Nigeriaanse bisschop koppelt achteruitgang van het geloof in het Westen aan de eigen kerk

De Catholic News Service interviewt in Liverpool Matthew Kukah, de Rooms-Katholieke bisschop van Sokoto, Nigeria. Hij meent dat het afnemend belang van religie in het Westen de katholieke kerk in Nigeria beschadigt. Hij brengt de geloofwaardigheid en de invloed van een Afrikaanse kerk of moskee terug tot de fondsen die het krijgt uit het buitenland. Bisschop Kukah gaat nog verder en beschuldigt Europese en Amerikaanse politici ervan publiekelijk ‘toe te geven’ (‘pandering to’) aan de islam ten koste van het christendom. Volgens hem is het resultaat dat de islam en de evangelische kerk in Nigeria groeien en de katholieke kerk achteruitgaat. Hij voelt zich in de steek gelaten door zijn geloofsgenoten in Europa en Amerika, met name uit de traditioneel katholieke landen. Zijn analyse combineert een waarschuwing met een oproep tot fondsenwerving.

Kukahs wereldbeeld over Afrika is 19de eeuws. Hij ziet zijn continent als het strijdtoneel van imperialistische machten. Deze keer niet Frankrijk, Engeland, Duitsland of andere staten, maar religies die elkaar niet met wapens, maar met dogma’s, geldstromen, heilige boeken en kerk- en moskeebouw bestrijden. Een culturele strijd waarbij elke Afrikaanse religie een buitenlandse evenknie heeft die het Afrikaanse geloof facilitair voedt.

Tegelijk beseft Kukah dat dit een onhoudbaar en achterhaald standpunt is. Dat blijkt als hij zegt dat ‘we onze mensen niet hebben opgeleid voor rollen in het openbare leven .. we aarzelen nog steeds in de publieke ruimte en we weten niet hoe zaken zich ontwikkelen’ (‘We have not trained our people for roles in public life .. we are still very shy of the public space, and we are not aware of how much things have moved on’).

Het bericht citeert andere West-Afrikaanse bisschoppen die menen dat de katholieke kerk in Afrika creatiever moet zijn door naar buiten te treden. Het dient eigen verdiensten beter te verkopen, beter voor zichzelf op te komen en een assertiever mediabeleid te voeren. Dat lijkt een goede strategie, want religie is een vechtmarkt met veel concurrenten. Bisschop Albert Ayinde Fasina van Ijebu Ode: ‘De kerk moet zich bezighouden met, en aanwezig zijn in de wereld van communicatie, om met de mensen van vandaag te communiceren en hen te helpen om Christus tegen te komen’ (‘The church needs to be concerned for, and be present in the world of communications, in order to dialogue with people today and help them encounter Christ’) .

Foto: Schermafbeelding van deel artikelBishop says decline of faith in West hurts Nigerian church’ op Crux, 12 oktober 2017.

Brexit bracht UK veel negatiefs: Adudu en Dougan getuigen

BBC presentatrice Trish Adudu is in tranen. In Coventry werd haar gezegd ’neger ga naar huis’. Een Aziatische student werd ook belasterd. Ze zegt zoiets nooit te hebben meegemaakt. Het gebeurde na het referendum van 23 juni waarin Britten met 52% ervoor stemden de EU te verlaten. Immigratie was een cruciaal onderwerp.

Dit incident staat niet op zichzelf. Na het referendum waren er vele meldingen van racisme tegen vooral Polen. Wat is hier aan de hand? Bestond dat racisme altijd al, maar werd het onderdrukt? Of heeft de harde toon van de campagne mogelijk gemaakt dat mensen het eindelijk ‘durfden’ zeggen omdat alle remmen los waren?

Dit referendum heeft het slechtste in Britten naar boven gebracht. Politici logen dat het gedrukt stond en wat nog beschamender was, na de uitslag liepen ze weg voor hun beweringen en braken hun beloften. Zoals over de 350 miljoen pond per week die volgens het Leave-kamp niet meer naar de EU maar naar de Nationale Gezondheidsdienst (NHS) overgemaakt zou gaan worden. Of over de stop op immigratie na een Brexit. Nu blijkt dat ‘verkeerd begrepen’ te zijn. Het gedraai van politici heeft de Britse politieke klasse ongeloofwaardig gemaakt. ‘Take back control’ was de slogan van de Leave-campagne. Het omgekeerde is gebeurd. Het heeft het land in chaos en onzekerheid gestort. Schotland en Noord-Ierland dreigen de unie zelfs te verlaten.

Hoogleraar Europees Recht Michael Dougan van de Universiteit van Liverpool is duidelijk en aarzelt niet. Hij pleitte voor Remain, zoals hij in een college om economische en politieke redenen beargumenteerde. Dougan  meent dat de Leave-campagne een van de meest oneerlijke politieke campagnes gevoerd heeft die het Verenigd Koninkrijk ooit heeft gekend. Trish Adudu zal het niet ontkennen. Voor het repareren van de uitslag is het te laat. A fine mess. Het referendum eindigt als wees omdat niemand er verantwoordelijk voor wil zijn.

Europees Staatsrechtexpert Michael Dougan beredeneert dat het Verenigd Koninkrijk in de EU beter af is dan erbuiten. Dus: Remain

Hoogleraar Europees Recht Michael Dougan aan de Universiteit van Liverpool is duidelijk: het is in het belang van het Verenigd Koninkrijk om in de EU te blijven. Daarom stemt hij voor blijven (Remain). Als expert op het gebied van Europees Staatsrecht analyseert hij voor- en nadelen van een Brexit. Onderzoek heeft uitgewezen dat de Britten op alle dossiers veel invloed in de EU hebben en bij een Brexit aan politieke en economische invloed zullen inboeten. Plat gezet: ze zouden wel gek zijn om afstand te nemen van die voordelen. Dougan houdt rekening met een boedelscheiding die 10 jaar kan duren. Er zijn vele onzekerheden. Wat wordt de juridische positie van de 3 miljoen EU-ingezetenen in het Verenigd Koninkrijk en de 2 miljoen Britten in de EU? Wat doen de Schotten bij een Brexit? Hoe worden de 60 handelsverdragen met onder meer VS, China en India heronderhandeld? Het is vooral de gemeenschappelijke markt van de EU (European Single Market) die de Britten als exporteur en bemiddelaar tussen landen nu kansen geeft die het buiten de EU niet heeft.

Dougan is kritisch over het niveau van de campagne. Hij hekelt zowel het Remain– als het Leave-kamp, maar beticht vooral de laatsten ervan ontspoord te zijn in ‘oneerlijkheid op een industriële schaal’ (na: 1’ 38’’).