Ineke van Gent representeert hersenloosheid van kamerleden

Update 5 mei: Vice-fractievoorzitter van GroenLinks Ineke van Gent heeft verklaard dat ze na de verkiezingen van 12 september niet terugkeert in de Tweede Kamer. Ze vindt het ‘tijd voor nieuwe uitdagingen’.  

Kamerlid voor GroenLinks Ineke van Gent heeft zichzelf voor schut gezet in een gesprek met Lex Uiting voor het radioprogramma Giel van 3FM. Het overkwam eerder John Leerdam die vervroegd terugtrad als tijdelijk kamerlid. Van Gent ging serieus in op de suggestie dat Richard Nixon een goede spindoctor voor president Obama zou kunnen zijn. Het werd op 27 maart opgenomen en toen twitterde ze al: ‘Ik ben vandaag “nat” gegaan bij radio 3 over Richard Nixon en Obama. Dacht 5 minuten al na gesprek die Nixon leeft niet meer!’

Het Historisch Nieuwsblad peilde in 1996 de historische kennis van kamerleden. Ze haalden een onvoldoende en bleken slecht op de hoogte van de feiten. Dat veel politici hun foute antwoorden wegwimpelden met het argument dat feiten niet belangrijk zijn, maar dat het gaat om de ‘ontwikkelingen’ bracht de Utrechtse historicus Righart tot de volgende reactie: ‘Feiten zijn geen flauwekul’, stelt hij. ‘Dat is slap onderwijskundig geklets. Je moet toch weten wanneer en in welke context die ontwikkelingen plaats vonden. Zo’n argument is alleen een maskering van domheid.’ Politici zouden meer dan gewone Nederlanders op de hoogte moeten zijn van de vaderlandse geschiedenis, vindt Righart. ‘Ze zijn toch bijna allemaal doctorandus? Juist politici moeten zich hoeden voor kortademig denken dat voortkomt uit een gebrek aan historische kennis.’

Veelgehoorde kritiek op hedendaagse politici is dat ze niet de gemiddelde bevolking representeren. Ze zouden te hoogopgeleid zijn. Een bakker, metselaar of machinist weet niet meer tot hoge functies in politieke partijen door te dringen. Laat staan dat ze het als Jan Schaeffer, Marcus Bakker, Boer Koekoek of Wim Keja tot de kamerbanken schoppen. Maar wat is zo’n ‘hoge opleiding’ waard als basale kennis van en inzicht in de geschiedenis ontbreekt? En niet alleen over iets van 400 jaar geleden, maar ook over recente ontwikkelingen. Zet in de Tweede Kamer niet eerder een middelmaat zowel de laag- als hoogopgeleiden de voet dwars?

Sinds 1996 lijkt het kortademig denken in de Tweede Kamer eerder toe- dan afgenomen. Winnaar Gerrit Valk (PvdA) antwoordde als volgt op zijn goede score: ‘Ik ben nog van voor de basisvorming. En van huis uit ben ik historicus.’ Erg verbaasd over de lage scores van zijn collega’s is Valk niet, maar een ‘beetje onrustbarend’ is het volgens hem wel. ‘Het verbaast mij dat collega’s roepen dat ze niet geïnteresseerd zijn in historische feiten. Met feiten is niets mis. Kennis gaat aan inzicht vooraf.‘ Kamerleden van GroenLinks presteerden in 1996 het slechts van alle partijen. De hersenloosheid van Ineke van Gent past in een patroon. Weet zij veel.

Foto: Ineke van Gent in gesprek met Lex Uiting van 3 FM

PvdA’er John Leerdam verlaat swingend de kamer

PvdA’er John Leerdam is na vijf weken als tijdelijk kamerlid opgestapt. Hij verving sinds 29 februari Sharon Dijksma die met zwangerschapsverlof is en naar verwachting op 15 mei terugkeert. Leerdam ging serieus in op vragen van VARA-verslaggever Lex Uiting in het radioprogramma Giel van 3FM over de vervroegde vrijlating van straatterrorist Jael Jablabla. Leerdam zegt zelfs dat ‘onze vicefractievoorzitter Jeroen Dijsselbloem hier al over heeft gesproken en het in de gaten zal blijven houden’. Maar Jablabla bestaat niet.

Leerdam is theatermaker, zoon van een Surinaamse vader en een moeder van St. Kitts. Hij doet me denken aan de Surinaamse schrijver Edgar Cairo (1948-2000) die ooit naar een VPRO-radioprogramma belde waar de hele vrijdag met gasten werd gedebatteerd over de toestand in de wereld. Cairo had maar een opmerking: ‘jullie draaien te weinig muziek’. Ofwel, Cairo en Leerdam brengen emotie waar te veel rede ontstaat.

Tragiek van Leerdam is dat-ie gedwongen was zich aan de Haagse rationalisaties aan te passen. Daar ligt niet zijn kracht. Leerdam weet te dramatiseren door amusement. Daartoe hoeft-ie geen dossiervreter of intellectuele hoogvlieger te zijn. Middelmatige kamerleden met die pretentie zijn er al voldoende. Dat Leerdam zichzelf niet kon zijn in Den Haag is alarmerender voor de werking van de partijpolitiek en het politieke systeem dan zijn publicitair wat onhandige stap zonder veel gevolgen. John Leerdam verdient een volgende kans om het idee te weerleggen dat alleen grijze muizen onder de kaasstolp zijn gewenst. In een vrije rol.