Advertentie roept op tot terugroepen Ruf naar Stedelijk. Welke lobby zit erachter, hoe gewenst en bestuurlijk zorgvuldig is het?

Een groep binnen- en buitenlandse mensen uit de kunstwereld doet een oproep in een advertentie in Het Parool. Ze roepen Beatrix Ruf om op terug te keren naar het Stedelijk Museum ‘vanwege haar artistiek visie‘. Op 17 oktober 2017 kondigde het museum in een persbericht aan dat Ruf had besloten per direct terug te treden als directeur. De oproep is opmerkelijk omdat er momenteel twee onderzoeken lopen naar goed bestuur, transparantie en nevenfuncties, en naar de naleving van de beloningsregelgeving en de Wet Normering Topinkomens. Een persbericht van 18 december 2017 geeft de positie van de Raad van Toezicht: ‘De Raad wil wachten met de benoeming van de nieuwe directie tot na afronding van de onderzoeken en tot na het advies van de Amsterdamse Kunstraad over de positionering van het Stedelijk Museum. Ook de benoeming van een nieuwe voorzitter en een nieuw lid van de Raad van Toezicht zal pas daarna plaatsvinden.’

De advertentie doorkruist willens en wetens deze planning. Vraag is van wie het initiatief komt en of Ruf erin gekend is. De advertentie geeft aan wat er verkeerd is aan het Stedelijk. Lobbygroepen proberen elkaar de loef af te steken en hun gelijk te halen. Daarbij speelt dat ondertekenaars zich ermee profileren en sommigen zich naar voren dringen door alvast voor te sorteren op een terugkomst van Ruf. Of een Ruf-achtige directeur. Bestuurlijk is het onverstandig om op de uitkomsten van de onderzoeken vooruit te lopen. Stel dat Ruf niet ongeschonden uit de onderzoeken komt, dan komt het Stedelijk van de regen in de drup. Ondertekenaars die beter zouden moeten weten beschadigen vooral hun eigen geloofwaardigheid met het lenen van hun naam.

Foto: Schermafbeelding van advertentie ‘Roep Ruf Terug’ in Het Parool, 17 februari 2018.

Belangenconflict bij McKinsey vanwege investeringfonds MIO dat belegt voor het eigen personeel

Z Today besteedt aandacht aan een hedgefund van adviesconcern McKinsey, McKinsey Investment Office Partners (MIO).  Informatie erover wordt afgeschermd. Het belegt 9,5 miljard dollar. Volgens critici is er sprake van een belangenconflict omdat McKinsey vanwege de aard van het werk en het uitgebreide netwerk over gevoelige informatie beschikt. Omdat transparantie erover ontbreekt is de twijfel gezaaid of dit fonds wel ethisch handelt. Dus zonder Chinese muren die de strategische informatie binnen McKinsey afschermen van het hedgefund MIO. Het rendement ervan was vorig jaar 14%. Dit hoge percentage kan een aanwijzing zijn voor niet ethisch handelen. Dat er gaten in de Chinese muren tussen McKinsey en MIO zitten blijft uit de samenstelling van de Raad van Toezicht van het fonds met 12 mensen van McKinsey. Overwegend partners.

Stedelijk Museum als oefenstof voor McKinsey. De ultieme mislukking?

Het is u wellicht ontgaan, maar het Stedelijk Museum staat voor een complex vraagstuk dat om een creatieve oplossing vraagt. Dus geen gewone oplossing voor een gewoon vraagstuk, nee, een creatieve oplossing voor een complex vraagstuk. Alsof een vraagstuk niet altijd complex en een oplossing niet altijd creatief is. In de voodoo-taal van de consultancy worden situaties tot problemen, en problemen tot complexe problemen  gemaakt om de urgentie van de consultant te benadrukken. Die de oplossing achteloos in de achterzak heeft zitten. In theorie. Juist omdat deze urgentie in werkelijkheid niet bestaat moet de noodzaak voor ingrijpen in taal gecreëerd worden. Vooral met adjectieven, dat scalpel van de moderne bedrijfsstrateeg dat feitelijk een bot mes is. De toelichting is een voorschot op een niet bestaand probleem dat in de toekomst voor veel geld verkocht kan worden. In een cyclus van overtolligheid en rondpompen van pseudo waarheden.

‘Van 7 t/m 9 oktober 2015 organiseert strategy consultancybureau McKinsey & Company een uitdagende Business Course voor topstudenten. Tijdens de business course zullen de deelnemers meedenken over de strategie van het Stedelijk Museum in Amsterdam.’ aldus de aankondiging. Het geeft te denken als een organisatie als het Stedelijk Museum onderwerp van een business course wordt. Het is een teken dat het er niet optimaal loopt. Op welk gemis in de directie van het Stedelijk wijst dit? Wat heeft het museum erbij te winnen behalve het verstevigen van de relatie met McKinsey? De strategie van het Stedelijk als oefenstof voor studenten. Arm Stedelijk Museum. Waarom kan het in eigen huis die strategie niet gewoon zelf ontwikkelen?

Foto: Aankondiging van Business Course ‘Studenten denken mee over strategie Stedelijk Museum’.