Uitreiking museum awards door marketing bureau voor vrije tijd roept vragen op

Museumkwartier.nl is een onderdeel van RED Online Marketing dat zichzelf profileert als ‘hét online marketing bureau voor de reis- en vrije tijdsbranche’. Het deelt de ‘Museum Ontdekking 2015’ awards uit voor ‘de meest innovatieve musea in Nederland’. De Museum Ontdekking 2015 awards werden dit jaar voor de eerste keer aan 31 musea uitgereikt. Duidelijkheid over de samenstelling van de jury ontbreekt. Welke stem klinkt hier?

Welke criteria hanteert Museumkwartier.nl bij toekenning? Het zegt: ‘Bij het uitbrengen van de stem zijn musea beoordeeld op drie criteria, te weten: sociale interactie, verrassende elementen en actuele informatievoorzieningen, zoals bereikbaarheid, faciliteiten in het museum en voorzieningen voor oudere of mindervaliden bezoekers.’ De award beoordeelt musea dus op inzet van sociale media, informatievoorziening en verrassende elementen. Bij dat laatste als onvermijdelijke vraag: Hoe speelt het museum in op de beleving?

Dit initiatief van een marketingbureau voor de reis- en vrije tijdsbranche dat awards uitreikt aan musea en uitgaat van marketingcriteria behoeft verdieping. Het is het goed recht van een commercieel marketing bureau dat gespecialiseerd is in vrije tijd om zich op het gebied van de museumsector te begeven. Maar omdat het de musea uitsluitend beoordeelt op marketingcriteria is dit misleidend, vooral omdat deze specifieke invalshoek onvoldoende blijkt uit de naamgeving en presentatie van de award, en het publiek op het verkeerde been zet.

Als RED Online Marketing dit project doorzet doet het er voor de geloofwaardigheid van de awards en het eigen bedrijf verstandig aan om samenwerking met de Museumvereniging te zoeken. Zodat het de toekenning uit de commerciële sfeer haalt en verder kijkt dan de karakteristieken van de marketing alleen. Want het is een gotspe om een award die ‘Museum Ontdekking‘ heet uitsluitend op niet-inhoudelijke gronden toe te kennen.

Foto 1: Schermafbeelding van redonlinemarketing.nl.

Foto 2: Schermafbeelding van museumkwartier.nl.

Controverse over toekenning Machiavelliprijs aan Máxima Zorreguieta

Begin februari wordt de Machiavelliprijs 2011 aan Máxima Zorreguieta toegekend. NRC-redacteur Frank Vermeulen stapt uit het bestuur en schrijft een NRC-artikel Stop met dat geknipmes voor het koningshuis. Volgens hem kapen RVD en hof de prijs. Hij memoreert dat voorzitter Marja Wagenaar van de Stichting Machiavelli hem schrijft dat het juryrapport na overleg met RVD en het hof tot stand is gekomen. Vermeulen kan de inmenging niet bewijzen. Het ligt niet voor de hand dat het hof dit publiekelijk toegeeft.

De reden daarvoor geeft het juryrapport in de volgende passage: Ook mag niet onvermeld blijven dat het Koningshuis en dus ook de echtgenote van de toekomstige koning, ondersteund wordt door een omvangrijk apparaat dat er alles aan doet om de positie van de Troon te bewaken en bestendigen. Rijksvoorlichtingsdienst en hofhouding hebben er meer dan een dagtaak aan om de Koninklijke Familie zo goed mogelijk over het voetlicht te krijgen, in voorziene en onvoorziene omstandigheden.

De Machiavelliprijs kan beschouwd worden als marketing om Máxima Zorreguieta aan het publiek te verkopen. Het wordt tot onderdeel van een publiciteitscampagne om het koningshuis zo gunstig mogelijk voor te stellen. Vermeulen verwijt dat de Oranje’s niet, zij dienen met een uitgebreid publiciteitsapparaat hun eigenbelang met verve. Maar tegenkrachten ontbreken. Hermelijnvlooien gaan in de nabijheid van de Koninklijke Familie knipmessen. Ze leveren hun Nederlandse frisheid van de lever in voor gedweep.

Jan van Rossum mengt zich in de discussie met een NRC-artikel onder de titel Er was geen vuile was bij Machiavelliprijs. De Stichting Machiavelli is in 1987 opgericht door PR bureau Van Rossum & Partners. Herman Nieuwenhuis is ook medeoprichter. Van Rossum betwijfelt of het buiten hangen van vuile was door Vermeulen een groot maatschappelijk belang dient. Zijn repliek blijft steken in welles-nietes, wat hem niet valt te verwijten. Vermeulen noch Van Rossum kunnen kun zaak hardmaken omdat het achter de schermen speelt. Van Rossum ziet koningin Beatrix en prinses Máxima ‘excellente bijdragen leveren’ aan de samenleving.

Antwoord wie gelijk heeft ligt in de achtergrond van Marja Wagenaar. Ze was tot 2002 lid van de Tweede Kamer voor de PvdA, gepromoveerd op de Rijksvoorlichtingsdienst. Pauline Meurs is sinds 2007 lid van de Eerste Kamer voor de PvdA en nodigt als toenmalig WRR-voorzitter Máxima uit in 2007 te spreken bij de presentatie van een WRR-rapport over identiteit. Dat leidt tot maatschappelijke verdeeldheid. Op dat snijvlak van consultancy, commercie, partijpolitiek en overheidscommunicatie wordt de Machiavelliprijs toegekend.

Het juryrapport geeft het kabinet-Rutte speldeprikken en leest als een lofrede op de monarchie. Wie weet gaat volgend jaar de prijs naar het Republikeins Genootschap. In de profilering van Nederland achter de schermen.

Foto: Felicitatie in de vorm van een tekening aangeboden door Beatrix van Driel uit Axel, geboren op 31 januari 1938, aan Prinses Beatrix als gelukwens bij haar achtste verjaardag op 31 januari 1946.

Aan juryrapport Machiavelliprijs aan Máxima schrijft het hof mee

Onder de kop ‘Stop met dat geknipmes voor het koningshuis‘ plaatste de NRC een stuk van redacteur Frank Vermeulen over de toekenning van de Machiavelliprijs 2011 aan Máxima Zorreguieta. Als bestuurslid van de Stichting Machiavelli stelt Vermeulen op aangeven van voorzitter Marja Wagenaar dat het juryrapport na overleg met RVD en hof tot stand kwam. Máxima Zorreguieta wordt geprezen in een juryrapport waaraan RVD en hof hebben meegeschreven. De RVD ontkent dit overigens. De gang van zaken was reden voor Vermeulen om zich uit het bestuur van de stichting terug te trekken. Het juryrapport is hier op de site te vinden.

Weekblad HP/De Tijd reageert onder de kop ‘Wees geen onderdaan, wees krant!‘ op het NRC-artikel. Het verwijt de NRC dat het bericht wordt weggemoffeld op p.15 zonder dat er een nieuwsbericht of verwijzing naar is gemaakt. Volgens het weekblad onbegrijpelijk omdat het een primeur betreft over de inmenging van RVD en hof in zowel juryrapport als gang van zaken rond de uitreiking van de Machiavelliprijs.

Frank Vermeulen wijst op koningskramp, ‘in de ondergeschikte betekenis van dat woord’. Volgens hem krijgen koninklijke personages door deze onderdanige houding een verkeerd beeld van Nederland en de Nederlanders. Dit is mogelijk de verklaring waarom Máxima Zorreguieta de Nederlandse identiteit nooit heeft kunnen vinden. Knipmessen in haar omgeving gedragen zich vreemd en niet zoals het Nederlanders betaamt.

Maar het gaat verder dan misplaatste onderdanigheid van onderdanige onderdanen. Want Vermeulen geeft ook aan dat hof en RVD de regie over de prijs overnamen. Hij zegt met zoveel woorden dat de prijs werd gekaapt door RVD en hof. Geen misselijke beschuldiging. Met andere woorden, onderdanen worden ook tegen hun zin in een onderdanige positie gedwongen. Het is kiezen of delen. Of weglopen zoals Vermeulen doet en niet meewerken aan het verdraaien en verfraaien door het hof. Of slikken en kiezen voor onderdanigheid.

Een tussenweg is gewenst. Voorwaarde is de introductie van een ceremonieel koningschap. Zodat hof en RVD inbinden en burgers zelfbewust kunnen zijn. Continuïteit en kwaliteit van de Nederlandse monarchie is een mythe. Vermeulen citeert uit het rapport: het Koningshuis wordt ondersteund ‘door een omvangrijk apparaat dat er alles aan doet om de positie van de Troon te bewaken en bestendigen. Rijksvoorlichtingsdienst en hofhouding hebben er meer dan een dagtaak aan om de Koninklijke Familie zo goed mogelijk over het voetlicht te krijgen (..)’. De Nederlandse bevolking kan zich redelijk redden zonder het Koningshuis. We mogen het alleen niet weten.

Foto: Jorge Zorreguieta, koningin Beatrix en Máxima Zorreguieta voorafgaand aan de doopplechtigheid van prinses Ariane in de Kloosterkerk in Den Haag, 2007.