NSA verzamelt dagelijks 5 miljard gegevens over mobiele telefoons

Barton Gellman en Ashkan Soltani van de Washington Post leggen aan de hand van gesprekken met medewerkers van Amerikaanse inlichtingendiensten en documenten van Edward Snowden uit hoe de NSA per dag 5 miljard gegevens over mobiele telefoons opslaat. Het maakt de NSA mogelijk om de bewegingen van individuen te volgen inclusief hun relatie met anderen. Die gegevens worden in een gigantische database opgeslagen. Het aftappen gebeurt door in te breken in kabels die het wereldwijde netwerk van mobiele telefoons verbinden. Het is niet bewust gericht op Amerikaanse locaties, maar vangt deze wel ‘incidenteel’ op. De gegevens van de tien miljoenen Amerikanen die in het buitenland reizen worden wel opgeslagen.

Zoals immer is er een merkwaardige ongelijkheid tussen het aftappen van gegeven van Amerikanen en niet-Amerikanen. In de VS zegt een toezichthouder dat het wettelijk toegestaan is omdat het niet bewust gericht is op Amerikanen: ‘there is no element of the intelligence community that under any authority is intentionally collecting bulk cellphone location information about cellphones in the United States‘. Onder het Vierde Amendement zijn Amerikaanse burgers beschermd tegen onredelijke huiszoekingen en inbeslagnames. Dit maakt niet-Amerikanen vogelvrij. Volgens de Washington Post geeft de NSA toe dat het verzamelen van deze miljarden gegevens per dag niets met de nationale veiligheid te maken heeft. Maar het programma CO-TRAVELER maakt het mogelijk om in de database relaties bloot te leggen van mensen die elkaar kruisen.

Gellman en Soltani concluderen dat in schaal, omvang en aantasting van de privacy dit programma onovertroffen is vergeleken met andere surveillanceprogramma’s die sinds juni zijn beschreven. Vanwege het verzamelen van locatiegegevens en de analyse ervan. Analisten kunnen overal ter wereld mobiele telefoons vinden, hun bewegingen volgen en verborgen relaties tussen de gebruikers van de mobieltjes blootleggen.

wp

Foto: Het programma CO-TRAVELER dat gegevens analyseert uit de bulkverzameling aan gegevens van mobiele telefoons. Vormgeving: de Washington Post.

Hypponen: hoe de NSA ons vertrouwen beschaamde

Het internet en de mobiele telefoon zijn de verworvenheden van de nieuwe tijd. Maar ook precies de instrumenten van de controlestaat. Hoe heeft dat kunnen gebeuren? In welke aap zijn we op dit moment gelogeerd? De Finse Mikko Hypponen legt uit hoe de NSA het vertrouwen van de gebruikers verraden heeft. Tijd om ertegen op te treden. De beschuldigingen tegen Edward Snowden van spionagechefs, politici en anonieme bronnen die gelekt worden in de gevestigde media proberen de aandacht af te leiden. Maar het is niet Snowden die de nationale veiligheid van staten en de veiligheid van internet in gevaar heeft gebracht, het zijn president Obama, premier Cameron, de chefs van veiligheids- en inlichtingendiensten die dat deden. Dat u niet in de misleiding trapt.

Campagne tegen sexting in Zwitserland

3350_1301_003_F200_PJ_Sexting_Plakat_Maedchen_dfi.indd

Het Zwitserse Pro Juventute lanceert vandaag een campagne tegen sexting. Ofwel, het verspreiden of delen van seksueel getinte foto’s of berichten via mobiele telefoons of andere mobiele media. Ook in Nederland een probleem onder jongeren. Met name meisjes laten zich soms overtuigen om naaktfoto’s van zichzelf via media te versturen. Maar dan krijgen ze spijt. Zeker als de foto wijd verspreid wordt. Pro Juventute wil de jongeren en hun omgeving bewust maken van de risico’s en waar nodig hulp verlenen via een hulplijn.

Aufklaerungskampagne_Sexting_2013_ProJuventute_03_KeyVis

Foto’s: Beeldmateriaal van de campagne tegen sexting van het Zwitserse Pro Juventute. Credits: Pro Juventute.

Google waarschuwt voor Google: Eric Schmidt

In een lezing op Cambridge University over connectiviteit in de technologische toekomst waarschuwt Google’s bestuursvoorzitter Eric Schmidt voor de donkere kanten van internet en sociale media. Zoals cyberterrorisme of digitale chantage. De beloften en uitdagingen van de toekomst zijn het vinden van een nieuw evenwicht in een tijd van snelle veranderingen. Wie garandeert dat bijvoorbeeld hackers straks niet de besturing van drones overnemen? Hoe dan ook zouden ouders hun kinderen moeten voorlichten over internet en sociale media zoals ze dat nu over sex doen. Ter aanvulling, dat zou geïntegreerd kunnen worden in het vak mediakunde.

De waarschuwingen en vergezichten van Schmidt ogen merkwaardig. Google speelt een dubbel spel. Soms positioneert het zich aan de kant van de burger, maar meestal ligt het in bed met overheden. Zoals in Rusland of de VS. Als de vuistregel is dat staatsmacht, burgerrechten en bedrijfsbelangen communicerende vaten zijn, dan betekent dat het ene ten koste van het andere gaat. Tendens is dat burgers buitenspel worden gezet ten koste van de samenwerking tussen overheid en bedrijfsleven. Deze laatsten worden binnenboord gehaald. Want hun techniek is nodig om de burger te controleren. Dat kunnen overheden niet alleen.

Eric Schmidt bedrijft met zijn lezing public relations en meet zich het aureool van de onafhankelijke buitenstaander aan die waarschuwt voor de gevaren van de toekomst. Wat-ie in zekere zin ook is omdat Larry Page als CEO sinds 2011 verantwoordelijk is voor de dagelijkse zaken. Schmidt bewaakt de naam van Google en gooit op prestigieuze plekken waarschuwingen over de toekomst in de publiciteit. Over het nu rept-ie niet. Dat komt te dichtbij. De gevaren zijn zeker realistisch. Maar sommige ervan zijn mede door Google ontstaan.

Controlestaat is echt. Geen karikatuur van het verleden

The Surveillance State, ofwel de controlestaat houdt ons bezig. En laat ons nooit meer los. Het Australische ‘the juice media‘ brengt het rap news. Big Brother is watching you. Met generaal Baxter als afschrikwekkend voorbeeld met overmaatse pet. Echt? Het klinkt erg 20ste eeuws. Ook nog eens met George Orwell uit 1948 als goeroe. De karikatuur zit de echte stand van zaken in de weg. De controle van de burger is al veel verder gevorderd dan het rap news signaleert. Een model dat loopt via de veiligheidsdiensten kan fysiek de controle niet eens bijbenen. Het nieuwe model wordt gekarakteriseerd door de hechte samenwerking van overheid en bedrijfsleven. Staatsfascisme noemt Chris Hedges dat. De inperking van de burgerrechten lokaliseert Steve Rambam vooral bij Google: Big Marketer is watching you. Privacy is al lang dood. Wel een leuk filmpje, toch?

behavioral-targeting-big-marketer-is-watching-you

Foto: Big Marketer is watching you

Panopticon, een onheilspellende documentaire over privacy

Gisteravond is op internet ‘Panopticon – De online docu over jouw privacy‘ van Peter Vlemmix in première gegaan. Hier te zien. De maker vraagt zich af waarom Nederlanders voor de bescherming van hun privacy zo vertrouwen op hun overheid. Privacy wordt in snel tempo ingeperkt. Op straat, de snelweg, het internet, het patiëntendossier, de wietpas en het openbaar vervoer. Zelfs door kleding die digitaal gevolgd wordt.

In Duitsland neemt de bevolking door de geschiedenis met de Nazi- en Stasi-dictatuur een veel kritischer houding aan als het om de individuele levenssfeer gaat. Gezagsgetrouwe Nederlanders vertrouwen op de geruststellende woorden van hun regenten. Burgers nemen het techno-optimisme van hun bestuurders over. Veelzeggend is dat Vlemmix geen Nederlandse politieke oppositie raadpleegt. Piratenpartij en GroenLinks die het meest opkomen voor de privacy van de burger hebben het slecht gedaan bij de verkiezingen. Op enkele wetenschappers en journalisten als Brenno de Winter na is kritiek op inperking van de privacy non-existent.

Vlemmix schetst een schrikwekkend beeld van onze toekomst. In zekere zin haalt-ie op het einde zijn eigen onheilsscenario onderuit door te stellen dat regeren altijd het in bezit nemen door de overheid is van ruimte die haar niet toebehoort. Ten koste van burger en samenleving. Ook is het de vraag of privacy door de macht van het bedrijfsleven al niet lang dood is. Hoe dan ook is het idee ontluisterend dat Nederland geen openbaar debat kent over privacy en (digitale) burgerrechten. Dat zou anders moeten. Bewustwording is de eerste voorwaarde voor verandering. Aan het bedrijfsleven en de overheid kan de burger het niet langer overlaten.

Steven Rambam: Privacy is dood

Privacy is dood, een oud verhaal dat telkens opgepoetst wordt. Maar te interessant om er niet steeds weer bij stil te staan. De onderzoeker Steven Rambam -eigenlijk: Rombom- die Pallorium heeft opgezet hamert op de macht van de overheid en het bedrijfsleven. Rambam werd in 2006 vlak voordat-ie de toespraak ‘Privacy is Dead… Get Over It‘ op de zesde HOPE-conferentie (Hackers on Planet Earth) zou houden opgepakt door de FBI. Pas op 17 november 2006 kon Rambam zijn praatje houden. De aanklachten waren ingetrokken.

Rambam wijst erop dat bij de protesten van Occupy Wall Street iedereen met een mobiele telefoon kon worden opgespoord: ‘I can tell you that everybody that attended an Occupy Wall Street protest, and didn’t turn their cell phone off, or put it — and sometimes even if they did — the identity of that cell phone has been logged, and everybody who was at that demonstration, whether they were arrested, not arrested, whether their photos were ID’d, whether an informant pointed them out, it’s known they were there anyway. This is routine.’

Hoe verhoudt de praktijk van de overheid in samenwerking met het bedrijfsleven om toezicht te houden op de burger zich met het idee dat de privacy van de burger gewaarborgd wordt? Is dat intussen geen denkbeeldig en onhoudbaar standpunt? Juist omdat het bedrijfsleven -Google- niet direct door de burger aangesproken kan worden. Zo zeggen digitale burgerrechtenbeweging Bits of Freedom en de Piratenpartij veel verstandigs en zinnigs over privacy. Maar is via de achterdeur van het bedrijfsleven de privacy niet al lang weggegeven? Zoals Steven Rambam zegt: ‘Je privacy wordt niet onderschept door Big Brother, maar door Big Marketeer’.

Deel 1 en deel 2 van de lezing ‘Privacy A Postmortem‘ van Steven Ramban

Foto: Apparatuur die dient om dataverkeer van Occupy Wall Street te onderscheppen?

Bedrijven en overheden schenden privacy van burger op grote schaal

De Duitse Groene politicus Malte Spitz wilde weten welke persoonlijke gegevens over hem opgeslagen werden, en of de opslag op de voorgeschreven wettelijke wijze gebeurde. In samenwerking met zijn partij verzocht-ie T-Mobile (=Deutsche Telekom) om openbaarmaking van zijn mobiele data. Na een langdurig proces besliste het Federale Constitutionele Hof dat alle gegevens vernietigd moesten worden. Zodat Spitz niets in handen zou krijgen. In een snelle actie werd een schikking met T-Mobile overeengekomen, en werd uiteindelijk een deel van de mobiele gegevens overhandigd aan Spitz. Gegevens van of aan derden ontbraken.

Spitz stelde zijn aldus verkregen mobiele data van zes maanden ter beschikking aan Zeit Online. Data over zijn verblijfplaats worden gecombineerd met vrij beschikbare internetgegevens als tweets, blogs en websites. In een inzichtelijke animatie is het leven van de politicus van de oppositie te volgen gedurende een half jaar.

In Duitsland is er een wet dat er voor zorgt dat mobiele providers, met meer dan 10.000 klanten, 6 maanden lang alle data over hun klanten moeten bewaren, aldus de laagsterekening.nl. Mobiele providers bewaren dus gedurende zes maanden alle gegevens van hun klanten. Ooit bedoeld om het terrorisme te bestrijden is het merkwaardig dat het van toepassing is op een Groene politicus die de regering en de veiligheidsdiensten moet controleren. In werkelijkheid controleert niet zozeer Malte Spitz de overheid, maar de overheid hem.

Er is geen reden om te veronderstellen dat de Nederlandse burger beter beschermd wordt. Ons land is wereldkampioen telefoontaps. Iedereen is verdachte en ieders privacy wordt geschonden. Zonder hiervan op de hoogte te worden gesteld. Wat doen politieke partijen? Halfslachtig grommen ze, maar bijten doen ze niet. Vraag is waarom burgers het normaal vinden als veiligheidsdiensten elke stap in kaart brengen die ze zetten.

Foto: Verblijfplaats en data van Malte Spitz op 13 september 2009 om 15:48 zoals blijkt uit infografische animatie van ZeitOnline

Censuur op internet vraagt nu om een politieke principe uitspraak

Op 11 augustus legden de BART-autoriteiten mobiele telefoondiensten stil om protesten tegen een dodelijke schietpartij door de BART-politie te voorkomen. Het incident in the Bay Area Rapid Transit in San Francisco werd door de grote Amerikaanse networks laat opgepakt.

Anonymous pakte het op en reageerde met een persbericht.  De wereldwijd opererende groep grijpt met acties van burgelijke ongehoorzaamheid in als bedrijven of overheden de vrijheid van meningsuiting inperken. Wat in San Francisco gebeurde. Onder de naam Anonymous wordt ook in Nederland geopereerd. Deze afdeling legde naar eigen zeggen de site van pedofielenvereniging Martijn plat. Da’s een actie die de meningsuiting beperkt en doel en middelen verkeerd afweegt. Ver afgedwaald van het idee van Anonymous.

In het persbericht staat dat in de VS de persvrijheid steeds meer onder druk staat en censuur toeneemt: You do not censor people because they wish to speak out against the wrongs the wrongful things occurring around them. The Bay Area Rapid Transit has made the conscious decision of ordering various cell phone companies to terminate services for the downtown  area inhibiting those in the area from using cell phones – even in the case of an emergency. De groep riep op tot een vreedzaam protest op 15 augustus tegen de overheidscensuur en voor de vrijheid van meningsuiting.

De lokale pers komt achteraf met een verhaal dat haaks staat op de beweringen van Anonymous. Het zegt dat een lelijke bende demonstranten in juli voor chaos in een trein zorgde in protest tegen het neerschieten van een voorbijganger door de BART-politie. Indien BART op 11 augustus de mobiele diensten niet had uitgeschakeld dan had zoiets opnieuw kunnen gebeuren stelt de San Francisco Chronicle. Maar het bevestigt dat het deze hypothese niet hard kan maken en het koffiedik kijken is.

De vrijheid van het internet staat op het spel. Niet alleen in China, Egypte of Syrië, maar ook in de VS of in Nederland. Telecommaatschappijen en bedrijven worden onder het mom van de openbare veiligheid door overheden onder druk gezet om hun diensten te staken als overheden dat wensen. Zoals WikiLeaks dat geen electronische betalingen meer kon ontvangen. Twitter weigerde recent verzoeken van de Britse politie om accounts van relschoppers af te sluiten die achteraf hun verhaal aan elkaar deden.

Politieke partijen als GroenLinks of D66 die zich het meest identificeren met burgerrechten zouden nu al in een principe uitspraak in de Tweede Kamer duidelijk moeten maken dat in Nederland niet mag gebeuren wat in San Francisco gebeurde. Ofwel, dat er geen enkel motief is voor overheden om mobiele diensten en het internet in te perken en tijdelijk af te sluiten. Veiligheidsdiensten die steeds meer macht naar zich toetrekken moeten de tegenmacht tolereren, hoe onaangenaam dat op enig moment ook is.

Burgerrechtenbeweging ACLU van Noord California zet het in een kader: All over the world people are using mobile devices to organize protests against repressive regimes, and we rightly criticize governments that respond by shutting down cell service, saying it’s anti democratic and a violation of the right to free expression and assembly. Are we really willing to tolerate the same silencing of protest here in the United States? Voor Nederland geldt hetzelfde. Daarom moeten we ons hierover nu uitspreken.