Mediastrategie van Hillary Clinton landt niet. En raakt Trump niet

“She’s not up more because she’s disliked and distrusted,” said GOP consultant Rick Wilson, who is working with independent presidential candidate Evan McMullin. “With any other candidate than [Clinton], Trump would be down by 25 percent.” Aldus de Republikeinse consultant Rick Wilson over Hillary Clinton in een artikel in The Hill. Hij werkt voor de kandidaat Evan McMullin die door Republikeinen wordt gesteund.

De boodschap is tweeledig. De tot nu toe bijna 100 miljoen dollar die Clinton aan zendtijd heeft besteed is niet doelmatig omdat ze niet vertrouwd wordt en velen een hekel aan haar hebben. Trump besteedde slechts 17,3 miljoen dollar. Maar Clinton neemt geen afstand van hem. Zij is een ongeloofwaardige kandidaat en de boodschap van de reclame ‘landt’ niet. Daarbij is ze saai en als vertegenwoordiger van het establishment een referentie van het verleden die het evenmin moet hebben van free publicity. Volgens insiders zou Trump het tegen elke andere kandidaat afleggen, maar maakt hij alleen tegen Clinton een kans. Dat is ontluisterend.

De Democratische partij (DNC) heeft een gigantisch risico genomen door niet de populaire Bernie Sanders, maar Clinton te nomineren. Dat werd trouwens voor de Democratische conventie in juli al geconstateerd. Met de kans dat er met Trump een clown, een onevenwichtig persoon en een gevaar voor de wereldvrede in het Witte Huis komt. Als dat gebeurt, dan zou het bestuur van de DNC voor een tribunaal berecht moeten worden.

En geld besteed aan televisiereclame landt hoe dan ook niet meer bij de kiezers. Dit soort reclame lijkt over de geldigheidsdatum heen omdat kiezers er cynisch over zijn geworden. Door het zo vaak gezien te hebben kunnen ze niet meer geloven wat erin gezegd wordt. Of dat in dezelfde mate voor Nederland geldt lijkt niet het geval, maar dat de doelmatigheid van traditionele verkiezingsfilmpjes is afgenomen is iets waar de campagneteams rekening mee moeten houden. Omdat televisiereclame een sleutelrol moest spelen in de mediastrategie van Clinton, maakt dit een overwinning van Trump mogelijk. Omdat dit niet blijkt te werken.

Zet Kremlin ‘Rio’ in als wisselgeld om het WK Voetbal 2018 te behouden?

De YouTube-kanalen NEWS NEWS en interesting on the planet plaatsen deze video. Mevrouw Robot praat en is niet om aan te horen. De kanalen geven het perspectief van het Kremlin door de kracht van de Russische Federatie, en de chaos en verdeeldheid erbuiten te benadrukken. Door de grootste vrees uit te spreken en zogenaamd te weerleggen geeft de video een inkijkje in de Russische mediastrategie aangaande de sport.

Het gaat over de maatregelen die het IOC neemt naar aanleiding van het recente rapport van WADA over de systematische doping door de Russische overheid. Dat omvat allerlei sporten waaronder voetbal. Een van die maatregelen is dat de Russische Federatie wordt verboden om tot 2019 sportevenementen te organiseren. Dat omvat ook het WK Voetbal 2018 dat aan de Russische Federatie is toegewezen. Naar verluidt door omkoping.

De strategie van de Russische overheid kondigt zich aan. Uitsluiting van Russische sporters aan kleinere wedstrijden en de Olympische Spelen van Rio accepteren en inzetten als wisselgeld voor het mogen behouden van het WK Voetbal 2018. En in de tussentijd verwarring en verdeeldheid zaaien binnen het IOC en de wereldvoetbalbond FIFA. Vraag is of het het Kremlin lukt om het prestigieuze WK Voetbal 2018 te behouden.

Bedrijfsfilm Berenschot saai en ouderwets. Parodie of serieus?

Is dit serieus bedoeld of is het een parodie? Organisatieadviesbureau Berenschot heeft mogelijk verstand van openbaar bestuur, maar lukt het niet een wervend filmpje te organiseren. Wat is dit saai en gedateerd. Vooral, wat slecht geacteerd. Wethouder Hekking anno 1980 oogt er hedendaags bij. Waarom doet Berenschot dit de eigen medewerkers aan? Ze zijn hiervoor duidelijk niet opgeleid of in de wieg gelegd. Het is zelfoverschatting om te denken dit zelf te kunnen. Ook de regie is een race naar de bodem. De maker reconstrueert Ontdek je plekje uit 1975 dat schijnbaar achteloos de randen van de Uithof in beeld vangt. Met muzak uit de oude doos.

Berenschot vergeet dat het zelf onder een vergrootglas ligt als het publiciteit zoekt via YouTube. Wat is er in Berenschot gevaren? Is dit werkelijk zoals dit bureau zich aan een breed publiek wil tonen? Dat valt bijna niet te geloven. Integriteit betekent ook iets afbeelden dat in overeenstemming is met de realiteit. In dit filmpje voegt het bureau iets toe dat afbreuk doet aan de betrouwbaarheid: amateurisme en oubolligheid. Hoogste tijd dat Berenschot de mediastrategie eens goed tegen het licht houdt. Om er zelf beter van te worden.

Vijandbeeld van Geert Wilders is niet uniek. Waarom de ophef?

Voormalige dijkgraaf  van het waterschap Groot Salland, VVD-senator, filosoof en publicist Sybe Schaap laat van zich spreken. Zijn boek ‘Het rancuneuze Gif‘ dat volgende week bij Uitgeverij Damon te Budel verschijnt doet stop opwaaien vanwege een vergelijking tussen de PVV en de jaren ’30. Naar verluidt probeerde de VVD de verschijning uit te stellen om de onderhandelingen in het Catshuis tussen VVD, CDA en PVV over de bezuinigingen niet te belasten. VVD ontkent dit. Wilders en Rutte nemen afstand van de vergelijking.

De inleiding maakt volgens NRC een vergelijking tussen de PVV en de jaren ’30: De PVV hanteert een formule die veel lijkt op die uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Er worden vijandbeelden gecreëerd, beelden die duidelijk moeten maken hoezeer het eigen bestaan wordt bedreigd. De vijand loert niet alleen van buiten, maar heeft ook complotterende handlangers in het eigen domein. Externe vijanden te over: de Europese Unie, buitenlandse arbeiders, allochtonen, maar voor alles de Islam en de representanten daarvan.

Deze passage wordt in de media prominent geciteerd, maar is niet opzienbarend. Voor de PVV kan willekeurig elke partij ingevuld worden en ook dan klopt de observatie. Ook SP, PvdA, GroenLinks, PvdD of orthodoxe communisten hanteren een formule die veel lijkt op die uit de jaren dertig van de vorige eeuw. Ook zij creëeren vijandbeelden om hun eigen partij te positioneren. Alleen de vijanden verschillen: bankiers, het grote kapitaal, het globalisme of de bio-industrie. Daarbij komt dat zowel de propaganda van nationaal-socialisten, communisten als latere geallieerden uit dezelfde bron putte. Schaap zegt niet veel anders dan dat de PVV uit een oerbron put. Naar verluidt besteedt Schaap in ‘Het rancuneuze Gif’ 16 pagina’s aan de PVV.

Het is opvallend dat Wilders zich aangesproken voelt als er vergelijkingen met de jaren ’30 worden gemaakt. Zoals Rob Riemen in 2010 in zijn boekje De eeuwige terugkeer van het fascisme stelde dat Wilders een pre-fascist is. Wat de PVV-Brabant tot vragen bracht. Of vorige maand toen de Duitse brochure Zwischen Propaganda und Mimikry – Neonazi-Strategien in Sozialen Netzwerken Wilders tot kamervragen bracht. Bij de reacties op Schaap door zowel politici als de journalistiek ontbreekt een elementair begrip van geschiedenis, politiek, mediastrategie en politieke marketing. Sybe Schaap zegt niks nieuws en verdient schouderophalen.

Foto: Victor Deni, Kameraad Lenin reinigt de Aarde van het uitschot, 1920. Propaganda uit de Soviet-Unie

PVV voelt zich aangesproken door Duitse brochure over neonazi’s

Geert Wilders maakt zich kwaad over een brochure ‘Zwischen Propaganda und Mimikry – Neonazi-Strategien in Sozialen Netzwerken‘ van de Amadeu Antonio Stiftung die in opdracht van het Duitse ministerie van Justitie wordt verspreid. De titel suggereert dat neonazi’s door veinzen hun ideologie camoufleren. De brochure moet dienen om een jong publiek van 13 tot 18 jaar hiervan bewust te maken en van tegenargumenten te voorzien.

Media-educatie is niet nieuw en komt mede voort uit de kritische mediatheorie van Hans Magnus Enzensberger en Neil Postman. In het digitale tijdperk verzamelen stammen zich met gebruik van de techniek rond gedachtengoed, komen tot een afgesloten identiteit en trachten anderen te beïnvloeden. Tegen de achtergrond van een continu bombardement van een cultuurindustrie dat ons allen treft. De theorievorming is inmiddels verder, maar in grote lijn kan men zeggen dat de brochure een specifieke groep aanpakt en de status quo laat liggen. Het voorwoord is van FDP-minister van Justitie Sabine Leutheusser-Schnarrenberger.

De Amadeu Antonio Stiftung ageert samen met no-nazi.net tegen anti-semitisme en rechts-extremisme, maar ook tegen racisme, anti-Roma en alles wat het als mensonvriendelijke uitingen ziet. Zo timmert de Stiftung politiek aan de weg en mobiliseert het krachten tegen de doelen dat het zich gesteld heeft.

De volgende passage is illustratief hoe de brochure uitwaaiert: Unter dem Banner von rechtspopulistischen Parteien, wie »Die Freiheit« oder den »Pro«-Bewegungen, versammeln sich jene, die den Islam als die Gefahr für Europa wahrnehmen, die mit allen Mitteln abwehrt werden müsse. Neben dem Islam wird die multikulturelle Gesellschaft abgelehnt und ebenso die Grünen, die man für die jetzige Gesellschaft verantwortlich macht. Alles wordt op een hoop geveegd. Het staat een politieke partij immers vrij om de islam als gevaar te zien, het multiculturalisme af te wijzen en de ‘oude’ politiek daarvoor verantwoordelijk te stellen.

In kamervragen aan minister van Buitenlandse Zaken Uri Rosenthal veronderstelt Wilders dat-ie op de korrel genomen wordt. Da’s merkwaardig, want de PVV wordt nergens genoemd. Wilders fungeert wel op een gereproduceerde Facebook-pagina van een bijeenkomst van de partij ‘Die Freiheit‘. Da’s misschien een goedkope manier van ‘guilt by association’, maar tekent voornamelijk het gebrek aan focus van de brochure. Die is gericht op de Duitse situatie met neonazi’s en merkwaardig is dat Wilders zich aangesproken voelt.

Foto: Gereproduceerde Facebook-pagina met verwijzing naar Geert Wilders op p.11 van de brochure ‘Zwischen Propaganda und Mimikry – Neonazi-Strategien in Sozialen Netzwerken’