Demmink: So squeeze me, but don’t tease me

Nederland werkt zich door afwachtend handelen steeds meer in de nesten met de affaire-Demmink. De druk vanuit de VS wordt opgevoerd. Op 19 december heeft de Republikeinse afgevaardigde uit New Jersey Chris Smith een resolutie ingediend die de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken oproept om de zetel van het Internationaal Hof van Justitie uit Nederland te verplaatsen. Politiek een kansloze oproep, maar publicitair een tijdbom. De reputatie van Nederland wordt steeds meer beschadigd door de affaire-Demmink.

Vanuit het idee van normen en menswaardigheid is een opvallende samenwerking ontstaan tussen diverse partijen. Mensenrechtenadvocate Adèle van der Plas richtte de ‘Bakker Schut Foundation for Universal Rights Research‘ op omdat ze onregelmatigheden in de rechtsgang bespeurde. Oorzaak: ‘de ervaringen die advocaat Adèle van der Plas heeft opgedaan in de rechtszaak tegen haar cliënt Hüseyin Baybasin die door het Nederlandse Openbaar Ministerie willens en wetens op illegale gronden is vervolgd’. Van der Plas komt de eer toe de zaak-Demmink op de agenda te hebben gehouden en inhoudelijk body te hebben gegeven.

Publicist Micha Kat heeft afgelopen jaren eveneens aandacht aan de zaak-Demmink besteed. Eerst deed-ie verslag op klokkenluideronline.nl en toen dat wegens smaad op last van de rechter werd gesloten op klokkenluideronline.net. Zijn site bevat veel hoofdletters en suggesties. Vraag of Kat de behandeling van de zaak door zijn optreden bespoedigd of vertraagd heeft valt lastig te beantwoorden. Zijn reputatie die deuren sluit doet de zaak geen goed. Maar hij stond wel lange tijd als enige voor de deur te demonstreren.

De rol van Kat is vanaf dit jaar overgenomen door Henk Rijkers van het Katholiek Nieuwsblad die als enige journalist regelmatig kritische aandacht aan Demmink besteedt. In mindere mate doet Koen Voskuil van het AD hetzelfde. Hij meldde op 6 oktober dat Demmink regelmatig contact had met een pooier van minderjarige jongetjes. Demmink kondigde tegen het AD een bodemprocedure aan wegens ‘onjuiste berichtgeving‘. Een manier om de zaak op de lange baan te schuiven. Het komt overeen met de conclusie uit 2004 van toenmalig NOS-Journaal hoofdredacteur Hans Laroes dat Demmink alles via onderonsjes probeert te regelen (p.124).

Projectontwikkelaars vader en zoon Poot hebben een appeltje te schillen met de gevestigde klasse omdat ze zich miskend voelen bij de ontwikkeling van Chipshol. Nederland kent klassejustitie. Ze zijn de inspiratoren en financiers van de sites de demminkdoofpot.nl en arrestdemmink.com. Die laatste op de Amerikaanse publieke opinie gericht. Ze hebben met hun journalistieke sites de informatie op een rij gezet en de zaak-Demmink voor buitenstaanders inzichtelijk gemaakt. In zekere zin volgen de vragen van Chris Smith hieruit.

Tenslotte is er een christelijk geïnspireerde factie die zich bezighoudt met Demmink, kinderhandel en de obstructie van de rechtsgang. Omdat Demmink en betrokkenen als de ministers Opstelten, Rutte en staatssecretaris Teeven allen VVD-ers zijn heeft dit een partijpolitieke dimensie. Wellicht daarom zit CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt sinds kort dicht op de zaak. Samen met Peter Oskam heeft-ie kamervragen gesteld. De Italiaanse katholieke Europarlementariër Luca Volontè deed in de Raad voor Europa hetzelfde.

Tussen bovengenoemde betrokkenen lopen lijnen. Omtzigt en Volontè zijn lid van dezelfde christelijke politieke familie. Van der Plas getuigde in oktober voor Chris Smith in de Helsinki Commissie van het Amerikaanse congres. Smith baseert zich weer op de site arrestdemmink.com van Jan en Peter Poot. Evenals de mensenrechtenorganisatie Rebecca Project for Human Rights die net als Smith druk zet op de Amerikaanse publieke opinie. Daar kunnen burgers hun mening geven. De spreekwoordelijke PopVox. Het net om de verdedigers van Joris Demmink sluit zich. Knijp me, maar plaag ons niet, daarmee komen ze niet meer weg.

Foto: Schermafbeelding van het Amerikaanse popvox om de mening te geven over resolutie 838 door Chris Smith ingediend in verband met de zaak-Demmink.

Lokale produktie van kleding haalbaar: American Apparel

Update 12 februari 2014: De Zweedse docent genderstudies, blogger en fotograaf (genusfotografen) Tomas Gunnarsson kent de titel van meest seksistische bedrijf van het jaar toe aan American Apparel. Het ‘wint’ de gouden borst (Guldtuttmuggen) voor de advertentiecampagne van vorig jaar. Bezoekers van z’n blog konden stemmen. In een commentaar geeft Gunnarsson aan dat-ie in de campagnebeelden kinderpornografie herkent en dat vrouwen halfgekleed of verleidelijk afgebeeld worden, maar mannen gekleed en koel.

Update 15 mei 2013: De Zweedse blogger Emelie Eriksson is het oneens met het gebruik van halfnaakte vrouwen door American Apparel in advertenties. Ze ziet er sexisme in. Mannen houden hun kleren aan, maar vrouwen zijn halfnaakt of bevinden zich in bed. Alsof ze net sex hebben gehad. De campagne van het Amerikaanse kledingmerk triggert vele negatieve reacties op Zweedse sociale media. Zweden is een land waarvan gezegd wordt dat het feminien is. Dat leidt soms tot beleid waarbij mannen het nakijken hebben.

American Apparel is een modemerk gevestigd in Los Angeles. Niet onbescheiden noemt het zichzelf een Industriële Revolutie door de zogenaamde verticale integratie. In tegenstelling tot andere kledingfabrikanten is het lokaal gebleven. Daar in de binnenstad van LA. Met als resultaat de grootste kledingfabriek van Noord-Amerika. Tegen de globalisering en outsourcing van banen richting lageloonlanden in. In Europa werkt het Spaanse Zara met hetzelfde concept. Korte lijnen, dicht op de trends van de markt en snel handelen.

American Apparel toont aan dat de valkuil van het werken met onderaannemers in Azië voorkomen kan worden. Met uitbuiting van werknemers en zelfs kinderarbeid tot gevolg. Niet iets waar consumenten in hun jeans of topjes aan herinnerd willen worden. Ze willen een goed gevoel bij hun merk. Dat hangt samen met een idee van duurzaamheid. Behalve uitbuiting gaat dat ook om transport, verspilling omdat er gedacht wordt in bulkproductie die betrekkelijk los staat van de consumentensmaak en belasting van het milieu ter plekke.

Zo’n model vraagt om een hecht samengaan van design, marketing, boekhouding, produktie, winkel en distributie dat werkt met de perfectie van een Zwitsers uurwerk. Door een continue informatiestroom vanaf de consumentenmarkt wordt de productie bijgestuurd. Dit voordeel valt makkelijker te halen bij kleding die afhankelijk is van de trend van de maand, dan bij produkten die minder modegevoelig zijn.

Het lokale model dat Westerse bedrijven als American Apparel of Zara zelfs in hun marketing gebruiken, kan als voorbeeld dienen voor andere Westerse kledingfabricanten die nu hun productie uitbesteed hebben. Zo’n omslag grijpt terug naar een verdwenen traditie. Da’s een keuze voor kwaliteit, tegen onverschilligheid, tegen verspilling, tegen uitbuiting, tegen globalisering, voor innovatie, voor duurzaamheid, voor design en een mooi modebeeld op straat. Redelijke kleding voor een redelijke prijs is mogelijk. Kleding is onze heerlijkheid.

Foto’s: Kleding uit de catalogus van American Apparel. In Nederland heeft American Apparel twee vestigingen in Amsterdam. 

Foto Update: Now Open: Blogger beschuldigt American Apparel smakeloos en klef te zijn.

Gevestigde media zwijgen opnieuw over Joris Demmink

Gisteren was de briefing voor de Helsinki Commission van het US Congress. Hier een verslag vanaf 26’20”. In het vervolg kondigt Adèle van der Plas een nieuw onderzoek door de Hoge Raad aan dat wettelijk pas sinds 1 oktober mogelijk is. Getuigen roepen een vernietigend beeld op over het functioneren van de Nederlandse politieke klasse. Mogelijk komt er een tweede briefing waar de Nederlandse overheid gehoord wordt.

Volgens Google Nieuws doen de gevestigde Nederlandse media geen verslag van de briefing. Men kan raden naar de reden. Typerend is de reactie van blog Welingelichte Kringen dat de essentie mist. Het verbaast des te meer omdat een kans gemist wordt om VVD’ers (Demmink, Opstelten, Teeven) tegen het licht te houden:

Al heel lang waart het gerucht door Den Haag en omstreken dan de hoogste ambtenaar van het ministerie van justitie een kinderverkrachter is. Maar er is nooit iets van waar gebleken. Toch boog de Helsinki Commission van het Amerikaanse parlement zich er over. De Nederlandse advocate Adèle van der Plas, die strijdt voor vervolging van Demmink mocht haar verdenkingen breed uitmeten. Ook het verhaal van een vermeend (Turks) slachtoffer was te horen. De zitting zal overigens niets veranderen: Demmink is formeel (en vermoedelijk feitelijk) onschuldig, maar de mensen die geloven in een complot zullen dat nooit geloven.

Dat bracht me tot de volgende reactie die ik weergeef omdat ik een mentaliteit probeer te vangen: Wat een merkwaardig bericht. Er zijn sterke aanwijzingen van meerdere getuigen dat Demmink wel degelijk direct in verband kan worden gebracht met misbruik van minderjarigen. Maar het gaat er nog niet eens zozeer om of Demmink schuldig is. Het gaat erom hoe de Nederlandse rechtsstaat functioneert. Of niet. Feit dat er nooit een volwaardig onderzoek is verricht naar alle aantijgingen is er een teken voor dat de rechtsgang is beïnvloed. Logisch want op zijn positie heeft Demmink invloed. U vergeet te melden dat er nu eindelijk een onderzoek naar Demmink komt door de Hoge Raad. Dan zullen we zien of uw journalistieke intuitie klopt.

De blogs Katholiek Nieuwsblad en Crimesite Camilleri doen kritisch verslag. In een brief aan de Tweede Kamer ontkent minister Opstelten alle beschuldigingen tegen Demmink. Adèle van der Plas betwist dat er zorgvuldig onderzoek is verricht. Er is nader onderzoek naar het onderzoek nodig voor duidelijkheid.

Foto: ‘Panelist Adèle van der Plas speaks to the commission about child sex trafficking issues.’ 4 oktober 2012. Op persoonlijke site van voorzitter congressman Chris Smith.

Joris Demmink onderwerp briefing Amerikaans Congres

Op 4 oktober houdt de U.S. Helsinki Commission een briefing over kindersex en mensenhandel. De commissie behandelt de zaak Demmink. Deze hoogste ambtenaar van het ministerie van Veiligheid en Justitie wordt op internet al jaren beschuldigd van pedofilie en mensenhandel. Beschuldigingen drongen jarenlang niet door tot de gevestigde media, zo constateerde in 2010 onder meer mediasocioloog Peter Vasterman in zijn artikel De digitale schandpaal. Er zijn zelfs bewijzen voor persbreidel door de overheid om elk nieuws over Demmink uit de gevestigde media te houden. Die intimidatie werkt echter niet meer nu de Amerikaanse politiek de zaak heeft opgepakt. Niet toevallig gaat Joris Demmink per 1 november 2012 met pensioen. De spanning loopt op.

Vrij Nederland schetste afgelopen week achtergronden, inclusief de getuigenis van Klaas Langendoen die onderzoek deed naar Demmink die in Turkije jongens verkracht zou hebben. Toen ze Demmink in Nederland aan wilden klagen stokte de rechtsgang. Katholiek Nieuwsblad parafraseert Langendoen in VN: ‘Wat mij het meest heeft gestoord’, haalt het oud-rechercheur Klaas Langendoen aan, ‘is dat als jij twee anonieme meldingen tegen je krijgt van bezit van kinderporno op je computer, dan staat morgenochtend om zes uur de politie bij je voor de deur. Dan ben je verdachte en staat je leven op zijn kop. Bij Demmink niet. Naar hem is nooit fatsoenlijk onderzoek gedaan.’ Het blokkeren van onderzoek is de schande voor onze rechtsstaat.

De Helsinki Commissie zegt in een toelichting dat velen de aanpak van de Nederlandse overheid in de zaak Demmink schromelijk onbevredigend vinden. Het wijst voor bijzonderheden naar een YouTube filmpje waarop zowel advocate Adèle van der Plas, Klaas Langendoen als een slachtoffer van kinderhandel getuigen. Ook in de briefing op 4 oktober worden ze gehoord. Gezien de voorgeschiedenis valt niet te verwachten dat er in Nederland alsnog een onderzoek komt naar VVD-er Demmink. De verwachting dat de regering in wording met VVD en PvdA of de commissie Justitie van de Tweede Kamer initiatieven neemt voor een onderzoek naar Demmink, zijn beïnvloeding van de rechtsgang en de betrokkenheid van politici is nu nog onvoorstelbaar.

NB Het ‘Netherlands Helsinki Committee‘ wordt onder meer gesponsord door het Nederlandse ministerie van Veiligheid en Justitie.

Foto: Hofvijver en parlement in de mist, Den Haag 2011. Credits: zoetnet

Waarom is er geen grondig onderzoek naar Joris Demmink?

‘Er is op dit moment wel degelijk zicht op corruptie binnen het overheidsapparaat. Op landelijk niveau. Ik praat over het beïnvloeden van politici. Tweede-Kamerleden onder anderen. Ik zeg dat het gebeurt, ja. En ik praat over het beïnvloeden van rechters. Dat gebeurt ook. Criminelen hebben geprobeerd rechters en politici te beïnvloeden. Dat is absoluut zo. Ik zeg het niet, omdat ik het denk, maar omdat die informatie er is.’ Aldus de toenmalige Amsterdamse Officier van Justitie Fred Teeven in 1999 in het juristenblad Mr. Zo tekent Trouw op. Teeven (VVD) is op dit moment staatssecretaris van Veiligheid en Justitie. De hoogste ambtenaar van dat ministerie is Joris Demmink die in verband wordt gebracht met klassejustitie, pedofilie en misbruik van zijn positie om de rechtsgang te beïnvloeden. Maar politiek en media zwijgen. Of worden het zwijgen opgelegd.

Een medewerker van een lid van de commissie Veiligheid en Jusititie van de Tweede Kamer antwoordde me vandaag op eerdere postings over Demmink: ‘Xx heeft meerdere malen aandacht gevraagd voor de geruchten rond de door u genoemde persoon. Er is door diverse ministers en het Openbaar Ministerie onderzoek verricht. Uit dit onderzoek is geen bewijs naar voren gekomen voor de stellingen‘. En: ‘Xx acht het van groot belang dat in ons land het beginsel blijft gelden dat iemand onschuldig is totdat het tegendeel is bewezen‘.

Hierop antwoordde ik: ‘U hebt gelijk dat binnen de rechtsstaat de regel geldt dat iemand onschuldig is tot het tegendeel bewezen is. (..) In de praktijk wordt door landen of supranationale organisaties die regel niet altijd gevolgd. Zo werd Julian Assange op een Red Notice lijst van interpol geplaatst zonder dat hij aangeklaagd was. De Papoea activist Benny Wenda uit West Papoea overkwam hetzelfde. Ofwel, soms zijn het uitsluitend politieke redenen die de doorslag geven om iemand wel of niet onschuldig te verklaren. Het gaat mij niet om een heksenjacht op Joris Demmink, maar om de beschadiging van de goede naam van ons land in het buitenland. (..) Een onderzoek dat alle vragen afdoende beantwoordt is in mijn ogen nog steeds niet gevoerd. Zodat Demmink veroordeeld noch vrijgepleit is. Dat lijkt me juridisch, politiek en maatschappelijk ongewenst’.

Op tvworldwide spreken activisten van het Rebecca Project bij een demonstratie voor de Nederlandse ambassade in Washington DC op 23 augustus 2012 er hun verbazing over uit dat binnen de Nederlandse rechtsstaat met een in het buitenland solide reputatie de kwestie Demmink niet opgelost kan worden. Ze verbazen zich erover dat er druk via de VS voor nodig is om Nederland aan te sporen de kwestie Demmink grondig te onderzoeken. Vermoedens van zowel corruptie binnen het Nederlandse overheidsapparaat als chantage van degenen die Demmink aan willen pakken zien deze mensenrechtenactivisten als verklaring.

Foto: Medewerkster van de Nederlandse ambassade in Washington DC (rechts) praat met demonstranten van het Rebecca Project for Human Rights na een demonstratie die vraagt om een onderzoek naar Joris Demmink

Dutch Injustice met Joris Demmink zet Nederlandse politiek onder druk

Eerder besteedde ik aandacht aan de vragen van Republikeinse congresleden aan de EU over Joris Demmink. Deze hoogste ambtenaar van het ministerie van Veiligheid en Justitie wordt al geruime tijd met pedofilie in verband gebracht. Demmink gaat eind 2012 met pensioen en de Nederlandse politiek wordt opgeroepen nu eindelijk eens tegen hem in actie te komen en een onderzoek te verrichten zonder dat Demmink daarbij een vinger in de pap heeft. De verontwaardiging van de geïnterviewden lijkt te zeggen dat Demmink nu in een ultieme inspanning opgepakt moet worden voordat-ie voorgoed ontsnapt aan een rechtsgang die ‘m toekomt.

Ik zei te vermoeden dat Nederlandse critici achter de Engelstalige website arrestdemmink.com zitten. Maar ze hebben prestigieuze Amerikaanse partners. In het YouTube-filmpje worden het Protection project van de Paul H. Nitze School of Advanced International Studies (SAIS) als onderdeel van de John Hopkins University, The Rebecca Project en SharedHope genoemd. Dat gevoegd bij de drie afgevaardigden Pitts, Wolfe en Smith.

De door de familie Poot opgezette site dedemminkdoofpot.nl bevat veel kennis en documenten over Demmink met aantijgingen van klassejustitie en pedofilie. Jan Poot en zijn zoon Dirk zijn eigenaren van Chipshol dat door Demmink en frauderende rechters een financiële loer is gedraaid. In hun vasthoudenheid brachten ze een uitdijend netwerk van verkeerd handelende mensen in kaart dat de rechtsstaat midden in het hart raakte.

Maar het verschil tussen arrestdemmink.com en dedemminkdoofpot.nl is dat de Engelstalige site uitsluitend focust op de pedofiele aspecten van Demmink en in de toon een verharding is opgetreden. Dat laatste zou wel eens te maken kunnen hebben met de Amerikaanse markt. Kritiek op het individu Demmink die de rechtsgang oneigenlijk beïnvloedt wordt ingewisseld voor algemene uitspraken over kinderhandel en pedofilie.

Die verschuiving in focus is begrijpelijk, maar ook jammer. Uiteindelijk gaat het om de beschuldiging dat Demmink jarenlang zijn macht heeft misbruikt aan de top van Justitie en de politiek niet heeft ingegrepen. De veronderstelling dat hij betrokken is bij kinderhandel klinkt vergezocht. Mogelijk was zo’n verharding nodig om de Amerikaanse partners tot medewerking te bewegen. In ieder geval is het triest voor het image van Nederland en de Nederlandse rechtsstaat dat feiten die al jaren bekend waren nu via een omweg terugkomen naar Nederland. En dubbel zo hard aankomen. Als de politiek had opgetreden was het zover niet gekomen.

Amerikaanse congresleden stellen EU vragen over Joris Demmink

Er is een nieuwe ontwikkeling rond de hoogste ambtenaar van het ministerie van Justitie Joris Demmink die al jaren van pedofilie wordt beschuldigd. Ook van klassejustitie bij de zaak Chipshol en een Turkse connectie. Demmink wordt niet echt aangepakt. Eind dit jaar neemt Demmink afscheid omdat-ie met pensioen gaat.

Omdat niets hielp hebben zijn Nederlandse critici een Engelstalige website gemaakt. Die de affaire een internationale dimensie probeert te geven. Da’s gelukt. De Amerikaanse Republikeinse congresleden Pitts (R-PA), Wolfe (R-VA) en Smith (R-NJ) hebben zich gemoeid in de affaire-Demmink en op 31 juli 2012 een brief geschreven aan het Duitse Europarlementslid Christian Ehler die contactpersoon voor de VS is. Ze vragen om samenwerking in de aanpak van handel en misbruik van vrouwenhandel en kinderen. Tevens het werkgebied van de non-profit instellingen Shared Hope en Rebecca Project die Demmink op de korrel nemen.

Op 12 juli ging het balletje rollen toen de voormalig speciaal adviseur in de regering-Reagan Anthony T. Salvia voor upi.com een zogenaamde ‘Outside View‘ column schreef. Hij riep de leden van twee commissies voor buitenlandse betrekkingen van het congres zelfs uitdrukkelijk op om in actie te komen. Delen van zijn column komen in de brief van Republikeinse congresleden terecht, evenals de verwijzing naar een verband tussen Vereniging Martijn en Demmink. De roep om een onderzoek vindt ook zijn weg naar de Amerikaanse pers.

Daarop verscheen op 16 juli op Avaaz.org de petitie ‘To start an investigation regarding all the accusations concerning Mr. Demmink‘ dat vraagt om een onderzoek. Het is hier in te zien en te tekenen.

Amerikaanse congresleden pakken Salvia’s oproep op en verwijzen in hun brief naar de uitbuiting van kinderen en kinderpornografie. Ze noemen het verbod van de Vereniging Martijn en de beschuldigingen van sex en misbruik van kinderen door Joris Demmink, de secretaris-generaal van het ministerie van Justitie. Verder refereren ze aan de bewering dat Demmink zijn positie heeft misbruikt om klachten en onderzoeken tegen hem te belemmeren: ‘it has been asserted that Mr. Demmink used the power of his position to obstruct efforts to file complaints against him, and used investigations as a way to deter his accusers’.

Via een omweg worden Amerikaanse congresleden opgeroepen om via de omweg van het Europese parlement de Nederlandse macht tot de orde te roepen. Wat ze doen. Maar ze maken hun betoog er niet sterker op door te verwijzen naar de affaire-Martijn die ze direct met het optreden van Demmink in verband brengen. Dat leidt af van de hoofdlijn, namelijk dat de hoogste ambtenaar van Justitie een slechte reputatie heeft, het imago van Nederland heeft beschadigd, chantabel is en nooit werd aangepakt door de Nederlandse politiek.

In hun brief leggen Pitts, Wolfe en Smith uit dat ze vrezen dat door de positie en de invloed van Joris Demmink Nederland niet aan haar internationale verplichtingen kan voldoen in de bestrijding van vrouwenhandel en kindermisbruik. Nederland kan zelfs een zwakke schakel worden. Dat lijkt vergezocht. Het was er Demmink altijd enkel en alleen om te doen om zijn positie te beschermen en elke actie of rechtsgang te belemmeren die zijn positie zou aantasten. De congresleden lijken om twee redenen de internationale dimensie op te voeren. Als reden voor het sturen van hun brief aan de EU en voor hun partners Shared Hope en Rebecca Project.

Vraag is hoe de brief aan europarlementslid Ehler binnen de EU in behandeling wordt genomen en of de Nederlandse politiek die al jaren zwijgt nog de moeite neemt om te reageren op Amerikaanse congresleden. Wat de politiek als inmenging of als tik op de vingers kan opvatten. Of denken politieke partijen dat nu Joris Demmink met pensioen gaat het deksel maar beter op de doofpot kan blijven? Nederland wordt internationaal te kijk gezet. Kan de schande van het wegkijken nog hersteld worden? Het Binnenhof mag antwoorden.

Foto: Schermafbeelding van arrestdemmink.com