Demmink: So squeeze me, but don’t tease me

Nederland werkt zich door afwachtend handelen steeds meer in de nesten met de affaire-Demmink. De druk vanuit de VS wordt opgevoerd. Op 19 december heeft de Republikeinse afgevaardigde uit New Jersey Chris Smith een resolutie ingediend die de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken oproept om de zetel van het Internationaal Hof van Justitie uit Nederland te verplaatsen. Politiek een kansloze oproep, maar publicitair een tijdbom. De reputatie van Nederland wordt steeds meer beschadigd door de affaire-Demmink.

Vanuit het idee van normen en menswaardigheid is een opvallende samenwerking ontstaan tussen diverse partijen. Mensenrechtenadvocate Adèle van der Plas richtte de ‘Bakker Schut Foundation for Universal Rights Research‘ op omdat ze onregelmatigheden in de rechtsgang bespeurde. Oorzaak: ‘de ervaringen die advocaat Adèle van der Plas heeft opgedaan in de rechtszaak tegen haar cliënt Hüseyin Baybasin die door het Nederlandse Openbaar Ministerie willens en wetens op illegale gronden is vervolgd’. Van der Plas komt de eer toe de zaak-Demmink op de agenda te hebben gehouden en inhoudelijk body te hebben gegeven.

Publicist Micha Kat heeft afgelopen jaren eveneens aandacht aan de zaak-Demmink besteed. Eerst deed-ie verslag op klokkenluideronline.nl en toen dat wegens smaad op last van de rechter werd gesloten op klokkenluideronline.net. Zijn site bevat veel hoofdletters en suggesties. Vraag of Kat de behandeling van de zaak door zijn optreden bespoedigd of vertraagd heeft valt lastig te beantwoorden. Zijn reputatie die deuren sluit doet de zaak geen goed. Maar hij stond wel lange tijd als enige voor de deur te demonstreren.

De rol van Kat is vanaf dit jaar overgenomen door Henk Rijkers van het Katholiek Nieuwsblad die als enige journalist regelmatig kritische aandacht aan Demmink besteedt. In mindere mate doet Koen Voskuil van het AD hetzelfde. Hij meldde op 6 oktober dat Demmink regelmatig contact had met een pooier van minderjarige jongetjes. Demmink kondigde tegen het AD een bodemprocedure aan wegens ‘onjuiste berichtgeving‘. Een manier om de zaak op de lange baan te schuiven. Het komt overeen met de conclusie uit 2004 van toenmalig NOS-Journaal hoofdredacteur Hans Laroes dat Demmink alles via onderonsjes probeert te regelen (p.124).

Projectontwikkelaars vader en zoon Poot hebben een appeltje te schillen met de gevestigde klasse omdat ze zich miskend voelen bij de ontwikkeling van Chipshol. Nederland kent klassejustitie. Ze zijn de inspiratoren en financiers van de sites de demminkdoofpot.nl en arrestdemmink.com. Die laatste op de Amerikaanse publieke opinie gericht. Ze hebben met hun journalistieke sites de informatie op een rij gezet en de zaak-Demmink voor buitenstaanders inzichtelijk gemaakt. In zekere zin volgen de vragen van Chris Smith hieruit.

Tenslotte is er een christelijk geïnspireerde factie die zich bezighoudt met Demmink, kinderhandel en de obstructie van de rechtsgang. Omdat Demmink en betrokkenen als de ministers Opstelten, Rutte en staatssecretaris Teeven allen VVD-ers zijn heeft dit een partijpolitieke dimensie. Wellicht daarom zit CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt sinds kort dicht op de zaak. Samen met Peter Oskam heeft-ie kamervragen gesteld. De Italiaanse katholieke Europarlementariër Luca Volontè deed in de Raad voor Europa hetzelfde.

Tussen bovengenoemde betrokkenen lopen lijnen. Omtzigt en Volontè zijn lid van dezelfde christelijke politieke familie. Van der Plas getuigde in oktober voor Chris Smith in de Helsinki Commissie van het Amerikaanse congres. Smith baseert zich weer op de site arrestdemmink.com van Jan en Peter Poot. Evenals de mensenrechtenorganisatie Rebecca Project for Human Rights die net als Smith druk zet op de Amerikaanse publieke opinie. Daar kunnen burgers hun mening geven. De spreekwoordelijke PopVox. Het net om de verdedigers van Joris Demmink sluit zich. Knijp me, maar plaag ons niet, daarmee komen ze niet meer weg.

Foto: Schermafbeelding van het Amerikaanse popvox om de mening te geven over resolutie 838 door Chris Smith ingediend in verband met de zaak-Demmink.

Rechtszaak Westenberg wordt het volgende mediaspektakel

UPDATE 3 februari: De oud-rechters Hans Westenberg en Pieter Kalbfleisch worden vervolgd door het OM wegens meineed. Zo werd vandaag bekend. Dit is het begin van het einde in de langlopende Chipsholzaak.  

Het strafrechterlijk onderzoek van het OM tegen oud-rechter Hans Westenberg komt in een hogere versnelling. Het Amsterdamse Hof heeft in 2009 vastgesteld dat-ie onder ede heeft gelogen. Het OM is al twee jaar bezig om een beslissing te nemen over de vervolging van Westenberg. De zaak is sinds maart 2011 uitgebreid en ook gericht op oud-rechter en oud-NMA-voorzitter Kalbfleisch.

Vanwege het trage onderzoek is nu advocaat Bram Moszkowicz door projectontwikkelaar Chipshol in de arm genomen. Moszkowicz moet als breekijzer dienen om de zaak los te wrikken. De interventie helpt, want het OM komt met een persbericht waarin het zegt in januari 2012 met een beslissing te komen. Als de beslissing negatief uitvalt dan kondigt Moszkowicz nu al aan in hoger beroep te zullen gaan bij het hof.

De kwestie Westenberg en de grondoorlog over de projectontwikkeling bij Schiphol hoeven niet alleen te staan. Er is mogelijk een verband met de hoogste ambtenaar van Justitie Joris Demmink, een vermeend pedofiel netwerk, een Turkse connectie, klassejustitie en politici. Vandaar dat er over de ‘Doofpot Demmink‘ gesproken wordt. Reden voor de vertraging die advocaat Moszkowicz en projectontwikkelaar Poot constateren zou wel eens tot Demmink kunnen zijn terug te herleiden. Het wordt alleen niet hardop uitgesproken.

Na de zaak-Wilders is de volgende rechtszaak in de maak waarin de gevestigde macht aangesproken wordt. Naar verwachting zal deze zaak volop aandacht krijgen. Vraag is of Demmink en andere betrokkenen direct in verband kunnen worden gebracht met Westenberg en Chipshol of dat het spoor halverwege doodloopt.

Zijn Donner en Joris Demmink gevaar voor de rechtsstaat?

Soms geeft een krantenadvertentie nieuws dat de krant niet brengt. Advertenties van Jan Poot over het zogenaamde ‘Schiphol wanbeleid‘ vormen een stekelige correctie van de ambitieloze onderzoeksjournalistiek in Nederland. In de NRC en Haarlems Dagblad van 10 november 2011, en Trouw van 11 november 2011 verscheen een advertentie met de titel ‘Donner als vice-president Raad van State gevaar voor Rechtsstaat‘.

Wat ooit begonnen is als een grondoorlog over projectontwikkeling bij Schiphol is verbreed naar de hoogste ambtenaar van Justitie Joris Demmink, zijn vermeend pedofiel netwerk, een Turkse connectie, liegende rechters, klassejustitie, de rol van het Koningshuis en apathische en zwijgende ministers en politici. En de media die geen van deze zaken grondig onderzoeken. Vandaar dat er onderhand van een ‘Doofpot Demmink‘ gesproken kan worden die doordringt tot de kern van media, maatschappij, politiek en rechtsstaat.

Nu dus beoogd vice-president van de Raad van State Piet Hein Donner. De conservatieve CDA-politicus die niet gaat voor openbaarheid van bestuur. Volgens Poot heeft Donner in 2002 ondanks bezwaren als minister van Justitie de benoeming van Demmink als secretaris-generaal doorgedreven. Donner die volgens toenmalig hoofdredacteur van het NOS-Journaal Hans Laroes van plan was ‘alle media voor de rechter te slepen, die de topambtenaar nader identificeren’ . Dat schrijft Laroes in de onthullende brief ‘Runderkamp Papers‘ van 2004.

Merkwaardig in het dossier Demmink is dat de aangesprokenen nooit een rechtszaak zijn begonnen over de beschuldigingen van pedofilie en politieke betrokkenheid. De kritiek uit de marge van de burgerjournalistiek wordt getolereerd en genegeerd. Maar weet om onverklaarbare redenen niet tot de kern van de gevestigde media door te dringen. Zodat nu al sinds 2002 de hoogste ambtenaar van Justitie in de semi-openbaarheid wordt beschuldigd en mentaal bungelt, maar er geen enkele actie volgt om dat via de rechter te corrigeren.

Foto: Advertentie ‘Donner als vice-president Raad van State gevaar voor Rechtsstaat‘ van Jan Poot van de Chipshol-groep, 10 november 2011