Facebook verwijdert iconische foto van 9-jarig napalmmeisje vanwege naaktheid. Machtsmisbruik of preutsheid?

Dit is de iconische foto van het ‘napalmmeisje’ in Vietnam. Een foto van Nick Ut met onder meer centraal in beeld de 9-jarige Phan Thị Kim Phúc met napalm op haar lichaam. Ze was naakt omdat haar kleren door de napalm waren verbrand. Haar dorp Trang Bang was op 8 juni 1972 gebombardeerd door de Zuid-Vietnamese luchtmacht omdat vermoed werd dat er strijders van de Vietcong aanwezig waren. Ut won er de World Press Photo en Pulitzerprijs mee. De foto hielp er aan mee om de publieke opinie te beïnvloeden en te doen kantelen. Vanaf 1973 trokken de Amerikaanse troepen zich geleidelijk terug uit Vietnam.

De foto is niet te zien op Facebook, zo bericht nu.nl in een bericht. Het napalmmeisje zou te naakt zijn en mogelijk zelfs kinderporno zijn. Aanleiding was de Noorse krant Aftenposten die de foto plaatste bij een artikel op Facebook, waarna het sociale netwerk die verwijderde. Nu’nl: ‘Facebook zegt vrijdag dat het bij beelden van naakte kinderen moeilijk is onderscheid te maken tussen geoorloofde nieuwsfoto’s en kinderporno.’ Opmerkelijk is dat niet het geweld van een oorlog, maar de naaktheid van een 9-jarig meisje door Facebook als reden voor verwijdering wordt aangevoerd. Ik plaats dit commentaar met foto op Facebook.

Wat gaat er verkeerd als een foto die in het historische geheugen van generaties is gegrift, prestigieuze prijzen won en eraan meehielp om de publieke opinie te beïnvloeden door Facebook wordt verwijderd? Is hier sprake van nieuwe truttigheid of machtsmisbruik van internetbedrijven die onder een hoedje met regeringen spelen? Kinderporno wordt door politici vaak aangevoerd om maatregelen te nemen die neerkomen op de inperking van de internetvrijheid. Pornografie als excuus voor staatscensuur. Het is absurd dat Facebook meent een historisch belangrijke foto te moeten censureren vanwege de naaktheid van een 9-jarig meisje. Ook nog eens ‘functioneel naakt’ omdat het de verbranding van haar kleren en lichaam accentueert.

Deze ingreep door Facebook zegt dat dit bedrijf te veel macht heeft en er niet weet mee om te gaan. Er is onderhand een catalogus van fouten van Facebook te maken over de bizarre en preutse omgang met naakt. Zoals kankerpatiënte Beth Whaanga, de activistische feministes van FEMEN die hun blote borsten gebruiken als politiek wapen of kunstenaars als Jans Muskee van wie een tekening leidde tot de tijdelijke afsluiting van zijn Facebook-account. Het is de hoogste tijd dat Facebook door de gebruikers tot de orde wordt geroepen.

Foto: Nick Ut, Napalm Girl. Vietnam, 1972.

Twitter komt met nieuwe regels vanwege beledigingen

Waar liggen de grenzen aan de vrijheid op internet en de sociale media? Wat moet de gepaste reactie van een nationale overheid zijn? In het Verenigd Koninkrijk ontstaat sluipenderwijze gewenning aan de maatregelen die de regering Cameron voorstelt. Ze komen neer op verdere inperking van burgerrechten en wijzen op een restrictief klimaat waarin terrorisme, porno en kindermisbruik hiervoor als reden worden aangevoerd. Terwijl steeds meer blijkt dat Britten voor hun veiligheid afhankelijk zijn van de Amerikaanse veiligheidsdienst NSA.

Twitter wil het misbruik aanpakken. Maar hoe? Iemand wiens account afgesloten wordt kan onder een ander alias weer opduiken. Men zou denken dat iemand die de wet overtreedt aangepakt wordt door de politie. Maar het volume is met 400 miljoen tweets per dag  te groot om effectief te kunnen reageren. Logisch is dat een multinational als Twitter zelf middelen reserveert om het misbruik aan te pakken. Twitter UK lijkt daar nu serieus een start mee te hebben gemaakt. Zodat overheden het argument van misbruik niet kunnen gebruiken om de internetvrijheid in te perken. En het internet aantrekkelijk en vrij blijft voor velen. Juist daarom moeten bedrijven als Twitter oppassen zich niet te eenzijdig aan de kant van de bestaande macht op te stellen.

Cameron wil filter voor internetporno. Gemakzuchtige symboliek

De Britse premier David Cameron gaat verder met zijn aanpak van internetporno. Hij kondigde gisteren aan voor te stellen om de toegang tot pornosites te blokkeren. Hij pleit voor ‘gezinsvriendelijke’ filters voor computers en smartphones. En hij heeft nog meer restricties in petto. Wie de pornosites wil bezoeken moet aangeven toegang tot de sites te willen. Dat wordt geregistreerd en ondermijnt de internetvrijheid.

Er zitten nadelen aan z’n aanpak. Voorstanders van beperkingen menen dat het in het terugdringen van kinderporno kan werken. Maar een antwoord daarop is dat het aan de opsporing, productie en acceptatie van porno en kinderporno niks doet. Kritiek op Cameron is dat-ie wil scoren met deze maatregel die de regering niets kost. Het roept de provider op een knop om te zetten. Cameron wil  daadkrachtig overkomen, terwijl-ie feitelijk het omgekeerde bereikt door de echte aanpak uit de weg te gaan. Ingrijpen in de virtuele wereld is betrekkelijk simpel, hoewel de bepaling van wat porno is nog niet zo eenvoudig is. Het onderliggende probleem van de niet-virtuele wereld die vraagt om inzet van politie gaat de regering-Cameron uit de weg.

Tegenstanders wijzen op de grootschalige spionage door de Britse veiligheidsdienst GCHQ, in samenwerking met de Amerikaanse NSA. De onthullingen van Edward Snowden tonen dat met documenten aan. De Britse veiligheids- en inlichtingendiensten weten alles van het internetgebruik van de Britten omdat ze directe toegang tot de internetcommunicatie hebben. Dat roept twee vragen op. Waarom pakt de politie producenten en distributeurs van met name kinderporno niet op als alle gegevens bekend is? Ondernemers en beheerders van sites met kinderporno moeten in samenwerking met de partners op te sporen zijn. En waarom zouden internetgebruikers die moeten aangeven een ‘gezinsvriendelijk’ filter uit te zetten de Britse overheid vertrouwen die liegt over de spionage en fouten maakt bij de bescherming van de privacy van de gebruikers?

Enkele maanden geleden debatteerde het Europarlement over het inperken en controleren van pornografie op internet. Dat werd schimmig gevoerd, mede omdat het via zelfregulering zou moeten. De Europarlementariër voor de Zweedse Piratenpartij Christian Engström wees onder verwijzing van het Europees Verdrag voor de rechten van de Mens op de informatievrijheid (artikel 10): ‘Een ieder heeft recht op vrijheid van meningsuiting. Dit recht omvat de vrijheid een mening te koesteren en de vrijheid om inlichtingen of denkbeelden te ontvangen of te verstrekken, zonder inmenging van enig openbaar gezag en ongeacht grenzen.‘

Foto: Christy Turlington in advertentie voor Calvin Klein, 2013.

Cyberoorlog tussen Cyberbunker en Spamhaus over internetvrijheid

De Nederlandse internethost Cyberbunker pikt de macht van het Spamhaus Project niet langer. Sinds deze maand is het op een zwarte lijst gezet omdat Spamhaus zegt dat het spam verzendt. Het geschil loopt al sinds oktober 2011. Cyberbunker heeft gedurende afgelopen week een zogenaamde DDos-aanval tegen Spamhaus uitgevoerd. Naar verluidt de grootste cyberaanvaal ooit. Google moest met capaciteit inspringen. Het OM is een onderzoek naar de aanvallen gestart. Cyberbunker is in een atoombunker in Kloetinge gehuisvest en weet de autoriteiten telkens buiten de deur te houden. Het biedt klanten anonimiteit. Kinderporno en terrorisme faciliteert het niet. Het lijkt erop dat Spamhaus Cyberbunker probeert te criminaliseren. Mogelijk samen met anderen. Er is via CloudFlare een link van Spamhaus naar Google en Stratfor. Deze laatste heeft banden met de CIA. Op het spel staat de controle over het internet. En de internetvrijheid. Upstream provider A2B werd onder druk gezet, ging daar in mee, maar diende uiteindelijk een klacht in tegen Spamhaus. Nu lijkt A2B de service aan Cyberbunker gestaakt te hebben. Het geeft de volgende verklaring over het begin van het conflict:

Tongzoen met 16-jarige leerling vastgelegd op camera

Advocaat Wim Anker relativeert het belang van een tongzoen die directeur Ryan van de V. van de particuliere school Agnus Dei in Valkenswaard een 16-jarige leerling opgedrongen zou hebben. Het zou ‘per ongeluk’ zijn gebeurd. Maar de directeur wordt ook beschuldigd van sexuele handelingen bij betreffende jongen.

De zoen werd vastgelegd op een camera die de politie in het kader van een onderzoek had geplaatst. Van de V. stond vandaag in Den Bosch terecht in een pro forma zitting. Agnus Dei laat op haar site weten dat het een rustige en veilige werkplek voor kinderen biedt. Tijdens het onderzoek werd ook kinderporno op de computer van de directeur gevonden. Een Britse vriend Tom Peters zou dat erop geplaatst hebben, zo verklaart directeur Van de V. Peters is een bekende Britse pedosexueel. In de documentaire ‘The Child Sex Trade‘ van Liviu Tipurita uit 2003 infiltreerde coregisseur Andrew Smith in Peters’ netwerk. En legde het vast op camera.

Demmink: So squeeze me, but don’t tease me

Nederland werkt zich door afwachtend handelen steeds meer in de nesten met de affaire-Demmink. De druk vanuit de VS wordt opgevoerd. Op 19 december heeft de Republikeinse afgevaardigde uit New Jersey Chris Smith een resolutie ingediend die de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken oproept om de zetel van het Internationaal Hof van Justitie uit Nederland te verplaatsen. Politiek een kansloze oproep, maar publicitair een tijdbom. De reputatie van Nederland wordt steeds meer beschadigd door de affaire-Demmink.

Vanuit het idee van normen en menswaardigheid is een opvallende samenwerking ontstaan tussen diverse partijen. Mensenrechtenadvocate Adèle van der Plas richtte de ‘Bakker Schut Foundation for Universal Rights Research‘ op omdat ze onregelmatigheden in de rechtsgang bespeurde. Oorzaak: ‘de ervaringen die advocaat Adèle van der Plas heeft opgedaan in de rechtszaak tegen haar cliënt Hüseyin Baybasin die door het Nederlandse Openbaar Ministerie willens en wetens op illegale gronden is vervolgd’. Van der Plas komt de eer toe de zaak-Demmink op de agenda te hebben gehouden en inhoudelijk body te hebben gegeven.

Publicist Micha Kat heeft afgelopen jaren eveneens aandacht aan de zaak-Demmink besteed. Eerst deed-ie verslag op klokkenluideronline.nl en toen dat wegens smaad op last van de rechter werd gesloten op klokkenluideronline.net. Zijn site bevat veel hoofdletters en suggesties. Vraag of Kat de behandeling van de zaak door zijn optreden bespoedigd of vertraagd heeft valt lastig te beantwoorden. Zijn reputatie die deuren sluit doet de zaak geen goed. Maar hij stond wel lange tijd als enige voor de deur te demonstreren.

De rol van Kat is vanaf dit jaar overgenomen door Henk Rijkers van het Katholiek Nieuwsblad die als enige journalist regelmatig kritische aandacht aan Demmink besteedt. In mindere mate doet Koen Voskuil van het AD hetzelfde. Hij meldde op 6 oktober dat Demmink regelmatig contact had met een pooier van minderjarige jongetjes. Demmink kondigde tegen het AD een bodemprocedure aan wegens ‘onjuiste berichtgeving‘. Een manier om de zaak op de lange baan te schuiven. Het komt overeen met de conclusie uit 2004 van toenmalig NOS-Journaal hoofdredacteur Hans Laroes dat Demmink alles via onderonsjes probeert te regelen (p.124).

Projectontwikkelaars vader en zoon Poot hebben een appeltje te schillen met de gevestigde klasse omdat ze zich miskend voelen bij de ontwikkeling van Chipshol. Nederland kent klassejustitie. Ze zijn de inspiratoren en financiers van de sites de demminkdoofpot.nl en arrestdemmink.com. Die laatste op de Amerikaanse publieke opinie gericht. Ze hebben met hun journalistieke sites de informatie op een rij gezet en de zaak-Demmink voor buitenstaanders inzichtelijk gemaakt. In zekere zin volgen de vragen van Chris Smith hieruit.

Tenslotte is er een christelijk geïnspireerde factie die zich bezighoudt met Demmink, kinderhandel en de obstructie van de rechtsgang. Omdat Demmink en betrokkenen als de ministers Opstelten, Rutte en staatssecretaris Teeven allen VVD-ers zijn heeft dit een partijpolitieke dimensie. Wellicht daarom zit CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt sinds kort dicht op de zaak. Samen met Peter Oskam heeft-ie kamervragen gesteld. De Italiaanse katholieke Europarlementariër Luca Volontè deed in de Raad voor Europa hetzelfde.

Tussen bovengenoemde betrokkenen lopen lijnen. Omtzigt en Volontè zijn lid van dezelfde christelijke politieke familie. Van der Plas getuigde in oktober voor Chris Smith in de Helsinki Commissie van het Amerikaanse congres. Smith baseert zich weer op de site arrestdemmink.com van Jan en Peter Poot. Evenals de mensenrechtenorganisatie Rebecca Project for Human Rights die net als Smith druk zet op de Amerikaanse publieke opinie. Daar kunnen burgers hun mening geven. De spreekwoordelijke PopVox. Het net om de verdedigers van Joris Demmink sluit zich. Knijp me, maar plaag ons niet, daarmee komen ze niet meer weg.

Foto: Schermafbeelding van het Amerikaanse popvox om de mening te geven over resolutie 838 door Chris Smith ingediend in verband met de zaak-Demmink.

Gevestigde media zwijgen opnieuw over Joris Demmink

Gisteren was de briefing voor de Helsinki Commission van het US Congress. Hier een verslag vanaf 26’20”. In het vervolg kondigt Adèle van der Plas een nieuw onderzoek door de Hoge Raad aan dat wettelijk pas sinds 1 oktober mogelijk is. Getuigen roepen een vernietigend beeld op over het functioneren van de Nederlandse politieke klasse. Mogelijk komt er een tweede briefing waar de Nederlandse overheid gehoord wordt.

Volgens Google Nieuws doen de gevestigde Nederlandse media geen verslag van de briefing. Men kan raden naar de reden. Typerend is de reactie van blog Welingelichte Kringen dat de essentie mist. Het verbaast des te meer omdat een kans gemist wordt om VVD’ers (Demmink, Opstelten, Teeven) tegen het licht te houden:

Al heel lang waart het gerucht door Den Haag en omstreken dan de hoogste ambtenaar van het ministerie van justitie een kinderverkrachter is. Maar er is nooit iets van waar gebleken. Toch boog de Helsinki Commission van het Amerikaanse parlement zich er over. De Nederlandse advocate Adèle van der Plas, die strijdt voor vervolging van Demmink mocht haar verdenkingen breed uitmeten. Ook het verhaal van een vermeend (Turks) slachtoffer was te horen. De zitting zal overigens niets veranderen: Demmink is formeel (en vermoedelijk feitelijk) onschuldig, maar de mensen die geloven in een complot zullen dat nooit geloven.

Dat bracht me tot de volgende reactie die ik weergeef omdat ik een mentaliteit probeer te vangen: Wat een merkwaardig bericht. Er zijn sterke aanwijzingen van meerdere getuigen dat Demmink wel degelijk direct in verband kan worden gebracht met misbruik van minderjarigen. Maar het gaat er nog niet eens zozeer om of Demmink schuldig is. Het gaat erom hoe de Nederlandse rechtsstaat functioneert. Of niet. Feit dat er nooit een volwaardig onderzoek is verricht naar alle aantijgingen is er een teken voor dat de rechtsgang is beïnvloed. Logisch want op zijn positie heeft Demmink invloed. U vergeet te melden dat er nu eindelijk een onderzoek naar Demmink komt door de Hoge Raad. Dan zullen we zien of uw journalistieke intuitie klopt.

De blogs Katholiek Nieuwsblad en Crimesite Camilleri doen kritisch verslag. In een brief aan de Tweede Kamer ontkent minister Opstelten alle beschuldigingen tegen Demmink. Adèle van der Plas betwist dat er zorgvuldig onderzoek is verricht. Er is nader onderzoek naar het onderzoek nodig voor duidelijkheid.

Foto: ‘Panelist Adèle van der Plas speaks to the commission about child sex trafficking issues.’ 4 oktober 2012. Op persoonlijke site van voorzitter congressman Chris Smith.

Joris Demmink onderwerp briefing Amerikaans Congres

Op 4 oktober houdt de U.S. Helsinki Commission een briefing over kindersex en mensenhandel. De commissie behandelt de zaak Demmink. Deze hoogste ambtenaar van het ministerie van Veiligheid en Justitie wordt op internet al jaren beschuldigd van pedofilie en mensenhandel. Beschuldigingen drongen jarenlang niet door tot de gevestigde media, zo constateerde in 2010 onder meer mediasocioloog Peter Vasterman in zijn artikel De digitale schandpaal. Er zijn zelfs bewijzen voor persbreidel door de overheid om elk nieuws over Demmink uit de gevestigde media te houden. Die intimidatie werkt echter niet meer nu de Amerikaanse politiek de zaak heeft opgepakt. Niet toevallig gaat Joris Demmink per 1 november 2012 met pensioen. De spanning loopt op.

Vrij Nederland schetste afgelopen week achtergronden, inclusief de getuigenis van Klaas Langendoen die onderzoek deed naar Demmink die in Turkije jongens verkracht zou hebben. Toen ze Demmink in Nederland aan wilden klagen stokte de rechtsgang. Katholiek Nieuwsblad parafraseert Langendoen in VN: ‘Wat mij het meest heeft gestoord’, haalt het oud-rechercheur Klaas Langendoen aan, ‘is dat als jij twee anonieme meldingen tegen je krijgt van bezit van kinderporno op je computer, dan staat morgenochtend om zes uur de politie bij je voor de deur. Dan ben je verdachte en staat je leven op zijn kop. Bij Demmink niet. Naar hem is nooit fatsoenlijk onderzoek gedaan.’ Het blokkeren van onderzoek is de schande voor onze rechtsstaat.

De Helsinki Commissie zegt in een toelichting dat velen de aanpak van de Nederlandse overheid in de zaak Demmink schromelijk onbevredigend vinden. Het wijst voor bijzonderheden naar een YouTube filmpje waarop zowel advocate Adèle van der Plas, Klaas Langendoen als een slachtoffer van kinderhandel getuigen. Ook in de briefing op 4 oktober worden ze gehoord. Gezien de voorgeschiedenis valt niet te verwachten dat er in Nederland alsnog een onderzoek komt naar VVD-er Demmink. De verwachting dat de regering in wording met VVD en PvdA of de commissie Justitie van de Tweede Kamer initiatieven neemt voor een onderzoek naar Demmink, zijn beïnvloeding van de rechtsgang en de betrokkenheid van politici is nu nog onvoorstelbaar.

NB Het ‘Netherlands Helsinki Committee‘ wordt onder meer gesponsord door het Nederlandse ministerie van Veiligheid en Justitie.

Foto: Hofvijver en parlement in de mist, Den Haag 2011. Credits: zoetnet

Waarom is er geen grondig onderzoek naar Joris Demmink?

‘Er is op dit moment wel degelijk zicht op corruptie binnen het overheidsapparaat. Op landelijk niveau. Ik praat over het beïnvloeden van politici. Tweede-Kamerleden onder anderen. Ik zeg dat het gebeurt, ja. En ik praat over het beïnvloeden van rechters. Dat gebeurt ook. Criminelen hebben geprobeerd rechters en politici te beïnvloeden. Dat is absoluut zo. Ik zeg het niet, omdat ik het denk, maar omdat die informatie er is.’ Aldus de toenmalige Amsterdamse Officier van Justitie Fred Teeven in 1999 in het juristenblad Mr. Zo tekent Trouw op. Teeven (VVD) is op dit moment staatssecretaris van Veiligheid en Justitie. De hoogste ambtenaar van dat ministerie is Joris Demmink die in verband wordt gebracht met klassejustitie, pedofilie en misbruik van zijn positie om de rechtsgang te beïnvloeden. Maar politiek en media zwijgen. Of worden het zwijgen opgelegd.

Een medewerker van een lid van de commissie Veiligheid en Jusititie van de Tweede Kamer antwoordde me vandaag op eerdere postings over Demmink: ‘Xx heeft meerdere malen aandacht gevraagd voor de geruchten rond de door u genoemde persoon. Er is door diverse ministers en het Openbaar Ministerie onderzoek verricht. Uit dit onderzoek is geen bewijs naar voren gekomen voor de stellingen‘. En: ‘Xx acht het van groot belang dat in ons land het beginsel blijft gelden dat iemand onschuldig is totdat het tegendeel is bewezen‘.

Hierop antwoordde ik: ‘U hebt gelijk dat binnen de rechtsstaat de regel geldt dat iemand onschuldig is tot het tegendeel bewezen is. (..) In de praktijk wordt door landen of supranationale organisaties die regel niet altijd gevolgd. Zo werd Julian Assange op een Red Notice lijst van interpol geplaatst zonder dat hij aangeklaagd was. De Papoea activist Benny Wenda uit West Papoea overkwam hetzelfde. Ofwel, soms zijn het uitsluitend politieke redenen die de doorslag geven om iemand wel of niet onschuldig te verklaren. Het gaat mij niet om een heksenjacht op Joris Demmink, maar om de beschadiging van de goede naam van ons land in het buitenland. (..) Een onderzoek dat alle vragen afdoende beantwoordt is in mijn ogen nog steeds niet gevoerd. Zodat Demmink veroordeeld noch vrijgepleit is. Dat lijkt me juridisch, politiek en maatschappelijk ongewenst’.

Op tvworldwide spreken activisten van het Rebecca Project bij een demonstratie voor de Nederlandse ambassade in Washington DC op 23 augustus 2012 er hun verbazing over uit dat binnen de Nederlandse rechtsstaat met een in het buitenland solide reputatie de kwestie Demmink niet opgelost kan worden. Ze verbazen zich erover dat er druk via de VS voor nodig is om Nederland aan te sporen de kwestie Demmink grondig te onderzoeken. Vermoedens van zowel corruptie binnen het Nederlandse overheidsapparaat als chantage van degenen die Demmink aan willen pakken zien deze mensenrechtenactivisten als verklaring.

Foto: Medewerkster van de Nederlandse ambassade in Washington DC (rechts) praat met demonstranten van het Rebecca Project for Human Rights na een demonstratie die vraagt om een onderzoek naar Joris Demmink

Dutch Injustice met Joris Demmink zet Nederlandse politiek onder druk

Eerder besteedde ik aandacht aan de vragen van Republikeinse congresleden aan de EU over Joris Demmink. Deze hoogste ambtenaar van het ministerie van Veiligheid en Justitie wordt al geruime tijd met pedofilie in verband gebracht. Demmink gaat eind 2012 met pensioen en de Nederlandse politiek wordt opgeroepen nu eindelijk eens tegen hem in actie te komen en een onderzoek te verrichten zonder dat Demmink daarbij een vinger in de pap heeft. De verontwaardiging van de geïnterviewden lijkt te zeggen dat Demmink nu in een ultieme inspanning opgepakt moet worden voordat-ie voorgoed ontsnapt aan een rechtsgang die ‘m toekomt.

Ik zei te vermoeden dat Nederlandse critici achter de Engelstalige website arrestdemmink.com zitten. Maar ze hebben prestigieuze Amerikaanse partners. In het YouTube-filmpje worden het Protection project van de Paul H. Nitze School of Advanced International Studies (SAIS) als onderdeel van de John Hopkins University, The Rebecca Project en SharedHope genoemd. Dat gevoegd bij de drie afgevaardigden Pitts, Wolfe en Smith.

De door de familie Poot opgezette site dedemminkdoofpot.nl bevat veel kennis en documenten over Demmink met aantijgingen van klassejustitie en pedofilie. Jan Poot en zijn zoon Dirk zijn eigenaren van Chipshol dat door Demmink en frauderende rechters een financiële loer is gedraaid. In hun vasthoudenheid brachten ze een uitdijend netwerk van verkeerd handelende mensen in kaart dat de rechtsstaat midden in het hart raakte.

Maar het verschil tussen arrestdemmink.com en dedemminkdoofpot.nl is dat de Engelstalige site uitsluitend focust op de pedofiele aspecten van Demmink en in de toon een verharding is opgetreden. Dat laatste zou wel eens te maken kunnen hebben met de Amerikaanse markt. Kritiek op het individu Demmink die de rechtsgang oneigenlijk beïnvloedt wordt ingewisseld voor algemene uitspraken over kinderhandel en pedofilie.

Die verschuiving in focus is begrijpelijk, maar ook jammer. Uiteindelijk gaat het om de beschuldiging dat Demmink jarenlang zijn macht heeft misbruikt aan de top van Justitie en de politiek niet heeft ingegrepen. De veronderstelling dat hij betrokken is bij kinderhandel klinkt vergezocht. Mogelijk was zo’n verharding nodig om de Amerikaanse partners tot medewerking te bewegen. In ieder geval is het triest voor het image van Nederland en de Nederlandse rechtsstaat dat feiten die al jaren bekend waren nu via een omweg terugkomen naar Nederland. En dubbel zo hard aankomen. Als de politiek had opgetreden was het zover niet gekomen.