Diagnose Russische inmenging: behandelplan om Amerikaanse democratie weerbaar te maken moet nog geschreven worden

Brian Williams praat met counterintelligence-expert Malcolm Nance over twee rapporten die aantonen hoe Russische diensten die onderdeel waren van het Russische veiligheidsapparaat in 2016 via sociale media de Amerikaanse presidentsverkiezingen konden beïnvloeden. En volgens steeds meer deskundigen op een beslissende wijze. Zeer waarschijnlijk in samenwerking met binnenlandse, Amerikaanse medewerkers die de Russen van informatie voorzagen. Wat is het behandelplan van een zieke, weerloze democratie die met weinig middelen uit evenwicht kon worden gebracht? Wat is hier aan de hand? Aan welke ziekte leidt de Amerikaanse democratie? Is het alleen aan de oppervlakte of in de kern verrot? Ik vermoed het laatste en wees in een reactie bij deze video op de negatieve rol van het grote geld. Hier valt meer te lezen over het arrest Citizens United v. FEC van 2010 dat de poorten voor het grote geld in de Amerikaanse politiek openzette.

Trump must be fired if the results of the Mueller investigation justify it. All directions point more and more in that direction. It is to be hoped that he will not get away with a secret deal without criminal prosecution and public trial. Because the US does not learn anything from that. That concerns the current development.

A more interesting question is why American democracy and the electoral system could become so vulnerable. How could it be that the Kremlin could buy and possess the presidency at relatively low cost. Why is American democracy so defenseless? The answer to that question indicates the way to make American democracy resilient, powerful and strong.

That answer should reflect on the power of social media and the undermining role of companies like Facebook, Twitter or Google that do not take responsibility and need to be dealt with under criminal law. But as instruments they never give the complete and ultimate answer.

This should rather be sought in the participation of citizens at the higher levels of politics and the decisive role of the money in both large parties.

The role of big money must be reduced and the participation of ordinary citizens in politics must be increased. This makes the politics and the electoral system resilient and able to cope with unlawful interference of foreign actors, such as the Russian Federation in cooperation with domestic traitors who surrender their country to a foreign power.

In navolging van Trump geeft Republikeinse partij zich over aan Kremlin. Helsinki dreigend dieptepunt in diplomatie. Wat te doen?

In niet-Trumpiaanse geledingen van de Amerikaanse samenleving nemen de zorgen over de topontmoeting van president Trump met de Russische president Putin in Helsinki op 16 juli toe. De vrees bestaat dat het net als de recente ontmoeting in Singapore met de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un een publiciteitsshow wordt waarbij de inhoud bijzaak is. Met als gevolg dat Kim of Putin concessies afdwingen en hun punten kunnen scoren. Waarbij de belangen die op het spel staan met de Russen vele malen groter zijn. Opvallend is dat er geen gespreksnotulen worden gemaakt, zodat ‘dompteur’ Putin de ‘afgerichte’ Trump kan sturen zonder dat dit naar buiten komt. Verontrustend is dat afgelopen week Republikeinse senatoren voor Trump in Moskou het pad effenden met Chamberlain-achtige retoriek en gedrag dat geen ruimte laat voor actie om de nu al geconstateerde Russische inmenging in de tussentijdse verkiezingen van november 2018 te stoppen.

Het zijn uiteraard progressieve Democraten die zich zorgen maken, evenals vrouwen en minderheden, maar ook ‘echte’ conservatieven die zich in de Republikeinse partij misplaatst voelen en voormalige leden van de inlichtingendiensten die weten wat er achter de schermen gebeurt in het Kremlin. Wat we zien gebeuren is zo absurd, onbegrijpelijk en buitensporig -en breekt zo met decennia van traditionele Amerikaanse politiek en diplomatie- dat het er alleen maar merkwaardiger op wordt dat dit zich voor onze ogen afspeelt zonder dat iemand kan ingrijpen om de definitieve ‘devaluatie’ van de VS te keren. Bestaat de Deep State eigenlijk wel?

Militaire oplossing voor Syrië haalbaar. Voor wie vrijuit wil denken

Leken hebben het makkelijk in het bedenken van oplossingen. Ze weten niks, hoeven niet binnen de lijntjes te redeneren en kunnen vrijuit denken. Dat lijkt op het lateraal denken van Edward de Bono dat in de jaren ’70 tot Nederland doordrong. Wikipedia definieert het als volgt: ‘het opnieuw (anders) ordenen van de bestaande informatie om zodoende nieuwe informatie te laten ontstaan.’ Toegepast op de Syrische burgeroorlog leidt dat tot het uitgangspunt: ‘Bedenk eens hoe IS en het regime van president Assad verslagen kunnen worden.‘

Eerst IS. Het geeft weinig nut om putten te graven in al gegraven putten. Ofwel, de bombardementen die vele burgerslachtoffers eisen en weinig militair effect hebben. Bombarderen is een politiek gebaar van goede wil als lakmoesproef voor westerse landen. Of in het geval van de Russen een middel om een voet tussen de deur te krijgen. Het staat prachtig op de voorpagina’s en in de parlementen, maar het maakt militair geen verschil.

Matthew Gault schetst een lateraal scenario van oud-officier en contra-terrorisme expert Malcolm Nance in een artikel voor War Is Boring. De Amerikaanse minister van Defensie Ash Carter maakte op 1 december 200 commando’s vrij om te vechten tegen IS. Die kunnen in samenwerking met Iraakse speciale troepen en Vrij Syrische en Koerdische troepen 40 kilometer achter de frontlinie een guerrilla beginnen: ‘Go 20-30 miles behind his lines and destroy his entire line of logistics at night’. Maak IS onzeker, ontneem ze het idee dat ze het eigen territorium controleren en verplicht ze tot mobiliteit zodat ze hun schuilplaatsen moeten verlaten. Dan kunnen vliegtuigen ze op de korrel nemen. Die guerrillagroepen waar ook zo’n 50 Nederlandse commando’s aan toegevoegd kunnen worden kan oplopen tot zo’n 2000 man. Als sprinkhanen kunnen ze het door IS gecontroleerde gebied plunderen en daar de militaire infrastructuur stap voor stap vernietigen.

Dan Assad. Als IS door de guerrilla verzwakt, maar nog niet verslagen is en niet-islamistische tegenstanders van het regime-Assad (Koerdische en Vrij Syrische troepen) door bewapening, training en ondersteuning zijn versterkt en de islamistische tegenstanders van Assad (Al Nusra en Al Qaida) mede door bescheiden inzet van de guerrillatroepen zijn verzwakt, dan kan de aanval op Assad frontaal worden ingezet. Voorwaarde is dat de grondtroepen van de Russische Federatie (Artillerie) en Iran (Infanterie) geïsoleerd komen te staan en op het slagveld geen bondgenoten hebben. De diplomatieke toenadering tot de Russische Federatie moet tijdig en definitief beëindigd worden zodat de Russen beseffen in Syrië geen politiek wisselgeld te kunnen incasseren.

Het schrikbeeld van een imploderend regime-Assad dat net als na de moord op kolonel Khadaffi in Libië tot chaos leidde en daarom nu als excuus wordt gebruikt om Assad voorlopig te laten zitten is een valkuil die een oplossing op de lange baan schuift. Syrië kent een goed opgeleide bevolking die in meerderheid gematigd van nature is. Het zijn de andere landen (Saoedi-Arabië, Qatar, Turkije, Iran, de Russische Federatie, Frankrijk, VS) die het vuur van de oorlog brandend houden. IS is met een goed gecoördineerde guerrilla te verslaan en het regime-Assad plus bondgenoten (Hezbollah, Iran en de Russische Federatie) kunnen politiek geïsoleerd en verzwakt worden. Hun moet duidelijk gemaakt worden dat ze niet beloond, maar gestraft zullen worden voor hun inmenging. Zo valt het Syrische vuur te doven. Aldus een leek die makkelijk praten heeft.

Foto: Na de vatenbom in Aleppo, februari 2014.