Leugens van DENK. Liegen tegen beter weten in om op te vallen

De politieke logica die Donald Trump leert is dat het er niet toe doet of de feiten kloppen. Trump kwam tot nu toe weg met zijn leugens, maar omdat hij hiermee een kleine meerderheid van de Amerikanen voorgoed tegen zich in het harnas heeft gejaagd is zijn positie hopeloos geworden. En dat nog wel tegen die andere kandidaat Hillary Clinton die ook historisch lage favorability ratings heeft door haar gelieg en gedraai. Een mooi stel die Trump en Clinton. Liegen kan een tactiek zijn die werkt als een deel van het publiek de leugen weliswaar doorziet, maar toch zegt ‘hij durft wel’ en ‘zo had ik het ook willen zeggen’ en het de leugenaar gunt.

Het kwartet van DENK is ook een mooi stel en liegt en schmiert in een parodie op amateurtoneel er op los hoewel het kan weten dat het eigen script gebaseerd is op leugens. NRC weerlegt met gemak de vier ‘leugens’ die DENK de NRC aanwrijft. Verschil met Trump is dat DENK geen meerderheid achter zich hoeft te krijgen. Het liegt erop los om aandacht te trekken en zich te onderscheiden. Met een paar kamerzetels is het tevreden.

DENK introduceert een nieuwe manier van politiek bedrijven. Het liegt en is berekenend genoeg om te weten dat wij weten dat het liegt. Daartoe valt het zelfs ‘de media’ aan. Immers ook vermeende leugenaars die altijd aan de kant van de gevestigde macht staan en dus geen haartje beter zijn dan de leugenaars van DENK. Met twee van de PvdA ‘gestolen’ kamerzetels moet DENK zich nog in die macht invechten. DENK denkt niets te verliezen en alles te winnen te hebben. Alle middelen zijn geoorloofd. Het lijkt erop dat het hoopt door het liegen tot in het absurde door te voeren genoeg publiciteit te krijgen om tot de macht toe te treden. Wat het er vervolgens mee aan moet is bijzaak. Evenals de overweging of het ooit nog serieus genomen wordt.

Advertentie

DENK-kamerlid Öztürk in opspraak wegens vastgoedtransacties

Het is een publiek geheim dat het door dubieus financieel handelen in opspraak geraakte ex-PvdA-kamerlid Selçuk Öztürk die in november 2014 uit de PvdA stapte een onbeholpen en ronduit dom persoon is. Een reconstructie uit 2014 van het AD hoe Öztürk en Tunahan Kuzu ondanks waarschuwingen in 2012 toch op de kandidatenlijst van de PvdA kwamen maakt inzichtelijk dat Öztürk geen sociaal-democraat was, maar een conservatieve Turkse nationalist met een kort lontje. NRC reconstrueert in een artikel hoe Öztürk voordat hij in 2012 kamerlid werd in Roermond panden opkocht en er winst mee maakte. Met hem is ook de beweging DENK in opspraak geraakt. Of hij integer handelde wordt nu onderzocht. Selçuk Öztürk heeft de schijn tegen.

Wat leert de affaire Öztürk? Is dit het einde van de bescheiden opmars van DENK die begon met het toetreden van Sylvana Simons op 18 mei? DENK probeerde afgelopen dagen de te verwachten publicitaire schade voor Öztürk te counteren met een filmpje dat op sociale media werd geplaatst en de media aanviel. Inclusief NRC die vandaag de financiële handel van Öztürk onthulde. Hoewel de gevestigde media kritiek verdienen omdat ze vaak te dicht tegen de gevestigde macht aanleunen en fundamentele maatschappijkritiek inslikken sloeg het filmpje de plank mis doordat het alle media over een kam scheerde. De waarheid die DENK suggereert te geven is geen haar beter dan de waarheid die establishment media niet zouden geven. DENK heeft door eigen prestaties weinig recht van spreken. Onder relativering van het bestaan van ‘de waarheid’ is DENK een beweging die ontregelt, kritiseert en belooft, zoals Geert Wilders, president Putin of Donald Trump ook doen.

De strategie van DENK is het mobiliseren van ontevredenen die zich niet bij de anti-establishment partijen PVV of SP thuisvoelen. Dat kan succesvol zijn en in maart 2017 bij de landelijke verkiezingen tot winst leiden. Wat Nederland echter heeft te winnen bij een kamerlidschap van Selçuk Öztürk is de vraag die vandaag alleen nog maar actueler is geworden. Ook DENK verdient integriteit en kwaliteit om de doelgroep van etnische minderheden waarvoor het zegt op te komen te kunnen bedienen. Het valt te betwijfelen of Öztürk daarbij een positieve rol kan spelen. Hopelijk komt hij zelf tot dit inzicht om verdere schade voor DENK te voorkomen.

VVD’er Verheijen uit kamer. Wegens ‘niet passend integriteitskader’

‘Deze Commissie concludeert vandaag dat alles bij elkaar opgeteld de feiten en de dynamiek rondom mijn persoon niet passen in het integriteitskader van de partij’ aldus Mark Verheijen in een verklaring. Hij treedt vandaag af als lid van de Tweede Kamer voor de VVD. Wie zo’n zin voor z’n rekening neemt dient ook af te treden wegens het omkeren van de wereld en de vlucht in wollig taalgebruik. Het integriteitskader past niet.

In zijn verklaring geeft Verheijen niet volmondig toe dat hij fout handelde. Hij doet het voorkomen alsof het hem overkomen is. Als passief slachtoffer. Hij draait het zelfs om door te stellen dat hij ‘zich niet herkent’ in de in de openbaarheid gekomen onregelmatigheden. Verheijen zou een slachtoffer van beeldvorming zijn. Tja, dat is nou precies het probleem met hem. Mark Verheijen herkent zijn eigen fraudeleus handelen niet en is daarom ongeschikt als volksvertegenwoordiger. Uiteraard treedt hij onder dwang van de VVD-leiding af om de campagne voor de Provinciale Verkiezingen niet in de weg te zitten. Afwachten is welke functie de VVD straks als beloning voor zijn goed gedrag in petto heeft. Als het maar binnen het integriteitskader van de VVD past.

Foto: Verklaring van Mark Verheijen op VVD.nl, 27 februari 2015.

VVD’er Verheijen sjoemelt. Rutte praat het goed. Slim bezig VVD?

‘Ik ben oprecht van mening dat ik het zo goed als mogelijk heb geprobeerd te scheiden. Maar ik ben een politicus, geen heilige. Ik ben niet feilloos.’ Aldus VVD-kamerlid Mark Verheijen volgens de NRC die het gesjoemel van deze Limburger op een rijtje zette. Treffend wat hij zegt: ‘Ik ben een politicus, geen heilige’.

Net als de doorsnee Nederlander heeft Verheijen geen hoge pet op van politici. Uit het European Trusted Brands onderzoek uit 2009 bleek dat politici van 20 beroepen het minst vertrouwd worden. Verheijen werkt er actief aan mee. Politici worden nog onbetrouwbaarder geacht dan autoverkopers. De top van de VVD -ook politici- maakt het er erger op door hem de hand boven het hoofd te houden. Terwijl overtredinkjes die burgers begaan meedogenloos door de overheid worden afgestraft. Verheijen komt weg met zijn bedrog en zelfverrijking. Hij symboliseert door zijn gesjoemel de arrogantie en karakterloosheid van de politieke klasse door de eer niet aan zichzelf te houden. Wat een onnozelaar, die Mark Verheijen met zijn misselijke praatjes. Maar vooral, wat een gemiste kans van de VVD om zichzelf eens aan te doen wat het anderen aandoet.

Foto: Schermafbeelding van ‘Vertrouwen in politici naar dieptepunt’ in Binnenlands Bestuur van 14 mei 2009.

Agent wordt niet vervolgd voor wissen filmpje Eindhoven. Waarom?

Ingrid Lukken filmde omstreeks 01.30 uur in de nacht van 28 op 29 juli 2012 in Eindhoven met haar mobieltje de arrestatie van DJ Flexican ofwel Thomás Goethals Ligthart die met buitensporig geweld door de politie werd aangehouden. Samen liep ze met een gehandicapte man richting parkeergarage. De filmende Lukken werd op haar beurt met geweld tegen de grond gewerkt door de Eindhovense politie. Het optreden van de politie schoot velen in het verkeerde keelgat. Toenmalig kamerlid voor GroenLinks Tofik Dibi stelde er kamervragen over. Minister Ivo Opstelten antwoordde sussend dat ‘ter voorkoming van verdere escalatie van het incident hebben de aanwezige politiemensen, het aanwezige publiek op afstand gehouden.’ 

Hierbij stopt het niet, want agent Hafid Haddou wiste het filmpje. Van vermoedelijk 53 seconden, zoals uit onafhankelijk forensisch onderzoek blijkt. Dat deed Haddou na Lukken ‘direct‘ met zijn wapenstok te hebben geslagen en haar haar Samsung Galaxy uit handen te hebben geslagen, aldus Lukkens getuigenis. Op 3 juli 2012 verklaarde de Eindhovense politie dat uit een intern onderzoek gebleken was dat de agent daadwerkelijk een filmpje had gewist. Op grond van een ‘vermeende belediging’ van Haddou werd Lukken ( ze zou hem toegebeten hebben: ‘die sukkel heeft mij 3 keer op mijn borst geslagen‘)  op ruwe wijze aangehouden waarbij ze tegen de grond werd gewerkt. De tengere Lukken liep hierbij kneuzingen en blauwe plekken op. Ingrid Lukken heeft de details op haar Facebook-pagina gezet. Ze zoekt haar recht dat ze niet meent te krijgen.

Over wat er gebeurde verschillen de meningen van Haddou met getuigen en Lukken zelf. Haddou verklaart haar uit ‘een menigte getrokken’ te hebben. Maar Lukken en getuigen verklaren dat er helemaal geen menigte was waarin ze zich ophield of had kunnen verdwijnen. Wat Haddou als reden voor z’n optreden aanvoert.

Lukken liet het er niet bij zitten en deed op 7 augustus 2012 aangifte tegen Haddou van mishandeling alsmede verduistering van bewijsstukken. Dus het gewiste filmpje op haar mobieltje. Op 17 december 2012 werd de aangifte tegen Haddou door de Officier van Justitie geseponeerd. Tegen dit sepot diende Lukken een klaagschrift in. Uiteindelijk kwam de zaak in november 2013 bij het Hof in Den Bosch terecht. Maar ook daar werd ‘de aanklacht van mishandeling tegen de agent door het gerechtshof in Den Bosch van tafel geveegd‘, aldus The Post Online. Haddou wordt niet vervolgd van verduistering van bewijs. Gerechtigheid of doofpot?

Valt het wissen van het filmpje op het mobieltje van Lukken in dezelfde categorie als het ontwikkelen van het fotorolletje van Screbrenica of de stroomstoring van een getapt gesprek van staatssecretaris Teeven met VVD’er Jos van Rey? Dus het vermoeden van een doofpot. In elk geval is de verklaring van Hafid Haddou niet geloofwaardig dat-ie in een opwelling het filmpje op het mobieltje van Lukken verwijderde. Hoe kan het Hof Haddou vrijpleiten? De verklaring door Haddou van emotie, druk en een beroep op een lastige situatie verdraagt zich slecht met een opeenvolgende reeks van handelingen om bewijs te verduisteren. Het roept de vraag op of Haddou wel voldoende was opgeleid was en op z’n taak was berekend. Maar zelfs dan ontkent het Bossche Hof dat het filmpje kon dienen als bewijs voor de mishandeling van DJ Flexican. Hoogst merkwaardig.

Foto 1: Foto van agent Hafid Haddou op mobieltje van Ingrid Lukken, 29 juli 2012

Foto 2: Schermafbeelding van antwoorden op kamervragen van Tofik Dibi aan minister Opstelten over aanhouding DJ Flexican, 23 augustus 2012.

Zie voor verdere informatie: Facebook Ingrid Lukken en wis-agent.blogspot.

Teevengate: Waar is het proces-verbaal van gesprek met Van Rey?

De ambitieuze en doelgerichte, maatschappelijk geëngageerde, intuïtieve strafpleiter en partner van HBS-advocaten te Roermond Gitte Stevens gelooft niet dat de telefoontap met haar klant Jos van Rey door een stroomstoring is mislukt. ‘Te gek voor woorden en ongeloofwaardig‘, zo zegt advocate Stevens in de publiciteit. Door de stroomstoring zou een gesprek met Van Rey met staatssecretaris Fred Teeven van Justitie en Veiligheid niet opgenomen zijn. Minister Opstelten geeft in een kamerbrief zijn versie van het gebeurde: ‘Uit deze gegevens blijkt dat er op 20 september 2012 in een tijdsbestek van een half uur in de middag, via het telefoonnummer in gebruik bij de heer Van Rey, vijf gesprekken plaats hebben gevonden die niet binnen zijn gekomen op de tap en waarvan de verkeersgegevens ook niet met de tapgegevens zijn meegekomen.’

Van Rey en Stevens hebben het mislukte telefoongesprek boven water gekregen voor Van Rey’s verdediging. Opmerkelijk is dat er geen proces-verbaal van de storing en de gemiste gesprekken is opgemaakt. Volgens minister Ivo Opstelten in z’n kamerbrief heeft de rijksrecherche onderzoek gedaan naar het ontbrekende telefoongesprek. Maar blijkbaar niet naar de reden waarom een proces-verbaal ontbreekt. Daarover rept Opstelten namelijk niet. Dat behoort wel te gebeuren. Bij een storing wordt door software automatisch een proces-verbaal opgemaakt. Ook van het wissen van een gesprek wordt een proces-verbaal opgemaakt.

De gesprekken van Van Rey werden afgetapt zodat de reden voor het ontbreken van een proces-verbaal bij staatssecretaris Teeven kan zijn gelegen. Mogelijk moet het feit ongewis blijven dat Fred Teevens telefoongesprekken niet werden opgenomen. Maar moeilijk valt in te zien waarom dat dan nu niet kan worden toegegeven en onwaarschijnlijk omdat Opstelten in zijn kamerbrief naar een technische storing verwijst.

Het is moeilijk om niet cynisch te worden over de verklaring van minister Opstelten dat de reden voor het ontbrekende telefoongesprek een stroomstoring zou zijn. Niet alleen omdat het proces-verbaal dat technisch niet kan ontbreken, toch ontbreekt. Zonder dat Opstelten daar een verklaring voor geeft. Maar vooral omdat inlichtingendiensten per dag miljarden metadata verzamelen en notabene een telefoongesprek dat een staatssecretaris van het ministerie van Justitie en Veiligheid voerde met een controversieel politicus niet terug is te vinden. Als dat echt zo is, dan zegt dat iets over de kwaliteit van de diensten die telefoons aftappen. Dat zegt iets over de doelmatigheid van Nederland dat wereldkampioen aftappen van eigen burgers is.

Foto: Staatssecretaris Fred Teeven (VVD), 2012.

Roep uw eigen Award in het leven. Alles is mogelijk

Het CDA heeft ‘vanwege zijn enorme verdienste voor de christendemocratie‘ de Jan Peter Balkenende Award in het leven geroepen. De prijs wordt jaarlijks uitgereikt ‘aan een jongere die een bijzondere bijdrage heeft geleverd aan de ontwikkeling van het christendemocratisch gedachtegoed‘. De eerste keer is de JPB Award in 2012 uitgereikt aan Paul Schendering. Het CDA wil de tweede Award op het congres van november 2013 uitreiken. Meld een ander hier aan. Het kan nog tot en met 9 september. Het is de kans op eeuwige roem.

Dit initiatief van het CDA biedt perspectief voor andere organisaties. Zo kan de ABN komen met een Rijkman Groenink Award. Voor een jongere die een bijzondere bijdrage levert aan de ontwikkeling van de bancaire sector. Of wat te denken van een Job Cohen Award? Voor een jongere die een bijzondere bijdrage levert aan de ontwikkeling van het sociaaldemocratisch gedachtegoed. De mogelijkheden zijn onuitputtelijk: de Rita Verdonk Award, de Michael Boogerd Award of de Tara Singh Varma Award. De VVD grossiert in kandidaten die een enorme verdienste voor het liberalisme hadden: de Jos van Rey Award, de Ton Hooijmaijers Award of de Fred de Graaf Award. Kortom, verzin uw eigen Award. Vooruit, aan de slag. Het kan niet gek genoeg zijn.

Foto: Schermafbeelding van aankonding door CDA van de Jan Peter Balkenende Award.

Debat Bulgarenfraude met Weekers is afleiding politieke stagnatie

‘Een ander probleem is natuurlijk ook dat een poging tot minder bureaucratie zo mislukt. Want iedereen wil minder regeldruk, maar blijkbaar roept dit streven de behendigheid bij allerlei kwaadwillenden op‘, aldus het hoofdredactioneel van het Friesch Dagblad naar aanleiding van de affaire Weekers en de Bulgarenfraude. De basis van het systeem is het vooraf toekennen van toeslagen (huur, zorg en kinderopvang). Daar maken niet alleen Bulgaren misbruik van. CDA’er Pieter Omtzigt verbreedde het debat en eist nu ook opheldering van staatssecretaris Frans Weekers (VVD) over de 280 gevallen van systeemfraude die de FIOD heeft afgehandeld. Op 14 mei vindt het kamerdebat over deze kwestie plaats. Frans Weekers geniet de steun van VVD en PvdA.

Er loopt van alles door elkaar heen. Het imago van de ‘Limburgse’ Weekers die op afstand betrokken was bij het gesjoemel van de Roermondse VVD’er Jos van Rey en een groot billboard kreeg dat moest helpen bij zijn herverkiezing. Weekers vermeend slappe aanpak en ontkennen op de hoogte te zijn van de fraude terwijl zowel zijn ambtenaren als minister Lodewijk Asscher van Sociale Zaken dat wel waren. De spanning in de coalitie tussen VVD en PvdA, inclusief de eerdere redding van VVD-staatssecretaris Fred Teeven door de PvdA. Het boter op het hoofd van de politieke  partijen die zoals het Friesch Dagblad memoreert instemden met voorstellen van Balkenende II (2003-2006) om de regeldruk te verminderen en nu met hun vingertje wijzen.

Maar de kwestie gaat vooral over het verhouding tussen overheid en burger. Hoeveel vertrouwen is volgens de overheid de burger nog waard? Dat ligt aan de inschatting hoeveel misbruik binnen een regeling toelaatbaar is. Wordt bij 5%, 10% of 15% misbruik de bewijslast bij de burger gelegd? Dat omslagpunt zal per regeling verschillen. Fundamenteel is dat de goedwillende burger niet alleen opgescheept wordt met verhoogde regeldruk, maar ook met wantrouwen. En dat vergroot opnieuw de kloof tussen overheid en burger.

Oplossing is om een systeem met keuzevrijheid, minder fraude en regeldruk, vertrouwen in de burger, een inkomenspolitiek naar draagkracht en compassie met de zwakkeren te combineren. Da’s binnen handbereik maar wordt om partijpolitieke redenen geblokkeerd. Het gebrek van de Nederlandse partijpolitiek is dat het voor elke oplossing een probleem zoekt en om electorale redenen met een fijnmazige inkomenspolitiek aan doelgroepenbeleid doet. De oplossing ligt in een vlaktaks waar emeritus-hoogleraar Leo Stevens voor pleit. De verkenning ‘Het fiscale stelsel van de toekomst: eenvoud, neutraliteit en draagkracht‘ uit 2010 dat Stevens met Lars Bovenberg schreef zegt over toeslagen en heffingskortingen dat ze rechtstreeks met de fiscus verrekend kunnen worden. Ook de SGP is voor individualisering en vereenvoudiging van het belastingstelsel.

Op 14 mei komt er dus een debat dat zich onder het mom van ‘systeemfraude’ concentreert op een onhandig opererende staatssecretaris Weekers. Met de paradox dat de term ‘systeemfraude’ dient om de hervorming van het belastingstelsel en een andere systematiek van berekening en uitkering van toeslagen te verhullen. Cynisch en treurig is dat nu al valt te voorspellen dat het debat niet over de onderliggende structuur zal gaan. Partijen die het als afleiding voor hun eigen stilstand en matheid gebruiken zouden feitelijk af moeten treden.

Foto: Staatssecretaris van Financiën Frans Weekers (VVD) in de Tweede Kamer, 2013.

Hoe lang kunnen burgers het wantrouwen van de VVD nog aan?

Hoe groot moet de legitimiteit van een regering zijn om niet door de vloer te zakken? Kritiek lijkt altijd feller dan voorheen. Tegengeluiden klinken altijd. Toch stapelt de kritiek op met name de VVD zich op. Venijnige en steeds wanhopiger wordende uitspraken fileren het beleid van het kabinet Rutte op belangrijke deelterreinen: economie, veiligheid, zorg, bestuur, onderwijs, wetenschap en cultuur. Paradox van de koers is dat een partij die het begrip ‘Vrijheid‘ in haar naam draagt de vrije ruimte van de burger steeds meer inperkt. Vanuit het wantrouwen jegens de burger. Overdreven overheidsbemoeiienis en zelfgerichtheid worden zo het motto van het kabinet Rutte-Asscher. NRC-commentator Marc Chavannes merkt op: ‘De VVD is als het zo uitkomt net zo dirigistisch als de cliché-PvdA.’ De VVD sluit zich in zelfgekozen separatie mentaal af van de samenleving.

In de sector veiligheid opereert als motorblok van de VVD het duo Teeven en Opstelten als bad en good guy. Opstelten is de double-breasted consigliere die met proefballonnen de grenzen van de rechtsstaat oprekt en Teeven de hitman die zijn slordige baas opjaagt om te scoren. Deze Watt en Halfwatt van de staatsveiligheid trekken steeds meer bevoegdheden naar zich toe, wantrouwen de mondige burger als veiligheidsrisico voor hun positie die floreert in het halfduister en laten het liggen in de opsporing en de aansturing van de politie. In een vlucht naar voren praten ze in ontoetsbare abstracties, plannen en vergezichten omdat ze de kerntaak waarvoor ze ingehuurd zijn niet aankunnen. Opstelten en Teeven zijn bipolair zonder een evenaar te kennen.

De kritiek op de VVD is zo omvangrijk dat het pijn doet aan het verstand. Economisch presteert Nederland slecht sinds Rutte aan de macht is en zakt het ook in vergelijking met de buren weg. Wat de VVD biedt is Tjakka en geen afgewogen beleid. Voormalig staatssecretaris Zijlstra kortte met verwijzing naar de markt als oplossing bovenmatig in het cultuurbudget. Nu blijkt dat de cultuursector de dupe is van een ingezakte goede doelen markt kunnen de honden blaffen wat ze willen maar trekt de caravan van de VVD verder zonder te repareren. Op weg naar wat trouwens? In de chicken race met de PvdA rijdt de VVD hard naar de afgrond. De voet op het gaspedaal is de legitimatie van het eigen gelijk. Een in zichzelf gekeerde partijpolitiek van de VVD keert zich af van goed geïnformeerde en betrokken burgers die niets van deze politiek te verwachten hebben.

Foto 1: De VVD’ers Fred Teeven (links) en Ivo Opstelten, respectievelijk staatssecretaris en minister van Veiligheid en Justitie, 2012. Credits: ANP.

Foto 2: Het Deense komische duo Watt en Halfwatt (Pat en Patachon) als politie-agent, 1925.

VVD in Roermond toont nauwgezet de ziel van de VVD

Dré Peters bakt ze bruin. Nr. 1 van lijst 1 in Roermond. De VVD. Op een persconferentie liet hij weten dat de reeks beschuldigingen aan het adres van Jos van Rey het vertrouwen van de burgers in de politiek beschaamt. De Roermondse wethouder en senator voor de VVD Van Rey legde gisteren na de uitkomsten van een onderzoek door de Rijksrecherche zijn functies neer. Hij had vertrouwelijke informatie gelekt naar een partijgenoot. Da’s blijkbaar nog niet tot Dré Peters doorgedrongen. Vandaag stapte de VVD uit het college.

Het hele land inclusief premier Rutte en VVD-voorzitter Benk Korthals houdt een slag om de arm over de situatie in Roermond. Nader onderzoek moet duidelijkheid geven. Uiteraard laten de toppers van de VVD weten dat hun partij er alles aan doet om ‘nette en integere bestuurders’ te hebben. Totdat er wat fout gaat. Zoals oud-gedeputeerde van Noord-Holland Ton Hooijmaijers die aangeklaagd wordt voor corruptie. Maar de VVD-ers Gerrit Zalm, Frank de Grave en Robin Linschoten die bij de DSB-Bank van Dirk Scheringa een centje bijverdienden stonden los van de VVD. Aldus de VVD. Zo toont de corruptie van een struisvogel in een blazer.

Dré Peters is een lokale politicus die toevallig even in het centrum van de publiciteit staat. Dat valt niet mee. Zoals kinderen en dronken mensen vertelt-ie de waarheid. Feitelijk neemt-ie het zijn partijgenoot Van Rey niet kwalijk onzorgvuldig of corrupt te zijn. Nee, Van Rey had er alleen wel voor moeten zorgen dat het niet uit was gekomen. Daar is het fout gegaan. Daar duidt Peters op met zijn uitspraak dat de beschuldigingen aan het adres van Van Rey het vertrouwen in de politiek ondermijnen. Au fond siert het hem dat-ie het voor zijn kompaan opneemt. Zijn waarheid geeft meer inzicht in de VVD dan de waarheid van Rutte en Korthals.

Foto: Flyer van de VVD-Roermond voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2010.