Wat betekent het dat Clinton geen afstand neemt van Trump?

Een nieuwe peiling van Quinnipiac University geeft aan dat Hillary Clinton in de drie swing states Ohio, Florida en Pennsylvania terrein verliest op Donald Trump. Clintons zwakke punt is haar karakter, zo blijkt opnieuw uit dit kiezersonderzoek. Vergeleken met Donald Trump die de grootste clown van de actuele Amerikaanse politiek is wordt ze als minder eerlijk en betrouwbaar gezien. Als Clinton het op dit aspect niet eens weet te winnen van de onbetrouwbare Trump, dan ziet het er somber uit voor Clinton. Want als Trump zich weet te organiseren en goede mensen om zich heen verzamelt, dan maakt Clinton in staten waar de witte stemmen zwaar telt geen kans. En Donald Trump meent zelfs New York te kunnen winnen. De Democratische partij is overgenomen door Clinton-getrouwen en wordt door haar gegijzeld. Bernie Sanders nam in peilingen veel meer afstand van Trump dan Clinton doet en is electoraal een meer veilige keus. Maar hij wist niet te winnen.

Er is sprake van een politieke chicken race. Welke partij remt als eerste voor de afgrond en grijpt in? Beide kandidaten kunnen hun partij meenemen in de afgrond. Maar wie als eerste de eigen kandidaat vervangt, kan de eigen partij in chaos storten. De Democratische partij loopt een groot risico met Clinton. Tegen haar werd vorige week een FBI-onderzoek naar haar privé server in de doofpot gestopt omdat FBI-drecteur James Comey wist dat de regering Obama geen aanklacht tegen Clinton zou indienen. Maar er loopt tegen Clinton ook nog een onderzoek wegens corruptie bij de Clinton Foundation door het ministerie van Buitenlandse Zaken.

Amerikaanse presidentsverkiezingen zijn zelden zo spannend en onvoorspelbaar geweest door de twee meest onbetrouwbare en bij het publiek slecht gewaardeerde kandidaten Clinton en Trump. Waar gaat dat eindigen?

Advertentie

Obama moet Edward Snowden terug naar de VS halen

De Amerikaanse klokkenluider Edward Snowden reisde drie jaar geleden van Hong Kong naar Latijns-Amerika via Moskou. Daar werd zijn paspoort op 22 juni 2013 door de Amerikaanse regering ingetrokken. Tegen zijn zin gestrand in de Russische Federatie. Hij wil graag naar de VS terugkeren en wil zelfs een straf ondergaan, maar vindt het ministerie van Justitie niet bereid tot onderhandelingen over redelijke voorwaarden. Reden was dat Snowden geheime documenten over spionageactiviteiten van de NSA en GCHQ aan journalisten gegeven had. Onder wie onderzoeksjournalist en activist Glenn Greenwald die toen nog voor The Guardian werkte.

Edward Snowden zei te handelen vanuit het algemeen belang en de nationale veiligheid van de VS en haar bondgenoten niet te hebben geschaad. Bewijzen hiervan zijn de afgelopen drie jaar niet geleverd, maar de beschuldigingen hielden niet op. Zoals de invloedrijke publicist John Schindler die niet ophoudt te beweren dat ‘Snowden is overgelopen naar Moskou’ (defected to Moscow) zonder dat hij daarvoor enig bewijs heeft.

Het bracht me tot de volgende reactie bij een recent artikel: ‘This author is stubborn in the case of Edward Snowden. He knows he is wrong. A flaw in a spotless article. Snowden did not defect to the Russian Federation. His passport was revoked by the American government when travelling to Latin America. Snowden had no intention to stay in the Russian Federation. But due to the decision by president Obama he had to against his will. A rather bad decision which handed Snowden over to the Russians. But Snowden had no secret information with him because he had left it in Hong Kong and handed over to Glenn Greenwald, Laura Poitras and The Guardian. Maybe a correction is appropriate, John Schindler? Or is it asked too much?‘

Het is teveel gevraagd van Schindler en hardliners die het niet willen begrijpen en graag hun vooroordelen bevestigd zien. Het lot van dissidenten als Julian Assange of Edward Snowden is dat ze door hun eigen land in de steek worden gelaten en geïsoleerd zijn. Ook cultureel. Wat moeten ze doen om zich te handhaven? Het is inzichtelijk hoe verschillend ze ermee omgaan. Ze hebben verschillende uitgangspunten, want Assange heeft in WikiLeaks een organisatie die hij in de lucht wil houden. Dat kost geld en vraagt compromissen. Assange die in de Ecuadoriaanse ambassade in Londen asiel heeft gekregen zoekt toenadering tot de vijanden van zijn vijanden waarmee hij samenwerkingsverbanden smeedt. Zo maakte Assange in 2012 voor de Russische propagandazender Russia Today een 12-delige serie over dissidenten. Of liever gezegd, anti-Westerse dissidenten. Assange verloor hiermee aan geloofwaardigheid en onafhankelijkheid en werd door onder meer Luke Harding gezien als bruikbare idioot van het Kremlin. Assange gunt Trump het voordeel van de twijfel.

Snowden houdt meer afstand. Hij blijft naar alle kanten kritisch en dat tekent zijn rechtvaardigheidsgevoel. Hij zou een rechtlijnige Nederlandse calvinist kunnen zijn. Hij is onafhankelijk en niet bang te hand te bijten die hem voedt. Zoals hij in bovengenoemde tweet president Putin bekritiseert die opnieuw de mensenrechten inperkt en daarmee zijn land steeds meer de kant van de dictatuur opvoert. The Washinton Post citeert in een bericht Snowdens reactie of hij repercussies vreest: ‘People ask if I fear retaliation for my criticism. I do. But it did not stop me from criticizing the @WhiteHouse, and will not stop me here’ zo schreef hij gisteren.

Snowden is de lakmoesproef van Putin, maar ook van het Westen. Hij heeft zich gepositioneerd als moreel kompas dat zich door niemand laat omkopen of beïnvloeden, maar zijn oordeel over de zaak geef. In zijn geval de opbouw van de controlestaat in zowel de VS als de Russische Federatie. Ondanks de druk van neo-conservatieve politici en media zou de in januari 2017 aftredende president Barack Obama de intellectuele onafhankelijkheid moeten nemen om Snowden een goede pleidooi overeenkomst te bieden met een lichte straf. Iemand als Snowden is te waardevol om geen rol te spelen in de VS. Als moreel geweten voor allen.

Foto: Tweet van Edward Snowden, 7 juli 2016.

FBI beslist uniek over Hillary Clinton: geen aanklacht over haar privé server. Maar ze was ‘uiterst onzorgvuldig’. Hè, hoe kan dat?

In een verklaring zegt FBI directeur James Conway over het onderzoek tegen Hillary Clinton over haar privé server en het in gevaar brengen van de national veiligheid volgens de Espionage Act: ‘To be clear this is not to suggest that in similar circumstances, a person who engaged in this activity would face no consequences. To the contrary, those individuals are often subject to security or administrative sanctions. But that is not what we are deciding now. As a result, although the Department of Justice makes final decisions on matters like this we are expressing to Justice our view that no charges are appropriate in this case.’

Dit is een subtiele manier van James Comey om te zeggen dat het een politieke beslissing is van de FBI om het ministerie van Justitie niet te bewegen Hillary Clinton aan te klagen. De verklaring zegt dat elke andere persoon in soortgelijke omstandigheden gerede kans zou lopen om aangeklaagd te worden, maar dat ondanks overtuigend bewijs tegen Clinton de FBI in dit geval anders beslist. Comey’s verklaring is interessant in dubbelzinnigheid omdat het alle bewijzen van schuld van Clinton geeft en haar en haar persoonlijke medewerkers ‘uiterst onzorgvuldig’ handelen verwijt, maar vervolgens aangeeft niet de beslissing te nemen om uit die schuld de uiterste consequentie te trekken. Dit is de exacte beschrijving van klassenjustitie, zonder dat het woord gebruikt wordt. Maar in de komende maanden zal het naar verwachting vaak gebruikt worden.

De paradox van Comey’s verklaring is dat Clinton weliswaar juridisch wordt vrijgepleit, maar de twijfel over haar oordeelsvermogen er verder door toeneemt. Daarbij voedt deze politieke beslissing zeker de golf van anti-establishment gevoelens in de VS waar Trump op surft. Een en ander geeft Clintons tegenstanders volop wapens in handen om haar aan te vallen. Clinton heeft een slag gewonnen, maar of ze ook de oorlog tegen Trump wint is er vandaag onzekerder op geworden. Dit besluit van de FBI dient de democratie allerminst.

Foto: Schermafbeelding van deel verklaring van FBI-directeur James Comey over aanklacht tegen Hillary Clinton, 5 juli 2016.

Uitsluitsel over aanklacht FBI tegen Hillary Clinton binnen twee weken verwacht. Media proberen beeldvorming te beïnvloeden

Dit fragment van CNN bevat een verslag van twee medewerkers die elkaar tegenspreken. Ze volgen een andere beeldvorming. Het geeft aan hoe de media feitenvrij ‘spinnen’ en ‘framen’. Onderzoeksjournalist Chris Frates doet verslag van het interview van Hillary Clinton door de FBI. Er loopt een onderzoek naar haar vanwege de privé server die ze in haar huis had geïnstalleerd toen ze minister van Buitenlandse Zaken was. Hiervoor had ze geen toestemming en het zou de nationale veiligheid hebben beschadigd. Volgens oud-Defensieminister Robert Gates is de kans groot dat Rusland, China en Iran in deze privé server ingebroken hebben. Frates citeert anonieme bronnen die menen dat het zo’n vaart niet loopt en Clinton niet aangeklaagd zal worden.

Analist wetshandhaving en oud-medewerker van de FBI Tom Fuentes zegt echter dat niemand kan weten hoe het onderzoek tegen Clinton zal aflopen omdat de FBI dit soort gegevens niet lekt en de beslissing nog niet genomen is. Hij acht de kans op een aanklacht 50% en verwacht dat binnen twee weken. Dat is nog voor de Democratische conventie die op 25 juli in Philadelphia begint. Het ministerie van Justitie beslist erover, maar Attorney General Loretta Lynch heeft al gezegd de aanbeveling van de FBI te volgen. Of ze dat werkelijk doet is de vraag. Gezien de ernst van Clintons overtreding en het principe van rechtsgelijkheid lijkt de kans op een aanklacht groter dan 50%. Oud-medewerkers van veiligheidsdiensten als Thomas Drake werden voor minder aangeklaagd wegens spionage. De sfeer in de VS die zich tegen het establishment keert maakt een dubbele standaard voor Clinton minder waarschijnlijk. De FBI heeft met haar eigen geloofwaardigheid rekening te houden. Als Clinton na een onderzoek van een jaar hiermee wegkomt zal zich dat tegen de dienst keren.

De zaak die verborgen moest worden is de corruptie bij de Clinton Foundation. Dat is een vehikel om geld op te halen bij geldschieters in en buiten de VS. Dat wil Clinton verbergen. Regeringen zoals die van Saoedi-Arabië stortten geld in de kas van de Clinton Foundation en verwachtten daar een tegenprestatie voor terug. Dat mechanisme moest aan het zicht onttrokken worden door de installatie van de privé server. Clintons geloofwaardigheid is tot een dieptepunt gedaald, zoals blijkt uit een artikel in The Washington Post. Haar verdediging dat het gebruik van de privé server diende voor haar gemak (convenience) is onderuit gehaald omdat zij en haar medewerkers bewust een systeem wilden hebben dat verder ging dan gemak alleen.

Als er in de loop van de week van 18 juli een aanklacht van de FBI tegen Clinton komt die wel of niet door het ministerie van Justitie wordt overgenomen, dan is haar politieke positie weg. Want de sfeer in het land is er niet naar dat Clinton ermee wegkomt als Loretta Lynch of president Obama Clinton in bescherming nemen. Trouwens Obama en Clinton staan niet bekend als vrienden. In de campagne van 2008 was Clinton agressief en racistisch tegenover Obama. Ze mag ondanks dat hopen op amnestie van president Obama zodat ze niet de gevangenis in hoeft. De andere kandidaat van de Democratische partij Bernie Sanders die zonder dat met zoveel woorden te willen zeggen in de race is gebleven vanwege de aanklacht tegen Hillary Clinton is dan in de leidende positie voor de Democratische nominatie. Vanwege zijn hogere favorability ratings en zijn positionering als anti-establishment kandidaat maakt hij een veel betere kans om Trump te verslaan. Alleen, de banken en mega-ondernemingen van Wall Street willen Sanders niet omdat ze Clinton in de zak hebben.

Nominatie van Hillary Clinton wegens EmailGate nog geenszins zeker. Ze ligt van vele kanten onder vuur

De primaries van de Democratische partij zijn voorbij, de race is nog niet gelopen. Er zijn twee kandidaten: Hillary Clinton die de ‘veronderstelde’ genomineerde is en Bernie Sanders. Pas op de conventie op 25 juli wordt door de beslissende stem van de supergedelegeerden beslist wie het opneemt tegen de kandidaat van de Republikeinse partij. Waarschijnlijk is dat Donald Trump. Maar de kandidatuur van Clinton is nog niet zeker vanwege een FBI-onderzoek naar haar privé server en onregelmatigheden bij de Clinton Foundation. Vraag is of president Obama het ministerie van Justitie opdracht geeft om Clinton aan te klagen als het onderzoek van de FBI daartoe aanleiding geeft. John Schindler zet het in een artikel voor de Observer op een rijtje. Met welke onthullingen komt Wikileaks-oprichter Julian Assange die Clinton in gevaar kunnen brengen? Of wordt het Republikeinse hoofd van de FBI James Comey vanwege ‘Orlando’ voortijdig de laan uitgestuurd in een poging Clinton te redden? Maar stopt dan het lekken vanuit de FBI? Hoe zwaarwegend moeten de onthullingen zijn dat Obama zijn steun aan Hillary Clinton intrekt? Mede met het oog op zijn eigen positie in de geschiedenis.