Hactivist Jeremy Hammond werd vandaag veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf. Hij hackte eind 2011 het computersysteem van het bedrijf Stratfor en speelde de gegevens aan WikiLeaks door. Hammond pleitte afgelopen mei schuldig, maar ziet zichzelf overduidelijk als politieke activist. Hij had geen gewin van zijn hack maar deed dat voor de publieke zaak. Bij de schaduw-CIA Stratfor. De progressieve publicist Chris Hedges ziet in de veroordeling van Jeremy Hammond belangenverstrengeling met het bedrijfsleven door de belangen van rechter Loretta Preska, ontbrekend toezicht op het toezicht en onrecht. Te veel onrecht. Velen zien het als absurd dat de 28-jarige Hammond voor een niet-gewelddadige handeling voor tien jaar de gevangenis in moet. Het hoort echter bij het huidige klimaat van een restrictief Amerika onder Barack Obama dat geen enkel dissident geluid toelaat. Maar elk afwijkend geluid juist in de kiem wil smoren om navolging te ontmoedigen.
De verontwaardiging van het College bescherming persoonsgegevens (CBP) over het onrechtmatig verzamelen van internetgegevens is opvallend. Professionele boosheid, want voor een langlopend programma van cyberspionage door de Amerikaanse overheid wordt al jaren gewaarschuwd. Het bereikte tot nu toe nauwelijks het grote publiek omdat de gevestigde media de signalen negeerden. Volgens de NOS vraagt voorzitter Jacob Kohnstamm van het CBP de Europese commissaris Reding in een brief om opheldering. Kohnstamm is voorzitter van het uitvoerend Comité van toezichthouders. Kohnstamm heeft nu voor het eerst zwart-op-wit gegevens in handen waarmee hij concrete vragen kan stellen die niet genegeerd kunnen worden.
Ook D66 en GroenLinks uiten in het openbaar nu hun zorgen over de aantasting van de privacy door de VS en de effecten die het heeft voor Europeanen. D66-Europarlementariër Sophie in ‘t Veld meent dat de Europese Unie zich niet langer de regels moet laten voorschrijven door de VS en dat de mogelijkheden van het spionageprogramma PRISM moeten worden ingeperkt. GroenLinks-Europarlementariër Judith Sargentini wil dat Europese bedrijven zich niet langer ondergeschikt maken aan Amerikaanse wetgeving die de privacy van Europese burgers aantast. Beide Europarlementariërs zijn van mening dat hetabsurd is dat Amerikaanse wetgeving over de Europese heen kan gaan. En het meest absurd is dat dit al sinds 2003 bij het aannemen van de Patriot Act aan de gang is en de Europese politiek pas 10 jaar later opschrikt. De Zweedse piraat Rick Falkvinge merkt op dat activisten en Piratenpartijen dit al jarenlang roepen. Aan dovemansoren gericht.
Onder president Obama zijn de privacy en de openbaarheid sterk aangetast. Omdat geheime programma’s ook na jaren niet openbaar worden gemaakt is een vergelijking lastig te maken. Worden de burgerrechten nu bijvoorbeeld meer ingeperkt dan onder president Bush? Het lijkt er wel op. De technische mogelijkheden zijn de laatste jaren toegenomen. En onder Obama worden meer klokkenluiders aangepakt (‘crack down’) dan onder alle andere presidenten na de Tweede Wereldoorlog samen. Glenn Greenwald legt het uit.
Update 7 juni: In nieuwe onthullingen wijst The Guardian op het geheime PRISM-programma waarmee de veiligheidsdienst NSA direct toegang heeft tot de datasystemen van Google, Facebook, Apple en andere Amerikaanse internetgiganten. Het gaat om opgeslagen gegevens en live communicatie die door zogenaamde in-depth surveillance worden opgepakt. Politici kunnen hier kritische vragen over stellen. Da’s de winst.
In de VS wordt iedere burger zonder onderscheid, laat staan kennisgeving door de overheid aangemerkt als verdachte. Zonder directe aanleiding. Dat kan onder de Patriot Act. Als legitimatie wordt er achteraf het label ‘terrorisme’ opgeplakt. Indien iets uitkomt dat verborgen had moeten blijven. Maar dat label is niet geloofwaardig, want de aanpak kan veel doelmatiger en gerichter. Daartoe hoeven niet de gegevens van miljoenen burgers opgeslagen te worden. Inclusief volksvertegenwoordigers, advocaten en journalisten.
In de VS is dus iedereen schuldig tot het tegendeel bewezen is. Wat Glenn Greenwald in zijn Guardian-column openbaart is nog steeds een effect van 9/11. Amerikanen lijken nu te schrikken hoe diep de overheid in hun leven ingrijpt. Maar klokkenluiders, activisten en politici waarschuwen al jaren dat de privacy in de VS zo goed als dood is. Burgers hadden het kunnen weten. Er zijn genoeg blogs die benadrukken dat de controlestaat in opbouw is. Zie wat Steven Rambam zegt. Of William Binney. Of Glenn Greenwald. Of Julian Assange. Of Thomas Drake. Hoe kan het dat Amerikaanse burgers zich zo slecht informeren? Er lijkt iets fundamenteel verkeerd aan de huidige Amerikaanse politiek. En de gevestigde journalistiek. Ze verzaken hun plicht.
Er lijkt geen verwarring meer over te bestaan dat Jeremy Hammond het computersysteem van het bedrijf Stratfor hackte en de gegevens aan WikiLeaks doorspeelde. Stratfor wordt als een particuliere CIA beschouwd. Tien maanden geleden zaaide Anonymous hier nog twijfel over. De 28-jarige ‘hactivist’ Jeremy Hammond was bij Anonymous betrokken. Bradley Manning kwam eerder in het nauw vanwege Wikileaks.
Jeremy Hammond pleitte schuldig voor de Stratfor hack en die van andere websites die volgens Hammond allen verbonden zijn met de defensie-industrie. Nu kan Hammond na 15 maanden naar buiten treden wat-ie in detentie niet mocht. Op 6 september volgt de uitspraak die kan oplopen tot 10 jaar gevangenisstraf. Op de steunwebsite ‘Free Jeremy Hammond‘ staat nadere informatie, zoals een verklaring en hoe men kan helpen.
Zonder wettelijke basis heeft het Amerikaanse ministerie van Justitie (DoJ) stiekem telefoongegevens geregistreerd van verslaggevers en redacteuren van persbureau Associated Press (AP). Volgens AP gaat het om meer dan 20 aparte lijnen, waaronder de persoonlijke en zakelijke nummers van verschillende journalisten, de uitgaande lijnen op het hoofdkantoor van de AP in New York, evenals de telefoons van de kantoren in Washington en Hartford. Ook de lijn van het persagentschap van de AP in het Huis van Afgevaardigden is in de gaten gehouden. AP noemt het een massale en ongekende inmenging in de nieuwsgaring.
De reacties zijn vernietigend voor het DoJ. Mensenrechtenorganisatie ACLU praat over intimidatie van de pers en ziet er machtsmisbruik in door het DoJ. Digitale burgerrechtenorganisatie EFF kenmerkt het als ‘een verschrikkelijke klap tegen de persvrijheid en het vermogen van journalisten om het nieuws te onderzoeken en te verslaan’. Het ziet er ook een wake-up call in voor Congresleden en rechters. New York Times noemt in een opiniestuk de acties van het DoJ ‘schandelijk’ en Washington Post noemt het schokkend en verontrustend.
In een opiniestuk voor Politico kijken Alexander Burns en John Harris naar de gevolgen voor president Obama. Zelfs hun welwillende bril kleurt kritisch. Obama is de verhalenverteller die met een krachtig verhaal mensen aan zijn kant wist te krijgen. De bevolking vrat het. Maar nu klinkt een steeds geloofwaardiger tegenverhaal dat de middengroepen overtuigt. Mogelijk kan Obama niet direct gekoppeld worden aan de schandalen, maar zijn denkbeelden lijken tot aan het uitvoerend niveau doorgesijpeld te zijn. Het verschil tussen zijn goede bedoelingen en de uitvoering wordt steeds groter, en pijnlijker. Het tekent op z’n minst het gebrek aan grip dat de president op de uitvoering heeft. Dat noemen niet alleen conservatieven gevaarlijk, maar ook progressieve activisten. Goede bedoelingen van Barack Obama zijn een gevaar voor de rechtsstaat geworden.
Foto: President Barack Obama: ‘Any Political Capital That Obama Had Is Now Gone’.
Chinese universiteiten en het Rode Leger trekken samen op in digitale spionage. Computers van media, kerncentrales, fabrieken en ministeries zijn een prooi. Vanuit een handelsbelang. Alleen de mate waarin blijft onduidelijk. Bedrijven die hun brood verdienen met het adviseren en bouwen van cyber-security hebben er belang bij om de gevaren uit te vergroten. En offensieve acties van de Amerikanen blijven door hun macht over de media sowieso buiten de radar. Hoe dan ook relativeert de Chinese dreiging de recente beschuldiging van de Amerikaanse minister van Justitie Eric Holder dat politieke activisten als WikiLeaks en LulzSec een bedreiging vormen voor Amerikaanse handelsbelangen. Als-ie werkelijk meent wat-ie zegt kan Holder in de vervolging beter prioriteit geven aan de Chinese dreiging. In plaats van politieke activisten te criminaliseren.
Bradley Manning kon in zijn proces voor het eerst een betoog houden en naar buiten treden. Dat deed-ie op een evenwichtige en samenhangende manier volgens aanwezigen. Zijn beweegredenen legde hij in zijn verklaring uit. De reden om te lekken was het willen beginnen van een nationaal debat over de overzeese oorlogen. Hij bekende ‘mindere’ beschuldigingen, maar de ‘ernstige’ niet. De rechter accepteerde die uitleg.
Manning vertelde de informatie die hij uiteindelijk naar WikiLeaks doorspeelde eerst elders aangeboden te hebben. Aan onder andere de New York Times en de Washington Post. Maar die vertrouwden het niet. Dit laat uitkomen dat WikiLeaks hem niet onder druk heeft gezet. Bob Woodward van de Washington Post ligt onder vuur van links omdat-ie meer gevoelige informatie naar buiten bracht dan Manning. In een opinieartikel van afgelopen weekend antwoordde hij er indirect en verdedigend op door te verklappen dat vertegenwoordigers van de regering-Obama hem onder druk zetten om bepaalde informatie niet te publiceren.
Progressieve critici van de regering-Obama zoals Daniel Ellsberg of Glenn Greenwald zien Manning als een held die vanuit zijn burgerplicht deed wat-ie moest doen. De reactie van Obama zien ze als onacceptabel. Des te meer omdat ze evenals Manning stellen dat-ie de Amerikaanse overheid in verlegenheid heeft gebracht door de gelekte informatie, maar de nationale veiligheid er op geen enkel moment door in gevaar kwam.
Vandaag 23 februari is het Bradley Manning protestdag. Wereldwijd vinden demonstraties plaats. De Amerikaanse soldaat eerste klasse van Welshe afkomst zit al 1000 dagen in detentie. Zonder rechtszaak. Hij stelde oorlogsmisdaden en corruptie aan de kaak. Niet de veroorzakers, maar de klokkenluider is vastgezet. De waarschijnlijk door Manning naar WikiLeaks gelekte informatie heeft de Amerikaanse militaire, politieke en bestuurlijke autoriteiten in verlegenheid gebracht. Uit wraak wordt iedereen die gelieerd is aan WikiLeaks door de regering-Obama hard aangepakt: Julian Assange, Jeremy Hammond, overloper Hector Xavier Monsegur (Sabu), Aaron Swartz en dus ook Bradley Manning. Critici spreken van een heksenjacht zonder weerga.
Nederland spreekt pas komende maandag 25 februari een woordje mee. ’s Ochtends voor het ministerie van Defensie in Den Haag van half 8 tot kwart over 9 wordt personeel van het ministerie voorzien van folders. Slechts acht demonstranten mogen van Defensie deelnemen. De rest moet toekijken. De opzet van het protest is het vergroten van de bewustwording over de oorlogsmisdaden van de regering-Obama en de harde aanpak van klokkenluiders. De uiteindelijke vraag is waarom Nederland en de Nederlandse krijgsmacht kunnen samenwerken of zich zelfs vereenzelvigen met dit Amerikaanse beleid. Contactpersoon is emirjame via twitter.
Foto: Schermafbeelding van aankondiging protestactie voor Bradley Manning bij het ministerie van Defensie, Plein 4 in Den Haag op maandag 25 februari 2013.
NSA-klokkenluider Thomas Drake (zie 19’15”) kent geen aarzeling. Het is niet de regering-Bush, maar de regering-Obama die de internetvrijheid het meeste aan banden legt. Het verschil tussen wat president Obama met mooie, zalvende woorden zegt en het het beleid van Eric Holder van het ministerie van Justitie is groot, zo merkt Drake op. De drempel om als staatsvijand aangemerkt te worden is klein. De regering-Obama heeft al haar beloften gebroken over internetvrijheid, burgerrechten en transparantie door haar macht over het internet uit te breiden. President Obama heeft als geen andere president voor hem de grondwet opzij gezet.
Minister van Justitie Eric Holder heeft op een bijeenkomst over het inperken van diefstal van Amerikaanse handelsgeheimen hacktivisten afgeschilderd als kwaadwillend. Holder stelt economische spionage, hackers en hactivisten als WikiLeaks en LulzSec op een lijn. Zijn strategie is duidelijk, maar ook bombastisch. Door politieke of journalistieke activisten bij voorbaat te criminaliseren en af te schilderen als spionnen omdat ze een bedreiging zouden vormen voor Amerikaanse handelsbelangen beargumenteert minister Holder de inperking van de internetvrijheid en de aanpak van hactivisten. Terwijl-ie kan weten dat de grootste dreiging niet van WikiLeaks of LulzSec komt, maar van de Chinese overheid. Waarmee de regering-Obama zaken doet.
Anonymous neemt het op voor ‘hacktivist’ Jeremy Hammond en organiseert op 23 juli een bijeenkomt in New York City. Hij wordt ervan beschuldigd betrokken te zijn bij het hacken van computersystemen van Stratfor en de gegevens doorgespeeld te hebben aan Wikileaks. Vanaf 27 februari 2012 werden ze door Wikileaks en diverse internationale media gepubliceerd als The Global Intelligence Files. Deze informatie onthulde corruptie binnen de Amerikaanse inlichtingendiensten en gaf inzicht in zowel het netwerk als de werkzaamheden.
Anonymous betwijfelt of Jeremy schuldig is: De arrestatie van Jeremy vanwege de Stratfor hack was gebaseerd op de getuigenis en handelingen van FBI-informant, Hector Xavier Monsegur. Monsegur wachtte zelf 105 jaar gevangenis als-ie de FBI niet hielp bij de aanhouding en identificatie van andere vermeende leden van Anonymous en LulzSec. Er is voldoende bewijs voor het feit dat de Stratfor hack werd georganiseerd, gepland en georkestreerd door de FBI met medewerking van Monsegur om ‘hactivisten‘ te strikken.
George Knight 