Forum voor Democratie is kliklijn over indoctrinatie in het onderwijs gestart. Gedachtenpolitie als politieke marketing

De gedachtenpolitie van FvD is aan het woord. Ik had nooit gedacht dat de geschiedenis zich in Nederland zou herhalen. Met zogenaamde keurige burgers die zich miskend voelen en de samenleving gelijk willen schakelen en naar hun hand zetten. Internetondernemer en secretaris Rob Rooken van Forum is hier aan het woord. Volgens de gegevens op zijn LinkedIn-profiel heeft hij geen deskundigheid in wetenschap of onderwijs.

Wikipedia zegt bij het lemma ‘Indoctrinatie’: ‘In controverses spreken tegenstanders van de ‘gevestigde orde’ soms van indoctrinatie, omdat de overtuigingen en opvattingen van de gevestigde orde (per definitie) in het reguliere onderwijs worden onderwezen. Er moet echter onderscheid worden gemaakt tussen enerzijds een verantwoorde didactische benadering die de ontvanger kennis bijbrengt en zelfstandig en kritisch leert denken en anderzijds indoctrinerende leermethoden die gericht zijn op kritiekloze acceptatie van een bepaalde denkwijze. Dit is een subtiel onderscheid, dat zowel betrekking heeft op de didactische methode als op de intenties van de onderwijsgevende. De belangrijkste toets is: staat de onderwijzer open en is het onderwezene vatbaar voor kritiek?’ De vraag die Forum beter zou kunnen stellen is niet of er sprake is van ‘indoctrinatie’, maar of het onderwijs ‘de ontvanger kennis bijbrengt en zelfstandig en kritisch leert denken’. 

Als ik docent was zou ik mezelf aangeven als progressief, seculier en religie-kritisch, groot liefhebber van hedendaagse kunst en voorvechter van een samenleving waarbij afkomst en herkomst niet de norm is en die gaat voor de fundamentele waarden en niet voor de ’Nederlandse cultuur’ à la PVV en FvD. Dat perspectief valt samen te vatten als geen Zwarte Piet, maar evenmin onderwijs in de Nederlandse taal, kunst of geschiedenis.

Waar PVV en FvD tegen zijn maken ze graag bekend, want deze partijen willen vooral protesteren en afbreken, maar waar ze vóór zijn is minder bekend. Ze zijn sterk in de marketing van vergezichten, onrealistische oplossingen, ondergangsfantasieën en doemscenario’s.  Daar komt nu de controle in het onderwijs bij door de gedachtenpolitie. Het gelijkgeschakelde onderwijs waarnaar deze partijen streven stemt triest. Ze zeggen voor Vrijheid en Democratie te gaan, maar handelen daar tegengesteld aan. Om de democratie hetzelfde te laten blijven moet de democratie veranderd worden. Met de kliklijn van Forum schiet Nederland niets op.

Advertentie

Meldpunt Internet Discriminatie billijkt ‘Sommige moslims menen uit de Koran te begrijpen dat homo’s gedood moeten worden’

The Post Online publiceert in samenwerking met een melder van discriminatie deze brief van het Meldpunt Internet Discriminatie (MiND) in antwoord op een melding van homohaat op bladna.nl, ‘het forum van Marokkanen in de wereld’. Opvallend eraan is dat MiND concludeert dat homohaat juridisch niet strafbaar is als die vanuit een religieuze overtuiging wordt gedaan. Hiermee introduceert MiND rechtsongelijkheid en voorrechten voor leden van religieuze organisaties. Want die zouden ongestraft meer mogen kunnen zeggen dan degenen die geen lid zijn van een religieuze organisatie. Opmerkelijk is dat MiND in 2013 is opgericht op initiatief van het ministerie van Veiligheid en Justitie en het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.

Op het forum van bladna.nl vliegen de beledigingen over en weer, zoals hier. Het lijkt onbegonnen werk om alle overtreders van artikel 137 c-e van het Wetboek van Strafrecht aan te pakken. Monitoring op discriminatie lijkt ook eerder een taak voor Facebook. Men kan nog stellen dat dit soort uitingen niet goed doordacht zijn en in een onbewaakt ogenblik zijn gemaakt. Maar het wordt er gelijk een stuk serieuzer op als het een semi-overheidsinstantie als MiND betreft. Met als gevolg dat het billijken van een discriminerende uiting als verlengde van overheidsbeleid wordt gezien. Het houdt in dat iemand met een religieuze overtuiging een bevoorrechte positie heeft en daarom meer mag discrimineren dan iemand zonder een religieuze overtuiging.

De opstelling van MiND in bovenstaande brief leidde tot afkeuring op sociale media en in de Tweede Kamer. Louis Bontes en Joram van Klaveren (VNL) stelden kamervragen aan minister Ard van der Steur van Veiligheid en Justitie en Lodewijk Asscher van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Ze willen onder meer weten of ‘de islam (net als andere levensbeschouwingen) nooit gebruikt kan worden als excuus voor feitelijke discriminatie of het oproepen tot geweld?’ MiND heeft vandaag schuld bekend en zegt in een beknopte en onvolledige verklaring dat ‘de uitingen in eerste instantie onjuist zijn beoordeeld. Dat betreuren we ten zeerste.’

Maar hiermee is de kous nog lang niet af. De vraag die oprijst is wie bij MiND deze melding heeft beoordeeld en welke juridische expertise deze medewerker bezit. Nog belangrijker om te weten is of de medewerker aan   de hand van interne richtlijnen -die zeggen dat de islam een streepje voor heeft als het om discriminatie gaat- tot de afweging is gekomen. Dus minder streng beoordeeld dient te worden vanwege de religieuze overtuiging van degenen die discrimineren. Is MiND wel objectief en neutraal? Valt het te wel vertrouwen als onpartijdige instelling die overheidssubsidie krijgt? Wat deze kwestie vooral oproept is de vraag naar de status van een meldpunt als MiND. Wat voor toegevoegde waarde heeft het en treedt het doelmatig op? Het kan een verzoek doen aan iemand over wie wegens discriminatie in een melding is geklaagd, maar uiteindelijk is het machteloos en bezit geen dwangmaatregel. Uitsluitend het OM kan een strafrechtelijk onderzoek beginnen.

Er is trouwens best iets voor het standpunt te zeggen dat de vrijheid van meningsuiting onbeperkt is. Hoewel die situatie feitelijk nergens bestaat. Zodat moslims mogen zeggen dat homoseksuelen om hun geaardheid gedood moeten worden. Maar dan moeten anderen op hun beurt mogen zeggen dat moslims om hun geloof gedood mogen worden of gewoonweg achterlijk zijn vanwege het aanhangen van een achterlijk geloof. Het is van tweeën een. Of men handhaaft zonder uitzonderingen strikt de wet of men doet dat niet en maakt de vrijheid van meningsuiting onbeperkt. Wat de MiND heeft laten zien is het slechtste van twee werelden: rechtsongelijkheid en voorrechten voor mensen met een islamitische overtuiging die worden gerechtvaardigd.

Foto: Schermafbeelding van brief van het MiND aan iemand die een melding heeft gedaan van homohaat in het artikel ‘Meldpunt Internet Discriminatie (MiND): ‘Islamitische homohaat is geen discriminatie want islam’’ van TPO, 1 december 2016.

Meldpunt Discriminatie Internet voelt zich slecht begrepen

Een overzicht uit het vandaag verschenen jaarverslag 2013 van het Meldpunt Discriminatie Internet (MDI) zet de meldingen op een rijtje over de discriminatie op internet. Op 1: antisemitisme, op 2: discriminatie van moslims en op 3: afrofobie (of anti-zwart racisme). De verantwoordelijke koepel Stichting Magenta verklaart de daling van het aantal meldingen uit de ‘foutieve berichtgeving eind 2012 over opheffing van het MDI‘. De stijging van afrofobie verklaart het MDI uit het debat over Zwarte Piet dat heftiger was dan in vorige jaren. Opvallend is dat het MDI slecht 53 meldingen over discriminatie op basis van seksuele voorkeur kreeg. Ofwel discriminatie van homo’s en lesbiennes. Was er eind 2013 nog geen Sochi-effect merkbaar?

MDI ziet zichzelf als ‘een onpartijdige NGO’. Maar niet iedereen is het daar mee eens. Publiciste Karin Spaink schreef in 2003 een kritisch artikel ‘Een vieze modderpoel‘ waarin ze aantoonde dat het toenmalige MDI niet onafhankelijk was. Met name toenmalig directeur Ronald Eissens riep bij velen weerstand op. Hij is in 2005 weliswaar als directeur afgetreden, maar op de achtergrond nog steeds aanwezig via de Stichting Magenta en de projecten Icare en Inach. In de openbare versie van het jaarverslag ontbreekt een financieel verslag. Sinds januari 2013 wordt MDI niet langer gefinancierd door de rijksoverheid. Maar uit het jaarrapport van het MDI is nu niet op te maken of er toch overheidsgeld via projecten naar de Stichting Magenta en het MDI stroomt.

MDI voelt zich ook gediscrimineerd. Het heeft de discriminatie verinnerlijkt. Mede naar aanleiding van het stoppen van de subsidie, de weinige waardering die het van de politiek krijgt en ‘de lethargie over de discriminerende ‘grappen’ van Gordon, Daphne Bunskoek en Jack Spijkerman in de media‘: ‘De afdeling MDI van Stichting Magenta is een van de slachtoffers van het ‘nieuwe denken’ dat is neergedaald over Nederland.‘

MDI ziet op internet een normalisering van de discriminatie: ‘Opvallend is ook de aanhoudende stijging van discriminatie op sociale media (Twitter, Facebook, YouTube) en mainstream websites. Waar discriminatie vroeger was voorbehouden aan illustere statische websites en extreem rechtse fora als Stormfront, is discriminatie tegenwoordig steeds meer en meer te vinden op gewone ‘mainstream’ websites. Deze trend van ‘normalisering’ van discriminatie is de laatste jaren steeds duidelijker zichtbaar en zal waarschijnlijk in de toekomst alleen nog maar toenemen.‘ Waar het MDI dit op baseert is onduidelijk. Het blijkt zeker niet uit de cijfers. De claim bevestigt hoofdzakelijk de noodzaak voor het bestaan van het MDI en de Stichting Magenta.

De volgende opmerkelijke passage is veelzeggend: ‘Twitter is een tijd lang niet bereid geweest mee te werken aan de verzoeken tot verwijdering van het MDI. In 2013 is het aantal meldingen omtrent discriminerende uitingen op Twitter weer flink gestegen, maar is er echter een verandering gekomen in het beleid van Twitter. De verandering in het beleid heeft tot gevolg gehad dat Twitter in gevallen waarin een uiting aanzette tot haat of geweld, de bewuste uiting meestal verwijderde.‘  Zegt het MDI nou dat Twitter discriminerende uitingen niet, maar haatspraak meestal wel verwijdert? Da’s dan precies de afweging waarvoor Twitter in vele landen gewaardeerd wordt als techbedrijf dat zich het minste van overheidsdruk aantrekt en de vrijheid van meningsuiting het ruimste opvat. Het is precies die valkuil waar het MDI snikkend lijkt te zijn ingevallen.

Foto: Schermafbeelding van tabel 1.1 Discriminatiegronden en cijfers: de ‘top 10’ van 2013 in vergelijking met 2012 van het MDI, 27 januari 2014.

Meldpunt Geloof en Werk ingesteld door CNV Jongeren

Nederland kent een door CNV Jongeren ingesteld Meldpunt Geloof en Werk. Volgens Spits brengt het knelpunten in kaart die optreden door de vastenmaand voor moslims, de ramadan. De CNV Jongeren concluderen uit een steekproef onder 100 werkende moslims dat bijna tachtig procent van de 300.000 werkende moslims in Nederland tijdens ramadan ‘concentratieverlies ervaart‘. Bovendien is 42 procent vermoeider dan anders. Ongeveer 65 procent heeft hierover geen afspraken gemaakt met de werkgever, maar 82 procent zou dit graag willen.

De PVV’ers Ino van den Besselaar, Joram van Klaveren en Geert Wilders hebben kamervragen gesteld naar aanleiding van het bericht aan de ministers van Sociale Zaken en Immigratie. De PVV wil weten wat de kosten zijn voor de economie ‘door het jaarlijkse ritueel dat aanhangers van de islam vrijwillig kiezen voor honger, vermoeidheid en concentratieverlies in het kader van de Ramadan‘. De partij vraagt zich af of de mohammedanen die ‘ramadan-proof’ willen werken dit niet beter in een islamitisch land kunnen doen.

Uit de homepage van het Meldpunt Geloof en Werk blijkt niet dat het uitsluitend voor moslims bedoeld is. Zo worden voorbeelden genoemd als het verplicht werken op zondag of het niet mogen dragen van een kruisje. De CNV Jongeren ‘vinden dat in een tolerante samenleving er ruimte moet zijn voor verschillen. Ook op het werk.’ Uiteindelijk willen de CNV Jongeren in de collectieve arbeidsovereenkomsten (CAO’s) de combinatie geloof en werk aan de orde stellen.

Het Meldpunt Geloof en Werk doet weinig kwaad, maar zet gelovigen apart van andere werknemers. Een stap terug in de tijd richting verzuiling. Een steekproef van 100 op een populatie van 300.000 werkende moslims is methodologisch niet representatief. Het Meldpunt geeft de PVV munitie om de ‘islamitische ideologie’ te bekritiseren, maar kan op zich geen beletsel zijn voor het instellen van een Meldpunt. Het is de taak van een vakbond om voor werknemers op te komen. Vraag is of de CNV Jongeren dat in hun zelfprofilering op de juiste manier doen. Religie komt zo te staan voor het belang van werknemers die ook gelovig zijn.

Foto: Werk als religie

Europees Parlement vlucht in bijzaken omdat het de hoofdzaak mist

21 april 2013: Oost-Europese bendes plegen op grote schaal fraude met toeslagen en uitkeringen in Nederland, aldus RTL Nieuws op basis van vertrouwelijk politie-onderzoek. Het gaat vooral om Bulgaarse bendes. Vorig jaar meldde Elsevier dat de Oost-Europese misdaad is toegedekt in de aanloop naar de toetreding van Oost-Europese landen tot de EU. De Utrechtse criminoloog Dina Siegel kwam in 2012 tot deze conclusie. Toen werd in het Europarlement het Meldpunt Midden- en Oosteuropeanen van de PVV veroordeeld. De onthulling over de fraude door Oost-Europese bendes en het wegkijken voor deze misdaad zet vragen bij de slagvaardigheid van de EU.  

Het Europees Parlement spreekt zich over van alles uit. De observatie dat het zich bemoeit met zaken waar het niks mee te maken heeft en zaken laat liggen waar het over gaat is wijdverbreid. Of dat klopt is afhankelijk van de mate van politieke en culturele samenwerking die de observator voor ogen heeft. De minimalist wijst elke samenwerking af en voor de integralist kan samenwerking niet ver genoeg gaan. Wat zegt de realist?

Op 15 maart spreekt het Europees Parlement zich in resoluties uit over Poetin, het Midden-Oosten, Nigeria, Kazachstan en het Nederlandse PVV-Meldpunt. Zo wordt volgens een persbericht Poetin opgeroepen tot een ‘oprechte dialoog‘ met demonstranten en oppositie. En: ‘Van de nieuwgekozen Russische president Vladimir Poetin wordt verwacht dat hij bereid is die hervormingen door te zetten‘. Hoe geloofwaardig is zo’n resolutie? Om Stalin te parafraseren in zijn misnoegen over het Vaticaan ‘Hoeveel divisies heeft het Europees Parlement?

Het EP roept in een resolutie ‘het Nederlandse kabinet op het PVV-meldpunt voor klachten over midden- en oost Europeanen te veroordelen. Een overgrote meerderheid in het EP vindt dat de Nederlandse autoriteiten moeten onderzoeken of de website aanzet tot haat en of die discriminerend is.’ Symboolpolitiek met een dubbel signaal, zo lijkt het. Wat als uit het onderzoek blijkt dat de website niet aanzet tot haat of discriminerend is? Het meldpunt is al een maand in de lucht en iedere burger kan naar de rechter stappen als het meent dat het aanzet tot haat of discriminatie. Waarom moet het EP zich daar dan nog over uitspreken?

In 2005 wees 61,5% van de Nederlandse kiezers het Referendum over de Europese Grondwet af. Hoewel politici als Wouter Bos een nieuw referendum over een verdrag toezegden werd dat de kiezers tegen alle beloften in door de neus geboord. Dat vergrootte de kloof tussen bevolking en Europa verder. Ook ik stemde in 2005 tegen, als me die kans niet ontnomen was had ik dat bij een tweede referendum in 2007 opnieuw gedaan. Het lijkt erop dat het EP zich neerlegt bij het idee dat de inwoners zich van het parlement afkeren.

Kritiek dat alles wat uit Brussel of Straatsburg komt niet deugt deel ik niet. Economisch werkt het, maar politiek niet. Ik ben een voorstander van Europese integratie, maar niet zoals het door de huidige Europese bestuurslagen wordt vormgegeven. Zoals het vluchten in bijzaken omdat consensus over de hoofdzaak ontbreekt. Dat democratisch tekort deed me tegenstemmen bij het Euroreferendum. Tegenargument dat een nieuwe grondwet juist een voorwaarde was om verder te democratiseren is de Brusselse Catch-22. Mandatarissen zeggen, geef ons meer mandaat om ons minder mandaat te geven. Burgers zijn toch niet gek?

Foto: Zitting in het Europees Parlement te Straatsburg. © Europees Parlement

Europarlement wil Nederland aanspreken over PVV-meldpunt

De geschiedenis met Fitna herhaalt zich. Omdat economische belangen van Nederland in het buitenland geschaad dreigen te worden moeten principes wijken. In 2008 mocht Wilders van werkgevers en CDA Fitna niet uitbrengen omdat er minder melk of worsten in het Midden-Oosten door zouden worden verkocht. Toenmalig minister van Buitenlandse Zaken Verhagen wilde Wilders zelfs laten bespioneren door de AIVD.

Nu oppert CDA-Europarlementariër Wim van de Camp het ‘Polenmeldpunt’ van de PVV te sluiten. Hij vraagt premier Rutte er afstand van te nemen hoewel deze herhaaldelijk heeft uitgelegd dat niet te doen. De reactie van de EVP waar het CDA onderdeel van uitmaakt wordt mede gezien als antwoord op kritiek op de Hongaarse premier Victor Orbán die ook deel uitmaakt van de EVP. Van de Camp zoekt wraak bij liberaal Rutte.

Het Europarlement komt deze week naar verwachting met een resolutie die het meldpunt sterk veroordeelt. Naar verluidt zet de Roemeense liberaal Renate Weber het initiatief van de EVP voort. Van de Camp ziet het zich beledigd voelen als reden voor sluiting. Plus de positie van Nederland dat erdoor geschaad zou worden. Naast de Nederlandse strafwet die sluiting oplegt. Dat laatste klinkt aannemelijk, het eerste niet.

Van de Camp interpreteert de vrijheid van meningsuiting langs lijnen van fatsoen, economisch belang, politiek wisselgeld en de positie van Nederland. Maar zijn betoog kan omgekeerd worden. Want een land dat zwicht voor druk schaadt zichzelf het meest. Het antwoord op Wilders’ meldpunt is niet de sluiting ervan door een verbod, maar de weerlegging ervan in het publieke debat. Van de Camp verliest de zuivere lijn uit het oog.

Interessant is hoe de partijen in het Europarlement stemmen. De Groenen hebben al aangegeven dat ze door een verbod niet mee willen werken om Wilders’ slachtofferrol te bevestigen. Daarin hebben ze gelijk. Als het meldpunt volgens de Nederlandse wet kan, dan kunnen buitenlandse partijen geen sluiting afdwingen. Ze hebben er niks over te zeggen. En jammer als daardoor minder gloeilampen, tulpen of kaas worden verkocht.

Foto: CDA/EVP-Europarlementariër Wim van de Camp, 2011

Mark Rutte neemt terecht geen afstand van het ‘Polenmeldpunt’

Kandidaat voor het leiderschap van de PvdA Martijn van Dam heeft kamervragen gesteld ‘over het bericht dat de voorzitter van het Europees Parlement heeft gezegd dat de minister president volledig afstand heeft genomen van het ‘Polenmeldpunt’. In het Vragenuurtje van de Tweede Kamer ontkent Mark Rutte dat-ie afstand heeft genomen van het meldpunt en evenmin dat-ie dat achter de schermen tegen Martin Schulz heeft gezegd. Tegenstrijdige verklaringen van Rutte en Schulz roepen de vraag op wie er van de twee liegt.

Nu hij aan tafel zit met Geert Wilders en Maxime Verhagen om over bezuinigingen en besparingen te praten komt het Rutte niet slecht uit dat-ie het meldpunt een initiatief van een politieke partij kan noemen. En dat het geen regeringsstandpunt verwoordt. Voor wat het waard is merkt Rutte op dat-ie positief staat tegenover emigratie uit Midden- en Oost Europa. Schulz merkt in een gezamenlijke persconferentie na een gesprek tussen hem en Rutte op 1 maart overigens op dat er in Europa meerdere van dit soort meldpunten zijn.

Op de neutrale opstelling van Rutte is kritiek geuit. Waarom spreekt-ie zich niet uit? Moet een regeringsleider zich ook in zijn woorden niet ondubbelzinniger en duidelijker aansluiten bij verdragsteksten? Rutte antwoordt daarop dat-ie de verdragsteksten onderschrijft, maar anderen de ruimte geeft daar anders over te denken.

Rutte is liberaal en Schulz sociaal-democraat. Ze hebben verschillende wereldbeelden en een ander type overheid voor ogen. Rutte zegt voor een terugtredende overheid te gaan. Moralisme probeert-ie te beperken. Rutte heeft het Euroscepticisme van Wilders te aanvaarden en zoekt op dat dossier steun bij de oppositie.

Toch ontstaat nu het slechtste van twee werelden met volop publiciteit voor de PVV. In alle hijgerigheid en politieke berekening praten media en tegenstanders van Wilders over het meldpunt terwijl Rutte er liever over zwijgt. Want Wilders zwijgt. Vervolgens kloppen tegenstanders van Geert Wilders bij Mark Rutte aan met de vraag waarom-ie het meldpunt niet veroordeelt. Zodat de PVV en het meldpunt opnieuw aandacht trekken.

Als de PVV gebruik maakt van de vrijheid van meningsuiting, dan kan Rutte dat toch ook? Zo is de logica. Het kan, maar het is ook de vrijheid van Mark Rutte om niet inhoudelijk te reageren. Het meningsverschil is terug te brengen tot een interpretatie over de vrijheid van meningsuiting. Zolang iets binnen de wet valt mag het gezegd worden. Dat geldt voor het meldpunt dat in de ogen van velen op de onderbuik speelt, maar wettelijk niet verboden is. In het publieke debat kan volop kritiek op het meldpunt worden geuit. Rutte verplichten om in het openbaar een mening te uiten die hij niet wil uiten valt niet meer onder de vrijheid van meningsuiting.

Foto: Voorzitter van het Europees Parlement Martin Schulz ontvangt Mark Rutte, 1 maart 2012

Meldpunt PVV over Midden- en Oosteuropeanen verdient navolging

De PVV is een meldpunt Midden- en Oosteuropeanen gestart. De partij legt uit dat er sinds 1 mei 2007 vrij verkeer van werknemers is tussen Nederland en acht lidstaten uit Midden- en Oost Europa: Estland, Letland, Litouwen, Polen, Tsjechië, Slowakije, Slovenië, Hongarije. Deze MOE-landen traden met Malta en Cyprus in 2004 toe tot de EU in de vijfde uitbreiding. De PVV zegt dat er naar schatting 200.000 tot 350.000 personen uit deze landen in Nederland verblijven. In 2010 hadden ongeveer 11.700 daarvan een uitkering.

De landen van de zesde uitbreiding uit 2007 zijn Bulgarije en Roemenië. Tot 2014 kan in een overgangsfase het vrije verkeer van werknemers uit deze twee landen beperkt worden. Een overheidsonderzoek uit 2008 over de economische invloed van Bulgaren en Roemenen concludeert over werknemers uit de MOE+-landen (de acht van de vijfde uitbreiding minus Cyprus en Malta plus Bulgarije en Roemenië) dat hun netto bijdrage klein, maar bescheiden positief is. Maar in de vier jaar sinds dat onderzoek kan het beeld gekanteld zijn.

De PVV-fractie heeft volgens minister Kamp het recht een meldpunt op te zetten. Anderen noemen het stemmingmakerij of discriminatie. De Poolse ambassade is kwaad over het initiatief. Toch erkennen velen dat er problemen zijn met werknemers uit MOE+-landen. Zo wil de Haagse PvdA-wethouder Marnix Norder werkloze Oost-Europeanen uitzetten. Hij sprak in december 2010 over een tsunami van Oost-Europeanen.

Zorgvuldigheid ligt in voorwaarden. Inventariseren van ‘overlast, vervuiling, verdringing op de arbeidsmarkt en integratie- en huisvestingsproblemen‘ kan geen kwaad. Het activisme van de PVV vraagt om navolging, het relativeert het belang van politieke partijen. Andere partijen kunnen meldpunten opzetten over sjoemelende bankiers of directeuren in de semi-publieke sector. Het is pas discriminatie als individuele gevallen niet op hun eigen waarde worden beoordeeld. Onze rechtsstaat is echter krachtig genoeg om dat te garanderen.

Foto: Warszawa Pride protest in Polen tegen discriminatie van (sexuele) minderheden, 2008. Met op spandoek Europa = Tolerantie. Credits: Joe Ruffles.