Parlement moet Opstelten aanpakken vanwege zaak-Demmink

Update 13 september 2014: Zes voormalige gevangenisdirecteuren hebben gisteren in de kwestie Demmink aangifte gedaan tegen minister Opstelten wegens een ambtsmisdrijf, aldus het AD. Hij zou nalatig hebben gehandeld inzake de beschuldigingen over pedofilie aan het adres van zijn voormalige hoogste ambtenaar Joris Demmink. Opstelten liep op de feiten vooruit door in april 2014 te verklaren: ‘Het was niks, het is niks en het zal niks worden.’ Volgens de ondertekenaars van de aangifte frustreerde de minister hiermee de zaak ‘intentioneel’. Opstelten kreeg al eerder kritiek. Hij antwoordde op kamervragen dat een diepgaand onderzoek naar Demmink verricht was, terwijl later bleek dat dat om niet meer dan een verkennend onderzoek ging. 

CDA-kamerlid Pieter Omtzigt volgt de zaak-Demmink kritisch. Vandaag schreef-ie bovenstaande tweet naar aanleiding van de verklaringen van ex-rechercheur Emile Broersma in een getuigenverhoor voor de Utrechtse rechter-commissaris over het zogenaamde Rolodex-onderzoek. Voor de zoveelste keer blijkt dat minister Ivo Opstelten het niet zo nauw neemt met de feiten. Naar aanleiding van kamervragen van Omtzigt en z’n collega Peter Oskam moest Opstelten samen met minister Timmermans op 27 november 2012 toegeven dat er nooit een ‘diepgaand onderzoek‘ naar Joris Demmink was verricht. Slechts een ‘oriënterend feitenonderzoek‘.

Dat was een eerste doorbraak, want de verdedigingslinie van Opstelten tot die tijd was dat er door diverse ministers en het Openbaar Ministerie onderzoek was verricht en geen bewijs naar voren was gekomen voor beschuldigingen tegen Demmink. Maar als er nooit diep is gezocht met bijzondere opsporingsbevoegdheden is de kans groot dat er niks gevonden wordt. En betekent zo’n onderzoek weinig en zegt het niets over de waarheidsvinding. Zodat het er nog geen uitsluitsel over geeft of Demmink strafbare feiten heeft begaan. 

Een tweede doorbraak in deze zaak is dat er in de getuigenverhoren voor de Utrechtse rechtbank verklaringen opduiken van onder meer voormalig hoofdofficier van Justitie Hans Vrakking, ex-agent Leen de Koter en nu dan Emile Broersma dat Demmink wel degelijk is voorgekomen in het Rolodex-onderzoek. Minister Opstelten ontkent Demminks betrokkenheid, maar gaat niet echt in op de zaak. Hij ‘staat achter zijn eigen verklaring’ of ‘het OM heeft hem laten weten dat Demmink op geen enkele wijze in dit onderzoek naar voren is gekomen’. Met deze cirkelredeneringen verwijst Opstelten als een regent naar zichzelf en schermt de zaak-Demmink af.

Het ontwijkend gedrag van Opstelten is een schande voor elk parlement dat zichzelf serieus neemt. Uit zelfrespect moet het duidelijkheid eisen van Opstelten en niet langer genoegen nemen met zijn ontwijkende antwoorden. En het negeren van spijkerharde feiten van kroongetuigen die met informatie komen die nieuw licht werpt op de zaak. Niet pedofilie, obstructie van de rechtsgang of klassenjustitie zijn hier aan de orde, maar de werking van de parlementaire democratie. Als minister Opstelten blijft toedekken en vertragen dan wordt het tijd dat een ander bewindspersoon op Justitie dit dossier overneemt. Om eindelijk vaart te zetten.

Foto: Tweet van Pieter Omtzigt, 15 april 2014.

Advertentie

Wat voor onderzoek komt er naar Demmink: toe- of ontdekken?

De affaire-Demmink gaat maar niet liggen. Een kwestie van vertraging, misleiding en ontkenning. Centraal staat Joris Demmink de tot 1 november 2012 hoogste ambtenaar van het ministerie van Justitie. Hij wordt al jarenlang in verband gebracht met het seksueel misbruik van minderjarigen. Maar ook met machtsmisbruik, obstructie van de rechtsgang, intimidatie van de media en chantage van hooggeplaatsen. Omdat er nooit een diepgaand onderzoek is verricht naar de beschuldigingen bestaat er al jaren een patstelling. Met als gevolg onzekerheid over wat Demmink precies aangewreven kan worden. Dit is een ongewenste situatie die de opeenvolgende ministers van Justitie door een aanwijzing om deze zaak te onderzoeken hadden kunnen voorkomen. Ze deden dat niet en hebben de schijn gewekt Demmink in bescherming te hebben genomen.

Vandaag meldt het AD dat het OM een onderzoek is gestart naar Demmink. Vraag is of het deze keer eindelijk om een diepgaand onderzoek gaat dat probeert alle feiten boven water te krijgen. Aanleiding is een brief van het Turkse OM waarin staat dat ‘Demmink op 20 juli 1996 Turkije is ingereisd’. Een onbetekend feit ware het niet dat Demmink en z’n advocaat altijd hebben ontkend dat Demmink in de jaren ’90  in Turkije was. Waar-ie minderjarigen misbruikt zou hebben. De Rijksrecherche heeft afgelopen jaar een oriënterend feitenonderzoek naar de reisbewegingen van Demmink in Turkije gehouden. Dat kwalificeerde minister Opstelten als gedegen onderzoek. Hiermee introduceerde hij een onderzoekscategorie tussen oriënterend en diepgaand. Wat gedegen betekent is onduidelijk. Hoe dan ook is er nooit een diepgaand onderzoek verricht.

Gezien de voorgeschiedenis is het de vraag of er vertrouwen valt te ontlenen aan de nieuwste ontwikkelingen. Is de tijd rijp voor een onderzoek dat ontdekt, en niet toedekt? Henk Rijkers van het KN weet het deze keer zeker. Hij noemt de instelling van een onderzoek door het OM een doorbraak in de affaire-Demmink. Maar dat valt nog maar te bezien. Vraag is of het gezien de betrokkenheid van allerlei ministers, hooggeplaatsten en politieke partijen al tijd is voor een niet-gestuurd, onafhankelijk onderzoek. Dus zolang betrokkenen als Ivo Opstelten en Piet Hein Donner nog hoge posities in het openbaar bestuur bezetten. Mogelijk moeten we nog enige jaren wachten op de echte waarheid over Demmink. Hoewel sommigen het antwoord al weten.

Foto: Joris Demmink. Credits: NRC/Maarten Hartman.

Zie hier voor alle stukken van dit blog over Joris Demmink.

Hartong bedreigd met arrestatie vanwege Demmink? Duidelijkheid gevraagd

Lucas Hartong is Europarlementariër voor de PVV. Volgens het Katholiek Nieuwsblad is-ie belijdend christen. Zijn cv  zegt dat Hartong opgeleid is als journalist en theoloog. Mede naar aanleiding van berichtgeving in het AD in oktober 2012 stelde Hartong in het Europarlement vragen over Joris Demmink. Hij vroeg om ‘een diepgaand en onafhankelijk onderzoek inzake de heer Demmink‘. Volgens het Katholiek Nieuwsblad ontdekte Hartong ‘dat het onderzoek in Turkije (..) was blijven hangen op de misleidende bewering van de Nederlandse overheid dat Demmink niet in Turkije was ten tijde van de vermeende misdaden. De waarheid is echter dat de gegevens daarvan niet beschikbaar zijn’. Hartong kreeg binnen de wettelijke termijn geen antwoord op z’n vragen, maar in februari 2013 ontving-ie een uitnodiging voor een bijeenkomst van de Raad voor Ministers.

Het Katholiek Nieuwsblad vervolgt: ‘Bij zijn aankomst daar, werd hij gedreigd met arrestatie en vervolgens buiten gezet. Afgelopen week ontving Hartong een in vreemde bewoordingen gesteld antwoord op zijn vragen, dat echter geen enkele reisinformatie over Joris Demmink bevatte.’ Een opvallende mededeling. Hoe kan een Europarlementariër uitgenodigd worden voor een bijeenkomst van de Raad van Ministers om vervolgens bedreigd te worden met arrestatie? Waaruit bestond de dreiging? Welke personen of welke instanties bedreigden Hartong met arrestatie? Wat is de logica om een Europarlementariër uit te nodigen en te arresteren? Wat zijn de bewijzen? Waar zijn de getuigen die dit verhaal bevestigen en het in de publiciteit brengen? Want een dreigende arrestatie van een Europarlementariër moet toch goed zijn voor de voorpagina?

Hartong bracht dit bericht niet zelf in de publiciteit. Op 25 april praatte hij volgens een tweet met studenten van de Georgetown University in Washington. Ze publiceerden dit nieuws dat door persbureau’s opgepakt werd. Het zegt over Hartongs bezoek aan de Raad van Ministers: ‘However, upon his arrival at the meeting, he was summarily threatened by arrest and escorted out. Last week, Mr. Hartong received an oddly worded response to his questions that failed to provide any travel information about Mr. Demmink and Turkey.’

Een Europarlementariër wordt ‘zonder omhaal bedreigd met arrestatie’ en brengt dat vervolgens ruim twee maanden later in de publiciteit via een Amerikaanse studentenvereniging. Directe aanleiding hiervoor is dat Hartong vorige week een nietszeggend antwoord ontving over zijn vragen betreffende Demmink in Turkije. Hoe geloofwaardig is dat alles? Wordt Hartong geïntimideerd en durft-ie niet te spreken? Maar waarom brengt-ie zijn bijna arrestatie dan toch naar buiten? Dit feitenrelaas roept alleen maar vragen op. Vooral de vraag waarom Hartong zo halfslachtig en indirect reageert op een bedreiging in een Europese instelling. Het is van tweeën één: Of Hartong doet in de media uitgebreid verslag van zijn dreigende arrestatie of hij zwijgt.

Foto: Lucas Hartong.

Opnieuw aanwijzing voor onregelmatigheden kwestie Demmink

Update: Jan Poot plaatste vanochtend bovenstaande e-mail op z’n website met de volgende opmerking: ‘Eerst Donner en daarna Hirsch Ballin hebben Omtzigt onlangs gewaarschuwd zich van verdere acties inzake Demmink te onthouden.‘ Hij zegt naar aanleiding hiervan gesommeerd te zijn deze opmerking over Donner en Hirsch Ballin onmiddellijk van zijn site te verwijderen. Poot zegt dat niet te doen ‘omdat de druk van deze politieke zwaargewichten op Omtzigt onoorbaar is en intrekking in strijd met de waarheid is.’ Hij neemt het op voor Pieter Omtzigt. Naar zeggen van Henk Rijkers van het Katholiek Nieuwsblad heeft volgens Jan Poot partijleider Van Haersma Buma hierin bemiddeld en heeft met name Hirsch Ballin druk gezet. Onduidelijk blijft of de beschuldiging klopt dat Donner en Hirsch Ballin hebben geintervenieerd en wat het belang van Donner en Hirsch Ballin is om Omtzigt onder druk te zetten en de vrijheid van meningsuiting te beperken. Jan Poot vraagt zich in een naschrift af waarom Nederlandse journalisten niet willen uitzoeken waarom Donner en Hirsch Ballin kamerlid Omtzigt onder druk hebben gezet. Onduidelijk is wie de e-mail naar Poot heeft gelekt.

Een e-mail van een oud-gevangenisdirecteur aan CDA-kamerlid Pieter Omtzigt die zich bezighoudt met de zaak Demmink. Zie hier voor de stukken op dit blog over dit onderwerp. De e-mail is er opnieuw een aanwijzing voor dat er nooit een diepgaand onderzoek naar de oud secretaris-generaal van Justitie Joris Demmink is verricht. Ondanks beweringen van minister Ivo Opstelten van het tegendeel. Als het in Nederland normaal is dat hoge ambtenaren die chantabel zijn en omgaan met vertrouwelijke informatie niet of onvoldoende gescreend worden, dan is het met het openbaar bestuur nog erger gesteld dan het nu al lijkt.

Vraag waarom toenmalig minister van Justitie Piet Hein Donner in 2002 Joris Demmink tot secretaris-generaal van Justitie benoemde is interessant. Maar dit is niet zeker. Mogelijk werd deze benoeming door Donners voorganger de VVD’er Benk Korthals voorgekookt. Juist dit soort vermoedens billijkt de noodzaak voor een diepgaand onderzoek naar het opereren van Joris Demmink en alle direct betrokken bewindslieden. Zodat waar schuld vastgesteld kan worden dit nu eens duidelijk gebeurt en de onschuldigen vrijgepleit worden.

Naschrift: Pieter Omtzigt bevestigt op Twitter dat de e-mail van de gevangenisdirecteur authentiek is. Maar hij ontkent dat er onoorbare druk op hem is uitgeoefend. Hij compliceert dat echter weer door de toevoeging dat genoemde mensen (Buma, Donner, Hirsch Ballin) niet bij hem langs zijn geweest. Druk kan ook indirect worden gezet. Kortom, de episode van de e-mail van de gevangenisdirecteur zorgt voor onnodige verwarring.

Foto: Schermafbeelding van e-mail door oud-gevangenisdirecteur aan Pieter Omtzigt over kwestie Demmink.

Opstelten geeft ontwijkende antwoorden over Demmink

Minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie beantwoordt met vertraging de kamervragen van de CDA-ers Oskam en Omtzigt van 10 januari. Ze vragen naar de reactie van de Nederlandse regering op resolutie 838 van het Amerikaanse Huis van Afgevaardigden, de beoordeling van het handelen van oud-secretaris-generaal Joris Demmink van Veiligheid en Justitie en vermeende mensenrechtenschendingen in Turkije en Nederland.

Resolutie 838 werd in het 112de congres door de Republikeinse afgevaardigde Chris Smith ingediend. Een katholiek  uit New Jersey met een sociaal-conservatieve agenda die zich inzet voor mensenrechten en tegen abortus. Bij het aantreden van het 113de congres is een resolutie 62 met enkele actualiseringen opnieuw ingediend. Het vraagt de Amerikaanse regering zich in te spannen de zetel van het Internationaal Gerechtshof uit Den Haag te verplaatsen. Als reden geldt een ontbrekend diepgaand onderzoek naar Demmink. Door afnemende geloofwaardigheid van de rechtsstaat zou Nederland het Gerechtshof niet langer ‘verdienen’. Bij goedkeuring kan de resolutie doorgezonden worden naar de senaat. De kans daarop lijkt niet groter dan 30%. Op 4 oktober 2012 leidde Smith een hearing in het congres over Demmink met ook Nederlandse deelnemers.

Minister Opstelten gaat niet in op de vraag van Oskam en Omtzigt om de punten die Smith in zijn resolutie stelt als waar of onwaar aan te duiden. Opnieuw bevestigt de minister dat er nooit een diepgaand onderzoek naar Demmink is gehouden. Als reden hiervoor zegt-ie dat er door het OM geen strafrechterlijk onderzoek naar Demmink is ingesteld ‘vanwege het ontbreken van een redelijk vermoeden van schuld‘. De Rijksrecherche heeft aan de hand van overlegde informatie een oriënterende feitenonderzoek naar de reisbewegingen van Demmink in Turkije gehouden. Dat kwalificeert Opstelten als ‘gedegen onderzoek’. Hiermee introduceert-ie een onderzoekscategorie tussen ‘oriënterend‘ en ‘diepgaand‘. Maar wat ‘gedegen‘ betekent is onduidelijk. Zeker is dat het eerder oriënterend, dan diepgaand is. Opstelten goochelt met woorden en zaait verwarring.

De antwoorden zijn een gemiste kans. Ze nemen geen verontrusting weg. Opstelten stelt zich formeel op, raakt verstrikt in zichzelf en acht zich gehouden aan het hoogst noodzakelijke. Maar ministers hebben de ruimte om via een aanwijzing opdracht tot onderzoek te geven. Al is het vertrouwelijk. Nu wordt juist voor de zoveelste keer de vraag benadrukt waarom Opstelten of zijn voorgangers nooit opdracht tot een diepgaand onderzoek gaven. Demmink is al sinds 1998 in opspraak vanwege zijn associatie met pedofilie en obstructie van de rechtsgang. De antwoorden bevestigen een beeld van belangenverstrengeling bij de top van Justitie. Het wachten is op Oskam en Omtzigt die nieuwe vragen stellen over een onderzoek dat meer dan gedegen is.

Foto: Den Haag, Internationaal Gerechtshof. Zaak Zuid-West Afrika, 1966. Credits: Peter van Zoest.

Opnieuw: CDA stelt kamervragen over Demmink. En de doofpot

Op 10 januari zonden de CDA-kamerleden Pieter Omtzigt en Peter Oskam vragen in over Joris Demmink. Ze werden die dag gepubliceerd. Ik besteedde er aandacht aan in het stukje ‘CDA stelt opnieuw kamervragen over Demmink. En de doofpot‘. Maar wie nu zoekt op 10 januari ziet dat de vragen ontbreken bij de ‘Officiële bekendmakingen‘. De HTML-link naar de vragen is dood: “https://zoek.officielebekendmakingen.nl/kv-tk-2013Z00250.html“. De vragen zijn op of na 10 januari weer uit de Officiële bekendmakingen verwijderd. De reden hiervoor is onduidelijk. Gezien de voorgeschiedenis roept het de vraag op wat hier aan de hand is.

Vandaag hebben Omtzigt en Oskam de vragen opnieuw ingezonden. Hun toevoeging zegt: ‘ingezonden 10 januari 2013‘. Zoals gewoonlijk worden ze gesteld aan de ministers Opstelten van Veiligheid en Justitie en Timmermans van Buitenlandse Zaken. Juist omdat vanuit de VS de maatschappelijke druk van onder meer het Rebecca Project en de politieke druk door Republikeinse congresleden als Chris Smith toeneemt is het zaak voor de regering Rutte-Asscher om elk idee van obstructie van zowel de rechtsgang als het politieke proces weg te nemen. Kamervragen die pas na 15 dagen definitief geplaatst zijn voeden de complottheorieën. Het roept de vraag op wat er aan de hand is. Da’s een slechte zaak voor het aanzien van de Nederlandse politiek.

Een gewenst vervolg zou zijn om de bewindslieden uit het kabinet die het meest neutraal tegenover de zaak-Demmink staan dit als een soort projectministers verder te laten behandelen. Te denken valt aan vice-premier Lodewijk Asscher, minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans en voor de inbreng van de VVD minister van Defensie Jeanine Hennis-Plasschaert. Om elke schijn van belangenverstrengeling te voorkomen is het gewenst dat premier Mark Rutte en minister van Veiligheid en Justitie Ivo Opstelten op afstand worden gezet. Er dient snel een halt toegeroepen te worden aan het verder beschadigen vanuit het buitenland en de sociale media van het imago van Nederland. Dat vraagt niet om afwachten en ontkennen, maar om pro-actief handelen. Het wordt tijd om de zaak-Demmink te onderzoeken en de aandacht te geven die het verdient.

Foto: Minister van Buitenlandse Zaken Frans Timmermans, minister Jeanine Hennis-Plasschaert van Defensie en PvdA-Kamerlid Angelien Eijsink voorafgaand aan het overleg over Mali. Januari 2013. Credits © anp.

CDA stelt opnieuw kamervragen over Demmink. En de doofpot

Het vervolgverhaal Joris Demmink kent weer een nieuw hoofdstuk. CDA-ers Pieter Omtzigt en Peter Oskam stelden vandaag kamervragen aan de ministers Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie en Frans Timmermans van Buitenlandse Zaken. Beide kamerleden rapen en bundelen het oude nieuws van de afgelopen maand.

Aanleiding zijn de resolutie 838 van het Amerikaanse congreslid uit New Jersey Chris Smith die vol symboliek zijn minister van Buitenlandse Zaken oproept om vanwege de in zijn ogen slappe aanpak door Nederland van de affaire-Demmink de zetel van het Internationaal Hof van Justitie uit Nederland te verplaatsen. En in Turkije worden twee slachtoffers die Demmink bij het Gerechtshof in Den Haag hebben aangeklaagd door bedreiging en mishandeling geïntimideerd zich terug te trekken. Zodat van een ongestoorde rechtsgang geen sprake is.

Omtzigt en Oskam vragen onder meer om een reactie van beide ministers op zo’n 20 afzonderlijke punten in resolutie 838 die onder meer gaan over het verblijf tussen 1995 en 2000 van Demmink in Turkije. Eerder ontkende Opstelten dat, zodat opmerkelijk is dat dit opnieuw wordt gevraagd. De ministers zijn namelijk aan eerdere antwoorden gebonden. Uit de beantwoording van eerdere kamervragen van Omtzigt en Oskam door Timmermans en Opstelten bleek dat het ‘diepgaand onderzoek‘ naar Demmink nooit meer is geweest dan een ‘oriënterend feitenonderzoek‘.  Bij die constatering is het sinds november 2012 gebleven. Omtzigt en Oskam doen nu een nieuwe poging om met name minister Timmermans tot concrete antwoorden te verleiden.

Foto: Paleis van Justitie, Den Bosch.

Demmink: So squeeze me, but don’t tease me

Nederland werkt zich door afwachtend handelen steeds meer in de nesten met de affaire-Demmink. De druk vanuit de VS wordt opgevoerd. Op 19 december heeft de Republikeinse afgevaardigde uit New Jersey Chris Smith een resolutie ingediend die de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken oproept om de zetel van het Internationaal Hof van Justitie uit Nederland te verplaatsen. Politiek een kansloze oproep, maar publicitair een tijdbom. De reputatie van Nederland wordt steeds meer beschadigd door de affaire-Demmink.

Vanuit het idee van normen en menswaardigheid is een opvallende samenwerking ontstaan tussen diverse partijen. Mensenrechtenadvocate Adèle van der Plas richtte de ‘Bakker Schut Foundation for Universal Rights Research‘ op omdat ze onregelmatigheden in de rechtsgang bespeurde. Oorzaak: ‘de ervaringen die advocaat Adèle van der Plas heeft opgedaan in de rechtszaak tegen haar cliënt Hüseyin Baybasin die door het Nederlandse Openbaar Ministerie willens en wetens op illegale gronden is vervolgd’. Van der Plas komt de eer toe de zaak-Demmink op de agenda te hebben gehouden en inhoudelijk body te hebben gegeven.

Publicist Micha Kat heeft afgelopen jaren eveneens aandacht aan de zaak-Demmink besteed. Eerst deed-ie verslag op klokkenluideronline.nl en toen dat wegens smaad op last van de rechter werd gesloten op klokkenluideronline.net. Zijn site bevat veel hoofdletters en suggesties. Vraag of Kat de behandeling van de zaak door zijn optreden bespoedigd of vertraagd heeft valt lastig te beantwoorden. Zijn reputatie die deuren sluit doet de zaak geen goed. Maar hij stond wel lange tijd als enige voor de deur te demonstreren.

De rol van Kat is vanaf dit jaar overgenomen door Henk Rijkers van het Katholiek Nieuwsblad die als enige journalist regelmatig kritische aandacht aan Demmink besteedt. In mindere mate doet Koen Voskuil van het AD hetzelfde. Hij meldde op 6 oktober dat Demmink regelmatig contact had met een pooier van minderjarige jongetjes. Demmink kondigde tegen het AD een bodemprocedure aan wegens ‘onjuiste berichtgeving‘. Een manier om de zaak op de lange baan te schuiven. Het komt overeen met de conclusie uit 2004 van toenmalig NOS-Journaal hoofdredacteur Hans Laroes dat Demmink alles via onderonsjes probeert te regelen (p.124).

Projectontwikkelaars vader en zoon Poot hebben een appeltje te schillen met de gevestigde klasse omdat ze zich miskend voelen bij de ontwikkeling van Chipshol. Nederland kent klassejustitie. Ze zijn de inspiratoren en financiers van de sites de demminkdoofpot.nl en arrestdemmink.com. Die laatste op de Amerikaanse publieke opinie gericht. Ze hebben met hun journalistieke sites de informatie op een rij gezet en de zaak-Demmink voor buitenstaanders inzichtelijk gemaakt. In zekere zin volgen de vragen van Chris Smith hieruit.

Tenslotte is er een christelijk geïnspireerde factie die zich bezighoudt met Demmink, kinderhandel en de obstructie van de rechtsgang. Omdat Demmink en betrokkenen als de ministers Opstelten, Rutte en staatssecretaris Teeven allen VVD-ers zijn heeft dit een partijpolitieke dimensie. Wellicht daarom zit CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt sinds kort dicht op de zaak. Samen met Peter Oskam heeft-ie kamervragen gesteld. De Italiaanse katholieke Europarlementariër Luca Volontè deed in de Raad voor Europa hetzelfde.

Tussen bovengenoemde betrokkenen lopen lijnen. Omtzigt en Volontè zijn lid van dezelfde christelijke politieke familie. Van der Plas getuigde in oktober voor Chris Smith in de Helsinki Commissie van het Amerikaanse congres. Smith baseert zich weer op de site arrestdemmink.com van Jan en Peter Poot. Evenals de mensenrechtenorganisatie Rebecca Project for Human Rights die net als Smith druk zet op de Amerikaanse publieke opinie. Daar kunnen burgers hun mening geven. De spreekwoordelijke PopVox. Het net om de verdedigers van Joris Demmink sluit zich. Knijp me, maar plaag ons niet, daarmee komen ze niet meer weg.

Foto: Schermafbeelding van het Amerikaanse popvox om de mening te geven over resolutie 838 door Chris Smith ingediend in verband met de zaak-Demmink.

Luca Volontè stelt in Europese Raad vragen over Demmink

De Italiaanse Europarlementariër en voorzitter van de European People’s Party EPP Luca Volontè stelt in de Raad van Europa vragen over het optreden van de Nederlandse overheid inzake Joris Demmink. Hij vraagt de Raad van Ministers om een oordeel over het herhaaldelijk nalatig optreden van Nederland en om haar mening en medewerking aan een onafhankelijk onderzoek met onafhankelijke, buitenlandse onderzoekers. De vragen van Volontè zetten de Nederlandse regering voor een internationaal podium in het beklaagdenbankje.

In de zaak Hüseyin Baybaşin onderzoekt advocaat-generaal Aben sinds oktober de gegrondheid voor een herziening, maar aan de basis van deze vragen liggen twee Turkse jongens die in 2008 en 2010 een aanklacht tegen Joris Demmink hebben ingediend die niet in behandeling is genomen door het OM. Luca Volontè beargumenteert dat Nederland daarom in strijd met de zogenaamde Conventie van Lanzarote is opgetreden.

De zaak Demmink begint Nederland steeds meer schade te berokkenen. Zowel in de VS als in Europa. Het beeld van het tolerante Nederland dat door de ontwikkelingen van het kabinet Rutte I toch al is afgebladderd, wordt verder beschadigd. De imagoschade valt met name minister Ivo Opstelten van Veiligheid en Justitie te verwijten. Zijn crisismanagement van ontkennen valt te karakteriseren als te laat, te weinig en regentesk.

Samen met premier Rutte mist Opstelten de uitingen van woede en verontwaardiging die loskomen in alle ontwikkelingen rond pedofilie in de VS en Groot-Brittannië waar dit onderwerp in de publieke opinie steeds groter wordt. Het herhaaldelijk niet passend handelen van Opstelten inzake Demmink voedt steeds meer de complottheorie dat onze politieke leiders niet vrij zijn om een onderzoek te gelasten. Nu blijft de omweg via het buitenland over. De ultieme schande voor een Nederlandse politieke klasse die zich autistisch gedraagt.

Foto: Luca Volontè, ‘Christelijke waarden, altijd’.

Timmermans beantwoordt vragen over Demmink namens Opstelten

CDA-kamerlid Pieter Omtzigt zegt het vandaag in een tweet: ‘De onnavolgbare antwoorden op de Kamervragen over de Bekink-brief over Demmink zijn alsnog gepubliceerd.’ De antwoorden van de ministers Frans Timmermans en Ivo Opstelten kregen de kamerleden waaronder beide vragenstellers Pieter Omtzigt en Peter Oskam (CDA) in een brief van 27 november op 28 november toegestuurd. Op 4 december stuurde minister Timmermans ze namens minister Opstelten ter publicatie naar de griffie. Ofwel na 5 werkdagen. Pas op 5 december zijn de antwoorden gepubliceerd. Een hoogst ongewone gang van zaken die vragen oproept.

Brief van 27 november:

De antwoorden uit de brieven van 27 november en 4 december tonen alleen in de aanhef verschillen. In de brief van 27 november staat dat het gaat om ‘Antwoorden van Frans Timmermans, Minister van Buitenlandse Zaken, en Ivo Opstelten, Minister van Veiligheid en Justitie‘, maar in de brief van 4 december gaat het om een ‘Antwoord minister Timmermans (Buitenlandse Zaken), mede namens de minister van Veiligheid en Justitie‘. Gedeelde verantwoordelijkheid is teruggebracht tot een verantwoordelijkheid van Buitenlandse Zaken alleen.

Brief van 4 december:

Logisch gezien de directe aanleiding voor de vragen, namelijk een brief van de Nederlandse ambassadeur in Washington. Maar onlogisch gezien de vragen over de aard van het onderzoek naar Demmink door het OM en de betrokkenheid van Justitie. Dit kan duiden op de ‘gewone’ competentiestrijd tussen twee ministeries die verantwoordelijkheid willen nemen op vragen die beide beleidsterreinen bestrijken. Het past in de kritiek door de PvdA op de bewindslieden Opstelten en Teeven, zoals verwoord door de kamerleden Ahmed Marcouch en Jeroen Recourt om een minder repressieve koers te varen. Maar de ongewone vertraging in de publicatie van de antwoorden kan ook duiden op een verschil van mening tussen de VVD en de PvdA over de aanpak van de zaak Demmink. Waarbij de PvdA denkt met openheid meer politieke winst te kunnen boeken dan de VVD.

Foto 1: Frans Timmermans, minister van Buitenlandse Zaken

Foto 2 : Schermafbeelding brief 27 november aan de kamerleden

Foto 3: Schermafbeelding brief 4 december als officiële bekendmaking