuigt in zijn praatje van grote dramatische talenten. Met zijn stem en gestiek onderstreept-ie de nuances over pluriformiteit en verdraagzaamheid die de Egyptische Moslimbroeders missen. President Mursi roept weliswaar op tot dialoog, maar voegt de daad niet bij het woord. Een onderzoek naar beschuldigingen van verraad door de aanklager tegen de oppositieleiders Mohamed El Baradei, Amr Moussa en Hamdeen Sabbahi tekent de greep naar de macht door Moslimbroeders en salafistische Al-Nour. Deze polarisatie belooft weinig goeds voor de parlementsverkiezingen die binnen twee maanden moeten worden gehouden. Met een haperende economie valt niet in te zien hoe president Mursi zinvol in overleg treedt met de oppositie.
Foto: Cartoon van de vrouwelijke Egyptische Doaa Eladi.
George Knight 