ANP oordeelt dat Assange niet wordt vervolgd. Is dat nieuws?

Persbureau ANP legt het wereldnieuws uit aan de Nederlanders. Dat leidt soms tot nieuws dat geen nieuws is. Of anders in elkaar zit dan het ANP denkt. Neem het bericht over Julian Assange dat aanklagers in de VS zijn vervolging zouden staken. Het ANP baseert zich op een bericht in The Washington Post van 26 november.

Media nemen het bericht over en gaan ermee aan de haal. ‘Assange niet vervolgd in VS’, kopt de NOS. Omroep Brabant en het RD koppen ‘Aanklacht tegen Assange gestrand‘. Maar die kop dekt de onvolledige lading niet. Want zo zegt het RD in datzelfde bericht: ‘Een panel van onderzoekers, een grand jury, moet bepalen of er reden tot strafvervolging is. Het is onduidelijk of dat team al tot een conclusie is gekomen en of justitie daar dan iets mee doet.‘ Hoezo dan ‘Aanklacht tegen Assange gestrand‘? WikiLeaks-woordvoerder Kristinn Hrafnsson is in de Post sceptisch over de verklaringen van de regering-Obama. Hij haalt het ANP-bericht niet.

Sari Horwitz voert in de Post allerlei ‘officials‘ op met een onduidelijke status. Duidelijk is dat ze geen officieel standpunt weergeven. Ze onderstrepen dat er door het Amerikaanse ministerie van Justitie nog geen formele beslissing over Assange is genomen. Wat zowel betekent dat ‘officiële officials‘ niet toegeven dat er een aanklacht tegen Assange is als dat die wordt gestaakt. Zodat er zonder onderbouwing hooguit in termen van waarschijnlijkheid, verwachtingen en wensen gesproken kan worden. Officieel valt er niets nieuws te melden.

Het schort al ruim drie jaar aan duidelijkheid over de geheime aanklacht door een grand jury in Virginia tegen Assange. Juist omdat het geheim is. De ‘officials‘ die de Post citeert herhalen wat nu al ruim drie jaar bekend is. Namelijk dat er geen grond voor een aanklacht tegen Assange is en dat als Assange aangeklaagd wordt Bob Woodward of gevestigde media als de New York Times, The Guardian, Le Monde, Der Spiegel of El Pais ook aangeklaagd dienen te worden. Ik merkte die observatie die breed gedeeld werd hier al eind 2010 op. Tevens verklaren ze dat het geheime onderzoek naar Assange op de rol blijft staan (‘remains impaneled‘). 

De betekenis van het ANP-bericht is dat het oud nieuws oppoetst en als nieuw verkoopt. Dat wordt mogelijk door de publiciteit voor Edward Snowden en de NSA-spionage, en de onhoudbare situatie dat Assange en WikiLeaks nu al 1084 dagen door de regering-Obama zonder aanklacht -waar dan ook ter wereld- politiek en economisch worden tegengewerkt. Het perspectief in de zaak Assange wijzigt omdat ‘het nieuwe kwaad’ ‘het oude kwaad’ verdringt. ANP vertaalt dat en laat oud nieuws het nieuws verdringen. Zonder begrip van zaken.

Foto: Affiche met Julian Assange voor de Ecuadoriaanse ambassade in Londen, 2012.

Advertentie

Assange 1000 dagen zonder aanklacht opgesloten. Past dat een rechtsstaat?

Julian Assange viert vandaag een bedenkelijk jubileum. Hij zit 1000 dagen zonder aanklacht ‘opgesloten’. Wat betekent dat-ie niet vrij is in z’n bewegingen en voor 100% met de transparantie-organisatie WikiLeaks bezig kan zijn. De juridische strijd en z’n asiel in de Ecuadoriaanse ambassade in Londen binden hem financieel, fysiek, organisatorisch en intellectueel. Het ondermijnen van z’n doelmatigheid is de opzet van de VS. Zoals de VS twee weken geleden de partner van Glenn Greenwald op Heathrow door de Britse veiligheidsdienst 9 uur liet vasthouden. Reden was niet een dreiging van terrorisme en evenmin intimidatie, maar het duidelijk maken aan kritische onderzoeksjournalisten dat ze zich bezig dienen te houden met hun eigen veiligheid en dat van hun bronnen. Dat kost tijd. Zodat ze afgeleid worden van hun onderzoek en minder doelmatig kunnen zijn.

Hoe triest is het dat iemand 1000 dagen zonder aanklacht opgesloten zit? Wat zegt dat over de rechtsstaten Zweden, VS en VK die dat in gang hebben gezet? Op 7 december 2010 werd Assange met eigen medewerking gearresteerd in Engeland. Aanleiding was een arrestatiebevel van Interpol dat niet om politionele redenen, maar onder politieke druk tot stand kwam. Dit leidde tot een Europees arrestatiebevel dat de Zweedse aanklaagster Marianne Ny deed uitgaan. Voor het onderzoek naar een overtreding die alleen Zweden kent en een maximale boete van 545 euro heeft. Als genadeklap blokkeerden Amerikaanse betaalmaatschappijen zonder juridische grond WikiLeaks zodat het 95% van haar inkomsten verloor. Beroep was niet mogelijk.

Sinds herfst 2010 hebben Assange, zijn advocaten en de Ecuadoriaanse regering herhaaldelijk aangeboden om Assange via een videoverbinding te laten getuigen in het Zweedse politie-onderzoek of hem onder garantie van de Zweedse regering naar Zweden te laten reizen. Dat laatste werd op onjuiste gronden door de regering-Reinfeldt geweigerd en over het eerste logen Zweedse aanklagers dat het niet mogelijk was. Leden van de conservatieve Zweedse regering, zoals minister van Buitenlandse Zaken Carl Bildt, hebben nauwe banden met de neo-conservatieven en het militaire apparaat van de VS. President Obama is niet krachtig genoeg om over die schaduwen heen te springen. Zweden en de VS hebben er belang bij om de zaak tegen Assange aan te laten slepen. Ze hebben geen argumenten om ‘m te veroordelen. Hun doel is de effectiviteit van WikiLeaks verminderen. Nu al 1000 dagen lang. Nederland dat zou kunnen bemiddelen laat het gebeuren.

Uitspraak in proces Manning jaagt kritiek op Obama aan

Gemengde gevoelens over de uitspraak in de zaak Bradley Manning. Burgerrechtenactivisten en journalisten zijn tevreden dat soldaat Manning door de militaire rechter is vrijgesproken van de zwaarste aanklacht, het helpen van de vijand. Dat had onderzoeksjournalistiek in de VS zo goed als onmogelijk gemaakt. Dat gevaar is nu geweken, hoewel nog niet uit zicht. Maar aan 19 andere aanklachten is Manning wel schuldig bevonden.

Morgen of in de komende dagen bepaalt de rechter de strafmaat. Dan pas wordt de strekking van het vonnis duidelijk. De rechter hoeft namelijk niet uit te gaan van minimumstraffen per aanklacht, zodat Manning er theoretisch kan afkomen zonder dat er enige straf opgelegd wordt. Of een lichte straf van enkele jaren. Deze uitkomst is onwaarschijnlijk, maar het zou president Obama ontzettend gezichtsverlies geven. En hem nog verder in de verdediging drukken. Daartegenover kan de rechter maximaal 136 jaar gevangenisstraf eisen.

Burgerrechtenactivisten vinden dat de regering-Obama ontspoord is met dit proces door de Espionage Act uit 1917 erbij te halen. Dat wordt als een te zwaar middel gezien dat alleen dient om journalisten en aspirant-klokkenluiders af te schrikken. De wetmatigheid is dat ieder die een kijkje geeft in de keuken van de macht door de regering-Obama keihard aangepakt wordt omdat het dit voor de blik van de burgers wenst te verbergen. Geholpen door media die niet de waarheid, maar hun plekje in de schaduw van de macht zoeken.

Critici vinden dat niet klokkenluider Manning, maar oorlogsmisdadigers George Bush en Dick Cheney terecht hadden moeten staan. Zij brachten de VS zoveel leed en tegenspoed. Maar rechtvaardigheid is in de VS steeds meer het recht van de sterkste. Zo wordt een militaire rechtbank een aanfluiting. De machtigen bepalen de regels en oordelen over zichzelf. En jagen op critici. Onaangenaam om te moeten zien. Amnesty International spreekt over de omgekeerde wereld. Het vindt de prioriteiten van de regering-Obama ‘upside down‘.

Assange en de WikiLeaks Party. Something New?

WikiLeaks heeft de laatste tijd de wind in de zeilen. Julian Assange ‘vierde’ onder veel publiciteit zijn eenjarig jubileum in de Ecuadoriaanse ambassade in Londen. Klokkenluider Edward Snowden haalde de publiciteit met zijn ‘onthulling’ dat de Amerikaanse overheid 300 miljoen burgers bespioneert. In het geheim en illegaal. Omdat dit al jaren bekend is was het niet echt een onthulling. Maar bijzonder was dat Snowden documenten had die het zwart op wit aantoonden. Met als gevolg dat de regering-Obama het niet meer kon afdoen als een spookverhaal en moest reageren. In haar antwoorden ontkende ze het bestaan van de spionage van haar burgers niet. Wikileaks werkte samen met Snowden in zijn vlucht uit Hong Kong. De IJslandse woordvoerder van WikiLeaks Kristinn Hrafnsson gaf talloze interviews in de gevestigde media over de zaak Snowden.

Voor Australiër Julian Assange zal het aftreden door een partijcoup binnen de Labor Party van de Australische premier Julia Gillard het best smaken. Assange verborg nooit zijn minachting voor haar. De nieuwe leider is de oude leider Kevin Rudd. Hij neemt trouwens de minister van Buitenlandse Zaken Bob Carr mee die overliep van Gillard naar Rudd. Voortdurend verweet Assange Gillard zijn consulaire belangen tegenover de Amerikaanse regering onvoldoende te vertegenwoordigen. Begrijpelijk wie de berichten over het Five Eyes netwerk tussen de VS, VK, Canada, Nieuw-Zeeland en Australië volgt. Veel verschil zal premier Rudd vermoedelijk niet maken.

In een verklaring feliciteert de WikiLeaks Party Kevin Rudd en spreekt het de hoop uit dat-ie voor de rechten van Assange zal opkomen. WikiLeaks verzoekt hem om in gesprek te gaan met Zweden zodat Assange in Londen ondervraagd kan worden. Want de rechtlijnige Rudd is een van de weinige leidende Australische politici die de afgelopen jaren opkwam voor Assange’s rechten: ‘The Wikileaks Party now calls on Prime Minister Rudd to put the interests of this Australian citizen before Australia’s interests with the United States.’

Da’s de omwenteling van het verhaal, van WikiLeaks naar WikiLeaks Party. Assange en zijn medestanders doen mee aan de Senaatsverkiezingen van 14 september met hun nieuw opgerichte partij. Assange gaat op in de Australische deelstaat Victoria waar-ie volgens de voorspelling een zetel kan bemachtigen. Het nieuwe eraan is niet zozeer de vermenging van journalistiek, activisme en politiek, met een regionale, nationale en internationale focus. Dat komt vaker voor. Nieuw is dat de WikiLeaks Party stelling neemt tegen de zittende macht. Wat gebeurt er straks als senator Assange gelekte geheime informatie inzet tegen premier Rudd of de conservatieve leider Tony Abbott? Dan horen we eindelijk het verhaal eens van een andere kant.

Foto: ‘Luritja man demonstrating method of attack with boomerang under cover of shield. An indigenous man with headdress and body paint is posing with a boomerang in his hand raised behind his head, and a shield and a second boomerang held in front of him (Central Australia).‘ 1920.

Onstabiele politici als nuttige idioten: WikiLeaks, Karl Rove en VVD

De IJslandse WikiLeaks-woordvoerder Kristinn Hrafnsson introduceert in een interview met John Robles van de Voice of Russia de term ‘unstable politicians‘.  Het gesprek loopt de problemen na die de onlangs opgerichte Freedom of the Press Foundation zou kunnen ontmoeten van degenen die WikiLeaks het zwijgen op willen leggen. Een batterij advocaten staat klaar om een nieuwe bankblokkade van WikiLeaks te counteren. Doel van de Freedom Foundation is het steunen van transparante journalistiek. Hrafnsson merkt op dat WikiLeaks tot nu toe nergens ter wereld ooit door wie dan ook aangeklaagd is voor het begaan van welke misdaad dan ook.

Onstabiele politici gebruikten grote woorden om WikiLeaks naar de hel te wensen, maar voegden de daad niet bij het woord. Amerikaanse politici kunnen sinds eind 2010 met hun vrije mening Julian Assange ongestraft criminaliseren en de publieke opinie beïnvloeden. Hun aantijgingen zijn opinies zonder onderbouwing. Dit wordt niet geformaliseerd in een aanklacht, maar informeel gespind. Uit calculatie door hardliners en impuls van navolgers. Onstabiele politici bouwen niet alleen een relatie met nieuwsmedia op om zelf te scoren, maar manipuleren ook de werking van transparante journalistiek. Zodat WikiLeaks geen steun meer vindt in het centrum van de publiciteit. De karakterisering onzorgvuldig of zonder verplichting past onstabiele politici.

Onstabiele politici staan in een hiërarchische relatie tot elkaar. Republikeins strateeg Karl Rove zet een lijn uit die door het politieke voetvolk dat zijn gedachtengoed deelt gevolgd wordt. Zelfs vice-president Joe Biden neemt als ‘tough guy’ van de regering-Obama de patriottische lijn over om de verdediging op rechts af te dekken. Uiteindelijk sijpelt de manipulatie door naar de nationale politiek van de bondgenoten. Zodat de VVD zonder eigen meningsvorming over Assange zich ezelachtig door Rove en de Tea Party laat beïnvloeden. Voormalig minister Uri Rosenthal etaleerde zijn gebrek aan autonoom denken in antwoord op vragen van SP-Kamerlid Harry van Bommel door de leugens van zijn Zweedse collega Carl Bildt uit de regering-Fredrik Reinfeldt over te nemen. Diens ‘Nieuwe Conservatieven’ worden al ruim 30 jaar geadviseerd door Karl Rove.

Zo laten onstabiele politici zich in Nederland als marionetten door de Amerikaanse partijpolitiek sturen. Ze beseffen stellig hun eigen rol. Maar ze vinden het geschikter om His Master’s Voice na te echoën dan een eigen geluid te ontwikkelen. Zelfs ik krijg een voorgekauwd antwoord uit Amerikaanse koker van de medewerker van VVD-Kamerlid Mark Verheijen op mijn suggestie om Nederland te laten bemiddelen in de zaak-Assange. Uiteindelijk maakt dit onze onstabiele politici tot ‘nuttige idioten’. We zijn ons ervan bewust.

Foto: Bizarro, 2004. ‘But surely you agree that truth can be created by the repetition of a lie‘ (Maar zeker gaat u ermee akkoord dat de waarheid kan worden gecreëerd door de herhaling van een leugen).

Julian Assange wacht in de Ecuadoriaanse ambassade op zijn lot

Michael Ratner van the Center for Constitutional Rights en juridisch adviseur van Julian Assange en WikiLeaks licht de asielaanvraag van Assange toe. Hij legt uit waarom Assange via Zweden naar de VS dreigt uitgezet te worden. Een verzoek aan de Britse autoriteiten hebben de Amerikanen vermeden omdat dit tot te veel openheid zou leiden. Ratner legt uit wat voor lot Assange in een Amerikaanse cel wacht. En rechteloosheid.

Een woordvoerder van WikiLeaks heeft vandaag verklaard dat Julian Assange in de Ecuadoriaanse ambassade blijft tot de zaak geregeld is. Dat kan jaren duren. Ook Ecuadors president Rafael Correa heeft gezegd dat zijn regering de tijd neemt voor de beslissing om Assange asiel te verlenen. Kristinn Hrafnsson, de belangrijkste woordvoerder van WikiLeaks, verklaarde dat Assanges verzoek door de Ecuadoriaanse autoriteiten wordt verwerkt. Daartoe wachten ze op informatie van de Britse, Amerikaanse en Zweedse autoriteiten. Opvallend is dat de Australische regering blijkbaar geen enkele rol speelt. Assange is Australisch staatsburger.